17 april 2009

puf, puf


Heh, ff de puf om de blog bij te werken. Hang in mijn favoriete positie met het compu op schoot en muziek van France Culture op de achtergrond. Flesje Luberon open getrokken om de vieze nasmaak van iets wat hier Boudin heet weg te spoelen. Witte worst of blanke worst moet het zijn, getver wat is dat een smakeloze hap! Tsja wat zal ik zeggen, Fannie zal met haar beroemde uitspraak: "acquired taste" hoog scoren in deze. Om precies te weten wat het is kijk HIER.
Al een jaar lang kijk ik met een schuin oog naar dit heerlijks. Telkens weerhield me iets, niet voor niets dus. Vorig weekeinde hadden we met onze gasten een BBQ, dus ik denk, ach hebben ze iets lokaals van noordelijk Frankrijk, dat is altijd leuk. Blij dat ik ze dat bespaard heb. Ewel, zomaar eten weggooien doe je ook niet, dus hup vanavond in de pan. En grote ontzetting! Het smaakt echt werkelijk nergens naar. Je voelt dat je wat in je mond hebt, maar naar een smaak is het totaal gissen. Hoe ze dat voor elkaar krijgen, daar kun je alleen maar naar raden. Een smakeloos, bijna weeiig, gebeuren waar je volgens mij een sterk overheersende saus of zo bij moet serveren. Maar, vraag je je dan af is het dan alleen maar voor de vulling?

Rood, Wit, Grijs, en Zwart
OK dus Boudins staan nu op de rode lijst. Zo hanteer ik hier een zwarte lijst, een witte lijst en een grijze lijst. Hoe donkerder de kleur des te lager is de waardering. Waarbij rood de alarm lijst is. Tripes is ook een item op die lijst, vooral als het in de vorm van een entree wordt aangeboden moeten de alarmbellen afgaan. Heel heftig zelfs. Op de grijze lijst komen de twijfel gevallen, iets waarbij je een incident vermoed, een slechte dag of zo. Wit is aanbevelen en zwart is boycotten. Dit laatste in de zin van restaurants en winkels. De laatste tijd vul ik hierop ook levensmiddelen in. Met het vertrek naar LDF (la douce France) ben ik natuurlijk helemaal opnieuw begonnen.

Iets wat ook op die grijze lijst staat is bijvoorbeeld een soort cervolaat, noem het salami, wat hier Rosetta heet. Het verschilt erg in kwaliteit, en je moet geluk hebben om het echt vers te kunnen kopen. Een ander item is Rillettes de Porc, Mans, of Oie. Zoek maar in Google naar recepten. Ook hier heb je de mee en tegenvallers, en ook hier moet je er even aan wennen. Maar op stokbrood gesmeerd is het heerlijk, vooral met een beetje droge wijn als een medoc of iets uit pay d'oc om maar een voorbeeld te geven.

Toch nog maar een glaasje Luberon, die wijn komt hiervandaan:

Bijna aan de middelandse zee gelegen. Heerlijk fruitig, koppig of stevige wijn, houd zo'n beetje het midden tussen een cote du rhone en een pinot noir in. Een redelijk geprijst slobberwijntje voor een avondje teevee za'k maar zeggen. TV hebben we hier overigens niet. Maar Luberon is hard op weg op de top vijf van mijn favoriete slobber/eet wijntjes te komen. Nog ff naar een goed etiket zoeken maar van de drie soorten die er nu geprobeerd zijn nog geen teleurstelling gehad.

Nou ja ga ik het alleen maar over eten hebben... toegegeven in LDF kom je daar nauwelijks omheen. Toch?!

Corridoor
Vrijdagmiddag is de gebruikelijke puinopruim tijd, de garage is weer eens helemaal aan kant en de caddy ligt bijna tot aan de nok vol met afval dat niet meer te (her)gebruiken is. De garage gaat namelijk ingericht worden als gereedschapshok en werkplaats. Zodat de "Grange" in zijn geheel voor creatieve dingen gebruikt kan gaan worden: pottenbakken, steenhouwen enzo. Met die grange zijn overigens hele wilde plannen. Maar daarover later.

Corridoor dus.

Toch zijn we, ook met de korte werkweek, flink met de corridoor opgeschoten, het is altijd veel meer werk dan je denkt. Er is gepleisterd, gestuked, plafond is nu wit, je ogen doen er pijn van, de muren gewit en de stompies van de balken, overgebleven van het zwevende plafond, zijn donkerbruin gemaakt. Grappig effect zo. We hebben weer iets verder getegeld met de vloer en zijn begonnen aan de voorbereiding van het laatste stukje. Herken je het patroon al?

Links zie je de kaalgebikte en opnieuw gevoegde muur tussen de kamers in. Ook leuk geworden. Nog een laatste afwerklaagje cement over de zijkanten en hoppa.
Gisteren de foeilelijke schakelaars vervangen die naast de deur zaten, die kunnen beter op het balkon gemonteerd worden. En daar zijn ze ook voor, spatwater dicht. Tegelijkertijd ook 'tig meter overbodig draad uit de hele toestand geknipt en het zit nu weer een beetje fatsoenlijk. Toch blijft het fascinerend, behalve meters overbodig draad in de verdeeldozen, zit er in verschillende ruimtes soms een drukknop waarmee je een lichtpunt (ergens anders) aan of uitzet. Je hoort een klik van een relais in een van de vier stoppenkasten als je op een van die knoppen drukt. Je vind dan ook vaak draden waar je eerst geen touw aan vast kunt knopen, vooral rode schakeldraden. We hebben immers veel schakelaars en lichtpunten weggehaald tijdens het uitbreken van de kamers. Je weet nu dat het de draden van die drukknop toestanden zijn geweest, het heeft even geduurd voordat we daarachter waren. Nou ja ze zitten er nog, keurig afgedopt, maar hebben meestal geen funktie meer. Dus als je een plaatje van het een of ander tegen de muur ziet zitten dan bevind zich daarachter een kluwen van draadjes, die ergens beginnen en nergens heengaan. Hoe die gasten dat allemaal in die kleine doosjes gepropt kregen is mij een raadsel. Gewoon met grofgeweld erin geperst denk ik.

Met de schapen is ook het een en ander gebeurd maar daarover morgen maar weer.

Geen opmerkingen: