bron: crt 2014 |
Dus toen ik las dat er een meerderheid, hoe klein dan ook, vóór bepaalde economische hervormingen heeft gestemd dacht ik meteen: “Zou er toch nog hoop zijn voor dit prachtige land?”
Want zeg nu eerlijk, het gaat niet goed met La Douce France. Alles wat mogelijker wijze ten gunste is voor het herstel van de economie, maar wel een zekere verandering nodig maakt, wordt stelselmatig door de tegenpartij weg gestemd. Dat gaat van hoog tot laag in LDF. Toen Sarkozy een wetsvoorstel er door had gelaveerd om op vrijwillige basis een veertig urige werkweek mogelijk te maken ging iedereen prompt in de contramine. Let wel: dit was een vrijwillige 40 urige werkweek hè! Alsnog waren stakingen het gevolg. Pas toen de vakbonden beseften dat de wet al bekrachtigd was zagen ze het idiote van deze staking in. Snel zwakte het lamleggen van de economie af tot een ondergronds gemor en men ging weer aan het werk. Toen Hollande aan de macht kwam werd deze wet natuurlijk meteen teruggedraaid. Ook al was dit uiteraard symbool politiek. Dat dit kleine mannetje een beetje doorsloeg door op fanatieke wijze al het andere met een Sarkozy signatuur ook om zeep te helpen is iets dat eigenlijk niet echt specifiek Frans is.
Mijn geliefde fransjes vinden het ook geen probleem om een bedrijf bijna aan de financiële afgrond te brengen met hun gestaak. Ruim 300 miljoen heeft de laatste staking een bedrijf gekost. Zo vastgebakken zitten ze aan hun eigenbelang.
Een ander voorbeeldje.
Een halfjaartje of zo geleden werden vrachtwagens vol fruit uit Spanje tegengehouden zodat het goedje verrotte. Waarom? Omdat de fransjes hun eigen spullen niet konden slijten tegen die prijs. Ja, geen wonder LDF is gewoon een duur land, toch? Maar ja, dat het Franse fruit ook nog niet eens rijp, van slechte kwaliteit en dus eigenlijk niet te verkopen was, werd van ondergeschikt belang geacht. Dus zetten ze de wegen maar af.
Nog een voorbeeldje.
Een paar maanden later zag ik fruit (origine de france) op de groente afdeling liggen dat beslist niet rijp, maar ook nog duurder was dan het spul van de concurrenten uit Spanje, Argentinië, Tunesië enzo. Mijn verbazing steeg tot ongemeen grote hoogte toen ik een plakkaat in de supermarché aantrof die het volk aanmoedigde om toch vooral Franse producten te kopen. De maker van dat stukje nijverheid moet een ongewis grote mate van verstandsverbijstering hebben ondergaan om dit plakkaat met een strak gezicht opgehangen te hebben. Zo gaat dat, niemand weet wie de opdracht daartoe gegeven heeft. En vervolgens ontkent wie dan ook het gedaan, laat staan de opdracht gegeven te hebben.
In die periode gingen de spindocters op de teevee tekeer en brachten mensen voor de camera die “koop Frans” uitkraamden. Buiten beeld krijgen die oproerkraaiers wellicht ook nog een petje en een tasje met agitprop, stickers en pennen mee. Dat stel ik me zo voor, of dat ook echt gebeurd dat zal ik wel nooit te weten komen.
Niettemin, wie koopt er nu duurder én overduidelijk inférieur spul? Dan ben je toch dief van eigen portemonnaie en is het een belediging voor je smaakpapillen? Bovenal, zoiets kan ik mijn gasten toch niet voorzetten?
Mijn gasten vragen me wel eens wat ik dan doe. Persoonlijk koop ik het beste product dat er op zo'n moment te krijgen is en van het budget uit kan. Echt, als er geen verschil is koop ik Franse producten, dat wel. Daarmee steun je de binnenlandse economie. Dat is goed voor de omgeving waarin je leeft. Zoals vers vlees uit de streek gewoon veel beter smaakt dan een diepgevroren lamsbout uit Nieuw Zeeland, ook al is die bout uit NZ een paar euries goedkoper. Soms zelfs aanmerkelijk goedkoper. Kwaliteit heeft nu eenmaal zijn prijs. Soms ga ik voor mijn vlees zelfs naar de halal slager in Luxeuil-les-Bains, zo'n 30 km verder op. Daar ruikt het vlees zoals het moet, is niet volgepompt met water en heeft geen angstaanjagende rode kleur van de sulfieten.
Maar om nu Franse producten aan te gaan prijzen die duidelijk inférieur zijn gaat me toch echt te ver. Nu heb ik een aantal gerechten die met abrikozen uit de Provence gemaakt worden. Daar ben ik dan ook voortdurend naar op zoek. Lekkerder kun je ze bijna niet hebben, als ze tenminste rijp zijn. Dit jaar lagen ze in de schappen, hard, totaal reukloos, niet te vreten, én duurder dan die uit het buitenland. Dat dan zo'n miep op de TV nog durft te zeggen dat ze erg lekker zijn dit jaar is een belediging voor je intelligentie. Hoewel, zo'n tasje met agitprop is natuurlijk wel erg verleidelijk, wie weet wat voor leuke gadgets daar wel niet inzitten?
Beestenbende
Onze nieuwe kat Qubit (komt van Quantum Bit) groeit als kool. Het lijkt wel of de honger van het beessie nooit en never gestild kan worden. Het is ook een koddig gezicht als je Q zo voor je uit ziet waggelen met een opgezette volgevreten pens. In vele opzichten zit hij een beetje tussen Bios en Chippie in. Had Chippie een vraatzucht van hier tot Tokyo, Bios kon dat goed doseren. Chippie en ik hadden niks met elkaar, deze is weer ouderwets gezellig en kruipt bij je op de bank en kan dan behoorlijk slijmen als ie wat van je moet.
Loop je richting haar voeder plek dan gaat ze in volle sprint, slippend in de bochten over de tegels, en stopt vol in de remmen voor d'r bakkie. Kijkt je dan verdwaasd aan, zo van: méér méér. Fijn, ze is niet kieskeurig, eet crêpes, de havermout van Fannie, brinta, fromage blanc met muesli, uiteraard alle soorten rauw vlees waarvoor het zelfs in Fannie's broekspijp klimt. Dat soort dingen als in je pijpen klimmen laat ik gewoon niet toe en mep 'r dan van me af. Dat is dan ook snel afgeleerd. Want voordat je het weet zet ie ook z'n nagels in je vel om omhoog te klimmen. Uiteraard zie je kattepoten op het aanrecht, weet ie ook nu van dat dat ongewenst gedrag is en krijgt ie uiteraard een veeg als ik dat zie. Katten kun je best snel dingen aanleren. Voor dat aanrecht is het een kwestie van geen lust-grage dingen er op laten staan en schoonhouden. Loopt het vanzelf in de gaten dat er niets te halen valt. Al rap is ie er aan gewend geraakt dat buiten zijn toilet is. Begint al te mekkeren dat ie naar buiten wil 's morgens. Dat hadden z'n voorgangers ook snel in de gaten. Q wordt een goede jager zo te zien. Hij is gek op bewegende dingen die klein genoeg zijn. Ze kan daar lang mee spelen, dus dat gaat goedkomen als de muizenjacht geopend is. Of ie ze net zoals Chippie met huid en haar op gaat peuzelen moet dan nog even bezien worden. Chippie begon altijd aan de kop en na wat gekraak en er gemakkelijk voor gaan zittend, verdween dan heel koddig het laatste puntje van de staart achter Chippie's huigje. In no time was het huis ook weer muizen vrij als Chippie en ik van NL terugkeerden. Voorlopig is het muizen probleem er even niet, dat zal met de wintermaanden wel anders worden. Het huis is warm en buiten is het koud. De nestjes zullen wel weer spoedig in aanbouw gaan achter de lambrisering in de gang. Ook al vind ik het erg leuk zo'n beestenbende, het moet wel buiten het huis gebeuren. Niets doet me meer plezier dan de schapies buiten in de winter te zien rondbanjeren. Grappig is ook als de ram probeert diens hegemonie in de kudde te bewaren en er af en toe een zwarte vlek van de kat tussen schicht op jacht naar een mol of veldmuis.
Dat een stel kraaien de lol dan bederven is gewoon de natuur. Daar is nu iets voor bedacht, alleen de stuurrobot nog uit ontwikkelen en ook die kraaien gaan letterlijk geen hand meer voor ogen zien als ze in die felle lichtstraal terecht komen. Kraaien zijn zeer slimme beesten dus die krijgen het snel genoeg door dat het hinderlijk vliegen boven de schapen een heftige mate van irritatie aan de ogen betekent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten