Nou Moe!

Na bijna twee weken in de lappenmand eindelijk weer een beetje aktiviteit. Nog steeds wordt je snel moe, griep gehad dus, nee niet de Taco Hoest denk ik. Maar we gaan er weer tegenaan.

Laat in het seizoen, toch nog gasten gekregen. Ze kwamen op familie bezoek en vinden Le Mouton Qui Rit een prima oplossing. Het is verbazend om te zien hoeveel mensen er nog banden hebben met Mailleroncourt-Saint-Pancras. Dit is de 4e of 5e familie die hier logeert om hun familie te bezoeken. En verbazing, zonder uitzondering zijn ze niet alleen tevreden over het comfort maar ook over mijn kookkunsten. Nu ben ik alleen maar uitvoerend, want Fannie is natuurlijk de mastermind achter deze combi van eten en slapen. Geeft hints en tips over hoe en wat te koken, en daar geef ik dan weer een soort lokale draai aan. Ik zei de gek zoek naar lokale gerechten en ingredienten, en Fannie verzint daar dan iets bij. Heerlijk die verkenningstocht in het Franse luilekkerland.
Het is soms hard werken, en je maakt lange uren, vooral als er een familie van 11 mensen neerstrijkt in LMQR. Maar als je ziet dat mensen zich op hun gemak voelen bij ons, en genieten van het gezamenlijk eten, werkt dat erg motiverend. OK een 100% score is er natuurlijk niet. Mensen hebben natuurlijk hun eigen idee over hoe ze hun tijd hier willen doorbrengen, en of ze al of niet willen mee-eten, of hun eigen maaltje koken in de keuken. Of gewoon lekker hun eigen ontbijt willen samenstellen. Het kan allemaal, en dat is denk ik wel iets bijzonders onder de B&B's. Gelukkig heb ik in de afgelopen anderhalf jaar een arsenaal aan tips, wandeltochtjes en tourtjes in de omgeving verzameld of zelf bedacht en uitgezet. Vooral die motortocht naar "les Ballons" met Bart was een bijzondere ervaring. Iets om vaak te herhalen met gasten. Dat geef je dan weer door aan de gasten, en ook al zijn we geen toeristenburo het wordt erg gewaardeerd. Dat maakt het verblijf hier weer net iets meer dan een slaapplek en een croissant met koffie in de morgen als pover ontbijt. Dat laatste doen we anders. Fannie's slogan: een Nederlands ontbijt met Franse ingredienten, wordt nadrukkelijk toegepast. En gasten die 'smorgens op hun gemak uit hun bed kruipen, zijn altijd verbaasd over de welgedekte ontbijttafel.

Nou ja genoeg sluikreklame.

 VERWARMING

Het wordt nu wel duidelijk. De winter gaat koud worden. Dus onze maatregelen voor extra verwarming en isolatie zal niet voor niets zijn geweest. De vloerverwarming in het apartement, na een paar weken proefdraaien, doet het geweldig. Wellicht is een beter inlaatregelventiel nodig. Want een kraantje verder open of dichtdraaien als regelaar zonder te kunnen zien wat je doet is niet geweldig. Jawel, meten is weten en gissen is missen. Dus ik wil daar en thermisch gestuurde klep op hebben zodat het circuit zich beter kan regelen op een vooraf ingestelde temp. Niks niet gissen, dusss.
En als je 's morgens het appartement binnenloopt, ook al is het nog niet helemaal afgetimmert, voelt sowieso warmer aan. De warmte blijft beter in het huis hangen en is minder een thermisch vergiet geworden. Dit merk je ook in de andere vertrekken, het koelt een stuk minder snel af. Natuurlijk is het nog geen vol winter en vriest het nog niet overdag, dus dat moeten we dan nog maar afwachten hoe de verwarming zich precies houdt met -20C.
Verder brand het hout vergeleken met vorig jaar een stuk beter. Je moet wel iets beter opletten om hout op het vuur te gooien, want met de vloerverwarming eraan gebruik je toch iets meer hout, het brand iets eerder op. Maar ook dat zel wel wennen.

 BUURTJES

Van de week sprak ik de buurman en die bevestigde mijn vermoedens van de echtelijke twist. Hij zag er nog steeds aangedaan uit. Een beetje timide zelfs. Maar lakoniek zei ie: "het hoort erbij". Altijd erg zoiets. Je ziet toch een eerst levendige familie een beetje stilvallen, er heerst een bedrukte sfeer. Nah ja hopelijk slijt het een beetje en komt het gezin weer op gang, het zal zijn tijd nodig hebben denk ik.
Nu heeft zijn werkgever minder werk voor hem en is me opgevallen dat ie meer bij huis is. Voorzichtig hengelend daarnaar volgde de reactie onmiddelijk. En eerst ontkennend vroeg ie toch of ik wat klusjes voor hem had. Daar valt natuurlijk altijd over te praten zei ik, dus kom maar een kop koffie halen dan hebben we het er wel over. Want zijn eerdere beroep was metselaar, en ezien hebbende wat ie met zijn ballustrade had gedaan heb ik daar wel vertrouwen in. En als volgend jaar de nieuwe douche gemaakt moet worden komt dat prima uit als je iemand hebt die zijn werkt goed doet zonder toestanden dat je er voortdurend bovenop moet zitten en het twee keer af moet laten breken voordat het goed is.

 BRICOLAGE

Over de douche gesproken. Gisteren kwam de dak man kijken naar de klus om het dak omhoog te kantelen. Dat zou ie natuurlijk al drie weken geleden hebben gedaan, maar goed er is geen haast. En hoe eerder je zoiets inkopt des te meer zekerheid heb je dat het ook op een voor jou geschikt moment voor elkaar komt. Hij werd helemaal enthousiast over het plan om er een soort tuintje bovenop te maken. Zoiets had ie nog nooit gezien / gedaan dus wilde ie eerst weten of de muren het zouden houden en hoe dik de balken wel niet moesten zijn. Vroeg ie aan mij of ik die berekeningen wilde aanleveren en informatie over de daktuin. Nou ja zeg, nu heb ik toevallig kennis over hoe je dat moet berekenen, maar welke klant kan dat nu. Vreemde omgekeerde wereld. Afijn het komt wel voor elkaar. Hopelijk beheerst ie zich met zijn prijzen een beetje, want tot nu toe rezen die elke keer de pan uit. Tot het ab-sur-dis-tische voor mij, en fantastische prijzen, dat laatste voor de aannemer dan. Mijn idee om aan de zijkant flessen in een patroon in te metselen, nou daar had ie nog nooit van gehoord! En prompt liet ik natuurlijk mijn experiment beneden zien. Dat vond ie wel iets aparts en hij vertrok helemaal opgewonden dat er iets nieuws gedaan werd. De deur uitstappend met de opmerking: "als er nu wat meer van dat soort mensen als u waren hier in het dorp..."
Maar dat is niet helemaal een terechte opmerking. Je ziet duidelijke tekenen dat mensen het afgelopen jaar aan hun huizen bezig zijn gegaan. Heel langzaam knapt het dorpje op, wordt de rotzooi rondom de huizen weggehaald, en worden tuinen opgekalefatert. Een ruine wordt al opgeknapt, en een andere ruine moet platgegooid worden. Ja het gaat goedkomen.

 MAILLERONCOURT

En wellicht ontstaat er zo ook wat meer leven in de brouwerij. Nu is het in de winter een ghost town, voor mijn gevoel ideaal, rustig, geen gedoe. Slechts af en toe scheurt er een torenhoog geladen mestwagen door het dorp. Die laat hier en daar een hoop stront op de weg liggen en de straat kleurt zich dan langzaam aan groengrijs. Waar de regen dan weer korte metten mee maakt. Maar af en toe is het ook voor de regen teveel. Zoals laatst lag er toch een behoorlijke hoop koeienstront op het trottoir aan de overkant. Maar verbazing ten top, een uur later kwam de burgemeester himself de shit opruimen. Met het gemeente trekkertje en een aanhangertje. Die man zie ik de laatste tijd ook het gras maaien en andere hand en spandiensten in het dorp verlenen. Geweldig zo, hij geeft daarmee wel een zetje erbij. Mischien zijn dat ook de ingredienten om het dorpje er een beetje fatsoenlijker uit te laten zien. Als je iets dwarszit, niet erover blijven babbelen, maar gewoon zelf doen, niet wachten op de regen. Anderen volgen zijn voorbeeld dan toch maar. Wie weet doet het dorp zijn ondertiteling van "belle sources" nog eens eer aan.
Daarmee blijft het toch nog wel een ghosttown. Er is in de winter geen leven in de brouwerij te bekennen. Daar zal iets aan moeten gebeuren. Mijn plan om het atelier in de winter open te stellen wordt erg goed ontvangen, maar ja dan moet je natuurlijk niet met je vingers in de half bevroren klei moeten zitten. Het plan is om een soort kamertje in het grote atelier te maken met een klein kacheltje waar je dan in betrekkelijk komfort kan gaan draaien. Het hoeft niets bijzonders te zijn, gewoon iets afschermen zodat je niet voor de mussen hoeft te stoken. En dan een beetje publicitee voeren en hoppa een aktiviteit is geboren. Een plan om dat in januari te fietsen en dat te kombineren met het maken van de garderobe aan de buitenkant van ons nieuwe appartement zou een goede zet zijn. Afijn plannen zat dus. De komende tien jaar zal het werk aan dit huis niet afnemen, gelukkig...