Ordures

Vandaag had ik twee maal te maken met ordures. Ordures staat voor afval.

Ordures 1
Bij thuiskomst zaterdag lag er een vette rekening voor afvalstoffenheffing in de bus. Verkeerde naam dus niet voor mij, dacht ik. Dat dacht ik al meer dan een jaar namelijk. Ook al omdat er ook rekeningen afvalstoffen heffingen op mijn eigen naam binnenkwamen en die werden natuurlijk netjes betaald. Om voor een afvalzakje twee keer te betalen leek me een beetje overdreven.  Echter als er ook nog op staat dat ze je de volgende dag een bezoekje komen brengen om verhaal te halen dan moet je wel in aktie komen. Dus ikke naar mijn vrinden de belastingdienst. Die mensen zijn altijd heel erg aardig en proberen dingen echt voor je op te lossen. Nou zeiden ze, want natuurlijk kwam meteen iedereen zich er mee bemoeien, als je snel bent kun je nog naar dat kantoor van ze (SitCom). Dat is vlakbij. Dus hop naar dat spiksplinternieuwe gebouw gereden. Duidelijk een gevalletje teveel geld dacht ik nog met een steming zwaar in de mineur. Waarom zou ik voor het zelfde afval nu twee keer moeten betalen, bizar toch? Weer een vriendelijk dame aan de balie. en samen hebben we eens fijntjes uitgezocht waarom dat zo was. Natuurlijk overal fouten gemaakt, vergissingen begaan en zo voorts. Uiteraard lag niet de schuld bij hen, de belastingdienst is slechts uitvoerend, de vuildienst registreerd slechts het moet ergens bij de aanmelding verkeerd gegaan zijn. Ja, en dan moest ik meteen aan de oude burgermeester terugdenken die altijd hypercorrect was. Bij het uitdelen van de aanmeldingen had hij vriendelijkerwijze alles al ingevuld, ook dat ik het professionele tarief maar moest gaan betalen. Wat was ik die man dankbaar, zo behulpzaam want van Franse formulieren begrijpt niemand wat. Zeiden zelfs de dames aan de balie: "Dat is helemaal niet zo gek hoor meneer, zelfs mensen die hier geboren en getogen zijn komen er vaak niet uit, dus dit zijn we gewend." Zegt ze: "ik zal u een formulier meegeven waarmee u de naam kunt veranderen." Vervolgens begon ze omstandig het tenaamstellingsformulier uit te leggen. U moet het wel snel doen hoor want de volgende facturatie gaat deze week nog de deur uit. Ze keek mij met haar prachtig grijze ogen eens ernstig aan en nam een besluit. Blijkbaar zag ze het bizarre van deze situatie ook in. Prompt zette ik mijn meest hulpeloze blik op en het wonder geschiedde. "Ach, zegt ze, weet u wat, ik doe het nu meteen voor u in het systeem, dat kan ik nu doen omdat de nieuwe facturen er nog niet uit zijn." Zie je alles kan in La Douce France. Als je maar aardig blijft, een glimlach opzet en die mensen achter de balie om hulp smeekt. Ah! Die horde is genomen dacht ik. Maar kunnen we niet wat aan het bedrag doen, vroeg ik tegen beter weten in. Voor 4 keer in een kwartaal een afval emmer buiten zetten vind ik dit een nogal buitensporig bedrag. Ben je echt bezig zo min mogelijk afval te maken wordt je notabene nog afgestraft ook! Dus men rekent weliwaar een bedrag per keer je bak legen maar als je een grote bak neemt en dus minder keren je bak aan de straat hoeft te zetten moet je wel ff extra betalen, het moet niet gekker worden dacht ik nog snel.
"Weet u wat, ruilt u uw bak om voor een kleinere, als u dat voor 1 juli doet wordt u voortaan voor minder aangeslagen." Zomaar in een kwartiertje 120 euries minder. Aan de rekening kon ze niets doen, wat ik ook zei ze ging er niet op in. Ja, het was wel vreemd dat bepaalde rekeningen blijkbaar niet meer in het systeem gevonden konden worden en ja het bedrag was wel erg hoog voor iemand die 2 vuilnisemmers buiten zette per kwartaal. Verder dan dat kwam ik niet. In ieder geval was dit deel van het raadsel opgelost en na vijf minuten stond ik weer voor de balie van mijn vrinden. Het verhaal werd ook als bizar gezien en ja dat ik de rekeningen aan de verkeerde negeerde begrepen ze ook wel. Terwijl ik aan het afrekenen was stuurde een van haar collega's alvast een mailtje naar de deurwaarder dat alles geregeld was. Prima de luxe zoals iedereen dan meewerkt, vriendelijk blijft, vol begrip is. Toch uiteindelijk niets anders doen dan hun handje ophouden maar met alle vriendelijk- en voorkomendheid.

Ordures 2
Na het gedoe met de afvalheffingen rij ik naar de supermarkt. Meuren dat het daar doet. Overal drek op de grond. Zelfs in de supermarché stonk het nog! Eerst denk je dat zou zomaar ook nog eens en soort foir, een demo geweest kunne zijn. Een paar beesten die tentoon gesteld waren bij de ingang. Kijk ik achter me op de parkeerplaats, liggen er bergen mest. Nee, een paar koetjes produceren niet zoveel mest in een dag. Zal wel iets met protesteren te maken hebben. En jawel. Blijf ik bij de bakker staan en koop wat lekkers voor mijn schatje. Staat daar een journaliste te kwekken met de bakker juist over die poep zooi. Landelijk schijnen de boeren voor de supermarkten forse hopen stront gedeponeerd te hebben als protest tegen de lage melkprijzen en de mega marges van de supermarkten op de melk. Justement, de consument merkt niets van de lager wordende melkprijzen.
Terugrijdende door het dorp zie ik dat bij elke supermarkt bergen stront liggen. Flink gemengd met puin en ander afval. Balen hooi, half verrot hout... en maar meuren die hap.
JanJoost had een dag daarvoor al een verhaal afgestoken dat de melkprijzen daalden voor de boeren en dat sommigen onder de kostprijs hun melk verkochten aan de fabriek. Soms wordt de melk gewoon gedumpt klonk het.
Dat het melk quota is verdwenen is dus geen zegen voor de boer geweest. Er is een gigantisch overschot ineens. Meer melk gaan we echt niet drinken dacht ik zo. Er is dus opnieuw een probleem geschapen. Maar zo werkt de markt nu eenmaal denk je dan.