Lente

Eindelijk is het echt lente! Immers pas als er nieuwe lammeren zijn geboren is het lente, bij ons dan.

eerste lammeren 2016

Wat een avontuur om die kleintjes weer in de wei te zien rennen. Van de week moesten we  een schaap een beetje helpen bij het werpen. Een ander lag nogal lang erg stil vonden we, dus wij de wei in. Het lammetje draaide al om het schaap heen. Dus geen goed teken. Gelukkig kwam het schaap omhoog bij onze nadering. Een zucht van verlichting bij Fannie. Het gebeurd ook wel dat je een dood geboren lam uit de wei moet halen en dan is het een beetje triest zoiets in de grond te moeten stoppen. De moeder heeft wel 144 dagen het beessie moeten dragen zei Fannie, extra triest als je dan je lam 'uitpoept' en het is al dood voordat het goed en wel uit de baarmoeder is. Nou ja dat is het leven denk ik dan weer, dit soort onvermijdelijke dingen gebeuren nu eenmaal.

In het begin van die schapenfokkerij hier op Le Mouton Qui Rit wist ik natuurlijk van toetie noch blazie van schapen, nou ja, uit de boekjes. Van mijn vrienden kreeg ik een boek over allerlei mogelijke schapenziektes, dat was best wel heftig als je dat zo leest wat schapies allemaal kan overkomen. In de praktijk leer je echter het beste en snelste. Dus vroeg ik de veearts, die gelukkig een beetje engels sprak het hemd van het lijf. In beginsel dacht ie natuurlijk: heb je weer zo'n geflipte pensionado die in zijn vrije tijd mijn tijd opslokt, heb wel iets belangrijkers te doen. Bij een volgende gelegenheid vond ie blijkbaar dat ik er toch genoeg serieus mee bezig was en ontdooide de man. Daarna kostte me het niet zo veel moeite meer om informatie los te krijgen. Want wat in de boekjes staat komt toch nooit echt door, saaie en droge taal prikkelt je belangstelling natuurlijk niet geweldig. Als je het in de praktijk ziet is het écht totaal anders. Dan lig je in de vroege ochtend samen met het schaap op de grond een dood lam uit het van pijn kreunend schaap te trekken, weemoed. Of wrijf je met ingevette handen de schede in en dan floept ineens het lam levend en wel uit het schaap, euforie. Krijg je een ooi niet te pakken dan weet je dat het slecht gaat aflopen en blijft het kopje van het lam soms uren bekneld in de schede zitten. Waarmee het schaap gewoon blijft doortrippelen totdat de natuur overwint en de weeën opnieuw in gang zet of het schaap zelf krachtig het lam eruit begint te persen. De boreling uiteraard zo dood als een pier. Erg beknellend ook om te zien, je ziet het tongetje soms uit de bek hangen, droevenis. Als je een schaap hebt kunnen helpen voel je daarna altijd een soort blijdschap, een emotie die in geen enkel leerboek staat.

Tijdens de lammertijd leer je vanzelf dat je je schapies goed in de gaten moet houden. Let dan goed op, zei hij, dat de ooien de lammeren schoon beginnen te likken. Dan wordt het lam stevig gemasseerd en dat brengt het op gang. De bloedsomloop en het zenuwstelsel krijgen zo een boost en wordt het lam ook een beetje warm. Dat geeft lammeren een grotere kans om te overleven in het eerste kritische uur na de geboorte. Gebeurt dat niet dan is het foute boel. Het is lammertijd op Le Mouton Qui Rit. Nog twee ooien moeten werpen, daar is het wachten nog een beetje op. Een beetje laat, maar dat komt omdat we pas in september een ram bij de kudde hebben gebracht.

Het is altijd spannend hoeveel levende ooi lammeren het gaat opleveren. Hoeveel rammen er komen. Die mix bepaald welke ooien dit jaar de kleine kudde gaan verlaten. Bij een totaal van meer dan 12 schapen in een wei zo groot als de onze is dat een beetje teveel. Vorig jaar heb ik nog wel een poging gedaan om meer weide grond te kopen, maar die is erg schaars hier. Bovendien werkte mijn contact niet erg mee. Dat je land iets dichterbij huis zoekt maakt dat het er niet gemakkelijker op. Schapen worden veel gejat in de omgeving en zonder direct toezicht tegen dergelijke diefstallen loopt je hele fok programma dan snel in de war.

