pui erin

Zo de pui zit er in, nu nog de afwerking en de rolluiken monteren. Maar zo krijgen we in iedergeval een indruk.

Zoals het was...


Pui gesloopt...


Panoramic view...

Het lijkt wel een penthouse, niet? Dit keer geen verhaal want ik moet nodig op pad. Morgen maar weer.

UPDATE: wat je kan verwachten, dat de maten niet kloppen van de ramen is nu verklaard. De roulant volets, zeg maar de rolluiken zijn anders van maat dan de ramen zelf. Dus wie heeft nu gelijk. Fermoba zegt ook dat het maatverschil van de ramen mijn probleem is, en dat zij volgens contract geleverd hebben. Dit wordt nog spannend! Want op papier kun je er geen speld tussen krijgen, alleen hebben de mensen van Fermoba tot drie keer toe zelf de maat genomen. Tsja en je gaat er vanuit dat die weten wat ze doen.

Zit ik te bedenken wat mijn verweer moet zijn: ;=( want dit gaat natuurlijk een staartje krijgen.

Zo'n project werkt alleen op basis van vertrouwen. Je mag er niet vanuit gaan dat een klant daar verstand van heeft, enerzijds, anderzijds mag je toch veronderstellen dat specialisten hun (meet)werk correct verrichten, daar vertrouw je op. En op basis van dat vertrouwen teken je de opdracht. Dus de bewering dat ze volgens contract geleverd hebben is te kort door de bocht. Bij het opmaken van dat contract zijn er fouten gemaakt, fouten die een gemiddelde klant niet of moeilijk kan controleren. Ten tweede als de meetfiguur opleest wat hij meet mag je ervan uitgaan dat hij de correcte getallen opleest op basis van daarvan cteer je dus. Foutje bedankt!

Hoe nu verder.
In dit geval is het, gelukkkg, een kwestie van de muur aanhelen, dus geen onoverkomelijk probleem en het doet ook niet echt afbreuk van de look en feel van de gevel die 20 centimeters, maar toch. Alleen het feit dat ze zich beroepen op het contract om hun eigen fouten in te dekken is een zeer leerzaam punt voor de toekomst. Op de rekening breng ik dus die rekening van herstel in mindering, zal mij verder worst zijn wat ze ervan zeggen. Het is nu een kwestie van onderhandeling.

panorama pui

Zo het eerste deel van de pui zit er in.

Van binnen uit en van buiten gezien. Dries staat in het draaikiepraam, kun je mooi zien wat het formaat is en hoeveel zicht je dan hebt. De schaapies zie je bij de notenboom staan grazen. Prachtig pastoraal toch?

En natuurlijk zal er iets fout gaan, niet echt een ramp maar toch. Het kost weer extra om dit te repareren. Maar niet mijn probleem uiteindelijk.

Kijk naar het rechter deel van het raam, en wat zie je? Het sluit niet aan op de gevel! Een gecombineerde fout blijkt, een meetfout en productiefout. Er ontbreekt 21 cm raam! Ze riepen me erbij zeggende het past niet, tsja wat kan ik daarop zeggen, klopt niet? Onverstoorbaar over dit soort fouten van de technische dienst mopperden ze zoiets als: zoals te doen gebruikelijk. We lossen het wel weer op. De mensen deden alsof er niets aan de hand was en plaatsten laconiek het frame, tekort of niet. Een stukje hout hier en daar en je ziet er niets van, een beetje veel flanswerk. Alsof je in een jandorie in ontwikkelingsland zit!
Blijkt dus dat de zaak niet is gemeten tot aan de zijkant van het raam maar een maat die is aangenomen/geschat of in mijn optiek, gewoon verkeerd gemeten is. Wat is er nu zo moelijk om van de linker kant van het linker raam naar de rechterkant van het rechterraam een meetlint te trekken en de maat af te lezen. Komt er tenslotte weer een bobo een hele middag kijken en observeren, ach het mag wat kosten, dat is dus rit nummer 7 van een overbodig figuur. Voor ieder wissewasje komt er namelijk een figuur uit Vesoul te plekke kijken. Ik heb nu niet de indruk dat ons project nou zo geweldig interesant is. Zal wel om de "effe weg uit kantoor" snoep-reis gaan. Het was ook een technisch weertje...

Vandaag was ik weer eens niet te bereiken per telefoon. Uiteindelijk maar eens gebeld dat het modem het nu toch wel drie keer per dag opgaf. En voordat je dat in de gaten hebt ben je weer een dagdeel verder. Tsja en dan hoor je: de regel zegt dat we een modem pas kunnen vervangen als het modem daadwerkelijk weigert en we dat kunnen constateren. Alsof je een potje staat te liegen! Nu dan maar morgenochtend maar weer ff bellen, maar dat moet dan wel met je mobieltje anders moet je het modem resetten, en dan kunnen ze weer niet kijken of he modem down is. Dat gaat dus klauwen met geld kosten.

OK en dan nu ff de aandacht graag!

Internet van Neuf / SFR,

NIET DOEN!

Ja maar... NEE NIET DOEN! Neem een willekeurige ander, Orange bijvoorbeeld.

Neuf's services rammelen namelijk aan alle kanten.

• De Webmail werkt niet met de Opera browser, Firefox wordt gezegd is niet compatible, dus alleen mickysoft zou moeten werken? Me zolen dus. Alsof ze het over aardstralen hebben, mongolen.
• Bekijk je factuur? Kan niet, je krijgt al wel elke twee maanden een mailtje dat ze voor je klaar staan maar als je op de bewuste pagina bent: helaas is uw factuur niet beschikbaar, het syteem in in onderhoud, sorry sorry. Dat is dus al enkele maanden zo, in onderhoud. Dat kan zomaar: enkele maanden zijn opties niet beschikbaar, en nooit geweest. Lijkt me onwaarschijnlijk, nou ik heb wel 4 browsers geprobeert zeg ik dan dus daar ligt het niet aan, toch?
• Toevoegen van plaatjes, vergeet het: optie niet beschikbaar.
• Ze een mailtje sturen van help help, wie het kan vinden krijgt een fles wijn van me.
• En om het helemaal af te toppen: in de avond is het mail systeem niet vooruit te branden en duurt het openen van mail soms meer dan een minuut. Het verzenden idem, en het ontvangen schijnt ook helemaal knudde te zijn volgens Dries kan wel eens een paar ur tussen zitten.
• En wat me het meeste ergert: de duur van een sessie is wel heel erg kort en moet je je om de haverklap weer aanmelden. Soms ben je lekker je mailtje aan het tikken, wordt je uitgelogd: sessie verlopen, mijn god!

Conclusie: Een ramp is dat Neuf.

Uitzicht

De pui ligt er nu totaal uit en als je de onderstaande twee plaatjes over elkaar trekt, of een beetje scheel kijkt, krijg je een beetje een indruk. De totale breedte is ongeveer 13 meter.

Als je van binnen naar buiten kijkt dan kijk je over ons erf heen.

Je krijgt dan al een indruk hoe het straks met de nieuwe glazen pui erin gaat uitzien die ze woensdag komen plaatsen. Een beetje omkadering, wat kasten boven voor de rolluiken nog ervan af. Maar daarmee blijft nog genoeg over. Als straks het gouden avondlicht in de zomer er in valt dan wordt dat echt kicken, ik weet het zeker.

Verder ontdekte ik gisteren een site: http://www.earthshipbelgium.be/Fotos/set4.html waar weer een aantal mooie ideen opstonden om de trap naar het balkon mee af te werken. Vooral die truuk met die fles. Daar een paar ledjes erin fietsen en je hebt meteen voetlicht. Met 100.000 branduren gaat die verlichting meer dan een leven mee. Tegen die tijd zal de nieuwe eigenaar wel weer iets anders bedacht hebben.

Op flickr vond ik in die zelfde fotoset een mooi idee voor de douche:

Geweldig dat werken met die flessen zo in die muren. En die flagstones. Daar ga ik echt wat mee doen. (foto Amanda Vernon Miller)

En wat te denken van een dergelijke WC?

foto Kirsten Jacobsen

Kortom weer een vruchtbare zondagmiddag geweest. Het stormde toch en de eerste paar centimeter sneeuw bleef liggen. Guur windje toch wel dat zo rammelde aan het rolluik.

Zoals de Fransen

Nu zit deze jongen al 7 maanden te klussen in 033 en verbaast zich steeds meer over hoe de Fransen denken. Hun logica en wereldbeeld is op zijn zachts gezegd enigermate merkwaardig te noemen. Zo ook hun taalgebruik - maar hierover later. Een kleine illustratie van die denkwijze is wat de lezers van de Figaro denken wat de top 100 films aller tijden zou moeten zijn, hieronder de top tien:

Citizen Kane, Orson Welles
La Nuit du Chasseur, Charles Laughton
La Règle du Jeu, Jean Renoir
L'Aurore, Friedrich Wilhelm Murnau
L'Atalante, Jean Vigo
M.le Maudit, Fritz Lang
Chantons sous la Pluie, Stanley Donen et Gene Kelly
Vertigo, Alfred Hitchcock
Les Enfants du Paradis, Marcel Carné
La Prisonnière du Désert, John Ford

Volgens mij zijn dat allemaal zwart wit films! En als filmgek heb ik van een paar nog nooit gehoord. Dus die moet ik maar eens gaan bekijken.

Een ander fenomeen van de Fransman is hoe deze iets over de brug krijgt. We weten natuurlijk allemaal dat ze praat.graag.ziek zijn. Maar van de week werd me dat pas goed bewust. Op de radio hoorde ik tot mijn verbijstering dat je pas als wel opgevoed of intelligent beschouwd wordt als je van een woord/begrip/ding op zin minst 5 verschillende woorden zeg maar synoniemen of homoniemen kent. En die op zijn minst tijdens een gesprek ook etaleerd, het liefst nog in een en dezelfde zin. Merkwaardig niet? Maar ja dat zou je ze nog kunnen vergeven. Maar als je ze dan hoort uitwijden over iets heel gewoons, dan begin je toch snel naar de zijkant van je hoofd te wijzen (dat is hier een gebaar van die gast is geschift). Lees en huivert.

Stel ik zou de volgende zin uiten: "Wat is het verschil tussen boter en boter licht gezouten"

Dat laatste vind ik namelijk erg lekker op een baguette met een beetje pindakaas (een doodzonde ik weet het...)

Een NL-er zou zeggen: "er zit 0.5% meer zout in."

Een fransman zegt:

"U heeft het over de boter die uit de melk van de koe gemaakt wordt, nu moet u weten dat er ongezouten boter en gezouten boter is. Als u wilt weten wat het verschil tussen die twee is dan moet u weten dat gewone boter niet gezouten wordt en de gezouten boter wel, begrijpt u? Nu dan, er is inderdaad een verschil tussen licht gezoute boter en gezoute boter. Deze laatste wordt bijna niet meer op de markt gebracht, ik geloof dat dat sinds eind zeventiger jaren niet meer het geval is, maar dat terzijde. De licht gezouten boter bevat dus zout. Per streek zijn er verschillen maar in de Haut Saone heeft men de norm die al eeuwen gold voor boter zoals gezegd in de 70-er jaren verlaten, en daarvoor in de plaats is de mild, gezouten boter op de markt gebracht. Overigens de term licht gezouten wordt hier foutief gebruikt. Deze mild gezouten boter wordt niet overal meer verkocht."

En zo kan het nog een minuut ratelen doorgaan. Het bovenstaande getuigt ervan dat je met een hoogopleide en welopgevoede Fransman hebt te maken die blijk geeft niet alleen over een eloquent taalgevoel te beschikken maar ook zijn historie goed te kennen (wordt als erg belangrijk gezien), en dan specifiek met betrekking tot de lokale markt. Als je niet oppast dan vertelt hij er ook nog bij wie en wat daar allemaal me te maken heeft gehad. OK het bovenstaande lijkt extreem, maar het is me echt een keer overkomen. Mijn oren tuitten en mijn hoofd duizelde.

In het algemeen is de op nivo staande Franse conversatie doorspekt met weetjes, elementen van geschiedenis en bloemigheden. Dat wordt natuurlijk niet allemaal in een keer ge-etaleerd zoals in het bovenstaande, maar men doseert dat in een gesprek zorgvuldig. Om niet al te pedant over te komen. Dus iedere keer haakt de welopgevoede en goed opgeleide gesprekspartner weer in met een welgedoseerde "intelligente" opmerking. Zodat je aan het eind van zo'n gesprek zwaar onder de indruk moet zijn van de 'smans kennis, taalgebruik en elegantie. Sterker nog, men wordt alleen als intelligent gezien als je een dergelijk gesprek kunt voeren. Men noemt dat de kunst van conversatie. En staat hier zeer hoog aangeschreven. Waarlijk een 17e eeuws overblijfsel. Eigenlijk is het een beetje pronken met de veren.

Een minder opgeleide Fransman gebruikt ook zeker de nodige versierselen in diens taalgebruik. Maar dat lijkt meer van een omschrijvende manier te zijn. De gemiddelde Fransman zal nooit zeggen: "die deur is rood". Dat wordt als een beetje boers en ongemanierd beschouwd. In plaats daarvan zal hij zeggen.

Die deur daar, die houten deur in dat huis, welke nu gesloten is, heeft een kleur die sterk lijkt op rood.

Dat getuigd namelijk van goed observatie vermogen en taalgebruik. Weer zo'n deugd uit de 17 eeuw.

Naarmate diens opleiding hoger is en idioom navenant zal daar steeds meer bladieblah bijkomen. Moet je maar eens op een zondag avond naar France Culture luisteren. Je gelooft je oren niet. Vandaar dat Franse handleidingen ook minstens 25% langer zijn dan een Nederlandse of Duitse handleiding.

Zo komt het dat de Fransen de gemiddelde Nederlander dan ook als minderwaardig beziet, op zijn minst een beetje boertig. We zijn immers niet zo breedsprakerig, pardon eloquent, en vinden een exacte aanduiding al meer dan genoeg. Die deur is rood, en daarmee basta. Nee pas als je het Frans gebruikt met de nodige omhalen en bovendien nog indirect op het gewenste onderwerp kan duiden, dan wordt je als volwaardig aangezien, voor zover je die eer als buitenlander kan toevallen, en heb je het gemaakt.

Er is dus voor mij nog een lange weg te gaan.

Winter en het einde van databases

Het sneeuwde even, dus als een haas boodschappen gedaan en daarna hout naar binnen gehaald. Want volgens de dorpelingen: als het begint te sneeuwen kan er zo 20cm liggen. Dit keer kwam ik er met een waarschuwing vanaf. Het sneeuwen stopte en ik stopte met hout halen, nu is het alleen maar nat en koud. Toch het vuur maar niet aangemaakt om het huis te verwarmen, een beetje zinloos als je je op een kamertje terugtrekt. Op mijn kamer heb ik een electrische verwarming staan. Wel even de pomp van de CV uitgezet anders voert de CV de warmte net zo snel weer af. Geen gevaar voor bevriezing want het gaat vannacht niet vriezen. Gek zo waar je allemaal in zo'n kast van een huis geen rekening mee moet houden. Maar het heeft er alle schijn van dat we een witte kerst krijgen. Het is al vroeg koud en de eerste sneeuwvlokken zijn al gevallen. Dat beloofd wat. Om de dag stook ik het hele huis weer warm om de vochtigheid buiten te houden, maar dat is volgens mij genoeg. Normaal ben je aan het sjouwen, zagen timmeren metselen en schilderen, dan merk je niet zoveel van de kou. Alleen 'savonds wordt het kill in de ruimtes die nog niet helemaal van de buitenkant zijn afgesloten. Natuurlijk, als er gasten zouden zijn dan steek je gewoon het vuur aan en blijft het overal in huis lekker warm. Zo'n op hout gestookte CV is moeilijker in te regelen dan eentje op gas of olie. je moet telkens hout erin blijven gooien, als je ff te laat bent daalt de temperatuur in de ketel meteen met een paar graden.

Bios heeft het wel zo naar zijn zin en ligt opgekruld voor de verwarming. Wat een leven zo'n beest. Als ie honger heeft gaat ie piepen en de baas zorgt dan wel voor eten. Af en toe een mep, want dat beest kan behoorlijk opdringerig zijn, neemt ie dan maar voor lief. Hoezo, hij komt terug voor meer... 

Dan trek je lekker warme kleren aan en gaat zitten internetten. Als dat het zou begeven wordt het leven ietsjes minder, maar er liggen nog stapels boeken over History of Computing waarvan ik me voorgenomen heb die in de winter door te werken.

Dan stuit je tijdens het surfen op een artikel over databases. Voor de hele informatie voorziening van overheid en bedrijfsleven is dit namelijk een van de pijlers waarop dat berust. Gaat ook af en toe vreselijk fout. Voor de spionnenwereld gelden iets andere tools maar daar is nog niet zoveel over losgelaten. Alhoewel af en toe, met een oog en oor voor details en een beetje paranoid te zijn vang je best wel hints op. Zo is bij de NSA quantum computing heel erg, en ik zeg, heel erg hot. Enerzijds omdat men denkt dat quantum versleuteling (onleesbaar maken voor de mens vangegevens) onkraakbaar is. En anderzijds omdat men ervan overtuigd is dat het geen reedt meer uitmaakt hoe data zijn geordend, of juist niet. In dat laatste hebben ze met aanzekerheid grenzende waarschijnlijkheid gelijk. Dat eerste - het onkraakbaar zijn van versleuteling - moeten ze een geweldige teleurstelling te verwerken hebben gekregen, een paar weken geleden. Een stel nerds op de universiteit in Wenen hebben als eerste de onkraakbaar geachte quantum versleuteling gehacked. En dat niet eens met een supercomputer. Opnieuw een overwinning voor de hackers! Er zullen wel allerlei verzachtende omstandigheden opgesomd worden, maar evengoed. Het is immers logischerwijze zo, dat wat door mensen is gemaakt ook door mensen (af)gebroken kan worden, zeg maar gekraakt. Het blijft ook verdacht stil uit die diensten hoek. Waarschijnlijk volle paniek! ;=)

Dat tweede is veel interessanter en kan voor meer dienen dan alleen maar je eigen bevolking te bespioneren. Namelijk alle commerciele en niet zo commerciele gegevensverzamelingen zijn op de een of andere manier geordend. Dit is meteen het brekebeen, de flessehals, de maximum snelheidsbeperking. Die ordening was nodig om op een, voor nu geldende, gestructureerde manier je gegevens ook weer te kunnen terug vinden. Nu heeft men allerlei truuks bedacht om die opgeborgen informatie ogenschijnlijk ogenblikkelijk op te kunnen hoesten op je schermpje waar je natuurlijk als een vlieg tegenaan gekluisterdt zit. En dan denk ik altijd weer aan een gevleugelde uitspraak van een van mijn oud collega's bij ING: "het is dus redelijk snel want het was er direkt". Waarom? Men denkt dat het systeem dan errug snel is. Nou dat is het natuurlijk niet, omdat veel al is voorgekauwd, ofwel van te voren klaar gezet, zodat de zoektocht door al die gegevens over je familie, je zus, je vriendjes en klasgenoten veel korter duurt dan eigenlijk, zonder die truuks, zou duren. Dat klaar zetten is ook meteen een snelheids en vind-kans beperking (vind-kans omdat je op deze manier nooit gegevens buiten de gebaande paden zal vinden)

Hmmm, wijn genaamd Minervois met je eens proberen, zit ergens tussen een Bordeaux en een Medoc wijn in. Koppig maar goed bij spaghetti zou ik zeggen.

Maar dat even terzijde. De zoek en opbergmethodes berusten nog goeddeels op technologie van de jaren 60 van de vorige eeuw. En natuurlijk is er heel veel geoptimaliseerd, slimmer, met erg veel snellere machines die supersnelle schijven hebben die vanuit de hardware zijn geoptimaliseerd voor hypersnel de data oplepelen zijn gemaakt etc etc, zodat het lijkt alsof alles beter gaat, maar relatief gezien, het duurt nog steeds een eeuwigheid om uit een willekeurige verzameling jou gegevens te vissen. Vandaar dat de NSA, CIA, AIVD en al die andere kliekjes, ook de strijders voor vrijhed en democratie - hun soort demo dan- naarstig naar iets anders aan het zoeken zijn. En men denkt dat in de quantum technologie te hebben gevonden. Een van de kenmerken daarvan is, heel erg simpel gezegd, dat alle gegevens op ieder moment tegelijk beschikbaar zijn. Uit een willekeurige ongeordende en ook willekeurig grote kluwen aan gegevens juist die ene naam te vinden, dat is de heilige graal. De truuk is hieruit de gewenste informatie te trekken door op het juiste moment een selectie te maken.

Een vraag die je real time aan een dergelijk systeem zou kunnen stellen luidt:

• Wie, met dat bepaalde inkomen en reisgedrag, kijk ook naar tijdschriften die hij of zij leest en kijk ook naar bestedings patroon, bij welke supermarkt er wordt ingekocht en wat, en welke progromma's op teevee zij kijkt, en past dat wel bij de analyse van haar profiel, heeft toevallig nog een verzekeringetje nodig... En dan niet alleen kijken naar bestaande klanten, nee analyseer ook kranten, tijdschriften, internet verkeers boetes bij de overheid, belastingaangiften en van wie kreeg ze les in vioolspelen, is diegene lid van haar netwerk, geef dan ook de namen weer van dat netwerk en her-evalueer op relevanties voor aanvullende verzekeringen. Analyseer ook haar bewegingen van de laatste drie maanden en korreleer dat aan reklame uitingen van onze klant in dat gebied. Relateer dat aan de verkoophits uit die regio en of deelnemers van haar netwerk ertussen zitten. Suggereer een aanpak om de verzekering voor product A aan haar te kunnen slijten.

Een dergelijk systeem komt dan met een lijstje van potentiele klanten en verkoop suggesties. Of juister nog, het systeem zou met een nieuw verzekerings product aan kunnen komen die precies bij die doelgroep past. Immers ook alle verzekeringsproducten zijn bekend.

OK allemaal ja-maar-en hoor ik nog en vele onbekende dingen als hoe zet je dan zo'n informatie wens op etc etc. Komt allemaal wel, het een kan namelijk niet zonder het ander gaan.

Om een beeld te krijgen van een informatie universum op kwantum nivo kun je het je zo voorstellen:

• Tijdens de oerknal was, neemt men aan, alle materie (lees informatie) in een oneindig klein punt aanwezig. De keuze die gemaakt werd deden galaxie-en, zonnestelsels en planeten ontstaan. Een planeet is een bepaalde rangschikking, samenklontering van informatie, die je alleen nog maar hoeft te bestuderen.

(opmerking: 4 the sake of the argument laat religieuse of politiek aspecten hier even buiten beschouwing)

Het laatste is natuurlijk een hybride gedachte als ik het heb over rangschikken en sorteren, daarmee val ik namelijk terug in de oude zonde. Maar dat beeld kan als interface tussen de kwantumdata, of informatie-universum, en de mens dienen. Dit verschijnsel noem ik voor het gemak "quantum tunneling" het doorsluizen van info via gaten in het informatie universum naar een menselijke interface. Quantum tunneling zou ook moeten verhinderen datde  informatie intakt blijft, immer geleerden beweren dat niet geslecteerde informatie verdwijnt zodra er een keuze wordt gemaakt - merkwaardig eigenlijk.

Tegen die tijd dat die interface gerealiseerd is, denk ik dat de analyse van informatie meer een ervaring op sublimaal niveau is geworden (rechtstreeks in je brein) en ervaren we dat niet meer als droge data die op een scherm of als projectie getoond wordt.

En daarmee is alle informatie, letterlijk, ogenblikkelijk beschikbaar en nog wel in de gewnste vorm. Denk daarbij niet alleen aan staatjes of grafiekjes, maar ook aan bijvoorbeeld een filmpje, simulatie of gewoon een ervaring als het ruiken of drinken van een goede wijn, en welke kaas past daar dan bij - geef maar wat geuren en smaken door. Beam me up Scotty zeg je nu... Nou wacht maar af. Ik geef ze maximaal 40 jaar, maar dan ben ik allang aan de wormen gevoedert.

Outch! Zit weer een beetje van me af te lullen. Nou ja na een paar glazen wijn lukt dat altijd prima, toch?

Morgen maar weer iets over de verbouwing.

Pui voorbereiding

Voordat ik foto's kon nemen moest ik even de batterij van de camera laden. Dus vandaag even de tussenstand van de vervanging van de pui. De poutre is verplaatst en een stuk van de muur ligt er nu uit.

voor en na de operatie

Maandag gaat de rest eruit en verdwijnt het puin in het nieuw aan te leggen terras. Dat laatste begint ook al vorm aan te nemen:



En als je in de avond dan een flesje open trekt, dan steek je het vuur in de kachel aan, en na een uur of wat is het hele huis warm. Magnifique op hout stoken. Geen regering die hiervan geld in zijn zak steekt. Of het desastreuse idee heeft de houtprijs aan de olieprijs te koppelen. Want dat kan hier namelijk niet, het bos is van de commune, en dat zijn dezelfde mensen die op het hout stoken. Dus die kijken wel linker uit. Of eigenlijk hoe dom moet je zijn om dat te willen. Alhoewel het blijven natuurlijk politici, ook al is het een dorp van 220 mensen.

We're sucked!

Vanochtend toch maar eens naar het stadhuis gegaan. Om op advies van de aannemer een declaration de traveaux (melding van werkzaamheden) aan te vragen. Dat had ik beter niet kunnen doen, het spreekwoordelijke slapende honden wakker maken in volle kracht. Wat blijkt, leven we toch binnen een straal van 500 meter van een monument en moet je dus een heel ander formulier invullen, en is het maar de vraag of die dakkapel er kan komen. De aanvraag duurt twee maanden. Zowel de notaris, en maar te zwijgen van, als de door ons ingehuurde makelaar hadden dat moeten weten. Die hebben dus de zaak vernachelt op zijn mooi hollands. Nou ja dan maar iets later, plan B zijn een paar velux ramen boven je jacuzzi, eigenlijk mooier om sterren te kijken vanuit je warme bad, toch...
Zal toch eens voorzichtig informeren of we die twee niet iets in de maag kunnen splitsen. Een soort schadevergoeding wellicht.

In ieder geval zijn we met de isolatie van het dak van het appartement behoorlijk opgeschoten en is 70% van het dak nu geisoleerd met Triso Laine. Het spul is een soort deken van reflectorlagen, met een paar laagjes wol en een soort coating. In totaal 14 laagjes van het een of ander.Waarvan de fabrikant beweerd dat het een R-waarde heeft van 6.2, en onderzoeks instituten in 0031 beweren 2.5 De waarheid zal wel in het midden liggen. We houden volgens voorschrift van de fabrikant een twee centimeter tussenlaag aan voordat het plaatwerk erop komt.
Ondanks dat nog niet alles dicht is merk je het effekt meteen. In ieder geval raast de wind niet meer onder de pannen. De chipwood platen worden op een latje van 22 mm dik weer boven op het matereriaal geschroefd en voila ik denk dat de R waarde van 4-5 wel gehaald wordt. Formeel zou je zo'n deken op een dakbeschot moeten bevestigen en daaroverheen een latten werk en vervolgens de pannen. Maar zo werkt het ook.

En dan ziet het er zo uit:


Op de zwarte platen komen nog blank 4 cm brede dunne geverniste latjes zodat je een zwarte-achtergrond-met-blank-hout plafond effect krijgt. Of de houten latjes er opgeplakt of zwevend (dus eerst een dun 10x10 mm latje eronder en dan aan het plafond) geniet gaan worden is nog even een experiment waard.

Vandaag zijn we ook begonnen met het fatsoeneren van de poutre, een soort dikke hanenbalk.

De onderste balken ( rechts in beeld) zijn een beetje op elkaar geplakt met een enorme bout ertussen. Verder is het allemaal een beetje opgevuld met cement en bouwresten. De bovenste balk loopt mooi recht maar is aan de chevrons, de dunne balken, vastgespijkert en wordt verder nergens door gesteund of ondersteund verder ook niets. Dat is dus de kandidaat om naar beneden te halen, en de andere bundel weg te zagen. Moesten we natuurlijk eerst wel wat slopen van de muur.

Damien in aktie met zijn specialiteit: slopen.

Natuurlijk was de net gekochte elektrische sloophamer binnen een mum van tijd weer hamerloos, 25 euries aan gort. Had ik net aan de latij een uur staan kangoo-en zonder problemen. Maar Damien deed er 60 seconden over om onbehouwen het stuk koolstof ijzer diep in het beton te rammen en wild heen en weer te wrikken om het weer los te krijgen. En ja hoor, je kon er op wachten, knap! Deed het. En hij maar vloeken op het materiaal. Maar dit keer was hij zelf toch net effe te ruw. Koolstofstaal is keihard maar absoluut niet buigzaam. En als je daar niet met beleid mee om gaat, dan kost je dat duiten. Dus ik koop morgen weer een slagboor en als die kapot gaat wordt ie vervangen op zijn kosten. Wat een gedoe.
Toch een merkwaardige jongen. Want met een brede grijns gaat hij dan met een hamer en beitel die muur te lijf, en verdomd, mooi op tijd het stuk muur eruit zodat de aannemer vanochtend geen enkel obstakel aantrof.

De poutre is nu keurig verplaatst zodat de dak-isolatie er tegen aangesloten kan worden.

