De Korst

Voor wie niet weet wat dat is "de Korst" ff een korte uitleg.
"De Korst" is ontstaan uit de overblijfselen van twee komputerklubjes uit de jaren 80 toen dit verschijnsel in de hele wereld als paddenstoelen uit de grond schoot. Er zijn nog maar heel enkele van dit soort clubs over in de wereld. De jaren 80 kenmerkte zich door een hoog pioniers en nerd gehalte. Rond de 90-er jaren stierven de meeste clubs uit mede als gevolg van de opkomst van het internet. Een aantal van die nerds bleven aan/bij elkaar kleven en vormden de kern van een vriendengroep met als gemeenschappelijke factor computers. in de meest brede zin van het woord. Een gegeven moment begon het restant aan nerds, pardon computer hobbyisten, zich zoals gezegd ook "de kern" te noemen. En later verbasterde het in "de harde kern" in "de harde Korst" in "De Korst" en die bestond op 31 dec 2008 ongeveer 17.9 jaar. De Korst komt onregelmatig bij elkaar - zoals alles onregelmatig bij de korst gebeurd - op zogenaamde Korst-avonden. Daar wordt uiteraard oeverloos over computers ge-ouwehoerd en heel veel spelletjes gespeeld, bizarre films gekeken etc etc. Verder komt alles ter tafel in het totaal spectrum van wat mogelijk en menselijk gezien aan onderwerpen ter sprake kan komen, want niets is ons vreemd. Uitvindingen als breinklutsers, ideeen over tijdreizen, mogelijkheden met kwantumcomputers (speelt 't ook spaceinv?), afsteken van zelfgemaakt vuurwerk, aktiviteiten als bebruinen en beblauwen, verstouwen van schier onmogelijke hoeveelheden cola, thee, chips, patat en vette happen. Tochtjes naar Parijs, Londen, Kopenhafen, vliegshows, films etc worden, uiteraard onregelmatig, geplanned. Er bestaat zelfs een halfafgemaakte documentaire van de Korst, geloof het of niet!

Afijn er ontstond bij mij het plan "de Korst" maar eens uit te nodigen op onze stadsboerderij "Le Mouton Qui Rit". Daar moet je uiteraard vroeg mee beginnen bij de Korst dus in september ging de uitnodiging de deur uit, een paar keer herhalen en wat suggesties voor warme kleding etc als sluitstuk deed uiteindelijk de Korst arriveren. De bedden in elkaar schroeven en opmaken, de kamers even de laatste veeg en dweilbeurt geven, door iedereen gedaan, was in een mum van een tijd gebeurd. Dan aan tafel! Wat een gezicht de Korst met de vrouwen zo aan die lange tafel te hebben zitten.
Smikkelend, en nippend aan de wijn, thee, sapjes en water. Ruikend en proevend aan de lokale kaasjes en luisterend naar de sissende en stomende kachel maakte de avonden weer ouderwets gezellig.
De beleving was compleet: wandelen in de directe omgeving onder leiding van Wim, de hele bubs naar `la Bresse' het ski gebied op 75 km afstand, Geert die bij een val zijn ski's niet kon kwijt raken en een knie kneusde, en natuurlijk elke avond spelletjes, eten, snoepen... Uiteraard kwamen de chocoholics onder ons volledig aan hun trekken in een door chocolade vergeven land als Frankrijk. Overigens ik verbaas me hoe chocolade gepushed wordt hier, zelfs de croissants zijn er mee vergeven.
Het beloofde houthakken en vuur maken ontbrak natuurlijk niet. De schapen voederen voor wie dat leuk vond en verder genieten van elkaars gezelschap en het oeverloos geouwehoer waar de dames af en toe vol onbegrip noodgedwongen naar moesten luisteren. Van het naar toerbeurt koken kwam niet veel terecht en een handje uitsteken idem, dus Fannie voelde zich net een dienstmeisje zei ze achteraf. Puntje van aandacht voor volgend jaar dus.

De afwerking van de vier kamers ging gewoon door, terwijl de korst op pad was, werden er nog allerlei kleine zaken gedaan, ophangen en afmonteren van dingen, reparaties etc etc. Een never ending story.

Tot slot plantten we de traditionele korstboom, in dit geval een drietal fruitbomen met gedenkpaal uiteraard, van het officieel 17.9 jarig bestaan van de korst. Zo'n symbolische 'korstboom' staat ook in Maurik die het 12.5 jarig bestaan van de korst aanduidt. Misschien is die roos nog te transplanteren, ik weet het niet.
Wellicht komt er ooit nog een beplanting in Dubai en wie weet waar de korst nog meer naar uitvliegt. Een mooie traditie zoiets te planten.

Het waren gedenkwaardige dagen en misschien iets voor herhaling vatbaar. Alle korstleden hebben hier prettige herinneringen aan dus wellicht tot volgend jaar!

En uiteraard probeerde ik de mensen te verleiden tot het nemen van de binnendoor route richting Epinal, dat lukte niet erg. OK de route is niet zo iets van rechttoe rechtaan, maar dan had je dit kunnen zien:

click on image to see larger pic

Het is een stukje van iets meer dan 60 km, maar de beleving is alsof je door een aantal in serie geschakelde schilderijen heen rijdt. Je komt onderweg door een tiental kleine dorpjes waar het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan. Je rijdt over kronkelende weggetjes, door bospartijen. En langs vergezichten die je kilometers ver de valleien in laten bekijken. Ieder jaargetijde geeft weer een ander verhaal, een genot om door te rijden. Maar goed om iedereen die beleving te laten krijgen is het plan voor dit jaar: een goede route beschrijving van dit stuk met foto's; voor de twijfelaars.