Detribulimuneren

Het weekeinde van 18 augustus is een weekeind om nooit meer te vergeten. Vrienden van de Korst met aanhang logeerden hier (André, JW en Wim). De Korst is een groepje vrienden dat ontstaan is uit de overblijfselen van drie computerclubs uit de 90-er jaren. Een kern van een man of 12 die elkaar al 25 jaar kennen en nog regelmatig zien. We, ja ik maak er ook deel van uit, komen vaak samen om spellen te spelen, een trip te maken of gewoon gekkigheid uit te halen. Vaak worden de kerstdiners gezamenlijk gehouden met alle aanwas erbij. Dat kan behoorlijk druk worden dan. Bere gezellig. Dit weekeinde was een deel van de Korst dus hier. Wim kon het niet laten toch nog weer ff aan de Solar Farm te gaan knutselen, Andre en JW zijn samen in zaken en hebben een bedrijfje: QNEO dat apps maakt voor de draagbare apple machinerie. Het is altijd een innig weerzien, herinneringen ophalen, dingen bedenken, of Andre zo gek maken dat ie eindelijk die vliegen-dood-mep-app gaat maken. Tot nu toe tuint hij er niet in.

die berg omhoog!

JW en Wim hadden besloten naar Mondorrée te gaan hardlopen en weer terug. Dat is toch wel een steile klim, maar de heren namen een foto van de top mee als bewijs dat ze het niet halverwege opgegeven hebben. Dat liet het ons hebben over wat er hier zo allemaal aan sport doen mogelijk is. Best wel veel gasten gasten dat ook regelmatig komen doen hier. Zo hebben we een paar jaar achtereen al groepjes van kajakkers gehad die de verschillende riviertjes afzakken en duikers die de grotten van Planey in 3D in kaart brengen. Regelmatig logeren hier motor crossers die aan kampioenschappen meedoen. Ook groepjes crossfietsers verblijven in Le Mouton Qui Rit die de verschillende BMX routes afraggen rondom de B & B. In het voor- en najaar logeren hier veel fietsers die op weg zijn naar het noorden of zuiden (Barcelona, Compostella). Wandelaars komen regelmatig in Le Mouton slapen. Twee wandelroutes routes zijn nota bene uitgezet, elk van ongeveer 20KM, en van het internet zijn er nog een tiental te halen om in de omgeving te wandelen. Dat is best wel veel aan sportiviteit om hier te doen. En voel je je heerlijk lui dan kun je altijd nog in het verwarmde bad plonzen voor het betere watergevecht of lekker rustig dobberen, gewoon zonnen of onder de partytent lekker zitten kletsen met andere gasten. Meestal organiseert een van de gasten wel een apéro voor het diner wat de stemming er goed inbrengt. De gesprekken met andere gasten gaan over wat er zoal ter tafel komt. Echt over van alles. Soms eten we gezamenlijk aan de rand van het bad of gewoon in de lobby. Om dan buiten na te tafelen met als extra bonus: een passage van het ISS bekijken. Steevast wordt er vervolgens lekker gezwamd wordt over sterren, tijdreizen, wat de afstand van de zon en maan is, terwijl achterover liggend met een glas wijn of thee in de hand plotseling een vallende ster voorbij schiet. In de maand augustus is er namelijk veel te doen in de hemel. Het gruis van de Perseïden waar de aardkloot dan doorheen zoeft veroorzaakt mooie lichtstrepen (wens doen dan). Dan de melkweg die gewoon met het blote oog te zien is, of gewoon de effecten van het detribulimuneren eens fijntjes door te nemen.

Een weekeind later

Het afgelopen weekeinde zal ook in mijn geheugen gegrift blijven. Mar en Andre, en ook de andere gasten, hielpen op zaterdag enorm mee de bedden af te halen en zelfs deels weer op te maken voor de gasten voor die zaterdagavond. Dat scheelde toch weer een boel werk, bedankt mensen! Twee keer in een weekeinde de bedden verversen, 5 kamers en het appartement schoonpoetsen is iets waarvan heel veel werkwater langs je rug stroomt. In de avond koken voor 15 man en de volgende avond voor weer een nieuwe groep bedden opmaken en koken. Dat kun je gerust met een knal het seizoen uitgaan noemen.

De laatste gast is vanochtend in haar auto gestapt op weg naar Basel, daar schijnt een hypermodern museum te staan.

Ja, dat was ff een heel ander ontbijt dan de afgelopen weken, lekker rustig in huis, zelfs de beesten houden zich verdacht kalm. Nu is de rust weer teruggekeerd, even bijkomen.

BERGEN WAS!!

Rest er een enorme berg was en, voor de derde keer dit weekeinde, 5 kamers en app schoon te maken. Dat kan nu lekker rustig aan omdat er de komende week maar een paar boekingen zijn. Het seizoen is zo goed als voorbij.
Jammer dat de regen maar blijft aanhouden, de was hangt daarom in de corridor te drogen. Die zal vanmiddag wel droog zijn. 

De laatste bordjes zitten in de vaatwasser, het laatste pak melk in de koelkast, lichten uit, de thermos koffie naar boven en tot 1400 verzet ik geen stap meer. 

Gasten merken wel eens op dat het lang en hard werken geblazen is in de B&B. "Da`s wel wat anders dan in je vroegere baan hè?", zeggen ze dan.

Nu maakte ik in mijn IT jaren ook lange dagen van + 12 uur, niets bijzonders. Daar werd je slechts in je hoofd moe van. Nu sta je op je voeten van 0700 tot 2400 en kun je af toe een uurtje voor de siësta er tussendoor smokkelen. Soms kan dat zelfs niet, dit schijnt vrij normaal te zijn in deze branche in het hoogseizoen. Dat is in deze streek hooguit twee maanden in het jaar, de rest van het jaar kun je het dan redelijk af. Dus nee, beste mensen, door de bank genomen valt het wel mee. Op die twee maanden na dan. Jawel, ook daarbuiten moet je best wel even vlammen als er een groep een weekeinde komt, dat is gewoon de soort job. Aan de andere kant ontmoet je veel verschillende mensen, ook nog uit alle continenten ter wereld. Je zou bijna zeggen dat je een beetje met de gasten mee reist, als je zo hun reis verhalen hoort en de foto's ziet.

Nee dit is nog zo'n gek beroep niet. Zoals al eens gezegd: in een week tijd spreek je toch vier verschillende talen, hoor je er meer waar je geen touw aan vast kan knopen, of doe je een gok naar wat ze je proberen te vertellen. Tijdens de maaltijd is het dan een waar Babylonië. Dat, samen met kids die gillend rond gaan rennen, spelletjes gaan spelen in de corridor of gewoon hun ouders gaan klieren maakt het plezierig druk in Le Mouton Qui Rit. 

Na het ontbijt de volgende ochtend hijgen Fannie en ik dan ff op het platje uit met een kop hete koffie in de hand. Rust, wat een leven, heerlijk dat moment.

Nu het seizoen bijna over is zit je ff te peinzen welke klussen je in het najaar wil gaan doen. Een die zeker op het programma staat is de hottub cum jacuzzi. Die hottub boer (APT) blijkt het niet te dagen dat zijn risico op hooguit 200 euro btw hangt, daarom de kuip niet af laat leveren, vervolgens wel ruim 150 euries extra kosten maakt omdat hij de kuip door de vervoerder weer terug liet brengen naar NL. Dat gaat ook niet voor niets. Deze eigenwijsheid of wellicht stijfkoppigheid gaan beide partijen extra geld kosten maar dat is blijkbaar van ondergeschikt belang dan een tevreden klant te hebben. Inmiddels is het hek rondom de plek waar die kuip moet komen geplaatst en gaat dat weer gedoe op leveren de hottub op de juiste plek te krijgen. Afijn, wordt vervolgd.
De zinkwerker leverde gisteren de nieuwe gootjes af voor het pomphuisje en het balkon. Keurig volgens het overeengekomen ontwerp en afgesproken prijs. Een verademing vergeleken met eerdere ervaringen. Moet dan ook nodig dat pomphuisje gaan aftimmeren als de regen eindelijk eens ophoudt. Daarna de goot voor het balkon. Die goot ziet er een stuk strakker uit dan die vale plastic zooi die er nogal gammel aanzit. (BP's handy work) Zou het beter zijn eerst een laag verf aan te brengen op de goot? Eerst maar eens kijken wat de kleur van het zink doet. Daarna kan er altijd nog een kwast verf over. 

Dit jaar stond het klussen in het kader de buitenzijde van Le Mouton Qui Rit een facelift te geven. Dat is redelijk goed gelukt gezien de positieve reacties van de gasten die al eens eerder geweest waren. Nu het hoofdhuis een facelift heeft gehad, komt het bijgebouw in het vizier. De ijzeren staldeuren voor, de grange deur opzij en de achterdeuren van de schapenstallen. Dat geeft dan weer meer eenheid. Kijk, en dan zijn we al weer een maandje verder. 

De eerste reparaties beginnen zich ook al aan te dienen. Douchekranen die zijn gaan lekken of gammel geworden en zo voort. Het klein onderhoud aan de vloeren, schildersklusjes en dergelijke voor de kamers staan weer opnieuw op de lijst voor de komende periode. Ik zag vorige week ook dat er uit een van de plafonds een lat was losgegaan. Gelukkig helemaal uit het zicht, maar toch. Ook de overloop van kamer 5 wil ik toch nog een extra laag wengé geven plus een vloerlak laag erop. Dat maakt het een stuk resistenter tegen slijtage. Fannie en ik zitten er over na te denken om de trap wit te schilderen, of ook wengé... daar zijn we nog niet over uit.

Het klussen zal ook nooit afgelopen zijn met zo'n huis als dit, een geruststellende gedachte toch wel ;=)