Albert

 Albert

 
Dit weekeinde hebben we een nieuwe ram geregeld en hebben hem de gebruikersnaam Albert gegeven.

selectie

en hop in de kar

Uiteraard voor een prix pigeon (basisprijs + buitenlanders opslag) maar goed daar ontkom je als buutenlaander nu eenmaal niet aan in LDF. Die opslag kan soms absurdistisch zijn, soms mild. In dit geval betaalde ik zeker 50E teveel. Afijn, we zijn nu in ieder geval ruim op tijd om de nieuwe ram aan de schapies te laten wennen en andersom voordat het grote dek werk gaat beginnen.
Sinds het fokprogramma een 8 jaar geleden gestart is voor een nieuwe kruising (Texel X Sulffolk - eigenlijk tete noir) is het de bedoeling elk jaar een nieuwe ram in de kleine kudde (16 stuks) te brengen. Vorig jaar is dat niet gelukt omdat het boertje dat de nieuwe ram zou "verhuren" de zaak besodemieterde. Die dacht kennelijk: het zijn buutenlaanders dus die kunnen we wel belazeren. Kwam ie met een door ons afgekeurd dier aanzetten ipv het afgesproken exemplaar. Uiteraard was de huurprijs absurd maar dan nog: met een door zijn knieën gezakt beest aan komen zetten ging ons iets te ver. Werd ie kwaad en wilde zijn transportkosten en arbeid vergoed hebben. We hebben hem toen zo beleefd mogelijk verteld dat ie dat in diens artiesten ingang kon steken en moest ophoepelen. Later hoorden we ook al geen goede verhalen over de man. Hoewel, of dat betrouwbaar is op het platteland hier, waar iedereen over iedereen wel een verhaal van horen zeggen heeft ... nemen we maar met een schep zout.

aankomst op LeMoutonQuiRit

Via Albert, onze reguliere gast in Le Mouton, kwamen we weer achter de naam van de fokker van 3 jaar terug en ja, er waren nog een paar rammetjes (belliers) over. Afspraak gemaakt, klaar, geregeld. Eerst maar eens gaan kijken of er een geschikt exemplaar tussen zit. Nat weer, dus bagger! Ja hoor, met de regen van de laatste paar dagen was de bovengrond bagger geworden, op smaak gemaakt met wat er zo al uit die schapen komt, en die smurry siepelde langzaam mijn crocky's in. Ach, dat is het platteland nu eenmaal. Afwasbaar. Nu wilde Albert niet zomaar de auto in dus vatten we het beest in de kladden en zeulden het een stukje in de goede richting. Uiteindelijk begreep ie dat er geen lievemoederen meer aan hielp en struikelde de wagen in. Daarna papiertjes voor elkaar maken, betalen, een glaasje drinken is dan traditie en weer terug naar LMQR. 
Een schaap is een zeer sociaal dier, dus het uit de kudde halen gaat altijd gepaard aan stress voor het beest. Na een nacht was het gemekker over en vandaag zagen we Albert staan te pronken midden tussen zijn nieuwe harem. We zijn benieuwd wat dat wordt met de nieuwe lammeren.
Nu nog even de overtallige 5 schapies kwijtraken en dan kan de winter weer helemaal komen.