WVTTK 18

Deze week ben ik begonnen met het systematisch opknappen van de kamers. De komende paar weken zijn we namelijk gastenvrij. Dan kun je wat rommel maken en hoef je niet iedere keer heen en weer te sjouwen met je gereedschap en materialen.

Gewoon bij kamer 1 begonnen. Een kleine inventarisatie gemaakt en de meest in het oog lopende zaken eerst maar eens gedaan. Die wasbak zit ook al 6 jaar 15 cm te hoog. Dé gelegenheid om dat te corrigeren. De vloer wil ik ook te pakken nemen want die is in 2008 niet echt geweldig gelakt geworden. Was ook een haastklus die avond voordat de eerste gasten zouden komen, wat is nieuw ;=)

Wim gaf me zijn methode door: als je iedere dag een klusje pakt dan zijn volgend jaar voor het nieuwe seizoen alle kamers weer helemaal tip top.

Aangezien het toch pijpenstelen regent, het is de afgelopen drie dagen nog niet droog geweest, is de drang om in de tuin te gaan klussen ook niet zo groot. Die tuin, die moet hoognodig gemaaid worden!

Wat is wijs, eerst de vloer van kamer 1 doen en dan de muren of andersom. Of toch eerst die wastafel, dat lijkt me eigenlijk handiger. En waar ik me al een tijdje de tanden op heb stuk gebeten is het echt vastmaken van die WC bril, die beweegt alle kanten op. Dat moet ik nu eens fundamenteel op gaan lossen. Wie weet of het me nog lukt ook. Geen gasten de komende twee weken dus die kamer 1 gaat absoluut wel lukken deze maand. Knutselen terwijl er gasten komen, heeft zich wel bewezen, dat werkt echt niet. Wat me ook is gaan ergeren zijn die IKEA handdoek rekken. Dat was in het begin een pracht van een oplossing, maar in het gebruik worden ze steeds slechter. Ook daar eens iets stevigers voor zoeken. Hoewel, steviger is vaak ook meteen lomper. Ongemerkt ontstaat er zo best wel een hele waslijst aan dingen die opgeknapt, verbeterd of vervangen moeten worden. Zo, ben ik weer lekker aan het klussen en zo ga ik de winter prima doorkomen. Wie weet wordt de garage ook nog opnieuw ingericht om het allemaal iets netter te kunnen opbergen. Dat is iets voor het voorjaar.

Voorlopig is het nat, maar tegelijkertijd ook niet koud. Wel de derde dag op rij met triest weer. Gekker nog, de zon (die je niet kunt zien) is net onder en na drie dagen regen is het nog altijd 7.2 graden buiten! De eerste nachtvorst is er al geweest.

Het winter verblijf van de schapies is ook weer klaar. Nog even de voederton met de brokkies erheen rijden en wat extra stro vragen aan de boer. Dan kunnen ze er gebruik van gaan maken voor de komende winter. Dat is dan ook een mooi moment om ze de voorweide eens kaal te laten eten. Dan groeit dat weer net iets mooier aan volgende zomer. Ben benieuwd hoeveel lammeren we gaan krijgen. Een aantal ooien zien er al wat dikkig uit. Tijd ook om die webcam in de stal te gaan installeren. Daar ga ik veel lol van hebben als ik vanuit mijn stoel die meiden in de gaten kan houden. Staat er ook nog zoiets als een kapot raam op het lijstje van de stal.

Zonnewarmte

Het blijft me bezig houden.
Vandaag brak de zon zowaar weer door! Dus zit ik zo uit mijn ooghoek te koekeloeren naar de meetgegevens. De afgelopen weken heb ik zitten uitvlooien dat het al OK is om de kleppen open te zetten bij 25ºC watertemperatuur van de SolarFarm als alleen het atelier er op zou staan. Het moet echter minimaal 30 graden zijn als ik het hele huis er op wil zetten. Het hoe en wat bespaar ik jullie maar.

OK voor de techneuten onder ons dan, de rest sla dit maar over.

… we gaan verder ...

Nu nog uitvlooien bij welke temperaturen of voorwaarden de kleppen weer afgesloten zouden moeten worden. Daarbij dacht ik aan de dalende temperatuur van de CV en/of Atelier. Wordt het water uit de SF weer warmer dan de gestelde grenswaarden dan gaan de kleppen weer open. Ter plekke besluit ik het voorlopig maar hier op te houden en ga vanavond de software aanpassen. De regel zou nog aangevuld kunnen worden met een andere grenswaarde. Namelijk er moet minimaal 12 graden (ook empirisch vastgesteld) verschil zijn met de temperatuur tussen het atelier en de solarfarm, en 20º met de CV temperatuur. Wat blijkt: als de verschillen kleiner zijn dan koelt het water in de CV juist af. Hoe en waarom is nog een mooie puzzel. Als de zon er vol op schijnt dan zie je overigens een ander verschijnsel optreden. Het verschil in temperaturen van inkomende en terugkerend water ligt rond de 19 graden. Dan staat alles open en de temperatuur van het binnenkomend water ligt beduidend boven de 45. Ook voor dit soort dingen wil ik toch precies weten waarom dat nu weer is. Waarom neemt de uitgangs temperatuur (water dat naar de SF teruggaat) niet de temperatuur van de CV aan? Iets met warmte capaciteit – verblijfstijd – allerlei coëfficienten enzo denk ik dan.

Nu nog een slimme beslis-regel bedenken om de kleppen niet letterlijk te laten klepperen: snel achter elkaar open en dicht laten gaan.

Snel door de bocht zoiets van:

als de temperatuur van de SolarFarm groter is dan 25ºC

• open de kleppen naar het atelier
• draai de driewegklep om naar de stand op het huis (stand B)
• wacht een minuutje (anders zie je effect niet) meet de temperatuur van het atelier

als temperatuur atelier daalt

• draai drieweg klep weer om naar de stand richting de SolarFarm (stand A)
• sluit de klep naar het atelier

meet de temperatuur van de solarfarm

...

Herhaal dit tot in de eeuwigheid.

De kleppen blijven dus open staan zolang de water temperatuur boven de 25º blijft. Precies zoals een thermostaat werkt. Die schakelt de CV ketel pas aan als de temperatuur in de kamer lager komt dan de ingestelde temperatuur. Hier is de SolarFarm de CV ketel, met als verschil dat deze altijd aanstaat. Voor een teveel aan warmte in de winter hoeven we echt niet bang te zijn, daarvoor schijnt de zon gewoon te kort op de dag.

… einde techno ...

Le Mouton

De rust daalt weer in voor Le Mouton. De herfstvakanties zijn achter de rug en dan is er altijd een grote stilte naar de kerstvakantie toe. Af en toe boeken er nog gasten die of iets met feesten en gezangen in de buurt hebben of op doorreis zijn. Ook de boeren doen het wat rustiger aan. Er wordt geen mest gereden, de enige trekkers die nog voorbij schuiven zijn af en toe de houtwagens en er schuiven van tijd tot tijd wat manshoge hooibalen voorbij het raam.

BP is weer aan het scharrelen met uitbollende plastic afval zakken en gaat bij diverse huizen langs, onderwijl schichtig om zich heen kijkend. Een paar minuten later loopt hij dan weer, met het voor hem zo typisch schuifeltje, met lege handen naar huis. Het is jacht seizoen. Je hoeft dus geen Sherlock Holmes te zijn om te kunnen raden wat er in die afvalzakken zit. En waarom hij dan zo schichtig om zich heen kijkt laat alleen maar raden dat hij de inhoud niet aan iedereen wil laten zien. Waarom ie dat dan niet doet als het donker is... Afijn die gosert blijft een rare snoeshaan.

Eigenlijk zou je een kroniek over dit dorp vol kunnen schrijven.

Groen

Bijvoorbeeld. Louise is een aktie gestart om het dorp aan te kleden met groen. Prima initiatief. Een paar weken geleden viel er dus een papiertje in de brievenbus die vroeg of je dat wat je bij het tuinieren overhield, bij het stadhuis wilde dumpen zodat het elders in het dorp herplant zou kunnen worden. Reacties uit het dorp? Zilch, nièma nic, niènte, nul. Zelf heb ik niets van dat spul maar zei, ik toen ik dat hoorde, “Ik wil best wel wat geld in de clubkas storten ieder jaar.” Toch? Het is altijd een plezier voor het oog als je door dorpen rijdt waar de zaak wat aangekleed is. Vervolgens kreeg ik de reactie dat ik dat maar in het stadhuis moest regelen omdat het budget door de feestcommissies wordt beheerd. Kijk en dan gaat een van mijn alarmbelletjes af. Totaal niet van Louise maar vanwege “een van de feestcommissies”. Die hangen aan elkaar van schaduwachtige activiteiten waar niemand lucht van krijgt behalve de intimi. Totdat men een 65+ feest heeft. Dat gebeurd namelijk een keer in het jaar met de kerst. Er wordt dan een heus kerstdiner voor de 65+ ers georganiseerd. Voor het handjevol 65-ers uit het dorp zitten er dan wel ff +45 man sterk de families van de organisatoren en de gemeenteraadsleden om de dis heen. De oudjes aan de ene kant van de zaal en de rest aan de bestuurstafel. Zo hoort dat. Waarom moet ik toch telkens opnieuw denken aan die Don Camillo filmpies als ik dit soort dingen hoor en zie. Drie verschillende feestcommissies voor een dorp van zo'n 200 zielen en ze kunnen elkaar niet uitstaan.

Om je te begieren van de lach. Echt smullen.