2 juli 2012

Hagel en Donder

We kregen zaterdag een donderbui over ons heen van heb ik jou daar. Hagelstenen van toch snel 2 cm knalden op de auto's en sloegen letterlijk in op het dak van de serre. Je ziet de gaten nu zitten. De hamvraag gaat zijn of we dat vergoed krijgen van de verzekering. Het zal wel niet, want bij twee eerdere pogingen liep het ook al op niets uit. Die kleine lettertjes hè, en dan al die uitzonderingsgevallen in een Frans waar je geen touw aan vast kunt knopen. Met een staalhard gezicht zeggen ze onveranderlijk dat het niet onder de verzekeringspolis valt. Je vraagt je zo langzamerhand af waar je dan tegen verzekerd bent. Als huiseigenaar ben je verplicht je te verzekeren voor opstal en WA. Vervolgens plakken ze allerlei andere zaken als inbraak en diefstal, brand en weet ik veel wat nog meer aan de polis vast. Een soort all-in-one polis. Handig en overzichtelijk, dat wel. Ze verdubbelen vervolgens de premie en verwijzen, eigenlijk niet verbazingwekkend, daarna alle claims naar de prullenbak. OK, ik hoor ook andere verhalen, positieve over geen gezeik afhandeling van claims. Opvallend is dat dit soort verhalen komen van mensen die hier al wat langer wonen. Ik vraag me dan af wat voor soort polis ik dan heb. Een met een soort van ingebouwde wachttijd of zo? Moet die verzekeringsknakker maar eens op laten draven voor een duidelijke uitleg in Jip en Janneke Frans. Met andere woorden, ik heb zin in een nieuwe (gratis) spraakles.

Kuilvuur
Sinds die donderbui van een paar dagen geleden bleef het kwakkelen met het weer. Dan onderga je een fikse regenbui en dan heb je een paar uur zon. Zondag bleef het ook maar druilerig regenen. Dat daarmee het plan om het kuilvuur aan te steken in duigen viel werd met grote teleurstelling ontvangen. Het hout was drijfnat, geen beginnen aan. Ook het plaggensteken leek niet zo'n best idee in die drab in de wei. Dus helaas, we moesten annuleren. Wel kon de BBQ doorgaan. Zit je toch steeds maar in spanning of het nu zou gaan regenen of niet. Dat bevorderde bepaald niet de feestvreugde. Vreemd genoeg was het buiten toch aangenaam koel. Bleven weliswaar de regenbuien uit, de weergoden daagden ons wel steeds uit. Na het eten deden we nog ff een evaluatie op het balkon, de feestverlichting aan, een flessie wijn open en maar kletsen over al of niet bekende technieken en of beroemde pottenbakkers. Het was weer eens ouderwets gezellig.
De volgende dag vertrokken de meiden weer huiswaarts met drie kratten vol met door hen gedraaide vaasjes, cilinders, kruikjes, bekertjes en schaaltjes. Een mooie oogst. Zoiets overkwam mij nou nooit als ik in Orvelte een week te keer ging. Meer dan drie stukken na een week draaien zat er meestal niet in.



VriendenOpDeFiets
Die avond hadden we ook gasten die lid waren van Vrienden Op De Fiets. Deze organisatie spreekt met gast-adressen, wij dus, een gereduceerd tarief af. Een prima idee om de kosten voor hun donateurs binnen de perken te houden. Voorwaarde is dan wel dat je op eigen spierkracht arriveert. Dat betekent dat je hetzij fietsend, hetzij lopend bij het slaapadres aankomt. Gaspedalen gelden niet. De gasten van gisteren arriveerden echter in een auto en konden daardoor, in mijn bescheiden opinie, eigenlijk geen aanspraken maken op het gereduceerde tarief. Dat gaf ik ook aan bij binnenkomst. De dame echter ontkende in alle toonaarden dat die regel zo was, of had dat anders begrepen, of legde dat anders uit. Bovendien had ze bij andere adressen daar nog nooit opmerkingen over gehad. Ik liet het maar gaan omdat ik de voorwaarden niet bij de hand had. Bovendien hadden we via de mail een prijs afgesproken. Voor mij geldt dan weer: afspraak is afspraak. Dat ze niet aan de voorwaarden van Vrienden op de Fiets voldeed, liet ik bij gebrek aan tastbare bewijsvoering maar passeren. Alhoewel, om het voor de volgende keer zeker te weten, liet ik het niet zomaar passeren en heb er die avond een mailtje aan gewaagd. Een uurtje later had ik een antwoord en de betreffende documenten in de mailbox zitten. Inderdaad, op eigen spierkracht arriveren, anders geen lager tarief. Zo diplomatiek mogelijk heb ik dit aan de dame voorgelegd, maar er volgde geen aanbod om het verschil bij te betalen. Dat had ik sportief gevonden. Weer een les voor me om in de toekomst voet bij stuk te houden. Aan de andere kant, of je verhuurde tenminste die ene kamer voor de nacht, voor en lagere prijs, of verdient 0 komma 0 euries.
De volgende morgen kwam de organisatie VodF nog met een toelichting dat ze meer klachten ontvingen en dat ze de site zouden aanpassen. Op die manier ontstaan er hopelijk minder misverstanden hoe het nu precies in elkaar zit. Op onze eigen site zal ik er ook maar een paar regeltjes aan wijden. Dan weet iedereen waar hij of zij aan toe is. Want iemand op basis van een paar regeltjes de deur wijzen leek me ook al te zeer niet getuigen van gastvrijheid. Dan maken heel af en toe mensen maar misbruik van het systeem.

Zo leer je iedere keer er weer iets bij. Een dag niets geleerd geen dag geleefd, za'k maar zegge. Wel vervelend dat je de leveringsvoorwaarden steeds strakker moet aanhalen.

PLATJE
Door die enorme bui zaterdag avond, plensde het ook op het net betegelde platje met bakken tegelijk neer. Vette hagelstenen bleven als een witte deken liggen. Sommigen knalde nog tegen de ruiten op. Wat een kabaal, zo erg heb ik het persoonlijk nog nooit zien hagelen.
Dan, opeens een kreet van een van de gasten, water! En ja hoor!

Waar ik de aannemer herhaaldelijk voor had gewaarschuwd, dat het platje niet goed afliep, is nu dus toch bewaarheid. Bij discussies daarover klonk het: "Nee het was prima, en nee het water zou echt niet naar binnen gaan lopen." Wat ik ook zei, het was tegen dovenmans oren gezegd. Werd er nog even met een waterpas gemanipulerd om me te overtuigen dat het echt afliep. Niet! Dan denk je nog, als je dan zo eigenwijs wilt zijn mag je het later komen repareren. Elk nadeel hep zijn voordeel zei de profeet, dus een geluk dat die regenbui kwam voordat de klus betaald was. Nu heb ik nog een beetje een hefboom om het voor elkaar te laten maken. Meestal is het zo in LDF dat je na betaling maar moet zien garantie af te dwingen. Eigenlijk is dat over al ter wereld zo, nietwaar?
waterballet platje
Er bleef dus een behoorlijke plas water liggen. Uiteindelijk kwam het water hoger te staan dan de drempel en liep het onder de deur door. Je kon er wel van uit je vel springen, maar dat loste natuurlijk niets op. Prompt een mailtje met niet mis te verstane woorden naar de aannemer gestuurd. Vingernagelbijtend was het daarna wachten op een reactie, op een voor mij acceptabele reactie dan. Dit soort dingen leveren je bepaald geen bonuspunten op bij je gasten. De lieverds boden zelfs aan om maar te gaan dweilen, Nou ja zeg! Dat zou wel het toppunt zijn. Het water liep al richting de keuken, maar stopte wonder boven wonder bij het luik van de Dutroux kelder. Volgens mij sijpelde het daar ook in, wat een mazzel. Hondsmoe zijnde besloot ik daarom maar om de volgende dag het dweilen te gaan doen, temeer daar de stortbui voorbij getrokken was. Wel even snel op de buienradar gekeken, en inderdaad, geen heftige buien meer te zien voor de komende periode.
De volgende dag kwam er een reactie van de aannemer, en die zei toe het euvel de 20e juli (bijna 3 weken later!) te komen verhelpen. Dan moet je even krachtige taal gebruiken zonder onbeschoft te worden. Zondags kwam ie dan toch maar de schade opnemen, dat gaf hem weer krediet zeg maar. Volgende week vrijdag misschien, klonk het, kom ik het repareren, maar zeker de woensdag daarop. Afwachten maar weer hoe dit afloopt. Maar als dat volgende week woensdag niet is opgelost dan kan het een en ander wel eens opgelost moeten worden door een ander op zijn kosten. Zover wil ik het liever niet laten komen. Tot nu toe heb ik een heel goede verstandhouding met deze aannemer en wil ik dat ook zo houden. Tegelijkertijd heb ik echt geen zin om na iedere bui de lobby aan te moeten gaan dweilen. Ik zit echt niet om werk verlegen. Ergens zal er wel een punt komen dat het niet langer te tolereren is.




























2 opmerkingen:

Elizabeth zei

Wij hebben zelf ook heel wat last van valsspelende leden van Vrienden op de Fiets.
We zitten in het centrum van een populaire Vlaamse stad en de helft van de aanvragen is niet volgens het boekje.

Het gevolg is dat we iedereen aan de telefoon of via mail aan een kruisverhoor moeten onderwerpen. Spijtige zaak. Maar eerlijk gezegd, al vanaf de eerste woorden in het telefoongesprek weet ik wat voor vlees ik in de kuip krijg.
Ook opvallend: zonder uitzondering zijn alle fietsers meer dan tevreden over hun verblijf. Automobilisten zijn heel wat arroganter en hebben altijd wel wat op te merken. Ze komen er dan ook niet zomaar in!

mailleroncourt zei

In principe als de mensen eenmaal binnen de muren zijn wordt ze de volle service gegeven die anderen ook krijgen, ongeacht de prijs die ze betaald hebben. Anders had ik maar nee moeten zeggen. Eigenlijk gaat 90 procent van de contacten via de mail, het is daarom ook moeilijk om te beoordelen of iemand van diensten misbruik maakt of gaat maken. Dat merk je pas als ze voor je deur staan. En ik ben dan te veel gastheer om ze de toegang te weigeren.