Slaapkamer
Het laatste project hier in Le Mouton loopt zo'n beetje op zijn einde. We zijn vorige herfst begonnen onze eigen slaapkamer te bouwen in huis. Het gaat allemaal heel erg langzaam. Gewoon omdat het klimmen en kruipen me niet zo makkelijk meer afgaat, heb ik daar wat hulp bij nodig. Maar goed. Nog een paar vlondertjes op het zoldetje van de douche van kamer 5 en dan is het timmerwerk af. Er resteren nog een paar vlakken om af te verven. Dan kan de definitieve verlichting er in, de bedden terug op hun plaats en kan het velux raam geplaatst worden. Ons avontuur om een mooi raam voor de balkon muur te vinden is gestrand op een nogal extreem hoge prijs voor een rond kiepraam. Inclusief plaatsing zou dat bijna 2000 euries moeten gaan kosten. Toen kwam Frank de aannemer met het idee om een Velux raam te plaatsen. Een dakraam leverde veel meer licht op tegen een muurraam dat daarvan maar 30% licht zou geven. Bovendien weinig breekwerk en in een dag zou dat klaar kunnen zijn. Kosten toch nog een kleine 1200 euries inclusief arbeidsloon. Eerst het raam, daarna kunnen we nog beslissen over een rolluik erover. Dat schijn je er achteraf zo op te kunnen monteren. Voordeel is, de spullen zijn altijd op voorraad en geen 3 maanden besteltijd zoals bij de gemiddelde ramenboer.

Fullhouse
Het is bijna een traditie geworden om te melden wanneer ons eerste full house een feit wordt. Eind deze maand is het zover. We zijn deze maand dus druk doende gegaan alle kamers een lik verf te geven, dingen fundamenteel schoon te maken en de tips van gasten na te lopen om die al of niet te honoreren. Zelfs met hulp blijkt het nog een behoorlijke klus te zijn kamers voor deze toch wel vroege full-house klaar te krijgen. Vrienden kwamen tijdens de pasen een dagje een handje helpen, elk klein beetje helpt. Nog meer hulp kwam een beetje uit onverwachte hoek dit keer. We zijn namelijk ook ingeschreven bij workaway.info via welk kanaal van tijd tot tijd mensen zich aanmelden om voor korte of langere tijd wat klusjes tegen kost en inwoning bij ons te komen doen. Dit keer hadden we iemand voor een week die aan het rondtrekken is door europa in haar caddy ingericht als een soort kampeerwagen. Ze heeft ons geweldig geholpen het appartement beneden een grondige schoonmaak te geven.

De tip voor workaway.info kwam van Wim en daar kregen we vorig jaar onze eerste werk-gast van. Dat bleek een mooie oplossing voor ons te zijn. De workaway-er bieden we een redelijk logies met tamelijk veel vrijetijd aan, dat is net dat ene extra handje hulp wat ons door de drukste tijd helpt. Voor dit jaar besloten we daar mee door te gaan en van tijd tot tijd komen er aanmeldingen binnen van mensen die hun rondreis aan het voorbereiden zijn. Wie en wanneer hier dan zullen logeren is afhankelijk van de uiteindelijke plannen van de workaway-er uiteraard.
Niettemin het full house is alle 5 kamers plus het appartement dit keer. Een flinke pluk mensen voor een lang weekeinde. Voor ons een prima test of we werkelijk klaar zijn voor het seizoen.
Voor het zwembad is het nog te vroeg in het jaar, maar een paar handen anti alg zal geen kwaad kunnen denk ik, al was het maar voor het oog. Wellicht dat de 'badmuts' hierin nog wat kan betekenen om een en ander te bespoedigen. De SolarFarm hebben we nu nog even té hard nodig om het huis op temperatuur te houden.