Hooi&Zo

Dit jaar kwam er maar weinig hooi van het land af. Vijf rollen ipv 10. Die droogte heeft er dan toch nog behoorlijk ingehakt. Ook al is de handel op een "natuurlijke" manier bij het maaien kurkdroog en dus lekker compact. Toch is de opbrengst zwaar in de min. En de voedingswaarde is natuurlijk zeer matig van dit soort hooi. Gelukkig heb ik nog een flinke rol over van vorig jaar.  Ok de voedingwaarde van een jaar oud is natuurlijk ook beduidend minder. Hier zijn de schaapies echter niet voor het vetmesten maar het kort knagen van het gras. En in de winter lopen ze gewoon buiten te knagen. Dat hebben ze de afgelopen tijd blijkbaar bijzonder goed gedaan. Er zijn er nu wel iets meer dan gebruikelijk, namelijk 9 ipv 7.
Voor de verkoop, eind augustus, staat in ieder geval Dram op de lijst, een van de lammeren en een van de ooien. Moet die beesten eens een marker geven, zoiets als een halsband of zo. Kan ik ze beter volgen. Maar tags met nummertjes in de oren ga ik gewoon niet doen, basta. Vind ik a) gewoon dierenbeulerij en b) ook nog lelijk.

FETE-DE-LA-CERISE
Deze streek staat bekend om zijn worsten, kazen en eau de vie. Dat laatste is een verradelijk soort sterke drank. Maar er wordt ook Kirsch gebrouwen. Een soort likeur van kersen å la  brandewijn-smaak-achtig-iets. Daar is natuurlijk een feest aangekoppeld in het hart van de kersenstreek Fougerol. Daar horen bij de kroning van de miss Kers, de uitverkiezing van van-alles-en-nog-wat, kortom de komplete santemekraam van missen en muzikanten. Plus openhuis van een kleine stokerij, waar het hier in de omgeving van stikt. Waar je natuurlijk even je neus langs laat gaan. Kwijlend van de typische geurtjes van overheerlijke likeurtjes sta je iets later weer buiten.

Er lopen allerlei muzikanten rond. Zelfs een bandje met het meest doordringende geluid wat je je van een instrument kunt voorstellen. De franse variant van een trekzak, het snerpte je door merg en been heen. Die man in het rode shirt heeft zoiets aan de lippen staan hieronder. (klik voor vergroting)

De straatmuziek, met soms aardig klinkend spul, iets afrikaans kompleet met oorverdovend gedrum...

Een merkwaardig eeuwenoud instrument, zonder glaasje geen feest, en een nogal oude zichzelf uiteraard hipvindende dame die haar "konsten" ten beste gaf.

NEE
Vandaag voor het eerst NEE moeten verkopen: Da's toch wel een hele vreemde ervaring. Je kunt gewoon geen pijl op deze business trekken. Zo heb je ene paar dagen niets en dan ineens willen veel mensen rond hetzelfde weekeinde een kamer hebben. Heb nog wel geprobeerd bij de buren, maar daar is ook geen plaats voor die dagen. In de omgeving even rondgebeld, gaf wel weer wat mooie contactmomenten, maar geen vrij plekje. Daarom de "suspect" gast maar een emailtje gestuurd dat helaas, helaas het feest niet door kon gaan.

AANWAAIERS
Dit jaar hebben we erg veel aanwaaiers. Dat zijn gasten die, sympathiek genoeg, een paar uur van te voren bellen dat ze eraan komen. Zoals zaterdag avond. Belden een paar zwitsers op, een half uur voor we zouden gaan eten met de andere gasten. En of ze ook nog even konden mee-eten. Merde zag je Fannie denken, hoe gaan we dat nu weer flikken. Dan maak je van 6 hamburgers er 10. Wat salade, groenvoer extra, en gaan met die banaan. Toetje crêpes met ijs, Hadden we wat extra ijs ingeslagen, een paar crêpes meer bakken ook geen punt. OK het was wel ff zweten en doen, maar het was ons weer gelukt een decent stukje eten op tafel te zetten, ook voor de vier onverwachte gasten. Er is ook altijd wel een slaapplek te vinden. Tenminste in het begin en einde van het hoogseizoen. Vormde dus ook geen probleem. Tegen 11-en zaten we op het balkon uit te hijgen. Hoezo romantiek van een eigen B&B? Het is gewoon keihard werken, als je het goed wil doen. Gelukkig hebben we altijd de insteek van het bedrijfsmatig aanpakken van Le Mouton Qui Rit gehad, het harde werken komt daarom niet als een verrassing. Ook de komende 3 weken is het hier behoorlijk volgeboekt. Daarna is het weer relatief kalm.