chocobombe á la smulweb |
Bombe
Ieder jaar maken we met drie families een kerstdiner. Iedere familie maakt een van de gangen. Louise het voorgerecht: gevulde pintades met risotto, Yvette de hoofdschotel met een gigant van een rollade gevuld met pruimen en pijnboompitten. Wij hadden het nagerecht. Het werd een choco bomb met vulling van crême fraîche en witte chocolade.
kerstversiering erop, en smullen |
Het recept voor 6 mensen leek me nogal aan de magere kant en er ook nog afzonderlijke bolletjes van maken? Dacht het niet dus. De hoeveelheden maar verdubbeld en de hele handel in een kleine kom opgebouwd. Uiteraard kwam er nog iets heel smakelijks uit.
Aanpassen
Het minder aan suiker kwam overigens wel de smaak ten goede werd tijdens het oppeuzelen ervan gezegd. Niet zo mierezoet als ander gebak. Dat was ik met ze eens, is sowieso niet mijn ding zoveel suiker. W.s. is het verder een kwestie van nog meer het recept aanpassen. De hoeveelheid witte choc zou naar mijn idee verhoogd en de bruine choc verlaagd kunnen worden. De manier van het maken van marmelade, blancheren, maakte wel dat het verwijderen van het wit makkelijker ging, maar volgens mij de sinaasappelsmaak ook. Zou ik anders doen en heb er stiekem ook een paar kruidnagelen in meegekookt dat versterkt de sinaasappel smaak weer.
Eenstijds komt in de blog het aangepaste recept voor de chocobombe te staan, meer correct dan wel.
added: 20160101
IJS maken
Bij de Bombe hoorde ook ijs, dat maak ik sinds een jaar zelf. Als smulpaap wilde ik altijd al graag mijn eigen ijs maken. Maarja een ijsmachine dat vond mijn schatje niet zo'n goed idee. Je behelpt je dan maar met die mierenzoete shit uit de supermarkt die vaker wel dan niet naar karton smaakt. Toen Louise dat vorig jaar hoorde gaf ze mij haar ijsmachine in bruikleen. Een eenvoudig dingetje bestaande uit een soort dubbele bak gevuld met glycol. Daarin passen wat hulpstukken, aangedreven door een motortje om de massa rond te scheppen. Alles leert, maar de eerste paar keren kostte het behoorlijk wat moeite om het zaakje luchtig maar toch ook stijf te krijgen. Ja, er kwam wel iets uit wat op roomijs leek, daar niet van. Het duurde echter eeuwen. Niet helemaal je dát die methode.
Bij navraag worstelt bijna iedereen met zo'n ijsmachine, althans die dingen zonder een eigen koel element. Spitten op internet was nodig. Een paar dingen combinerend werd het volgende proces duidelijk. Uiteraard moet die bak minimaal 24 uur van te voren in de vriezer gezet worden. Maar, en dat lees je eigenlijk nergens, ook de ingrediënten moeten gekoeld zijn. Voor de massa zijn vele recepten. De truc is om die ook een dag van te voren klaar te maken.
- Verwarm de melk en los de suiker erin op, de melk mag niet aan de kook komen omdat dat de smaak nadelig beïnvloedt
- Laten afkoelen
- Voeg daarna de overige ingrediënten erbij, goed roeren. Ook de eierdooiers
- Plaats de massa in de koelkast
- Volgende dag de ijsmachine assembleren
- Zet de machine aan
- Giet langzaam de massa in de koeler
- Na ongeveer een uurtje is het ijs geworden
- Nog een paar uur laten opstijven in de koeler die je daarvoor terugplaatst in de vriezer.
- Haal het ijs na een paar uur weer uit de vriezer en schep het over in een voorgekoeld bakje, deksel erop en terug de vriezer in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten