Ongelooflijke junk, iets wat je op de marktjes in Turkije en Egypte ziet. Hoewel, het gehalte allochtonen, inclusief myzelf, was erg hoog dus dat verklaart een boel.
Een prachtige mix tussen van wat ze hier noemen 'artisanal' en het in goed nederlands ambachtelijk werk,
maximum force van kitsch, de reguliere markt kraampjes met kleding gereedschappen etc en de bling bling compleet met zwaarden en bogen.
En dan de mjammie mjammie. Traditioneel op dit soort markten zijn de worsten, het brood en overige lokale producten als honing, kaas, wijn.
Vooral worsten zijn hier erg populair, en daar wil ik het volgende plaatje jullie niet onthouden
Worst bij de meter. Dit is de typische worst uit deze streek en gaat prima in dingen waar wij de hema worsten in verwerken, maar ook macaroni of spaghetti. De varianten zoals gepeperd, gerookt, gedroogd, en gekruid zijn dan wat duurder. Iets van 3 tot 5 voor 10-12 euro, niet goedkoop en je moet echt even rondlopen om de meest voordelige prijs te vinden.
Maar volgens mij komen al die worsten uit maar een of hooguit 2 fabrieken, zoals bijna alle producten hier. Er is nauwelijks markt werking te zien, en dat merk je ook aan de prijzen. Maar dat is weer een heel ander verhaal.Dan loop je door naar de expo tent. Een ruim opgezet geheel met producenten van eigenlijk een heel beperkt assortiment: ramen, kachels, wijn, meubels en keukens. Allemaal wel lokale producenten. Die na een gesprekje over de ramen, want we hebben er nog een paar voor de badkamer nodig blijken de "producenten" hun producten gewoon uit duitsland halen zodra het over driedubbel glas gaat. Merkwaardig genoeg ontbreekt alle kennis over de specifieke eigenschappen. Gas gevuld van driedubbel? Niet nodig want het isolerend vermogen is hoog genoeg. Reflectiefolie? Bestaat niet. Waar ik een jaar geleden voor leugenaar werd uitgemaakt toen het over driedubbel glas ging wordt het nu voorzichtig in ieders assortiment opgenomen. In zwitserland mag al niet eens anders meer verkocht worden en in duitsland is het eigenlijk meer regel dan uitzondering geworden.
Een foto impressie van de beurs.
Extreem druk was het ook weer niet, zeker minder druk dan vorig jaar. De mensen houden duidelijk de hand op de knip, mag je dat zo een op het oog zo zeggen? Zelfs bij de wijnstalletjes was het beslist minder druk.
Na wat afspraken gemaakt te hebben, Rv of rendez vous (spreek uit randee voe) gaan we met verschillende makkers in onderhandeling. Eens kijken waar ze mee opkomen draven.
Op de terugweg toch nog een zeer handig product tegengekomen een universeel adapter voor de grasmaaier. Iets wat je zelf ook heel snel in elkaar kan draaien volgens mij, maar niettemin erg goed gevonden. En langs de kant stond er nog iemand die goten kon maken zonder verbindingsstukken, uit een rol aluminium. Nu vraag ik me af hoeveel dat beter is dan het traditionele zink, maar je kunt nooit weten. Dus ook die man maar uitgenodigt.
En ja je kunt het niet laten, toch maar wat kiekjes van het dorp. Langs de oever van de Semouse
En deze dan ook aan de oever.
Een doorkijkje met zo'n gevel die je vaak in de franse films ziet, het bestaat dus echt.
De kerk met in de diepte een winkel die op zondag open is. Komt wel eens van pas
En daar laat ik het maar even bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten