Er wordt me nogal eens gevraagd waar ik me mee bezig houd in de winter als er vrijwel geen gasten zijn. Niet alleen vrienden en kennisen vragen dit, ook gasten zelf. Dan hang je een sappig verhaal op over de mooie herfst, de prachtige omgeving, je kokkerellen en de schat aan Franse literatuur. De vracht aan filmpies en muziek, ook niet verkeerd. En dat is het wel zo'n beetje. De volgende vraag die je meestal krijgt is of ik me dan niet eenzaam voel zo helemaal in dat grote huis bij weinig of geen gasten in de winter. Dan vertel je van je tiental projectjes: waaronder klussen in en aan het huis, je keramieken huisjes, lezen, flimpies en internet voornamelijk in de avond, je blog waar dan weer wat intensiever voor geschreven wordt, af en toe een tochtje in de omgeving of richting een wat grotere stad (ff window shoppen) en dingen die je met je raspi computertjes doet. Dat laatste heeft me de laatste twee jaar opnieuw gegrepen: dingen doen met computertjes.
 |
| herfst, onderweg bij Val d'Ajol |
Dus nee, ook al komen de muren in dit grote huis echt wel af en toe op me af, vooral bij het trieste weer dat hier in de winter dagenlang kan aanhouden, ik heb geen last van heimwee of eenzaamheid.
Curry
In zo'n winter periode bedenken Fannie en ik ook weer een paar nieuwe gerechten voor de gasten. Daar experimenteer je dan een beetje mee om het geleidelijk aan zo te krijgen dat het iets anders dan de gewone stampot andijvie wordt. Zo doe ik nu iets met geconfijte heel fijn gesneden sinaasappelschillen. Eten moet hier een beleving zijn vinden we. Ja, over eten heb ik het veel en graag. Met onze Franse gasten kan ik zo maar een hele maaltijd lang over gerechten praten, de bereidingswijze, ingrediënten, en over hun eigen lievelingsgerechten. Een van de laatste dingen hier is de curry saus. Veel van die curry's zijn scherp of zeer uitgesproken en niet altijd even lekker bij iets als kalkoen. Een heel populair stukje vlees in deze streek overigens. Het heeft net iets meer smaak dan kip en is een wat steviger vlees. Wel heeft het de naam snel te droog te worden van het bakken. In combinatie met een curry saus is het best iets geworden dat redelijk te pruimen valt. Een paar keer heb ik het al aan mijn fransjes mogen voor zetten. Ze vinden het “exotisch”, mijn schatjes! Très parfumée heet het dan. Nu heb je honderden soorten curry, mijn voorkeur hebben de wat mildere curry's met veel cardamon erin. Met opzet doe ik geen zoete dingen als rozijnen of kokosvet bij de saus. Daarmee komt de currysmaak beter tot uiting, is mijn persoonlijke smaak dan. Waarmee je het zo zacht krijg is de room en crême fraîche.
Curry saus voor 4 – 6 personen
Begin met een niet al te hoog vuur, 6 matige vlam, geen boter in de pan.
- 1 Uitje
- 2 knoflook
- 150 gr (1 bakje) gerookte Spekkies (allumettes fumée
- 2 a 3 flinke el Currie
- 250 ml Room ( of meer, naar gelang het aantal personen toeneemt)
- 4 ruime el Crême fraiche
Spekkies langzaam half uitbakken totdat ze net niet bruin zijn en het vet voldoende is om de uien en zo in te bakken. Fijn gesnipperde ui toevoegen en glazig laten worden. Zeer fijn gesnipperde knoflook erbij, een minuutje laten garen en dan de curry erbij. Alles even laten doorbakken en blijven roeren zodat het niet aanbakt. Eventueel een beetje olijfolie erbij als het toch te droog is of wordt. Dan vuur op 3 of 4 zetten, rustig blijven roeren. Dit soort pasta's bakt namelijk gemakkelijk aan. Ik gebruik bij voorkeur géén pannen met anti aanbak laag. Als alles een klein beetje is afgekoeld de crême fraiche erbij en goed mengen met de pasta, daarna de room er door mengen en een halfuurtje op 2 of zelfs 1 laten nagaren. Af en toe omroeren. Iets indikken is prima. Ondertussen kun je dan het vlees bakken, in dit geval kalkoen filet. Niet veel verder dan dat het net bruin is aan de buitenkant. Laat het vlees 15-20 minuten op +/-75 graden in de oven nagaren. Ongeveer 10 minuten voor het opdienen doe je het vlees in de curry saus, inclusief het vleesnat. Even doorroeren en vlees goed onderdompelen. De bedoeling is dat de buitenkant de smaak van de curry krijgt en de binnenkant nog de eigensmaak houdt.
