Hier in Mailleroncourt-Saint-Pancras neem je je van een nieuwe batterij
voorziene compu mee en zoekt idioot vroeg in de morgen, een bankje op
aan de rand van de vallei. Je ziet bij het opkomen van de zon langzaam
het landschap uit de mist opduiken. Een gouden gloed verspreid zich over
het land. Koetjes die rustig het gras lopen te knagen. Zoemende dingen
om je heen. Een schaap dat heel in de verte blèrt. En dan die geur van
wilde bloemen, gemengd met de geur van de versgevallen regen. Ik doe wat
ademhalings oefeningen om maar vooral te profiteren van die verse
lucht. Dan ril ik een beetje als de nattigheid van het bankje door mijn
t-shirtje heen komt. Knabbel aan het verse stokbroodje en begin aan de
blog.
Geweld
Gisteravond zag ik namelijk een rapportage op het net. Eentje die over
het escalerende geweld op de wereld ging. Ook eentje die er voor zorgde
dat ik maar heel kort heb geslapen. Daarover, over dat geweld, wilde ik
mijn ochtend meditatie eens laten gaan. Ik haal nog eens heel diep adem
en pers de lucht door mijn samengeperste lippen. Een perfecte oefening
om een helder hoofd te krijgen.
...
Links en rechts lees je over voorbereidingen tot een oorlog, of om de
bestaande "conflicten" op te schalen. Landen zie je militair personeel
terugtrekken om die maanden later weer neer te zien strijken in andere
gebieden. Of legereenheden worden afgebouwd en vervolgens zie je
zogenaamde digi eenheden weer opgebouwd worden om de oorlog via het
internet voort te zetten.
De politiek wringt zich in alle bochten om de woorden oorlog en
volkerenmoord maar niet te hoeven uitspreken. Diezelfde politici sturen
met slechts een pennenstreek jonge mensen naar hun dood in veldslagen
die niet gevoerd worden. Die 'missies" krijgen allerlei keurige labels
opgeplakt als 'Opleiding', 'Technische assistentie', "Advies',
'Logistieke ondersteuning' en ga zo maar door. Waarom er dan tanks,
vliegtuigen, zwaar geschut, gevechtshelikopters, medische units, en de
rest van de reguliere oorlogsuitrusting mee moet is mij een compleet
raadsel. Ben ik te naïef? Het gaat toch om maar een tiental adviseurs
enzo? Daar hoef je toch geen brigade manschappen voor mee te sturen. Of
ben ik gek. Vast en zeker heb ik dat niet begrepen, verkeerd uitgelegd
of als het al om een aanvalscommando gaat dan zie ik dat vast in de
verkeerde context. En heb ik misschien al dat wapentuig wel voorbij zien
komen, maar dat was voor iets heel anders bedoeld. Een oefening
bijvoorbeeld in Afghanistan, om onze jongens scherp te houden. Oh, dat
was het dus.
Had ik niet ergens gelezen dat in Cambodja, Vietnam, Korea, Irak,
Rwanda... goeie genade wat is die lijst lang. Dus, had ik niet ergens
gelezen dat in al die landen grote gebieden niet zonder risico te begaan
zijn? Door allerlei "oefenmateriaal" die die niet bestaande
oefencommando's hebben achter gelaten? Ontploft of juist niet ontploft.
Dat hele gebieden vergiftigd zijn door niet bestaande en al helemaal
niet gebruikte fijne spulletjes die landbouw zeker 15 jaar lang niet
mogelijk maken. Uiteraard is alles gelogen, en wat er in de kranten
staat is he-le-maal niet waar. Ook al verschijnt er maar een fractie van
wat er werkelijk gebeurd in de kranten of op sites, blogs en fora.
Allemaal gelogen, en als het al niet gelogen is dan is het niet waar.
Plus nog een lawine aan newspeak die over je heen komt als je toevallig
eens met iemand uit die cirkels praat. Oh sorry, overschreeuwd wordt.
Een normale discussie schijnt met dat soort niet mogelijk te zijn. Een
discussie voeren betekent veelal harder schreeuwen dan je toehoorder of
deze met allerlei spitsvondigheden belachelijk te maken. Dergelijke
mensen kraaien dan victorie als de verstandigste van de discussianten,
dat zijn dus U en ik, het voor gezien houden en de communicatie staken.
Daar ook nog eens hun gelijk aan ontlenen en vervolgens luid beginnen te
roeptoeteren dat iedereen het met hen eens is. De standaard overrompel
tactiek van bange politici.
Ik krijg het bijna niet over mijn lippen, maar de uitspraken van
Balkellende over de verruwing van de wereld, krijgen tegenwoordig een
heel ander gewicht, een nieuwe lading. De man was niet écht dom, maar
het kwam te vaak een beetje beroerd uit zijn mond. Typerend voor mensen
die een soort van kortsluiting met de rest van de wereld hebben.
Die verruwing zie je bijna dagelijks in de media verschijnen. Agentes
die iemand zonder nadenken in zijn trouwgereedschap schoppen. Pliesie
die iemand zonder zichtbare aanleiding neerknuppelen en dan pas vragen
stellen. Of mensen die eenvoudigweg verdwijnen. Middeleeuwse
rechtspleging als stenigen, handen afhakken, ophangen, doodspuiten,
elektrocuteren, in vergeet gevangenissen opsluiten, asjemenou, die lijst
is ook erg lang. En denk nu niet dat we in ons veilige west Europa
niets te vrezen hebben van dit soort praktijken, In tegendeel. Waarom
zouden dan al onze democratische landen langzaam tot politiestaten aan
het verworden zijn? Worden we dag en nacht afgeluisterd, al onze mail,
sites, facebook, blogs gelezen door mensen die alleen maar
geïnteresseerd zijn in het ons achter de tralies te krijgen of op zijn minst
onder absolute controle. Open je ogen en wordt wakker uit de roze droom.
Het is twaalf uur geweest en we bevinden ons in een onomkeerbare
situatie van een steeds verder afglijdende maatschappij.
Amen.
Echter
Hier in Mailleroncourt-Saint-Pancras aan de rand van de vallei wordt
diep in- en uitgeademd en van de bijna onvervuilde lucht genoten. Knabbel
ik nog een stuk van mijn baguette af en sta een beetje stijf op van het
bankje. Kijk nog eens om me heen en loop met een zekere weemoed terug
naar de auto. Het verkeer is heel vaag in de verte te horen. De kerkklok
van Vauvillers slaat acht. Of was het negen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten