Terras

Eindelijk, eindelijk. De metselaar kwam van de week aanzettten en is aan de muur van het balkon begonnen. Dat begon steeds erger te lekken. Met kleine beetjes op de troffel wordt het tegen de muur aan gespetterd, meestal blijft het dan zitten, soms niet en valt er zomaar een plak cement weer van de muur. Je kunt de specie er niet tegenaan strijken zoals bij stuccen wel gebeurd, 't Was geen echte metselaar, dat was me heel correct al wel verteld. Hij had alwel eens eerder klusjes gedaan, en dat ging redelijk goed, dus geen probleem. Het gaat behoorlijk langzaam voor NL begrippen, is een opmerking van een van de gasten. Afijn, na drie dagen kwakken zit de muur weer dicht met snelhardend en waterdichte zooi, of zo. Na de bouwvak wordt de muur opnieuw met crépie (zie rechts onder op de foto) besmeurd en is het balkon weer een om aan te zien.

Tuurlijk zijn de terrastegels met cement besmeurd geraakt, ondanks mijn waarschuwing. Dat wordt weer geouwehoer over de schade. Want dat cement krijg je er niet meer uit.

TRAP
Vol goede moed is hij nu bezig gegaan met het trappetje van het appartement naar het balkon. Na twee pogingen van eerdere bricoleurs-de-dimanche (prutsers) begint het nu eindelijk te lijken op mijn ontwerp. Natuurlijk was er niet goed gecommuniceerd tussen metselaar en aannemer, dusssz moest ikke toch weer ff ingrijpen. Na een derde poging kwam de idee eindelijk terecht in de breincellen van de metselaart en hoppa!

Het begint erop te lijken. Morgen kunnen we er overheen lopen, sneldrogend schijnt het ook nog weer te zijn.

Het is midi, tijd voor werkoverleg:

wat gaan we eten?

Het Haagse kookboek geeft uitsluitsel. Grappig hoe universeel dingen toch zijn: taart is taart!