Serveren met Bismati rijst en als bijgerecht dungesneden tomaten salade.
Een wijn met een cépage met Shiraz zou prima gaan.
Oh ja, en curry vlekken gaan niet meer uit je kleren ;=)
Raspi's
Elk jaar komen er wel een paar RaspberryPi's bij hier in Le Mouton. (wist je dat er meer dan 1 miljoen per jaar van worden verkocht? En dat voor iets dat begonnen is als een educatief project en men niet meer dan een 20 duizend van die dingen dacht te verkopen.)
Bijkopen? Ja. Enerzijds om ze te sparen voor de LMQR raspi cluster en anderzijds om allerlei leuke dingen mee te doen. Zoals onder andere het managen van de SolarFarm en de CV kachel. Zo gaat er eentje deze winter de temperaturen en dergelijke laten zien in de keuken op een soort paneeltje volgestopt met ledjes. Andre heeft het verhaal leuk aan de praat gekregen tijdens zijn verblijf hier in de zomer. Daar kan dan op verder geborduurd worden. Moet alleen nog ff eindelijk de aannemer komen om dat gat door de muur heen te vergroten zodat de UTP kabeltjes erdoor kunnen richting de plek waar ik het paneel wil hebben.
Ook ben ik bezig met een ontwerp om boekingen voor onze B&B zoveel mogelijk te automatiseren. De meeste boekingen komen via de mail binnen. Dus waarom dan niet meteen die mail in de agenda zetten om sneller een vollediger overzicht van de nog beschikbare kamers te krijgen als iemand belt? Gewoon via een web pagina bekijken en wijzigen?
Een van de nadelen van die kleine dingen is het ontstaan van een kluwen aan trafo's gepaard gaand met meters netwerk kabels, snoeren en stekkerdozen. Dat moet toch anders kunnen. Dat ik daar niet de enige in ben en er veel meer mensen het niet bij een enkele raspi laten, bleek al snel toen ik op het web naar een oplossing ging zoeken. Overigens is dit nog een van die openstaande projectjes van Wim en mij.
Enkelen zijn zelfs begonnen iets met een cluster in elkaar te frutselen (een boel aaneengeschakelde raspi's die onderling de taken verdelen om gezamenlijk iets heel snel te kunnen doen). Dit laatste projectje is 100 duizend % puur hobbyisme, máár van oudsher ben ik daar namelijk altijd al in geïnteresseerd geweest, in parallel computing. Zoals dat dan heet. In het echie is zo'n parallel computer, of wat er voor door gaat, door een gewoon mens absoluut niet te betalen. Tot nu toe dan,. En toen, en toen, kwam in 2012 de Raspi op de markt die precies alles daarvoor in huis had! Voor een paar honderd euries heb ik nu mijn kans om er een in elkaar te prutsen en er mee te gaan spelen. Wat je er mee kunt doen? Wie interesseert dat nou, het is gewoon kicken om een berekening van het getal Pi in 42 ziljoen decimalen te zien voltooien in enkele seconden. Dat is dus redelijk snel. Bij een raspi cluster zal dat wel enkele minuten worden ;=) En waarom? Veel mensen doen aan puzzelen of sudoku om hun grijze cellen soepel te houden, ik doe dit. Spelen met computertjes, programmaatjes bouwen en er héél af en toe iets nuttigs mee doen is ook fijn. Heel misschien zou er dan ook nog eens iets aan computer intelligentie gedaan kunnen worden. Meer dan een uurtje of maximaal twee of zo per dag wil ik er nu ook niet meer aan gaan besteden, het moet wel een geintje blijven.
Verder houd ik me onledig met dagdromen en wolkenruiterij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten