6 oktober 2009

Belasting

Stel je gaat wonen in een ander land, en stel je gaat daar een bedrijfje beginnen. Zoals wij dat gedaan hebben. Je koopt een huis, je verhuurt kamers en beng! Daar ligt de eerste blauwe envelop in je bus. Oh , shit, denk je dan, daar begint het.
Gewend zijnde aan de tot idiotie verworden encyclopedie vol regeltjes, draconische boetes als je een keertje iets vergeet. Deurwaarders als je brief of bezwaar niet ontvankelijk wordt verklaard. De FIOD die elk jaar langs komt (waar waren ze trouwens de afgelopen 2 jaar?) Slechts omdat kleine bedrijven per definitie gewantrouwd worden. Belastingen die niet alleen de administratie tot wanhoop brengen, maar ook tot absurdistische hoogten opgedreven worden. Om nog maar te zwijgen van de hoge kosten voor boekhouding en accountant, die uiteindelijk toch op de klant verhaald moeten worden. En geen enkele ambtenaar die precies weet hoe het allemaal in elkaar zit. Sterker nog de burger steeds vaker verkeerd voorlicht! En de programmatuur, die uiteindelijk alles uitrekend, wordt als het aanbeden goudenkalf gezien. En wat op het scherm staat is dan het heilige schrift.
Dat beste mensen is de situatie in het luiklekkerland dat Nederland heet. Wat heb ik de schurft aan de belastingen, de diensten en de regelmakertjes die deze ellende voor de ondernemer veroorzaakt.

Dus je begrijpt, wetende dat la douce France qua regelgeving daar nog eens torenhoog bovenuit steekt, ik vanochtend met lood in mijn schoenen in het belasting kantoor de trappen opliep.

Uiteraard was mijn afspraak met iemand die niet bestond of niet bekend was. Ik zal het wel verkeerd verstaan hebben, neem ik aan, of nog erger, sprak de naam verkeerd uit! Maar opnieuw raakte ik versteld van de behulpzaamheid van de aanwezige ambtenaren. Binnen 10 minuten zat ik aan een tafeltje van iemand die mij er mee zou helpen. En er geschiede een wonder.
Vriendelijk klonk het: nou laat u maar eens zien waar het omgaat. OK, ja, hm... aangifte belastingen voor uw bedrijf. Na wat inleidende vragen klonk het: heeft u inkomsten gehad? Ja, antwoorde ik, en noemde het lage bedrag van vorig jaar. Maar we zaten nog midden in de verbouwing en dat is nu eigenlijk ook nog niet klaar. OK dat is dan misschien een beetje aangedikt, maar er wordt inderdaad nog verbouwd. Hah, klonk het, u heeft dus geen inkomsten gehad! Rap werd dat op het formulier, dwars over al die adacadabra kolommen heen, waar ik geen touw aan vast kon knopen, geschreven. Met een opmerking erbij: werk nog onderhanden. En klaar! Mijn stomverbaasde blik ziende zei ze, hier nog even een krabbel en 2008 is in kannen en kruiken, gepiept zogezegd. Ik gleed bijna van ontsteltenis van mijn stoel af.
En als u volgend jaar met de gegevens komt die hieronder gevraagd worden dan vullen we dat samen wel ff in. Huh? TOTALEMENT STUPIFIE.  (totaal verdwaasd) kneep ik sprakeloos in mijn handen, droomde ik? En kon nog net de vraag stamelen van: hoe zit dat met de credit d'impot voor de ramen en isolatie? Gewoon de rekeningen meebrengen, en dan komen we er wel uit.

Ze stond op, gaf een hand en zei: "bon continuation", het neutrale frans voor: prettige dag verder.
Ik liep de deur uit, dit had nog geen 10 minuten geduurd. Mezelf totaal wezenloos afvragend: wat overkomt me nu? Geen boete, geen knorrig kijkende ambtenaar, maar een prettig, bijna blije fonctionaire die me graag door de ellende heen hielp, of er juist vanaf.
Ooit wel eens zo'n gevoel gehad van dat je de grond niet raakte en als het ware met een zwevend gevoel wegliep? Nou dat was wat mij overkwam.

Hoppa, heb ik me nu daar meer dan een week in het zweet gewerkt, in paniek rakend als ik een bon niet kon terugvinden? De afgelopen week kwamen uit alle laatjes, hoeken, en gaten bonnen en rekeningen. Nou ja een beetje overdreven wellicht. Het afgelopen jaar had ik per maand een kornflakes doos volgestopt met bonnen en rekeningen. En dat bewees zijn nut toch wel. En tijdens het opruimen van de werkplek in de slaapkamer, vond ik nog tientallen bonnen uit andere laatjes en enveloppen.
Nu heb ik een soort twaalf ladenbak, een lade per maand, en dat is al een stuk beter. Afijn er is in iedergeval een probleem minder, en kan ik de boekhouding in gaan richten aan de hand van wat de belasting mevrouw me uitlegde. Dat geeft dan weer minder gedoe volgend jaar mei of zo. En we krijgen zowaar de BTW terug! Nou breekt mijn klomp. Hoezo retroactief...

Geen opmerkingen: