Tour

Na ff in de tuin is het tijd voor mijn ritje. Het was al aan het betrekken maar snel in de auto gesprongen en een ommetje gemaakt. Eens even de zijweggetjes verkennen, dacht ik. En ja hoor soms rijdt je iemands erf op, maar dat wordt niet zo vreemd gevonden had ik de indruk. Vriendelijk grijnzend keren en weer zachies wegtuffen, niks aan de hand.

En het stikt van de lammetjes in de wei, het stinkt ook een uur in de wind. Zeker honderd schapen bij elkaar in een relatief kleine wei is niet bevordelijk voor het voorjaars aroma. Nou ja dat hoort er nu eenmaal bij op het land. Maar het zijn wel van die grappige schapen met een zwarte kop en poten, de rest is wit. Zoiets wil ik ook hebben. Nu ff informeren volgende maand en kijken of ze nog een ram over hebben. De afgelopen twee weken floot het gras de grond uit en onze kleine kudde redt het niet meer met het knagen. Dus maandag maar eens een paar stukken afsluiten zodat in ieder geval de boomgaard en het voorste gedeelte kaal blijft.

En dan verlaat je Mailleroncourt-Saint-Pancras achter de kerk langs in de richting van Melincourt. Dat is een mooi stukkie om te wandelen voor hen die daar lol in hebben, zelf prefereer ik mijn ijzeren ros. Maar met de tweewieler is het nog iets te link op die kleine wegen in deze tijd van het jaar. Veel gruis en pruttel dat is achtergebleven naar een seizoen rossen in de bossen en van de hout transporten die de kanten van het asfalt hebben gesloopt. Dat is nog ff iets te link, en het is wachten op de bezemwagen. Die kwam tot mijn niet geringe verbazing vorig jaar ook over die kleine weggetjes de zaak schoon meppen.

Ondanks, of juist omdat, het redelijk was dichtgetrokken, krijg je mooi zacht licht en kun je met die zachtgroene lente tinten het landschap in beeld brengen. Toch maar eens die super groothoek geprobeerd. Als je zo boven op een heuveltje staat kun je kilometers ver kijken en dan is het natuurlijk verleidelijk. Zo'n fisheye geeft bij helder weer altijd een slecht resultaat, een echte zonnekap kun je niet gebruiken en je hand erboven houden zie je dan ook weer. Altijd een beetje gemier zoiets. Maar dit keer was het licht precies goed. Vooral die koolzaadvelden doen het goed in dit landschap.

In bijna alle dorpjes, of zeg liever gehuchten, in de omgeving tref je wel een vervallen huis of zo aan. Dat schijnt erbij te horen, maar die zorgen dan wel weer voor mooie grafische plaatjes. Het hoeft natuurlijk niet altijd kapot te zijn om mooi te zijn.

Kijk je om het hoekje van die afgebrokkelde muur dan zie je een bijna perfect opgeknapte woning. Merkwaardig die contrasten. In dit soort dorpen zie je ook vervallen huizen die in NL onbewoonbaar verklaard zouden worden. Maar er schijnt dan toch nog een stukje van het dak ok te zijn en verrek in een hoekje zie je dan dat zo'n huis toch bewoond wordt. Bij ons in het dorp heb je ook wat van die huizen. In het linkerdeel wordt nog gewoond en de rest is gewoon in elkaar geflikkert. Of men heeft een deel opgelapt en de rest van het dak hangt er dan maar zo wat bij. Merkwaardig komt dat voor mij over. Dingen die gewoon tijdens het jaar dat ik hier nu woon zijn ingestort, en niemand die er wat aan doet of van zegt.

Verder met mijn tochtje. Waar het in onze streek ook van stikt zijn bronnen met een wasplaats. Waar men vroeger waste en waarschijnlijk ook dieren aan dronken. Sommigen geven nog water en worden ook nog onderhouden, min of meer dan, de franse slag he, je weet wel. Deze staat bij Chazel. Mooi ding maar een beetje overgroeid met mos of zo op de bodem. Water is wel steenkoud, dus prima om je ff te verfrissen en je autoraam te wassen.

Volgende stop Amance.

In Amance hebben we via het internet naar een huis gekeken, zelfs Dries is er voor ons nog op afgegaan, maar het huis is nooit gevonden. Het is niettemin een zeer bezienswaardig dorpje. Amance heeft huizen uit de 16e en 17e eeuw in de kern van het dorp staan. Prachtige gebouwen. Je waant je echt in de tijd van de muskettiers terug.

Mijn voorliefde voor afgetrapte gebouwen komt niets te kort hier. In de Groene Leeuw is een oud hotel restaurant, zo aan de afbeelding op de afgebladderde gevel te zien. Enne het is nog te koop ook. Natuurlijk moet er ietsjes aan gebeuren. Zoals electro, water, plafonds en vloeren, isolatie, kozijnen, dak, muren, en ach waarom ook niet de riolering. Niet veel werk dus, hier en daar ene klap met de moker doet 't hem wel...

Voor de liefhebber heet het in NL. Hier heet het dat dit huis wat aandacht nodig heeft. Zo heeft ieder land zijn eufemismen, LOL

Maar dit is echt een krot. Moet je eens naar binnen kijken! Als niet zo nieuwschierig persoon doe je dat natuurlijk, ik kon het erg niet goed zien maar er zaten wel gaten in de vloer dacht ik zo. Bel eens voor de gein. Of toch maar niet.

Het begint nu echt te dreigen en om de plensbui die al de hele dag in de lucht hangt te vermijden toch maar de terugtocht aan de tomtom opgegeven. Kortste weg dat wel, dan heb je tenminste nog van die verrassingen.

Vanuit Amance rijd ik naar Clairefontaine. En daar stapte ik ff uit want die ingang was wel erg mooi. Iets wat je je voorstelt als alles hier, LMQR, is gegroeid tot de maten die je voor ogen staan.

En ja hoor, in no time stond er een onduidelijk brabbelend geval in het autoraam te bedelen. En oh nee geen bescheiden bedragje om een pilsje te kunnen kopen ofzo, meteen 70,65. Wat een gek bedrag dacht ik, die goser moet niet goed bij zijn hoofd zijn, zat ook duidelijk onder de dope of zo. Beleefd grijnzend en met een: "je suis desolee monsieur" maakte ik me er van af. Dat werd wel begrepen en de man droop af.

Een stukje verder kom ik in een dorp dat heet: "Contre-Eglise" gekke naam in zo'n paaps land: tegen de kerk. Maar het zal heus wel iets anders betekenen, tsja m'n frans is nog niet zo geweldig. Dat gaat nog wat jaartjes duren. Vooral dat accent...

Maar kadootje, weer een mooi karakteristiek gebouwtje.

Iets voor mijn lens dus. Het gaat vooral om die pastel tinten die je bij dit soort licht zo mooi op je chippie kan vastleggen. Want vastleggen op de gevoelige plaat is van de vorige eeuw, za'k maar zeggen.

Langs de achterkant van Chazel rijd ik de heuvel op. Dat witte paard, dat is echt een moetje, nou ja moest wel effe heen en weer lopen om het zo te krijgen maar het ding werkte mee en schuifelde langzaam voor de lens.

En wat ook erg leuk is om te doen, als tomtom zegt ga links, doe dan rechts. Verdwalen kun je met zo'n apparaat echt niet meer. Dus wat bromt het. Bij Melincourt, dat is ongeveer 8 km hiervandaan verbouwen ze zelfs wijn! Hoppa kansen dus. En dit laatste doorkijkje als snoepje van de week om af te sluiten dan maar.