19 februari 2014

Moeilijk

Politici maken zich het leven onnodig moeilijk. Dat blijkt maar weer uit de puinhoop die ze er in NL van maken rondom het afluister akkefietje. Gewoon zeggen dat de eigen overheid hun bevolking afluistert kan blijkbaar niet uitgesproken worden, terwijl het toch zo is. Twee keer in de rondte, drie keer liegen, vier keer ontkennen en dan nog ingewikkelde kontdraaierijen met uitspraken waar niemand wat mee kan. Wat een gedoe! Gewoon recht voor zijn raap zeggen dat hij gelogen heeft en klaar. Of zeggen dat hij het niet had mogen zeggen en foute info gaf en klaar. Maar nee, op de een of andere manier vinden ze dat er geniepig en stiekem over gedaan moet worden. Verspreiden dan vervolgens verkeerde geruchten, of willen gewoon de waarheid niet vertellen. De waarheid blijkt uiteindelijk toch wel, maar dat komt niet bij ze op. Daar komt dan het pokerspel bij om een andere politicus een hak te zetten, tot het klip en klaar voorliegen van de burgers. Iedere keer weer.  

Ballen kaatsen
Mabel werd door de RVD fout voorgelogen en de leugenmachine keerde zich uiteindelijk tegen die twee love birds. Gewoon triest. De hypocriete politiek trok prompt de handen van hen af, want oh oh gelogen. Nou, de pot verweet de ketel, toch? Als er iemand leugenachtig, waarheid verkrachtend is dan zijn het onze politici wel. De basis voor de hele Mabel affaire was door hun eigen voorliegdiensten gelegd, met alle ellende van dien. Ook in het geval van Plasterk zal wel weer een spindokter de situatie hebben willen manipuleren. Gewoon vertellen hoe het er mee staat komt blijkbaar niet bij ze op, en politici bang voor het verlies van hun pluche stoel gaan daar in mee. Vervolgens moeten die zelfde spindokters alle mogelijke strapatsen uit halen om het gezicht van Plasterk weer te redden. Ineens dook namelijk een rechtzaak op “waardoor” het verhaal plotseling anders moest. Of die rechtzaak ook iets was dat was gefabriceerd heeft volgens mij niemand gecontroleerd. Terstond gaan andere politieke haaien in de overdrive om hier punten mee te scoren voor nog meer macht of invloed. Ronduit BAH! Och, waarom zou je makkelijk doen als het moeilijk kan nietwaar. Ze maken het zich zelf zo moeilijk, maar medelijden heb ik niet met deze uitvreters. Triest is wel dat de burgers er zo moe van worden, dat gekonkel, en zó niets met die politiek hebben dat de hele democratie een schijnvertoning is geworden.

Overal ter wereld wordt gekonkeld, gelogen en bedrogen door politici. 

Frans


lefgosert Sarkozy
De fransjes kunnen er ook wat van hoor. Daarom was Sarkozy eigenlijk best wel een verademing. Die schold iemand gewoon verrot als het hem niet zinde. Of zei soms simpelweg dat ie niks te vertellen had. Heel vaak ook kwam er grauwe blurb uit zijn mond, dat dan weer wel. En ook hij loog dat het gedrukt stond. Maar toch, een pracht figuur. Hij liep op verhoogde hakken en zijn vrouw op platte zolen er naast, anders viel te veel op dat ie maar 165cm lang was. Maar met een bek voor 2 meter tien! Président Hollande moest van de week door Obama ook al omhoog geholpen worden voor het spreekgestoelte op een opstapje, die schijnt 175 cm hoog te zijn. Ach ja. Sarko schijnt het uiteindelijk niet eens zo slecht gedaan te hebben voor LDF, zijn voorbeeld was natuurlijk de Iron Lady. Hij wilde net als zij de macht van de syndicaten en vakbonden aan banden leggen. Die hebben het land namelijk in een van de vele wurggrepen waar LDF mee te maken heeft. 
président Holaande op zijn scootertje
Helaas moest hij te snel het veld ruimen voor de huidige grappenmaker die zo wezenloos de wereld in kijkt. Hollande's eerste maand aan de macht werd besteed aan het keurig terug draaien van alle veranderingen van Sarko voor zover dat niet in diens kraam pastte. Alsof ze een van te voren vastgesteld draaiboek afwerkten. Vaker wel dan niet volgden daar negatieve effecten op.
Frankrijk glijdt namelijk steeds verder af, mede door de besluiteloosheid van H's regering. Gevolg? Ontslagronde op ontslagronde volgt, de consumptie daalt elke maand weer. Een neerwaartse spiraal die ogenschijnlijk niet meer te stoppen lijkt. Er moet drastisch iets gebeuren, geen pappen en nat houden. Maar ja, ze zitten in een onmogelijke situatie waaruit ontsnappen bijna niet mogelijk is.
De nationale trots: de autoindustrie is zo'n geval. Eigenlijk niet meer te redden. De familie die het bedrijf bijna te gronde richtte is recentelijk overstag gegaan en heeft de controlerende stem in de onderneming opgegeven via een aandelen emissie aan de staat en een Chinese investeerder. Dat is misschien een zegen. De Peugeot fabrieken liggen vlak bij ons, nou ja dik 100 km van ons vandaan dan. Ik ken een heel aantal mensen die op de een of andere manier hun brood direct of indirect bij die fabrieken verdienen. Zonder die jobs zakt de werkgelegenheid nog verder in. De werkeloosheid is sowieso dramatisch hoog in de Franche Comté, waar de Haute Saône deel van uitmaakt. (Mailleroncourt ligt in het noorden deel van de Haute Saône) Vooral de verborgen werkeloosheid tikt ernorm aan. Broers die bij hun vader op de boerderij werken bijvoorbeeld. Talloze figuren als BP die hun kostje illegaal bij elkaar scharrelen of gewoon op rooftocht gaan. En veel, heel veel mensen die onder de Europese armoede grens leven. In het dorp is het officiële werkeloosheids cijfer rond de 25%, in werkelijkheid ligt dat rond de 50% maar scharrelt iedereen op diens manier een kostje bij elkaar. Velen leven op de een of andere manier van de bos- en landbouw. De belangrijkste werkgelegenheid hier. Er zijn een 5-tal grote boeren in het dorp die natuurlijk altijd wel een extra handje kunnen gebruiken in het seizoen. Op de een of andere manier is er dus best wel veel bedrijvigheid. Altijd is er wel iemand met wat wild in de weer. De oudijzerboer en lorrenboer zie je voortdurend rondrijden. Mensen die met vrachten hout op trekkers aan het slepen zijn. Ga zo maar door. Schrijnende armoede is er daarom eigenllijk niet in het dorp. Er zijn twee kleine eenmans bouwbedrijfjes (toutes traveaux: alle werkzaamheden) een zinkverwerker, een paar houtvesters, een B&B en een voetzool massage praktijk. Dan nog wat loslopende hand en spandiensten verlenende figuren, al of niet van duister allooi. Best wel veel bedrijvigheid voor zo'n gehucht als dit. Niet te vergeten dat een relatief groot aantal huizen in bezit zijn van buitenlanders die daar veel geld aan besteden en waar op de een of andere manier de lokalen dan weer van profiteren.

Ruïnes


We leven in een pittoresk dorpje in het noorden van de Haute Saône. Een dorpje dat is gelegen tegen een flauwe helling en waar het redelijk goed toeven is. Rustig, en strak heldere hemelen in de nacht. De winters zijn prima te doen en de zomers worden niet zo snik heet. De enige dissonant vind ik de ruïnes in het dorp. Als een straat vol met ruines in de volksmond herbenoemd wordt in Kosovo (volkomen verwoest tijdens de oorlog) is het ernstig gesteld met de toestand van de gebouwen in dat straatje, niet?

het linker deel ligt al tegen de vlakte
Mailleroncourt telt ruim 100 huizen waarvan er een kleine 20 erg nodig opgeknapt moeten worden, o.a. Ingezakte daken en uitgeregende muren. Een 5-tal ligt gedeeltelijk in puin. De rest hebben genoeg aan wat reparaties en een lik verf. En dat laatste zie ik tot mijn vreugde steeds meer gebeuren. Gelukkig wordt er van tijd tot tijd ook iets gedaan aan het opknappen van de ruines in het dorp. Zo worden er bijv. dakgoten gerepareerd om verder uitregenen van de muren tegen te gaan. Soms wordt er per ongeluk tegen een wrakke muur gereden met een trekker. Een van de ruines is zo compleet tegen de vlakte gewerkt. Een huis dat sterk aan het vervallen was wordt momenteel door een echtpaar compleet opgeknapt. Het wordt prachtig.
Opknappen van de ruines echter wordt door de regelgeving zelf nogal tegengewerkt. Die regels zeggen bijv. dat als een ruine binnen een straal van 500 meter van een monument staat, dat het dan zodanig hersteld moet worden dat de originele ramen en deuropeningen weer terugkomen. Net zoals de bouwstijl en kleuren van de streek. Beiden wijken nogal af van wat er, sinds die regel werd opgesteld, neer gezet en gekleurd is. Van die kleuren trekt niemand zich ook maar een streep aan. Dat vind ik nu kleur geven aan het dorp. Het komt er op neer dat de wil om van de ruines af te komen en de regelgeving elkaar in een wurggreep houden. Jammer, maar ook al worden soms regels met de beste bedoelingen gemaakt, regelsgeving van dit soort bewerkt juist het tegenover gestelde. Niemand laat zich extreem op kosten laten jagen omdat een ruine gerestaureerd moet worden in de originele staat. Op enkele uitzonderingen na vervallen de huizen daarom steeds verder totdat er slechts hopen steen van overblijven. Kijk, en dan werken de regels ineens in je voordeel. Als er geen muur meer overeind staat dan kan er ook niet meer gesproken worden over het herstellen van de raam en deur openingen. Die zijn er dan niet meer. Hierdoor ben je vervolgens vrij om te doen wat je wilt. Uiteraard komen dan de bouw- en woningtoezicht en de afdeling schoonheidscommissie nog om de hoek kijken omdat je nog steeds binnen een straal van 500 meter van een monument aan het bouwen gaat. Maar de restauratie is van de baan. Geweldig niet? Gebruik makend van de regels, met behulp van een trekker, een sloop hamer, wat nachtelijke activiteiten en je krijgt gewoon je zin.




Geen opmerkingen: