Wat opvalt dit jaar, is dat het erg druk rondown de weekenden is..Ook kwamen bij ons meer gasten eerder in het jaar en loopt het langer door gezien de aanvragen. In het zuiden is er een duidelijker hoog en laag seizoen. Uiteraard is er bij ons een stijging in juli en augustus, echter met een langere aanloop in het voorjaar en een uitloop in het najaar. De samenstelling van de soort gasten is voor Le Mouton Qui Rit iets anders dan in het zuiden. Daar moet men het meer van de vakantiegangers hebben dan bij ons. Hier komt het overgrote deel van bruiloften, familie bezoek, of mensen die komen klussen. Het is in het segment vakantiegangers waar we een kleine terugloop zien, sowieso minder families die hier voor een aantal dagen komen. Maar ik denk niet dat Le Mouton Qui Rit uitgezonderd zal blijven van een kleine daling in het aantal gasten over het hele jaar gezien.
Het weer werkte ook niet echt mee de laatste maanden, ook belangrijk. Als vakantieganger ga je dan sowieso zuidelijker kijken om de zon op te zoeken. Ook is het niet direct bij ons dat men komt om bij te kleuren. Men wil meer een paar dagen toeren, lekker luieren, een paar dagen in ultieme rust doorbrengen, om dan weer een stukje verder te gaan. Vaak krijgen we passanten die hier een welkome onderbreking vinden op weg naar het zuiden. Het schijnt ook dat fietsvakanties populairder aan het worden zijn. Daar zijn er opvallend veel meer van in het begin van dit jaar onze gasten geweest. Als de fietsvakantie trend zich voortzet zullen denk ik ook in het na seizoen meer fietsers van onze gastvrijheid gebruik gaan maken. Al met al verwacht ik geen spectaculaire daling in het aantal gasten, maar wel dat de samenstelling anders is dan voorgaande jaren.
Zo zie je maar weer dat er geen pijl op te trekken is in deze business!
Verdienmodel
Vorige week had ik een bedrijfs econoom aan de eettafel zitten. De hele tijd ging het natuurlijk over de abominabele manier waarop regeringen de economie van hun landen aansturen. Hoe ze aan de knoppen van de economie zitten, zo gezegd. Beiden hadden we geen goed woord over voor de respectievelijke regeringen, en die van de rest van de wereld kregen ook nog ff een veeg. Van LDF kon ik hem wel het een en ander vertellen. Daarvoor lees ik me drie keer in de rondte op het net, en ook uit de tijdschriften die ik via BP krijg wordt een boel info gehaald. Overigens, net als NL weet ook de nieuwe Franse regering van gekkigheid niet waar ze het geld vandaan moeten halen, of vertellen ze het volk achteraf dat ze iets zijn vergeten te melden (Le Point van 12 juni). Een van die nieuwbakken ministers wil zelfs kijk en luistergeld gaan heffen op computers als er geen teevee in huis is. Zoals bij ons dus. Hoe idioot moet je zijn om met zoiets te komen?!
Uiteraard ging het ook over Le Mouton Qui Rit. Hij was er benieuwd naar of we van de B&B rond konden komen. Volgens hem kon je er niet riant van leven. Ik vertelde hem dat dit ook zo is. Rijk zul je er niet van worden. Het zou ook niet van realiteitszin getuigen als je dat zou denken. Dat is ook niet ons uitgangspunt. Bovendien bestaan er teveel wettelijke beperkingen om dat überhaupt mogelijk te laten zijn. Om het een hobby te noemen ging mij ook weer te ver. Welke activiteiten ik dan ontplooide? Welk verdien model hanteerde ik? Hoe adverteerde ik dan en hoe maakte ik Le Mouton Qui Rit bekend onder de vakantie gangers. Daarop antwoorde ik zo goed mogelijk. Je weet maar nooit wat zo'n gesprek voor nuttigs op zou leveren. Zijn conclusie was dat er niet zozeer werd er gezondigd tegen de Do's and Dont's van een herberg als LMQR, dat zat eigenlijk best wel snor zei hij. Het verdienmodel zou echter wel een uitbreiding kunnen gebruiken. Huh? Verdienmodel? Wel eens van horen luiden maar nooit de klepel gezien ;=)
Hij weer.
Heel kort door de bocht is dat eigenlijk met welke producten of diensten de omzet van een bedrijf wordt gegenereerd. Als bedrijf kun je op meerdere manieren omzet maken. Jij bijvoorbeeld, verkoopt maaltijden, en verhuurt de kamers en je atelier aan mensen. Dat zijn twee of eigenlijk drie manieren om inkomen te genereren. Daar onderbrak ik hem: "Dat verdienen aan maaltijden kun je wel schrappen, onder de streep houden we daar eigenlijk niet zoveel aan over. Bovendien zien we dat meer als dienstverlening, dan als verdienen. Het doel van het bieden van een table d'hotes is een huiselijke sfeer te creeren."
"Goed, zei hij, daar kun je al of niet zo mee omgaan."
De theorie is, ging hij verder, dat een gezond bedrijf een verdien model (hoe kom je aan je geld) heeft dat niet op een enkele pijler, poot of product gebaseerd is. Met andere woorden, sta op meerdere poten, dat is beter. Als het ene product een beetje minder is of dreigt te worden, dan is het een ander product die de zaak weer in evenwicht trekt. Daardoor kunnen in ieder geval de rekeningen en salarissen betaald blijven worden. Nu ga je met Le Mouton Qui Rit niet echt om als een volwassen bedrijf, wel streef je naar een zekere stabiliteit. Dat is een goed uitgangspunt. In jullie geval heb je nu twee poten. De B&B en de pottenbakkerij (inloop atelier). De laatste begint leuk aan te trekken en het ziet er naar uit dat dit in de toekomst ook gaat groeien. Om dit een volwaardige poot van het "bedrijf" te laten worden, zul je dat wel verder moeten uitbouwen. Het is een uniek concept, die combo B&B en pottenbakken. Daarmee val je op tussen de andere B&B's. Dat is vooral in wat minder goede tijden belangrijk. Alleen die promotie daar moet meer aandacht aan besteed worden. Afijn, daar had ik al wat hints en tips voor gekregen.
Derde poot
Tijdens de koffie kwam een ander idee, een mogelijk derde poot, ter sprake. Steeds meer mensen hebben een tweede huis in de omgeving. De eigenaren vertellen mij vaak over van wat ze te stellen hebben met diensten die geleverd moeten worden of wat juist niet gebeurd. Ook hoor je ze praten over het gedoe met hun klusjesmannetjes. Ha, ha, vertel mij wat!
Of ze vertellen over leveranciers die op tijden komen dat men in NL is of hun onzekerheid in de winter over het bevriezen van leidingen of schade die ontstaat tijdens stormen en er niemand is om dat op te vangen of te laten verhelpen.
Nu onze verbouwingen op hun einde lopen komt er dan wat meer tijd voor andere zaken? En waarom niet de ervaring die je de afgelopen jaren hebt opgedaan met leveranciers, aannemers, klusjesmannen en onderhoud als dienstverlening in het verdien model integreren? "Biedt je aan als een soort huismeester" luidde het.
Verrek, poot drie, namelijk huismeester, daar ging ik eens over nadenken besloot ik. Diensten kun je aanbieden op basis van een abonnement, waarin een aantal werkzaamheden standaard zitten. Toezicht op huizen (zaken die gerepareerd moeten worden, signaleren van inbraak), maaien van tuinen, een soort van vorst wacht, en inspectie na slecht weer bijvoorbeeld. Bemiddeling en contactpersoon naar derden, sleutelhouder... Een soort van pakket, dat al of niet uitgebreid kan worden naar behoefte van de bewoners. Hoe het een en ander in het vat te gieten, daar zijn Fannie en ik nog over aan het breinstormen. Wat zou je minimaal moeten bieden, wat mag het gaan kosten, en wat kun je de mensen als extra dienstverlening aanbieden. Daarbij rekening houdend met het werk wat ons eigen B&B in de zomer ook nog geeft. Zonder klein netwerkje aan hulpjes ga je dit dus niet redden. Hoewel, voor de grotere klussen heb ik altijd Scheffer nog op de lijst. Zo zijn er meerdere Nederlandse aannemers die best een kleine klus tussendoor kunnen doen of noodreparaties kunnen verrichten. Is dan daarmee die derde poot levensvatbaar?
Wel iets om over na te denken, of en zoja, hoe we met zoiets zouden moeten beginnen.
Als er lezers zijn die in de omgeving van Vauvillers / Mailleroncourt Saint Pancras (70) een huis hebben laat me het weten. Wellicht kunnen we elkaar van dienst zijn of informatie uitwisselen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten