We hebben daarom even geprofiteerd van het koele zwemwater (29 C) en de koelere wind die in de namiddag opstak. Hop in de auto om pootaarde te halen in Chevigney-et-Mercie een gat 30 km verderop. Via een enorme omweg natuurlijk. Het is uiteraard kurkdroog omdat er de laatste weken geen noemenswaardige hoeveelheid hemelwater is gevallen. Dat is goed zichtbaar op de omliggende akkers. Stofwolken wervelen op door de trekkers die aan het hooien zijn of strobalen persen. Maar wat een mooie taferelen, die balen in plastic met alle kleuren van de regenboog die je op de goudgekleurde velden ziet liggen. Je rijd voor je plezier met een slakkebgangetje over de bochtige slingerweggetjes, genietend van de strak blauwe lucht met hier en daar een stapelwolkje. Het licht is fel, de thermometer staat ondanks het late middaguur nog steeds op 29 en je snuift intens de landelijke geuren op. Hier en daar een vleugje Airwick Strontspray, dat mag de pret niet drukken, hoort erbij.
Het lijkt wel van Gogh zegt Fannie zachtjes, net zo onder de indruk van het landschap waar we doortuffen als ik. Die glooiende goudgele akkers, de bossages die toch nog opvallend groen zijn en die strakke luchten. Het enige wat er nog beweegt zijn de stof opwaaiende trekkers en een paar van de droge warmte hijgende koeien. Verkeer komen we eigenlijk niet tegen. Een feest om eens niets anders om je heen te hebben dan de natuur. En ik maar denken dat de herfst het mooiste seizoen is.
Die aanhoudende warmte put je na een paar weken wel een beetje uit, alles gaat wat langzamer aan. Twee keer zwaaien met je handen doet het werkwater al op je lippen staan. In het huis zelf is het nog goed te harden, buiten op het balkon met de avondbries ook nog wel, maar het stofzuigeren van het zwembad in de volle zon doet je gewoon in het water springen. Een noodzakelijk klusje is dat. Elke dag waait er wel het een en ander in het bad, dat ligt de volgende morgen dan op de bodem. Ook veel fijnstof, of wat het ook wezen mag, komt in het water terecht en dat voel je onder je voetzolen als je in het water loopt.
Frank heeft de oprit naar de grange nog van een laatste laagje calcair voorzien. Het wit steekt je in de ogen met die felle zon. Ook nog maar een laagje van dat calcair over het laatste onbedekte deeltje laten aanbrengen, geen stukje tuin dus maar iets met rotsen of keien. Lekker onderhoud arm zo; twee maal per jaar RoundUp erover en daar zal echt niks meer groeien wat groen is of zou moeten zijn. Vorige week is het hek rondom de oprit er gekomen waardoor de schapies voor schaduw nu onder de notenboom lui liggen te doen en de oprit niet meer vol gaan schijten. Eindelijk klaar dat verhaal. Nu staat er nog een top prio op het lijstje en dat is het maaien van wei. Dat doet Stephan normaal ieder jaar, maar die laat om de een of andere manier verstek gaan. Als het nu niet gebeurd wordt de wei wel erg slecht het komende jaar.
Volgend jaar kunnen we dan van die poort-openers op de poort monteren en fietsen we zonder uit te stappen zo naar binnen.
Met deze warmte kost het best wel moeite om je gewone werk nog te doen, koken, bedden opmaken en kamers schoon. Tussendoor op de mail letten voor de boekingen en ervoor zorgen niet dubbel te boeken. Dat avontuur hebben we vorig jaar gehad en dat wil je echt niet voor een tweede keer meemaken. Daar heb ik wel van gelerd dat je altijd zeer expliciet moet zijn in wat je de gasten verteld als ze boeken.
Deze week leek het even weer fout te gaan, je voelt je daar nogal rottig bij. Dus maar eens nadrukkelijk spitten in de mail, niets onder de opgegeven naam. Bij AirBnB, ook niets, aantekeningen doorbladeren, agenda op mijn computertje, niets dat wees op een dubbele boeking. En toch kreeg ik een telefoontje dat de boeking geannuleerd was. En ik heb al betaald, klonk het een beetje benauwd. Waarop ik nóg iets fanatieker ging spitten. Die hint van "ik heb al betaald" deed me de berichten uitwisseling in AirBnB nog eens goed doorlezen. Verrrek, een andere naam op dezelfde datum, dat zou toch niet... Alle mailtjes geopend en doorzocht, jawel hoor! De broer stond ook in het mailtje, had dezelfde achternaam naam als de dame in kwestie. Alleen dat was niet degene die geboekt had. Dat was een andere naam. Nu viel het kwartje. Ah, Pascalle heette niet X maar Y en Frederique was niet degene op wiens naam de boeking stond en de dame zelf was ook niet de boeker. Die melde zich telefonisch met een heel andere naam. Een en ander bij elkaar optellende en probleem opgelost. Wat een gedoe. Het komt vaker voor dat andere namen worden gebruikt door de gasten dan de naam van de boekende gast. Officiëel heet iemand A en op de boeking staat B. Voor mij is dat dan niet vanzelfsprekend als de mensen met naam C aan de deur staan voor de besproken kamer. Daar raak ik van mijn á propós af. Sinds vorig jaar laat ik dus alle boekingen via de mail bevestigen, dat helpt bij het opsporen van boekingen en je hebt meestal de juiste naam. Met dat contactgegeven kun je dan óók nog naar hun voorkeuren voor het eten en zo vragen. In mijn reply staan onze adres gegevens via welke de gasten op onze site kunnen kijken voor hints en tips voor de route.
Telefoon terrorristen
Er zijn zo van die periodes waarin je wordt platgebeld door call centers om je zonnecellen aan te smeren. De afgelopen weken was het weer raak. Meerdere keren wordt je per dag opgebeld door een telefoon terroriste om nog meer info uit je te peuren, want dat levert weer geld op. In het kader van de DataAnarchistische principes lieg je alles bij elkaar. Ik heb dus nu vijf kinderen waarvan een nog in huis, een dijk van een inkomen en een partijtje credieten die mij zowat miljonair zouden hadden gemaakt moeten hebben. En nee, ik neem geen credit d' impots omdat dat veel te veel gedoe is.Het gesprek via de telefoon verloopt dan ongeveer als volgt:
- Oh dus u heeft nog het volle pond tegoed?
- Ja hoor!
- Nou (likkebaardend, het speeksel van de hebzucht wegslikkend) dan komt er deze week iemand bij u langs om alles piekfijn uit te leggen.
- Kan die meneer (het zijn altijd "techniciens") dan ook precies uitleggen hoe dat werkt met die electrische cellen?
- Geen probleem die meneer weet alles, en legt alles piekfijn uit...
- Dan: weet u zeker dat uw vrouw daarbij aanwezig zal zijn?
- Ja hoor, die zal er zijn.
Dat mevrouw er bij moet zijn is alleen omdat je voor de wet samen een eventueel contract moet ondertekeken.
Na een paar dagen ging de telefoon weer af om nog eens opnieuw dezelfde vragen te stellen, een soort dubbel check. Waarop ik dan gespeeld geërgerd reageerde met "die vragen heeft u al eerder gesteld" Waarna de telefoon terroriste de eerder verkregen antwoorden op begon te lepelen. De poging voor controle vragen en extra info ging op die manier flink de mist in. Lekker efficiënt zoiets, moet geld kosten anders is het niet echt.
Blijkbaar gaan deze criminele praktijken niet zo gesmeerd meer als voorheen, een dag daarna had ik namelijk al een meneer aan de lijn die de afspraak wilde vervroegen. Op de zelfde dag belde hij of het iets vroeger kon. En een uurtje later begon mijn "gratis spraakles" ! Na een handje schudden kneep mijn lief er tussenuit. Ik zie mijn schatje namelijk nu niet direct deelnemen in een discussie over germanium dotage, polymorphe zonne cellen, flexibele schermen, warmte problemen, levensduur van omvormers, verminderend rendement van photovoltaïsche cellen en zo meer van die onzin.
Dat alles uitleggen en alles weten viel zoals gebruikelijk zwaar tegen. Juist daar had ik me een beetje op zitten voorbereiden om mijn vocabulaire van technische en fysische kreten in dat opzicht uit te breiden. Helaas het zat er niet echt in. Met moeite zelfs kon ik hem een mooie folder uit de tas troggelen. Er was namelijk iets toegevoegd aan de standaard panelen. Een soort afzuigsysteem om de warmte die in de panelen ontstaat af te voeren en het huis in te blazen via een soort centraal afzuig systeem. De nieuwe panelen zijn in platte kasten gemonteerd en dienen zo ook nog als warmte collectoren. Leuk bedacht maar in de zomer heb je er niets aan. Geen behoefte aan warmte dan. Of het moest zijn dat je er warmwater mee kon maken. Nee dat kon niet, alleen verwarmde lucht. Oh, domper. Want, wél een veelbelovende combo. Stel me zo voor dat je dan warme lucht door een warmte wisselaar kon leiden.
Tot mijn stomme verbazing was de prijs van dit alles 10 duizend euries gezakt. Van 45 naar 35 duizend. De techniciën liet meer dan diens voorgangers los en gaf waarempel een break down hoe die kosten waren opgebouwd. Uiteraard verdiende iedere betrokkene een paar duizend euries aan deze truuk, behalve de koper natuurlijk. Zoals de leverende en stroom afnemende bedrijven: ERDF, SYS, GFM, EDF en dan zij zelf nog die bij elke tussenstap hun provisie opstrijkt. Nog steeds liep alles via een crediet constructie: CYG. (provisie) die dan weer via een ander orgaan (provisie) via EDF (provisie) de jaarlijkse uitkering verrekende. Zo tussen de 12 en 18 honderd euries. Voldoende om na 12 jaar de installatie te hebben betaald. Na aftrek van uw credit d'impot natuurlijk. Dat je dan 5 jaar moet wachten voordat je nieuwe projecten aan je huis met deze vorm van subsidie kunt uitvoeren is bijzaak. Een krediet op jouw naam van 35 duizend is ook niet zo belangrijk, immers na een paar jaar kunt bij uw bank immers bewijzen overleggen dat deze constructie zich zelf betaald en niet drukt op uw maandelijkse budget. Dan krijgt u wel weer meer krediet bij de bank. In mijn ogen gaat dit zo niet werken. Twintig jaar lang betaal je zowel je normale abonnement en stroomafname bij EDF, heb je een lening voor de zonnecellen waar je niets mee kunt doen omdat de hele productie teruggeleverd moet worden aan EDF.
Zonder het zelf te weten maakte de man gebruik van de wet van behoud van energie. Namelijk, vertelde hij, 15% verlies trad er op in de installatie (hé dacht ik, een nieuwe) die de EDF u weer terug geeft. Dat is wat u voor eigen gebruik kan aanwenden. Dus 15% krijg ik terug van EDF? Ja, klonk het.
Met ongelooflijk ver opgetrokken wenkbrouwen mijn verbazing uitende vroeg ik nog: "dus een verlies van 15% in de installatie wordt weer teruggevoerd en kan ik gebruiken voor eigen doeleinden?" Ja, klonk het nogmaals.
- waar blijft die 15% dan, die gaat immers verloren?
- die geeft EDF terug.
- waar vandaan dan? want het is verloren gegaan! verlies weet u wel?
Op het whiteboard tekende ik een autootje, gaf als voorbeeld de weerstand op de weg, de luchtweerstand , wrijving etc. aan met 15% die niet ten goede kwam aan de voortbeweging van het autootje, maar wel energie dus brandstof kostte.
- Die verloren energie dus, zei ik nog een keer, ging in de weg en banden als bijvoorbeeld warmte, of in de wervelingen in de lucht veroorzaakt door het bewegen van het autootje zitten, en zo.
- Hoe zou EDF die verloren energie dan terugwinnen om weer door te geven aan mijn huis installatie? Door een soort quantum robotje achter de wagen te hangen die de warmte achtergelaten door de wielen op het wegdek weer aftapte? Onzin natuurlijk!
Na een paar minuten gaf de man toe dat dat het een puur administratieve truuk moest zijn en er blijkbaar een voorziening in de meter zat om die verrekening uit te voeren. Zelf denk ik dat die 15% in de berekeningen ten nadele van mijn installatie verrekend zullen worden bij het bepalen of de jaarlijkse uitkering voldoende zal zijn om de lening af te lossen. Twintig jaar verdien je dus niets aan zo'n installatie, jij betaald ervoor. Dus EDF heeft gratis zonnepanelen waar ze gratis stroom van aftappen zonder dat jij daar ook maar iets van mag gebruiken. Die 15% regel is gewoon kul. Of ze moeten die 15% op de meter in mindering brengen.
Blijkt dat je een nieuwe meter in de kast erbij krijgt, maar dat werd er niet bijverteld, waar je nog een extra abo voor moet nemen. Kijk zo kan ik ook flinke winst maken. Als micro producent van stroom betaal je alleen maar. De Franse overheid die dit zonnepanelen programma heeft opgezet lacht zich natuurlijk helemaal in de rimpels. Het is een 100% broekzak vestzak verhaal. De overheid is 100% eigenaar van EDF, de zogenaamde subsidie bestaat alleen op papier en mag gerust een sigaar uit eigen doos heten en je stroom betaal je gewoon voor het volle tarief door. De jaalijkse uitkering gaat volledig op aan de afbetaling van die verschrikkelijk dure installatie (36.000 ipv marktconform 6000).
De enigen die nog wat aftappen van deze laaielichterij is de firma van de techniciën en de producent van het geheel.
Als particulier kun je beter een setje uit Germania halen en op je dak knutselen. Of zoals wij, gewoon een stukje gras in de weide vrijmaken en het zaakje daar neerzetten. Iedereen die een schroevendraaier kan vasthouden en een Ikea stoel in elkaar kan zetten schroeft zoiets gemakkelijk in elkaar. Stekker in het stopcontact en de meter draait al terug. Dat is direct minder "out of the pocket money". Zonder al dat gedoe van vergunningen voor aansluitingen, provisies aan tussenpersonen, belasitingen en ga-zo-maar-door.
Dat er dan ook nog op fora berichten staan dat in elke fase van het instaleren het ook nog fout kan gaan: van nooit aankomen van de spullen tot aan nooit aansluiten op het net, tot aan met lege handen maar wel een dikke lening op je rug.
Conclusie:
Nog steeds. De konstruktie zoals deze in LDF wordt aangeobden is dusdanig nadelig voor de consument dat het bijna op pure flessentrekkerij begint te lijken.
Ook al lijkt heel langzaam dat er een paar gestes naar de klant worden gedaan, al is het minimaal, voor eigen gebruik en een lager aankoop bedrag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten