19 augustus 2011

Chocolat

Chocolat en honing zijn hier de meest (ge)verbruikte ingredienten naast de kilo's vlees en liters wijn natuurlijk. Soms sta je er van te kijken wat we hier in een week aan voedsel verwerken, in het hoogseizoen dan.

Veel gasten vragen me weleens waar haal je die ideeën vandaan?

Buiten ons bescheiden biebje aan kookboeken, is er dan het internet. Fannie is een enorme bron, als ook idolaat van Allerhande. En een van mijn andere favoriete inspiratiebronnen is Marmiton.org. Krijg je elke dag een mailtje van met "l'idee du jour" ofwel tip van de dag. En deze wil ik jullie niet onthouden: voor de chocolate cookies addicten klik HIER Marmiton is een geweldig uitgebreide site en volgens de stats hebben ze zoiets van 30.000, jawel DERTIGDUIZEND, recepten op hun site staan. Met Google translate kun je de pagina's met de recepten gewoon laten vertalen in een willekeurige taal. Het barst ook van de korte instructie flimpies, gebracht op een gortdroge, monotone manier. Dat leidt tenminste niet af dan.

Onlangs hadden we gevulde tomaten als entree gemaakt, hadden we zelf uit onze duim gezogen tijdens onze ochtend sessie: wat zullen we gaan eten. Toen een van de Franse gasten vroeg waar we dit vandaan hadden zei ik als uit gewoonte: Marmiton. Maar Fannie stootte me aan en zei zachtjes, nee gek, hebben we zelf zitten verzinnen. Maar de reactie van onze gasten was te verheugd en te galant om dat te corrigeren. Zodat ik maar niets zei om zijn plezier dat we de Franse kunsten van het koken beoefenden te bederven. De gasten bleken een wandelende bieb te zijn in lokale gerechten en waar dat allemaal vandaan kwam te zijn geworden geweest. Verrukt als ze waren van het schaap in honing en kaneel, stroomden ze over van hints en tips. Dat zijn altijd mijn favoriete gesprekken en kan daar met gemak een avond lang over neuzelen.
Dat gaat natuurlijk niet altijd omdat er ook nog andere gasten zijn die niet zo bevlogen zijn van koken. In het algemeen is het wel een deftig onderwerp om het over het bereiden van gerechten te hebben. Dat hoort bij l'Art du Table zo gezegd om je kennis over recepten te etaleren. Helemaal de blitz maak je als je het ook nog over de verschillende technieken kan hebben. En je steelt totaal hun harten als je dan ook nog je eigen kookstijl kan etaleren. Kun je het over het gebruik van specerijen hebben en uitleggen hoe het een de smaak van het ander positief beïnvloed. Dan heb heb je hun volle aandacht. Helemaal in vervoering raken onze fransjes als je uitlegt waarom er tabasco in het toetje zit. Ach ja, zo raak je best wel bedreven in het entertainen van de gasten tijdens een maaltijd. Bij ons eindigen "diners" zelden voor 10-11 uur door die geanimeerde gesprekken.
Ook weer zoiets wat ik heb moeten leren. Doe het kalm aan met het opdienen van gerechten. Neem de tijd. De gasten praten sowieso honderd uit. Iedereen wil graag zijn verhaal kwijt bij een prettig glas wijn en goed eten. Zo bereid ik bijvoorbeeld nooit meer dingen als filets en dergelijk vooraf, maar tussen de gangen door. De saus wel, dat kan dan alsvast "rijpen". Overigens, marineren doe ik zelden en sausen bereid ik meestal apart, om dan vlees en saus op het allerlaatst samen te voegen. Het gevolg is dat je dan het vlees altijd warm uit de pan op je bord krijgt. Da's een stuk lekkerderder.

Het is dertig graden buiten, drukkend, er is een onweersbui op komst. Het zwembad lonkt, maar eerst een siesta en dan een duik in het zwembad. Toch wel erg hè dat je je geld op die manier moet verdienen.

  ;=))

Geen opmerkingen: