Motorweekeinde

Heerlijk, ff ertussenuit, dacht ik. Want een paar oud collega's zouden komen om met de motor een paar tochtjes te maken in de omgeving. En zoals dat altijd gaat, zonder dit negatief te bedoelen, zeggen er een paar op. Maar Bart moedig in zijn eentje kwam donderdag keurig op tijd aan en we konden meteen van het zwoele nazomerweer genieten op het balkon. We spreken door waar we heen gaan en hoe we gaan rijden.

KLAVERBLAD
Ik liet Bart de routes zien die ik al gemaakt had, die in de vorm van een klaverblad door de provincie heen lopen. Een noordelijk en oostelijk deel van het klaverblad zijn nog niet echt helemaal uitgewerkt maar het westelijke en zuidelijk klaverblad wel.
De constructie is zo gekozen, van dit klaverblad, dat je door kunt steken naar een ander deel van het klavertje vier en, als je daar zin in hebt of erg snel rijdt, er een deel van een ander blad nog aan vast kunt knopen door gewoon door te steken. Een ander voordeel is dat je de tocht ook halverwege kunt afbreken als er iets tegenzit. Mailleroncourt dient als knooppunt in het geheel. En je zit nooit verder dan een kleine 70 km uit de buurt wat het makkelijker maakt om iemand te komen helpen.

We besluiten om de eerste dag naar Langres te gaan, het westelijk klaverblad, dat meanderd om de D417 heen. De tweede dag zouden we richten les Ballon de Vosgezen gaan, en de derde dag zal ik Bart een stuk opweg terug naar huis brengen via de route binnendoor voorbij Epinal.

LANGRES
De weergoden zijn ons uiterst gunstig gezind, geen wolkje te bekennen. We vertrekken vrij laat omdat er nog een ramenboer komt voor een offerte. Dat verhaal staat hier ergens onder. Afijn rond 1100 slepen we de motoren uit de garage. Alles slaat in een keer aan, goeie motoren die Honda Pan's een beetje warm lopen en we knarren richting Vauvillers, draaien even een rondje en gaan dan via Montdorre aan de tocht beginnen. Zo meanderend om de 417 heen een beetje op de bonnefooi richting Langres. Onderweg kom je door veel van die pittoreske dorpjes heen die rond deze tijd als uitgestorven lijken. In ieder geval presteren we het om een rit van 80km op te rekken naar 120km door telkens van de hoofdweg af te gaan het binnenland in. Grotendeels volgen we het door mij uitgezette westelijk klaverblad, hier en daar steek ik een nieuwe route in om ook dat eens te verkennen.
In Langres aangekomen gebruiken we de lunch. Een plat du jour zit er niet in, en ipv vis een stukje vlees dat schijnt weer een ongehoord verzoek te zijn. Impossible klinkt het dan. Vragend dan maar om het kinder menu, is blijkbaar helemaal vloeken, want ook dat hoort tot de onmogelijkheden. Als ik dan vraag of daar een wet tegen is dat een volwassene om een kinder menu vraagt wordt stoicijns gereageert met "dan kan niet, gewoon omdat het niet kan". Nou ja zeg! Dan maar iets van de kaart, en uiteraard ben je dan snel het dubbele kwijt. Voordeel is wel dat sinds 1 juli het BTW tarief voor restaurants verlaagd is naar 5.5% ipv 19.2 En dat scheelt dus al snel weer een slok op een borrel.
Dan gaan we op de terugweg. We nemen en deel van het zuidelijk klaverblad en gaan richting Vesoul / Porte de Saone. Op 20 km van porte Saone keren we richting Mailleroncourt en komen dan door dorpjes heen die nog in de middeleeuwen zijn blijven steken. Achter in de middag moet Bart tenken, en bij mij houdt de TomTom het voor gezien. Gelukkig komen we in bekend gebied dus verdwalen doen we dan ook niet meer. De gouden zonnestralen van de laagstaande zon doen het landschap in iets sprookjesachtig veranderen en de eerste herfstkleuren zijn al te zien. Voldaan parkeren we de brommers weer in de garage en pellen ons uit de motorkleding.

BRONSTROEP
Komt de buurman op ons af. He, hebben jullie het bronstgeluid van de herten al beluistert? Nee (natuurlijk) niet antwoorden we (gemelijk) Nou als je daar en daar heen gaat en op de tweede heuveltop parkeert dan kun je ze horen. Bart en ik keken elkaar eens aan: moeten we dat? Maar we stappen in de knar en gaan op pad. De luister plek was al snel gevonden, maar geen gebrul te horen. Plotseling klinkt er een soort gorgelend halfstikkend geluid, we kijken elkaar aan, besluiten dat dit dus de bronstroep moet zijn, geven een high five en stappen flux weer in de knar. Gierend van de lach: "Zo van, gehoord, en nu maken dat we wegkomen"!

'savonds op het terras gaan we over op de kazen en pate's een Merlot wijntje erbij, wat knabbels, en we zitten even later te genieten van de ondergaande zon. Een uurtje later is het donker en turen we nog wat naar de sterren.

Route uitzetten.
Bart komt op het idee om de route voor morgen alvast met een programmaatje op de tomtom te zetten. We downloaden TYRE en hoppa in een uurtje hebben we de tocht naar les Ballons des Vogeze uitgestippelt. Niet erbij nadenkend dat we de zogenoemde waypoints (richtpunten op de kaart) ook nog ff moesten opschonen. Maar daarover later.

LES BALLONS
De volgende dag wilden we wat vroeger vertrekken en dat lukte ook aardig. Voldoende peut in de tank dus dat is geen zorg.
Volgens de in de TT geladen route namen we de eerste de beste binnenweg, en na een paar KM sloegen we af naar Plombierre les Bains over de provinciale weg. Al snel kwam het eerste weeffoutje tevoorschijn. Door maar lukraak waypoints uit te zetten bleek dat sommigen ervan zich naast de weg bevonden en je soms een wel heel rare kronkel moest maken om er te komen om dit waypoint af te kunnen krassen van de route. Erg mooi stukje zo door die vallei naar Plombiere. Je moet de tweede afslag nemen naar PLB) Via route de scieries klommen we de heuvels in richting Gerardmer. Daar in een weldadig zonnetje op het terras en buiten het toeristenseizoen, lekker rustig een kop koffie gescoord en hop richting Colmar. Voor Colmar sloegen we af richting les Ballons, door het bijbehorende natuurpark tuffend, en bovenop de 1200 meter hoge heuvel, lekker onderuit, op de helling een broodje happen. Wat een uitzicht! En weer die beginnende herfstkleuren.
We stappen weer op en nemen nog wat haarspeldbochten naar beneden. Op weg naar het volgende waypoint gaat het grandioos mis. Een doodlopende straat in rijden is natuurlijk zinloos dachten we, maar als je waypoint zich juist daar bevindt dan moet je erin rijden en dan weer omkeren. Wij eigenwijs dat niet doen, en na een halfuur rondom dat waypoint heegecirkeld te hebben kwam Bart op het idee om dat waypoint maar uit de lijst te halen. Zo konden we verder. Toevallig zaten we goed op de route dus erg veel tijd was er ook weer niet verreden. Nog twee cols over, vol met lekker veel bochten, en we zaten weer op de terugweg. Prachtig die omgeving. Nog even naar de kerk van Courboisier in Ronchamps gereden, (inclusief een rottig waypoint) Voor 5 euries mocht je er even omheen lopen, dat vonden we toch wel gortig. Dus we hebben het bouwsel maar van een afstand aan de buitkant bekeken, was ook voldoende voor een indruk vonden we.

Na 8 uur inclusief pauses etc zat het erop, een kleine 300 km gereden, een zeer geslaagde motordag.

Nog ff koken, eten, wijntje, balkonnetje en plat.

HUISWAARTS
De volgende dag de waypoints toch maar even opgeschoond zodat de tocht zonder al te veel haperingen een keer herhaald kan worden. Voor de motorrijders onder ons, deze route kan zo op de TomTom gezet worden, hoe Garmin daar mee omgaat is dan weer door een Garmin specialist uit te vlooien. (wie biedt zich aan?)

Zondagmorgen stappen we op en breng ik Bart binnendoor richting Epinal, een erg favoriete route voor mij als ik zelf ri NL afzak. Bij Darney besluit ik dat binnendoortje iets langer te maken en richting de A31 (Tours) te rijden. Kom je door Darney zelf heen en langs Vittel. Deze route komt door bossen en langs leuke slingerweggetjes. Zo rond 12:00 stappen we bij de afrit naar de A31 af en nemen Bart en ik afscheid. We hebben van die paar dagen motorrijden allebei met volle teugen genoten.

ARRANGEMENT
De vorige avond hadden we al wat gepraat over een idee om hieraan een vervolg te geven. Namelijk door te gaan proberen een of meerdere motorweken te organiseren. Zoiets als een arrangement, op basis van half pension, onder begeleiding te toeren. Zeven dagen knarren in de omgeving Vosges, Vogezen, Haut Marne, Haut Saone, een dag vrije toer: op jezelf of met een groepje. De groep kan gesplitst worden in een langzamere en een snellere groep met een ervaren voorrijder. De langzame neem ik dan zelf, ben nu eenmaal geen snel type, en de snellere dus met iemand die al voldoende bergervaring heeft. Daarbij komen dan wat vaste punten om te koffie-en, lunchen en een drankje op de terugweg. Dat alles voor een all-in prijs. Lunch, drank etc en benzine niet inbegrepen. Er zullen meer dan 5 routes uitgestippelt zijn, dus voor mensen die op zichzelf of in een ander groepje willen rijden en/of een andere route willen nemen is er voldoende ruimte zich in deze omgeving die bij uitstek geschikt is voor de toerrijders, uit te leven.
Prijs? We denken voorlopig aan 350 euries op basis van half pension (za aankomst, za of zondag morgen vertrekken). Volgend voorjaar, ergens eind mei, of eind juni, wilden we dan de eerste week gaan doen. Er zijn dan 14 slaapplekken en inpandige stalling voor alle motoren.

En oh ja. Dreigt het echt knudde weer te worden, dan gaat de week niet door en verplaatsen we die naar een andere week. De week gaat ook pas door bij 6 aanmeldingen.

Als iemand dit leuk lijkt: aanmelden kan vanaf nu.

Verdere details moeten nog uitgewerkt worden door Bart en mij en komen op de aparte webpagina motorweek te staan.