LMQR 19

Le Mouron Qui Rit

Zo, het zit er op. En? Ja, we hebben een goed jaar gehad.
Veel mensen vragen ons naar het soort gasten die we herbergen en waar ze vandaan komen. Na tien seizoenen kunnen we wel zeggen dat de oorsprong van onze gasten elk jaar anders is. In het begin hadden we rond de 80% Franse gasten en de rest kwam voornamelijk uit nl, de, ben en ch. Langzaam verschoof dat naar een gelijke verdeling van .nl, .be en .fr en de rest komt uit .de en .ch. Heel af en toe krijgen we gasten uit Azië, Australië, Nieuw Zeeland en de America's. Wereld beroemd is LMQR in Mailleroncourt-Saint-Pancras ;=)

Het afgelopen jaar is de groep gasten wéér totaal anders geweest dan andere jaren. Van november vorig jaar tot juli hebben we een vaste gast gehad, Daar begon het mee. Tot aan het seizoen krijgen we dan altijd de nodige gasten voor bruiloften en partijen, professionals en onze vaste gasten. Opvallend was dat we daar juist een sterke stijging in hadden.
Traditioneel zo eind april komen de eerste fietsers binnen. In aantallen was dat minder dan voorgaande jaren. Het was dan ook een voorjaar om op te schieten. Rond mei ontvangen we dan de eerste (vakantie) reizigers. Tot aan zo'n beetje medium september. Opvallend was echter dat de vakantiegangers een beetje achterbleven en we meerdere keren in de zomer grotere groepen te gast hadden. Aan het einde van ons hoofdseizoen komen de gasten weer voor partijen, professionals enzo. Ook zijn er dan nog reizigers die buiten de schoolvakanties om op vakantie gaan en bij ons een tussenstop maken. Ook daar zijn de aantallen kleiner van geworden. Na het seizoen begint het weer met fietsers die naar Barcelona of Compostella gaan. Hier speelde het koude najaar ook weer een negatieve rol. Onze vaste gasten die zo'n beetje elke maand hier een of meerdere nachten zijn, plus de bruiloften en partijen, dat is wel gelijk gebleven. Dan hebben we oud en nieuw altijd en kerst ook af en toe een full house. Dat laatste is afhankelijk hoe de dagen in de week vallen. Daarmee hebben we het wel rond hoe het hier gemiddeld loopt.
Om ook tussentijds te kunnen meten hoe we draaien heb ik het begrip Bednacht-EQuivalenten geïntroduceerd. Een BEQ is een rekeneenheid samengesteld uit overnachting en de kosten die we hiervoor maken inclusief afschrijvingen en inkomsten factoren. Het aantal BEQ's was dit jaar, zoals je af kunt leiden uit het bovenstaande hoger dan het gemiddelde van de voorgaande jaren. Na het rampjaar 2013 was er weer een duidelijke opwaartse trend te zien, in 2015 was het oude niveau weer terug om dat in 2017 ruim overtroffen te hebben. Het gaat dus eigenlijk best wel goed met Le Mouton Qui Rit. Vergeleken met omliggende B&B's draaien we zelfs boven gemiddeld.

FEEST

Eind september hadden we wat te vieren. We hadden ons 10e seizoen achter de rug, waren we allebei 65 jaar geworden. En nog meer van dit soort mijlpalen. Om een feest te vieren hoeven we natuurlijk geen smoes te hebben, maar goed zo krijgen we het wel door de commissie. Dus hebben we dat gevierd met wat oud gasten, vrienden en mensen uit de omgeving. Geen gedoe met speeches, vuurwerk en melige verhalen hadden we besloten. Gewoon lekker samen zijn. kletsen en herinneringen ophalen was het idee. De zon werkte echter niet erg mee en de zonneverwarming kon het bad niet meer op een aangename temperatuur brengen. Alleen Wim durfde nog met 22 graden het bad in. Brr..
David bracht lokale kazen uit diens kaasfabriekje mee, Albert had een paar pracht geitenkazen uit zijn kaasmakerij mee en een doos aparte rode Bourgondische wijn; licht fris en zeer smakelijk. In de avond daalde de temperatuur scherp en ging de fik in het kuilvuur. Aileen zat er geen keramiek in natuurlijk. Altijd mooi om een vaste plek voor een vuurtje te hebben. Iedereen hielp fantastisch mee zodat de feestvarkens zelf ontlast werden. De volgende ochtend restte nog de partytent afbreken de laatste ontbijtzooi in de vaatwasser en rond het midi was iedereen weer huiswaarts gegaan. 

KOELKAST

Eind oktober hebben we een van die projectjes van de lijst opgepakt. Voorgaande jaren hadden we enorm veel last van koudeval en tocht en zochten we naar een oorzaak. Eerst maar eens een ventilator bovenin om de hete lucht naar beneden te duwen, toen hebben we de haard van aparte luchtkanalen vanuit de garage beneden voorzien en een ombouw gemaakt. Dat hielp behoorlijk want geen verse lucht meer uit de kamer zelf. Daarmee was het probleem tocht grotendeels uit de wereld. Toch nog niet voldoende comfort vond ik want de koudeval bleef. Plan B dan maar: het schuine plafond een extra isolatielaag te geven. Toen bedacht ik dat het bovenste deel van de muur in ons appartement eigenlijk rechtstreeks met de buitenlucht in contact stond en dus wel erg moest afkoelen. Dat legde ik aan Frank onze vaste aannemer voor en die vond dat geen gekke gedachte. Dus hij de zolder maar eens opgeklommen. Bleek dat zo maar een 200cm hoge muur te zijn maal een lengte van 13 meter geeft dan 26 meter oppervlakte waarvan de warmte eigenlijk rechtstreeks naar de buitenlucht ging. Tja, daar is natuurlijk bij een beetje vorst niet tegen op te stoken. De afgelopen twee weken hebben we dat deel geïsoleerd op dezelfde manier als in de keuken. Met 140mm Laine de Bois (een soort houtvezel in dikke plakken geperst) dat in een vakkenwerk geduwd en dat weer in een soort plastic envelop gewikkeld. Daarna netjes afgewerkt met spaanderplaten. En ja hoor, komt ie! Daarna PUR rondom en in de naden en hop,  klaar! De driehoek aan de kant van de grange kreeg de zelfde behandeling. De zoldervloer meteen maar meegepakt en daar 30cm steenwol opgelegd. Want 30% van je warmte verdwijnt door je plafond. Beiden hebben we het idee dat het merkbaar is. Een dezer weken gaan we in het appartement mog eem kleine aanpassing aan het plafond doen om het effect van de koubrug tegen te gaan. Het is namelijk zo dat een kleine richel van de muur rechtstreeks tegen de dakpannen zit en dat is niet te isoleren. Frank kwam daarop met het idee om dan dat kleine stukje bovenin af te timmeren en ook met isolatie te vullen. OK, helemaal gaat dat niet helpen en zou je eigenlijk de dakpannen moeten oplichten en reflecterende isolatie (isolation mince) aanbrengen.
We gaan de winter maar eens afwachten of de huidige constructie voldoende blijkt te zijn. Zo niet dan kunnen we altijd nog plan B uitvoeren. Zo weer een verbeterproject klaar. Een van de laatste grote dingen.