Mailleroncourt

Af en toe laait er weer een discussie op via het internet over of het leven buiten het net (off the grid) mogelijk is in geïndustrialiseerde landen. Met name voor gebieden die bekend staan als geïndustrialiseerd met nog voldoende “ongerepte” natuur. Tijdens die discussies worden allerlei ervaringen en ideeën uitgewisseld, plannen besproken en niet in het minst heeft men het over de persoonlijke gevolgen. Niet al te verbazend ziet men toegang tot het internet toch wel als een van de primaire levensbehoeftes.

Bijna altijd komt er na een paar dagen wolkenrijden telkens weer de zelfde conclusie bovendrijven: in de geïndustrialiseerde landen is het bijna onmogelijk om totaal off the grid te gaan. Je blijft geld nodig hebben, al is het maar voor kleding, eten, ziektekosten en andere diensten…
In sommige landen ontstaan bovendien rare situaties voor mensen die off the grid willen leven. In LDF bijvoorbeeld mag je belasting betalen over het water dat je uit je eigen waterput haalt en moet je dat ieder jaar officieel op drinkbaarheid laten keuren. Het is natuurlijk wel zo dat, hoe dieper je de rimboe in trekt – geen stromend water, riolering, net elektriciteit en telefoon – des te dichter je bij het off the grid idee zit. Soms komt dat zomaar mee als je voor een verlaten stekkie kiest, dan zijn er gewoon geen voorzieningen.

Kennis

Earthship; bron: earthshipowners

De discussies gaan ook over constructies. Warmte winning van de zon, zonnecellen, isolatie, bouwtechnieken en -stijlen, materialen, en hoe het een en ander uit te voeren etc. Soms gooi je iets in een van die fora groepen en je hebt weer dagenlang een draadje. Bijvoorbeeld over het hoe en wat van schapenwol als isolatie materiaal. Erg leerzaam zoiets. Zo doe je kennis op over hellingen van daken, traptreden, flessen, hergebruik van autobanden, samenstelling van plastics... Prachtig dat internet, gewoon een encyclpedie aan feitjes en kennis over alles van wat er om je heen is. Vaak kijk ik ook naar de videootjes van het Earth Ship project. Prachtige huizen maken ze, energetisch bijna neutraal, waarbij veel hergebruikt wordt. Voor een Earth Ship huis hoef je allang niet meer een flinke zak geld mee te nemen. De technologie, in tegenstelling tot een tiental jaren geleden, is ruimschoots voorhanden. Het pioneer tijdperk is wel voorbij in deze vorm van huizenbouw.

Om off the grid te kunnen leven, daar komt nog heel wel wat meer bij kijken dan een energetisch neutraal huis neer te zetten. Het is voornamelijk een mentaliteits kwestie.

Footprint

Een laag energetisch huis hebben helpt enorm het gebruik van grondstoffen te drukken. Met andere woorden om je ecologische “footprint” te verkleinen. Juist dat laatste is wat mij de afgelopen jaren heftig is gaan interesseren. Je leert te kijken naar wat je opnieuw kunt gebruiken, of anders, of verstandiger. Zo wordt het afgeschoren schapenwol in zakken opgeslagen totdat er weer een projectje is waarbij de wol gebruikt kan worden. De laatste uitbreiding van de SolarFarm was zo'n projectje. Weer een paar zakken wol weggewerkt. De lege wijnflessen bijvoorbeeld gaan gebruikt worden om muren van te bouwen voor de hottub. De plastic melkflessen als vulling in het straatwerk of beton. As van de kachel mag je eigenlijk niet in de de afvalbak stoppen maar moet je apart aanleveren bij de dechetterie – milieu straat. De as is echter prima als verharder voor de paden te gebruiken of in het cement te stoppen. Uiteindelijk bestaat as slechts uit mineralen met hier en daar nog een onverbrand stukje koolstof. Resten hout van de verbouwing bijvoorbeeld zijn prima aanmaakhoutjes. Kranten en papier, even in de afgewerkte vet of olie gedoopt, zijn geweldige aanjagers. Dingen die je bij de sloop overhoudt, zoals zware ijzeren onderdelen, geef je aan de oudijzerboer mee. De biobak en schapen zorgen voor de afbraak van wat we in de keuken overhouden of aan tuinafval produceren en ga zo maar door. Ook begin je heel anders naar verpakkingen te kijken. Voorheen stak ik alles in zoveel mogelijk plastic, nu neem je boodschappentassen mee. Papier verdwijnt in de haard. Op de keeper beschouwd hoef je helemaal niet zo veel op de vuilnisbelt te mikken. 

 

eco footprint wereld; bron UN

“Ben je dan een eco freak geworden?”, vraagt er wel eens iemand. Nee, ik doe het meer voor de sport én ik heb ingezien dat het allemaal wel met wat minder kan. Het is een ontdekkingsreis geworden met hoe weinig je uit kunt zonder al te veel te hoeven in te leveren op de kwaliteit van het leven. Het is even omschakelen, maar het bevalt prima.

Overigens het leven op het platteland nodigt ook wel uit om zoiets te gaan doen.

Schapies

Binnenkort is het weer lammertijd. Altijd een feest hier op le Mouton Qui Rit. Grappig om die kleine dingen over de wei te zien scheuren over elkaar heen buitelend, de wereld ontdekkend. Vier van de 9 ooien zien er al behoorlijk dik uit. Die zullen de volgende maand wel gaan werpen. De overigen zijn duidelijk pas laat in het jaar gedekt en zijn nog niet zo ver. Dat zal dan ergens in maart worden denk ik. Volgende week het hok maar eens extra goed voorzien met stro en de bak met brokjes wat regelmatiger vullen. Ben benieuwd wat voor lammeren we van deze Suffolk ram krijgen. Die heeft namelijk een mooie zwarte kop. Zou die net als Dram meer dan 50% rammen op gaan leveren? Spannend.

Weer

Verder is het extreem zacht weer voor de tijd van het jaar. Normaal zou het nu rond de -3 in de nacht moeten zijn. Nu zie ik in de grafieken dat de temp niet lager dan +3 graden komt. Regenen doet het wel weer meer dan normaal, vooral de laatste weken. De straten worden echter niet groen van de stront, dat is dan weer een voordeeltje. Gemengd met de lucht van de openhaarden en die stront op de straat kan het soms zeer eigenaardig ruiken hier in het dorp. Bij de eerste de beste vleug wind trekt de geur weliswaar snel weer weg, maar af en toe merk je echt dat je op het platteland leeft.

winterweer in europa - rood is boven 10 jaar gemiddelde
bron: NASA

Via het zoeken naar onderdelen voor een van de projectjes voor de Raspi computertjes kwam ik spulletjes tegen waarvan je heel envoudig een compleet weerstation zou kunnen maken. Niet een waarvan de batterijtjes op ongelegen momenten ineens leeg zijn. Lijkt me ook leuk om zoiets op de site van Le Mouton te integreren. Puur uit oogpunt van hobby. Er staat op het balkon weliswaar een klein weerstation, maar ik wil méér weten over het weer op Le Mouton. Dat idee dus ook maar op de lijst gezet van mogelijke projectjes met de Raspi's.