Ondertussen

Het bloggen schoot er even bij in. Lammetjes die aandacht vragen en nieuwe huisjes die gemaakt moeten worden bijvoorbeeld. Even bijpraten dus.

Lammeren 

Van de week zijn er 2 ooi lammeren geboren, de rest van de troep blijft even achter maar dat kan zomaar ineens gebeurd zijn. We, buurvrouw en ik, wachten in spanning af. Altijd leuk om twee van die kleine krengen zo in de wei te zien spurten. Het is zulk ongewoon zacht weer voor de tijd van het jaar dat het nu al lente lijkt. Toch wel mazzel. Een paar jaar geleden moest ik nog met biggen lampen in de weer om de vroeg geboren lammeren een klein beetje warmte te kunnen geven. De meteo jongens zeggen dat de gemiddelde temperaturen voor deze tijd van het jaar te hoog liggen. Mij hoor je niet klagen ;=) Het ziet er niet meer naar uit dat er nog strenge vorst komt. De dagen zijn merkbaar langer geworden en je ziet de troep schapen dan ook steeds vroeger de stal uit de wei weer ingaan. Hobby vee-boeren is erg leuk. Vooral als geboorten en zo zonder al te veel complicaties gaan.

Huisje #23

Dit keer een groot model huisje, met de maximum hoogte die nog in de oven kan. Tenminste als ik er zes in wil hebben. Klaar om te drogen. Wat me wel opvalt is dat het werken met de wat grotere maten iets sneller werkt. Geen gepruts op de vierkante millimeter. Eindelijk kon ook eens een groot centraal raam in een wand gesneden worden. Fannie suggereerde iets met glas er in te smelten. Daar moet het werkstuk dan al redelijk vlak voor liggen anders loopt het glas bij die temperaturen (1100ºC) gewoon van het werkstuk af. Glazuur is ook een soort glas maar dan zitten er stofjes bij die verhinderen dat het van de scherf (pot) afloopt en keurig op de plaats blijft zitten waar het opgebracht is.

Dit keer heb ik de klei iets zachter laten worden (even een nacht in natte lappen gelegd) daarna plakken gemaakt en die in een soort van mallen gelegd die ik had gemaakt van een oude doos.

Daarmee zijn er meteen twee hoeken van het huisje die niet afzonderlijk aan elkaar geplakt hoefden te worden, dat is altijd een stuk steviger. Voor de nacht de zaak met huishoudfolie afgedekt. De volgende morgen kon ik de twee helften meteen monteren. Met deze methode kan er een stuk netter gemonteerd worden. Door een mal te gebruiken is er veel meer controle over de plakken klei. Weer wat geleerd en ontdekt. Deze techniek houden we er dus in. Met keramiek werken is een van de veelzijdigste beroepen / hobby's, roep ik telkens weer. Dit werkje bracht me er toe om, zij het primitief, eens te kijken of er iets met flessen en karton zoiets als een prototype in elkaar te flansen is... ziehier mijn eerste poging.
Oké, een eerste poging. Het is zeker iets dat enige oefening vraagt. Iets dat niet zomaar met een stukje schilderstape in elkaar te prutsen valt. Het geeft een beeld van waar je heen wilt. Fannie geeft af en toe eens wat suggesties zo van, zou je dit niet of dat zo kunnen doen... Daar denk ik dan over na. Zo kom je weer op nieuwe ideeën, eigenlijk uitdagingen, en het moet al raar lopen als er geen elementen van die suggesties in een volgend huisje terecht komen. De tellert staat op 23, nog maar 77 huisjes te gaan.
Eerst maar de laatste twee huisjes voor een volle oven maken, die hoop ik deze week af te krijgen.Tenminste als er verder geen gekke dingen tussen komen. Misschien eens proberen om er twee tegelijk op te zetten. Laat je de een even rusten (drogen) kun je met de volgende verder gaan. Het hoeft weliswaar geen productie proces worden maar over twee maanden is de kunstmarkt er weer en dan moeten er toch wat meer objecten zijn om te laten zien. En, een geheel onverwacht verschijnsel, er is voorraad nodig want de huisjes worden warempel redelijk goed verkocht.
 

Le Mouton

Ondertussen zet het door met de boekingen. De eerste grote wielerploeg heeft zich ook al weer aangediend. Die gaan de wedstrijd rijden over de Trois Ballons, een jaarlijkse gebeurtenis. Daarom heb ik samen met de organisator een mooi arrangement voor ze gemaakt. De race gaat over de Trois Ballons de Voges, met start- en eindpunt Luxeuil les Bains. Dat plaatsje ligt vlak bij ons. Overigens is die tocht, voor iemand die een beetje getraind is in het fietsen, heel goed te doen. Natuurlijk kan je het ook met de auto rijden. Het is een prachtig gebied waar je, als je bij ons logeert, gewoon eens een dag voor moet uittrekken.
De eerste boekingen voor het appartement zijn ook binnen en gasten voor het B&B weten ons ook weer te vinden. Al met al belooft dit weer een druk jaar te worden. Aansporing te meer om de laatste kleine klussen snel af te maken.
De hot tub wordt nu definitief geleverd. Althans de daarvoor benodigde omtrekkende bewegingen zijn door de leverancier gemaakt. Nu nog zien of deze dat waarmaakt. In ieder geval lijken de misverstanden uit de weg geruimd. Als Wim weer komt ergens in de lente dan kunnen we de hot tub in gaan wijden. Dat wordt dikke pret. Goed voor de botjes en om de winter stijfheid te verjagen. Ach een jaar te laat wordt het ding afgeleverd, dus die paar weken geduld kan ik ook nog wel opbrengen. De aannemer Frerik Scheffer even die pijp van de kachel door het dak van de grange heen laten brengen en we zijn in business. Bij de rubberen tegelboer hebben we een aantal vierkante meter rubberen tegels besteld en dat is dan wel de snelste manier om een mooie vloer te leggen. Lekker warm aan de voeten en het mag allemaal nat worden. Maar over de inrichting van de hot tub ruimte later wat meer.