Planning:
Volgende week slopen we ook de rest van de facade en dan ligt de hele achterpui eruit.
Daarna wordt er een nieuwe dorpel gemaakt om het raam op te zetten.
Fermoba plaatst week 48 een nieuwe 11 meter lange glazen pui, en dan hebben we een zo goed als panoramisch uitzicht ;=)

nu kijk je nog tegen een muur aan.

De week erna gaan we de vloerverwarming leggen en de afdeklaag storten.

Maar goed dat zal ook wel weer te optimistisch zijn.

Vegen uit de pan en van wat me verbaasde

Begin deze week moest ik voor een laatste klant toch nog in de stijgers gaan staan. De server waarop hun applicatie draaide was gecrashed, en met vereende inspanning (Carla, Ingmar, Wim en ik zei de gek) op verschillende momenten, kregen we de handel weer aan de praat. Maar ja daar moest ik wel weer ff voor op en neer naar 0031. Hup 1200 KMmetjes op de teller en 60 liter diesel verder. Dinsdagnacht om 3 uur kwam deze jongen doodop weer op zijn werkplek in MSP, la douce france terug.


Dan is het nu tijd om iedereen een veeg te geven, deze keer.

Damien
De volgende dag kwam Damien pas om half tien aanzetten, ja hij had mijn auto wel zien staan maar was nog iets te moe-oeoeoe. Weet je, die goser lijkt echt een beetje op Guus Flater, echt waar, wat gedrag en zo betreft. Hij ziet er net zo sjofel uit, gedraagt zich alsof het werk vanzelf afkomt en is absoluut niet de slimste. En op zijn zachts gezegd komt hij een beetje vaagjes over. Nee geen schlemielig iets, maar meer van iemand die maar niet kan begrijpen dat de wereld om hem heen in beweging is, desondanks. Maar hij zelf als in een soort van stasis verkeerd en alles aan hem voorbij gaat zonder het te merken. Hij is een beetje dom, maar erg vriendelijk en goedlachs. En wat hem veel punten oplevert: hij heeft geduld met mijn gebroken frans en begrijpt zelfs mijn gestoethaspel in vervoegingen. Da's toch wel heel wat.

Scheffers.
We staan nu heel dicht bij het meest ingrijpende verbouwingsdeel van ons huis: het appartement. Namelijk de pui en de dakkapel. Daarvoor is een soort melding van werkzaamheden nodig, zeg maar: déclaration de travaux. De wet zegt namelijk dat als de toename in bewoonbaar oppervlakte minder dan 20m2 is, je geen vergunning nodig hebt, en een melding volstaat. Wel, natuurlijk moet dat vergezeld gaan met een tekeningetje van de gewijzigde situatie. Nu is het zo dat we er nog niet helemaal precies uit zijn hoe en wat dus dat tekeningetje wordt iets gedetailleerder dan nodig. Da's iets moois voor de zondagmiddag.
Maar er zit een verhaal aan vast.
De nederlandse aannemer Freik Scheffers heeft een offerte gemaakt op basis van materiaal en uren. Geen tekening, was ie niet zo sterk in, zei ie. Nou ja zeg, een aannemer! Op basis waarvan zou je dan een déclaration de travaux moeten indienen. Nee daar maakt hij zich wel erg makkelijk vanaf. Over de uiteindelijke vormgeving moest te elfder ure alsnog een discussie komen. Komt ie met een papiertje waaop een met dikke viltstift gemaakte, wat onduidelijk gekraste, mega ruwe schets stond. (iemand die het later zag liggen riep: oh ga je en kas bouwen?)

Het kwam erop neer dat de afwerking door de klant zou worden gedaan, en dat voor 5200 euries. Hij boodt een paar plaatjes watervast triplex, een raampje, wat blaken die geplaatst zouden worden, maar dakpannen die vanaf de grote hoop van LMQR (Le Mouton Qui Rit) komen.

Errug makkelijk en errug mager. Maar je kon praten als brugman van de prijs ging niets af. Dan maar andersom, meer voor de zelfde prijs, en dat kon dan weer wel. Dus wel degelijke isolatie, wel een betimmerde dak constructie en ook onderhoudsvrije zijkanten. OK verven aan de binnenzijde voor mijn rekening, maar de buitenzijde is toch echt zijn ding. En dan komt ie met een nogal dom argument voor zijn te hoge prijs: er komt toch altijd nog extra inbreng vanuit de klant. Zoiets van raampje anders, dak iets anders, afwerking beter enz enz. Wat en merkwaardige manier van handelen. Als ik dus niets had gezegd had ik met een casco opgescheept gezeten. Nou ja, hoe vreemd dit ook moge klinken, aannemers zijn nergens ter wereld verschillend. Ze proberen met een minimum aan diensten weg te komen. Maar dat heb ik al eens eerder geroepen. Nu is Scheffers niet kinderachtig, dat wel weer. Een paar extra dingen kunnen altijd tijdens de klus, dat is weer een andere kant. Hij is duur maar levert ook kwaliteit, daar wordt niet op geknepen of over gezeurd. Eens kijken hoe hij op de tekening reageert maandag.

EDF
Dan vind ik in mijn brievenbus een kaartje van het EDF (electricite de france) Ze hebben de meterstanden genoteerd, maar zeggen geen contract voor levering te kennen of te hebben. Dus ikke bellen met Ruth, de makelaar die dit soort dingen geregeld zegt te hebben. Die vertelt me dat ik als een haas naar Vesoul (+50 km v.v.) moest om te gaan betalen. Dacht het niet. Eerst maar eens bellen met het service center van EDF. En wat nu volgt gelooft niemand...
Krijg je eerst een voice response system, je toetst je postkode in en wordt verbonden met de agence die voor jou streek verandtwoordelijk is. So far so good. Vraagt het mens waar ik woon, dat gezegd hebbende, vraagt ze of ik dit kan spellen, doen ik. Of ik het contract nummer heb, hep ik nie, daarom bel ik juist en of ikke asjeblieft erreguns mag gaan betalen anders wordt ik afesloten. OK wat is uw woonplaats, of ik dat even wilde spellen. En de straat en huisnummer, of ik dat even wilde spellen (hoe spel je trouwens 15?) waar ligt dat, ik: haute saone, ligt dat bij... ik: nee dat is een deel van de regio France Comte. O ligt dat bij... ik: nee dat is veel te zuidelijk. Oh. Kunt u uw plaatsnaam nog een keer spellen? En wat is uw adres?
Nu moet je dit soort dingen bij mij niet meer dan en keer vragen dus ik ontplofte bijna en op mijn beste frans en meest sarcastische manier vroeg ik of ik de rest van het alfabet ook meteen maar moest spellen. Maar hierop kwam geen enkele reaktie. Waarop ik haar aan Damien af want ik moest aan mijn hart denken die al weer 40 slagen extra maakte. Wat een moron! Tot mijn verbijstering hoorde ik Damien tot nog drie keer toe de plaatsnaam, en het adres uitspellen, iedere keer als er weer een nieuwe zoektocht met een andere optie gedaan werd. Wat zat daar aan de andere kant van de lijn in vredesnaam?!! Wat een vreselijk dom mens! #$%#%#$#
Damien bleef hier nogal stoicijns onder, en beantwoordde alle vragen dociel. Nee het adres was niet bekend. En nee dus was er ook geen contract. Na 6 maanden stroom verbruik is dit erg merkwaardig, dacht ik. We hadden wel het leveringsnummer, 131...., zij: dat kan ik opzoeken, kunt u de plaatsnaam [nog een keer] spellen, ja je gelooft het niet! Nee ook onder dit nummer geen contract. Wie had hiervoor het contract, ik: Gaillardo, zij: waar woonde hij, ik: hier in MSP, Dat kan ik niet vinden. `kunt u...' en dat betekende voor mij het einde van het gesprek. Damien iets docieler vroeg nu om advies aan die dame, en ik hield mijn hart vast waar ze mee zou komen.
We moesten maar naar het gemeentehuis gaan voor verdere informatie. Huh? Naar het gemeentehuis, maar u bent toch een private organisatie en leverancier van... na enige aarzeling klonk het behoorlijkermate gedecideerd: u moet beslist naar het gemeenthuis gaan, daar hebben ze meer informatie. Damien en ik keken elkaar in operste verbazing aan en we hingen op.

Als oude data anarchist weet ik dat er altijd een zogenoemde klapdeur in het systeem zit. En wat doe je dan als eerlijke burger: je vult op het internet gewoon het aanvraagformulier voor een kontrakt in, alsof je neus bloedt. Of er nu wel of niet kontrakt zou bestaan, who cares, ze konden mijn kontrakt toch niet vinden? Nou dan.
En verrek! Na een uurtje kwam er een retour mail met een wedervraag van EDF, wie voor ons het contract had gehad en dat iemand zsm contact met me zou opnemen. Dat laatste zal wel niet zo'n vaart lopen dacht ik. Maar ik ben benieuwd hoe de administratie (het systeem) gaat reageren op mijn antwoord dat ik al sinds juni in het huis woon! Laat ze daar maar eens koek van bakken. Evenzo heb ik een contract aangevraagd, ik heb binnen 48 uur gereageerd - op advies van de edf bezoekkaart - dus heb ik aan alle voorwaarden voldaan. En laten we er nu maar eens geheel op zijn frans regelmatig een mail naartoe sturen hoe het nu met mijn kontrakt staat...

Echt vrienden, de bizarre vormen die het administratieve systeem in 0033 heeft aangenomen is met geen pen te beschrijven. Kafka was toch ook iets frans of zo? Zie ook mijn eerdere verhaal over het bankwezen. Is ook een eye opener geweest. Ik begrijp steeds meer de laconieke houding van de Fransen tegenover de authoriteiten. Eigenlijk wel humor, maar als je er door gepakt wordt ben je vreselijk aan de beurt.

Zover de vegen uit de pan.


De volgende keer weer iets meer van de vorderingen, en wat fotootjes.