Bankieren

Per 1 februari 2014 moet het gebeuren rondom SEPA (Single Euro Payments Area) rond zijn. Dat wil zeggen dat binnen het SEPA gebied het betalingsverkeer uniform geregeld moet zijn. Voor betalingsverkeer binnen Europa mogen ook geen kosten meer in rekening gebracht worden. De banken hebben dat geïnterpreteerd als: flappentappen is een dienstverlening dus dokken maar! Voor overschrijvingen kan worden volstaan met het IBAN nummer (International Bank Account Number). SEPA zal het betaalverkeer voor iedereen in Europa een stuk makkelijker moeten maken. Sommige landen liepen iets voor de muziek uit, waaronder NL. Andere landen, meestal de zuidelijke landen, lopen achter de muziek aan. Waar loopt LDF nu, vraag je je af. Duidelijk achter de muziek aan. In een aantal opzichten kampt LDF met antiquair bank systeem. Een aantal innovatie slagen heeft LDF gewoon gemist. Hoe moeizaam het ging en nog gaat om bankpassen te introduceren. Denk alleen maar aan de cheques waarmee je hier nog steeds kunt betalen. Dat heeft zijn voor- en nadelen uiteraard. Achterlijk vind ik het dat je als klant bij een bank als Crédit Agricol zelfs nog een borderel (formulier) in moet vullen met de gegevens die gewoon op de cheque staan in de nummertjes onderop. Op mijn vraag waarom dat dubbel moest gebeuren werd door de medewerkers in het CA filiaal met opgetrokken wenkbrauwen gereageerd. Zo van: "Zo is het altijd geweest, dus waarom zou je daar dan nog een vraag over stellen?" Andere banken doen dat simpelweg door de klant te vragen je banknummer op de achterkant van de cheque te schrijven plus een handtekening, hop in een envelop en in de brievenbus van de bank te stoppen. Vervolgens zitten ergens een boel miepen tienduizenden cheques te verwerken, elke dag. Een groot deel daarvan is natuurlijk geautomatiseerd, maar 100% krijg je dat proces nooit voor elkaar. Contant geld storten gaat of via een telautomaat, of ook weer via zo'n borderel en mag je het geld in de envelop in een gleuf op kantoor stoppen. Pas onlangs kreeg ik in de gaten dat de borderel ook meteen de envelop was. Daar is over nagedacht.


Overmaken van geld naar NL gaat ook al op een omslachtige manier.

Er zijn best wel dingen die gewoon erg goed lopen. De smartphone bijvoorbeeld heeft erg veel functionaliteit gekregen, daar hoefden ze niets voor op te ruimen natuurlijk. Het déblokkeren van je pinpas bijvoorbeeld als je je weer eens met de code hebt vergist (verkeerde pas). Vragen via internet worden altijd beantwoord, iets waar de rest van de commercie een voorbeeld aan zou kunnen nemen.


Voor telebankieren bestaat bij de Franse banken wél interesse. Misschien nogal verwend door het NL systeem krijg ik desondanks de indruk dat het in LDF allemaal een beetje moeizaam gaat. Teveel hindernissen staan er in de weg voor soepel telebankieren.


Waardoor zou dat komen, dat ouderwetse systeem? Er zijn een aantal factoren te noemen.

• Extreem doorgevoerde bureaucratie

• Tot in het absurdistische risico uitsluitende regelgeving.
  Die worden soms voorgesteld als bescherming van de klant, maar werken in de praktijk veelal tegen de klant. De regeltjes zijn overduidelijk om de bank tegen welke vorm van aansprakelijkheidssteling dan ook maar te beschermen. Op zich is dat normaal om je in te dekken tegen afbreukrisico. Veelal werkt dat, alles dichtspijkeren, een soepel lopend betaal-systeem niet in de hand, in tegendeel.
  

• Uitblijven van innovatie, alleen als het écht niet anders meer kan.
  Onlangs kon ik nog meegenieten van een backoffice systeem dat toch zichtbaar uit de jaren '90 stamde, kon ik aan het systeemnummer op het scherm zien! Veel legacy is dus in de systemen aanwezig. Dat houdt innovatie tegen. Bij het openen van een rekening bij BNP moesten de gegevens in drie verschillende systemen ingevoerd worden, ik bedoel maar. Dus hobbelt men gewoon door met wat er is en wordt de drempel om te gaan innoveren onnodig hoog. Het ziet er allemaal erg gedateerd uit.

• Hiërarchie
  Beleidsmakers bij de banken zijn nog steeds oude knakkers. Als je de jaarverslagen leest kom je merendeels uit bij 60+ ers. Babyboomers dus die IT vrees hebben. Beslissingen voor dit soort ingrepen liggen altijd bij de top, logisch. De mentaliteit van de fransjes is echter wel zo dat niemand de autoriteit van de bovenlagen in de hierarchie in twijfel durft te trekken, dat zou ongehoord zijn. Wat de baas zegt wordt gedaan, punt uit. Voor innovatief beleid moet je daarom niet bij Franse banken zijn.
  

Dat laatste moet ik ff afzwakken. In het algemeen lopen banken niet voor op innoveren, die firma's zijn niet echt te vinden in de frontlinie van IT onwikkelingen. Dat hoeft ook helemaal niet. Maar innoveren in betalingssystemen ligt wel op het pad van financiële instellingen en dat vind ik eigenlijk niet terug in LDF. Als oud IT-er heb ik meer dan gemiddelde kennis van bancaire systemen overgehouden. Daarom worden allerlei dingen makkelijk herkend. Mijn kaken zakten dus naar beneden toen ik bij BNP zaken zag die ik bij klanten in NL 15 jaar geleden heb helpen uitfaseren. Mocht ik ze hier weer life aanschouwen! Geweldig toch? Een beetje museum gevoelens krijg je daar wel bij. 

Al met al loopt het bankieren in LDF dus zeker 10 jaar achter.

Volgens Marion echter, loopt het Zwitserse banksysteem dan weer ver vooruit op het Nederlandse. Zo kan het dus altijd beter.

                                                    == o0O0o ==

 Nog wat hersenspinsels over telebankieren voor de geïnteresseerden:

Telebankieren heeft me al vanaf het begin van mijn IT carrière gefacineerd. Zakelijk was ik een van de eerste klanten van Amro. Ook heb ik in verschillende hoedanigheden bij de Rabobank met de ontwikkelingen van het telebankieren te maken gehad. Een spannend vakgebied dat heftig in beweging blijft. Steeds meer functies waar je anders een intermediair voor moest hebben kun je via telebankieren uitvoeren. De keerzijde is dat in NL steeds meer bankfilialen sluiten of indikken. Persoonlijk kontakt zal dus op een andere manier uiting gaan vinden. Die ontwikkeling van inkrimpen zul je daarom minder snel in LDF zien omdat er nooit voor ieder dorpje een filiaal is geweest. Door telebankieren zie je wel dat het service level verhoogd is, da's heel goed.
Af en toe denk ik wel eens na over wat nog meer hulpvol zou zijn in telebankieren. In het bijzonder op het vlak van: het zou mooi zijn als... In het algemeen zie ik dingen als video chat met je bank of een helpdesk als nuttig. Dat met een avatar "praten" is nog steeds gedoemd om te mislukken als daar niet snel een hoop AI in gepompt gaat worden. Verder nog: een ideeënbus, een soort wiki die voor een deel publiek is en ook door klanten (via moderator) bijgewerkt zou kunnen worden. Een gemodereerd forum, maar niet zo eentje waar je door de bomen het bos niet meer ziet. In dat laatste zijn de fransjes heel erg goed: informatie op een site te verstoppen. Verder alle mogelijke overzichten online, via een aantal modellen van de bank of eigen gemaakte modellen. Het zou ook handig zijn dat je per kolom kunt sorteren of selecteren per begrip / kolom / trefwoord. Wat te denken van het toevoegen van kolommen, daar berekeningen op kunnen loslaten of je eigen opmaak (bedrijfsstijl) kunnen maken. Subtotalen maken per periode of kenmerk, ook handig. Bij de meeste banken kun je al betaalsoorten (eten, huur, water...) aangeven. Dat kun je dan naar een bestandje exporteren waarna je vervolgens met je spreadsheet nog steeds zelf aan het werk moet. De meeste mensen hebben echter geen kaas gegeten van spreadsheets en zo, dus biedt ze dan iets aan waarmee ze overweg kunnen. Ga dan ook een stapje verder: tot op zekere hoogte zou je dat overzicht interactief kunnen maken. Opleuken met grafiekjes (piechart) van je inkomsten en uitgaven (trends) en signaleringen of je een bepaalde budgetpost gaat overschrijden. Alsmede en soort analyse van hoe je financieel vaart. Zelfs externe bronnen zou je moet kunnen linken, bijvoorbeeld protefeuilles die je bij externe brokers aanhoudt. Net zoals je bijvoorbeeld bij sommige websites je inlog van google+ kunt gebruiken. Ook zou het lollig zijn als je kon aangeven of een bepaalde budgetpost bij een belasting aftrek / aangifte post hoort of dat je dingen ergens kunt declareren en dat zelf ook kunt aangeven. Zou wel mooi zijn dat de telebankieren interface bijvoorbeeld zou kunnen suggereren: tip deze kostensoort is aftrekbaar van de inkomsten belasting. (ziektekosten, hypotheek, mantelzorgkosten...) Mooi zou zijn de agenderingsfunctie - nu alleen voor betalingen - uit te breiden met onder andere een notitieblok en to do lijstje, belastingvrije schenkingen, abonnementen (de budget module zou dan al rekeing kunnen houden met betalingen voor deze abo's). Ook afspraken met mensen / bedrijven. Weer een stapje verder zou je zelfs je belastingformulier er mee kunnen laten invullen. Sterker nog, dat je die gegevens zou kunnen downloaden en dat compatible hebben met het belastingformulier. Hoef je volgens mij alleen nog maar op knoppen te drukken en na een stijf minuutje is je aangifte klaar. Koppel je hier een gestructureerde wiki aan met tips en hints voor belastingen, besparingen enzovoorts, dan ben je al aardig in de richting van een app gegroeid voor bijna alle platvormen. In de cloud zou je de metagegevens kunnen bewaren zoals templates en offline gegevens. Ook zelf aangemaakte templates lijkt me is ook prettig om die off line te kunnen bewaren.
Voordeel voor de bank? Die kunnen, als je dat hebt aangevinkt, aktief op je betalings- en inkomensgedrag reageren door je van advies te dienen indien nodig. Als ware het een soort budget coach die samen met je binnen de grenzen van de dienstverlening oplossingen kan gaan zoeken. Maar net zo makkelijk kan de bank je een op maat gesneden verzekeringspakket aanbieden als gezien wordt dat je een auto of huis hebt gekocht. Big brother? We hebben het hier wel over het articuliere bedrijfsleven, niet over de overheid. Bovendien stel ik me voor dat je alles kunt aan- of uitvinken wat je wel of niet bevalt of aan diensten wilt hebben.

  

WVTTK 9

Sta je bij de slager met je mond vol tanden. Schermen met de gouden woorden: "ce truc la" (dat ding daar) helpt dan niet veel om precies dát stukje vlees te krijgen wat jou ligt aan te staren om in de vleespot te gaan. Vreemde kreten zijn het voor mij soms. Vaak afgeleide terminologie die ik niet begrijp. Als dan zo'n fransje tegen je aan staat te ratelen. Soms gooi ik dan de handdoek in de ring en kom dan wel eens met het stukje vlees thuis dat ik nét niet had bedoeld, maar toch maar mee nam omdat de man altijd zo vriendelijk is en je geen zin hebt om twintig keer naar iets te wijzen waarna de man alsnog het verkeerde stukje pakt. Of dat nu opzettelijk gaat of niet, volgens mij ligt het gewoon aan mijn gebrekkige kennis op dat vlak. Via nederlanders.fr kreeg ik een link die in mooie plaatjes een totaal gedemonteerd schaap laat zien. Vol met namen van dat lekkers.

bron: http://universboucherie.com

Dergelijke plaatjes staan er ook van varkens, koeien, zwijnen en meer van dat snoepgoed.

Erg leuk gedaan, en dat verdiend een aanbeveling, bij deze dus.

De bijproducten pagina is nog niet klaar, daar staan dan w.s. de tripes, andouilles, boudons en dergelijke op. De laatsten zijn werkelijk niet te pruimen, daar ga je als Hollander echt bijna van over je nek. De tripes en andouilles kun je na enige training dan nog wel binnen houden. Weer iets nuttigs om uit je hoofd te leren. Toch wel leuk hoor zo'n extra verdieping in de Franse taal. Nu schijnt het demonteren van beesten van land tot land te verschillen en uiteraard ook de termen voor al dat lekkers. Via die site kun je het in drie talen opvragen hoewel de vertalingen volgens de specialisten de rillingen over je rug doen gaan. Zo leer je telkens een beetje van een taal erbij.

Volgende week eens extra goed de etiketjes lezen in de supermarkt, kijken wat ik er dan van bak.

Diner

Volgende week zaterdag is er in het dorpshuis een diner voor het dorp georganiseerd. Er hing zelfs een poster voor bij de bank. Misschien hielp het langs je neus opmerken tegen de burgemeester dat er zo weinig door de twee feestcommissies die het dorp van 214 inwoners rijk is georganiseerd wordt dan toch. Uiteraard was ik niet de enige die daarover een opmerking had. Voor 2 tienen een compleet diner is niet slecht. In ieder geval neem je dan deel aan een dorpsactiviteit en ook dat is nodig. In een klein dorp van 214 mensen kun je je nu eenmaal niet verstoppen. Uiteraard wordt het allemaal nauwkeurig gerapporteerd.

Leboncoin

Via het Franse equivalent van marktplaats.nl: leboncoin.fr dacht ik goedkoper uit te zijn door via een normaal lijkende toko 2 zware batterijen voor de ups te bestellen. Als bij intuïtie toch maar niet via leboncoin maar via ebay.fr bij de zelfde toko besteld. Je kan dan namelijk via PayPayl betalen en daarmee heb je ook een geld terug garantie. Ja hoor! Waar de batterijen gebleven zijn weet ik niet, ook al werd er via het tracking systeem aangegeven dat ze geleverd waren. Die zullen door een ongeduldige chauffeur ws gewoon voor de deur gezet zijn en dat is niet veilig voor de grijpgrage vingers van de hier schuin tegenover wonende sujetten. In ieder geval ik heb ze nooit gezien. Dat de artikelen niet geleverd zijn is bij PP aangegeven en na enig heen en weer mailen krijg ik zowaar mijn geld terug. Er werd ook niet moeilijk over gedaan vanuit PP's kant. Wat ik uit de correspondentie begrijp is dat de verkoper gewoon niet heeft gereageerd op het verzoek tot opklaring van de vermiste batterijen. Communiceren via het internet is nog steeds heel moeilijk voor de Franse commercie. PayPal reageerde hierop door het geld terug te gaan boeken. Kijk dat is dan weer een mooie meevaller.

Nu moeten er nog steeds nieuwe batterijen komen, dat dan wel weer. Gewoon twee 12V batterijen van rond de 70Ah moeten toch niet zo moeilijk voor een fatsoenlijke prijs te scoren zijn denk je dan. "Haal ze dan bij de Brico", zegt er eentje. Sûrement, maar daar waren ze wel drie tientjes per stuk duurder dan via het internet! Nou ja, gewoon opnieuw proberen.
Ook vier nieuwe keukenstoelen gescoord, nu wel via marktplaats.nl. Die zijn rechtstreeks bij de verkoper opgehaald, dat ging vrij soepel. De houten stapel stoeltjes kunnen mooi op reserve voor als er eens een grote groep komt. Zo wordt de B&B steeds een beetje beter aangekleed.

Fruitigheden

Vorige week hadden we bij ons thuis kennissen uitgenodigd om te komen eten. Vind ik altijd weer een mooie smoes om een diner te koken met iets aparts.

Menu:
Pittige tonijn salade vooraf, kip met pruimen en appels en gebakken piepers uit de oven, met als toetje fruitmengsel op feuilletée gebakken. Mandarijnen likeur en koffie met bonbons als uitsmijter.

Allemaal gerechten uit ons Le mouton Qui Rit kookboek.

fruitgebakje

Er wordt regelmatig met fruit gekookt. Dat komt ook omdat veel met regionale producten uit het seizoen experimenteerd wordt. Of gerechten / ingrediënten / smaken die uit verschillende andere recepten gecombineerd worden met een beetje fantasie erbij van mij.

Ook ideeën die Fannie of anderen anderen aandragen worden op de en of andere manier in gerechten verwerkt. Buiten dat is het internet een ware "fundgrube", je ziet gerechten voorbij flitsen die dan a.h.w. gereconstrueerd worden. Zoals gezegd speelt het seizoen een grote rol in de gerechten van Le Mouton Qui Rit. Mandarijnen, druiven, appels, peren... er wordt mee gekookt. Vers, vooral vers moet het zijn. Spul uit blik is echter geen taboe, je moet gewoon pragmatisch zijn, zolang er geen vers alternatief is.
Abrikozen uit de Provence of Gard zijn wel mijn favoriete vruchten om mee te koken. Helaas zijn er zelden goede abrikozen te krijgen, maar áls! Poulet aux abricots is wel de topper. Noodgedwongen moet ik wel eens een seizoen overslaan omdat de abrikozen qua geur, textuur en zoetheid gewoon mijn criteria niet doorstaan. Zo ook dit jaar, de oogst kwam uit andere landen dan LDF. Dat ze uit andere landen als LDF komen zal mij volkomen onverschillig laten, maar niet als ze veel te vroeg, dus onrijp, geplukt zijn, dat is toch wel de limit. De fruitboeren van LDF dachten zeker, na met lede ogen aangezien te hebben dat er ineens abrikozen uit het buitenland in de winkels lagen, een inhaalslag te moeten maken door ook hún product op de markt te gooien. Helaas, met zure, keiharde, reukloze ballen die de naam abrikoos eigenlijk niet mochten hebben verover je de markt toch écht niet. Zo jammer, want die kleine goudgele ronde klompjes die uit de Provence komen zijn de aller-aller-aller lekkerste die ik ooit geproeft heb. Om de zaak nog erger te maken waren ze ook nog duurder dan het spul uit Noord Afrika, Israël enzo. Over kortzichtigheid gesproken, de rommel verrotte dus in de kistjes op de fruitafdeling. Of was het gewoon een noodsprong om toch nog wat te kunnen verdienen. Ik geef ze het voordeel van de twijfel.

Recepten
Wat wordt er dan zoal met fruit gekookt. Een kleine opsomming uit het kookboek van Le Mouton waar vruchten het meest prominent in voorkomen:

• Entrée: pie met marmelade als coating, rozijnen, appel
• Plat: kip met o.a. abrikozen, ananas, appels, peren, pruimen, rozijnen, lychei, appelstroop
• Plat: lamsbout waarin rozijnen en soms ananas
• Plat: varkens fricandeau met ananas, appels
• Plat: boeuf met pruimen, appels en rozijnen
• Plat: filet mignon gestoofd in kersen
• Plat: gehakt of varkensvlees in een jasje van deeg met sinaasappel
• Dessert: fruit cocktail met mousserende rosé
• Dessert: vruchten gebak met appels, ananas, banaan, sinaasappel
• Dessert: met o.a. fromage blanc (banaan)
• Dessert: gebakken banaan in saus van ananas

Gasten vinden de gerechten meestal verrassend en lekker. Verrassend omdat er, naar hun zeggen, weinig met rijp fruit gekookt wordt. En lekker omdat gerechten met vers fruit toch een speciaal aroma krijgen. Als gasten de keuken bij aankomst binnenlopen (op het platteland in LDF kom je een huis meestal via de keuken binnen) gaan de neuzen al de lucht in. "Hmm", klinkt het dan, "wat ruikt het hier lekker." Het maakt mijn dag helemaal goed als je de mensen aan tafel met glimmende oogjes ziet smullen van je kokerij.

Pie met vulling van filet mignon

Experimenten
Uiteraard wordt deze jongen niet gehinderd door kennis op het gebied van koken. Voor de kennis is er mijn schatje om mij met hints en tips bij te staan als ze weer eens aan een van mijn experimenten wordt blootgesteld. Nee echt niet alles wat er door mij wordt gebrouwen is even smakelijk ;=) Daar experimenteer je voor, ja toch? Is een recept redelijk succesvol dan begin je al snel de nodige varianten te bedenken. Tenminste ikke dan. Dit keer is de kip met appels en pruimen aan de beurt.

Recept
Voor 4 personen.

• Vier kippenpoten op hoog vuur een á twee minuten aanbraden (paar eetlepels olijfolie) met gerookte spekkies (100 gr). 
• Vuur laag (3) zetten. 
• Een kleine ui en twee tenen knoflook beide in plakjes gesneden, een minuutje laten meebakken. 
• Voeg nu een handvol in stukjes gesneden gedroogde pruimen, 1 in plakjes gesneden appel, handje rozijnen en 3 volle tl koekkruiden, een tl kaneelpoeder toe. Voorzichtig omscheppen. 
• Even laten opwarmen. 
• Vuur fornuis uit en oven op 200ºC zetten.
• Snijdt kastanje champignons in dunne schijfjes, toevoegen.
• Halve liter water toevoegen en drie kippenbouillon blokjes.  
• Deksel op pan, 30 - 45 minuten laten sudderen in de oven.
• Tussentijds een paar keer op vochtniveau controleren, indien nodig water bijvullen.
• Haal kippenpoten uit de braadpan en op ondiepe serveerschaal leggen. 
• Serveer een paar lepels van de saus op de kip en de rest van de saus apart of er om heen.

Variaties
Of combinaties bestaan dan uit:

• Het toevoegen van heel dun gesneden plakjes wortel en of een kruidnagel voordat de braadpan de oven in gaat. 
• Of juist geen bouillon blokjes maar gewoon zout en peper. Zout laat ik tijdens het aanbraden meestal weg om dat pas op smaak als de pan de oven in gaat.
• Een scheutje port of andere zoete wijn nét voor het serveren toevoegen, versterkt de smaak van de pruimen.
• Het pureren van de saus en indien nodig nog iets binden of laten inkoken. (inkoken is altijd beter)
• Het niet pureren van de saus zodat je de paddo's, wortels en andere zaken nog goed kunt zien (mijn favoriet) al of niet ietsjes binden of inkoken.
• Garneren met een schijfje sinaasappel en een el sinaasappelsaus aan de saus toevoegen, geeft een zeer subtiele smaak die je net niet kunt onderscheiden omdat de pruimen prominent aanwezig zijn.
• Een beetje gevaarlijk wordt het om rozijnen toe te voegen, die passen beter bij een zuurder smaak palet dan pruimen en wellicht breek je daarmee het effect van de gedroogde pruimen af.
• Toevoegen van 300 gr verse pruimen, ontpitten en in stukjes snijden. Ook een favoriet.
• Wat ik wel eens doe is alles iets laten afkoelen en na een half uurtje weer op temperatuur brengen, dat verdiept de smaak van het fruit en vlees.

Uiteraard voeg je appels en peren naar smaak toe, van het een wat meer of de ander wat minder, meer kaneel c.q. koekkruiden of juist minder.
Met zout ben ik een beetje karig omdat naar mijn mening de toegevoegde specerijen of kruiden de smaak aan je gerecht moeten geven.
Minder kruiden of specerijen is, opnieuw, altijd beter. Behalve bij gerechten in de stijl van de renaissance of middeleeuwen, in die periode had men een ruime hand met specerijen.

Uit het kookboek van Le Mouton Qui Rit

Heen en Weer

Dit heeft iedereen wel eens meegemaakt. Wil je lopen in de richting van iets wat je uit het rek van een supermarkt wil pakken, loopt iemand je gewoon voortdurend voor de voeten.

collage heen-en-weer
bronnen foto's wiki, omroep zeeland

Als een schaduw beweegt die persoon schijnbaar met je mee. Ogenschijnlijk zonder dat in de gaten te hebben. Je kunt geen kant op of je zou het hinderlijke lichaam een schuivert in de goede richting moeten geven zodat je weer vrijbaan hebt. Of, komt ook vaak voor, mensen die zo hinderlijk treuzelen dat je zou wensen een desintegrator in je zak te hebben opdat "het" dat voor je beweegt maar verdwijnt. Mensen aan de zwier voor je lopend en jij die absoluut die bus moet halen. Hoe dan ook er lopen soms artiesten rond die je behoorlijk in de weg kunnen staan.
Vanmiddag overkwam me dat ook. Kom ik met mijn karretje aanlopen en wil gewoon om iemand heen rijden. Wijkt dat mens ook uit, net als ik naar links. Ik zucht eens en ga naar rechts, zij óók. Ik houd in en schuif naar de andere kant, zij ook. Net een film, maar dan eentje waarin ik me op mijn nagels begin te bijten. Grom, doe ik en wijk ten letste male uit en wil net doorstoten... wel patokkel nog an toe! Zit dat mens me nu te jennen of zo? Geïrriteerd roep ik hard: "Pàrdon!" Waarop we eindelijk oogcontact hebben en zij boosaardig lispelt: "Oh, u wilt er voorbij, nou sorry hoor". Zie ik daar nu pretoogjes? Ondertussen zijn bij mij de perifere stoppen doorgeslagen en staar ik haar woordeloos van ingehouden Hiroshima bommen aan. Als blikken konden doden was ze ter plekke tot stof vergaan. Ze deed het dus gewoon expres. Wat krijgen we nou!
In LDF hebben ze voor een dergelijke situatie een perfecte oplossing. Vóórdat het uit de hand kan lopen begint men al pardon te roepen, zo van, mag ik er voorbij. Het is nog nooit gebeurd dat men dan niet opzij ging.  Hoe je te gedragen in het openbaar wordt er immers met de paplepel ingegegoten, zo niet met straffe hand aangeleerd. Af en toe loop ik gewoon te dromen achter mijn karretje en ben ik even niet van deze planeet. Ik vergeet op zulke momenten de mores en wil dan gedachteloos bij iemand voorbij schuiven. Blijkbaar had dat mens mijn wezenloze blik opgemerkt of dacht dat ik de zoveelste malloot was die ze moest gaan ergeren. Of wachtte gewoon op het uitslaken van: "Pàrrrrdonh?" Je vraagt je dan af wat die mensen toch mankeert. Kunnen ze zich niet gewoon niks van mij aantrekken en me mijn pak WC rollen laten pakken? 

Raspi
De afgelopen week ben ik af en toe bezig met een paar van die Raspi's aan elkaar te kunnen knopen. Wat programmaatjes laten lopen, dingen installeren en daarvoor instellingen uitvogelen om die kleine dingen met elkaar te laten praten.

bron: adafruit

Dat heet, gegevens uit te laten wisselen. Drie van die raspi's hangen nu in het LMQR netwerkje met elkaar te reutelen. Het begint er aardig op te lijken. Aan de een is een camera gekoppeld, de ander een USB schijfje en de laatste een hoop draden die naar allerlei kleppen en sensoren lopen. In de toekomst zal er best nog wel het een en ander aan functionaliteit bijkomen. Als je alleen al denkt aan het interactief afhandelen van reserveringen: formuliertje invullen op de lemoutonquirit.eu site, agenda laden en boekingen afhandelen.
Ook zoiets als een webcam die beelden naar de site overzet die de schapies laten zien als ze (moeten) gaan lammeren. Of in de zomer de wei achter waar die schapies dan zo rondscharrelen, wat het weer hier ter plekke is (meteo stationnetje), of roofvogels die in de aanval gaan. Zoveel mogelijkheden. Volgens mij is je fantasie de enige belemmering. De eerste bouw blokken zijn gemaakt, hier en daar nog een beetje fine tunen, wat programmatuur schrijven en installeren. Eerste doel is: dingen maken voor de video bewaking voor het huis. Er is nog een hoop te hobby-en, maar de nachten worden lang en de haard brand.

Waarom ben ik zo gek van die raspi dingetjes? Ze zijn klein (kleiner dan je hand) je hoeft er slechts een netwerkkabel in te stoppen en je bent in business. Vanaf je PC of Mac scan je naar de bewuste Raspi, inloggen met naam en wachtwoord en hoppa! Spelen maar. Nou ja, leipo's als ik dan.
Ze zijn redelijk goedkoop (30E), de software is open source en "dus" gratis. Een zo'n kaartje gebruikt max 5 watt tegenover 300 watt van een standaard bureau computer. Dat is nogal een verschil. Er beweegt niets, geen ventilator, harde schijf of wat dan ook. Een Raspi is dus absoluut stil. Draaien op een soort Linux en dat maakt dat de halve wereld tot je beschikking staat mocht je ergens een probleem mee krijgen of vragen hebben. In bijna alle gevallen vond ik tot nu toe het antwoord bijna panklaar op het web, ik bedoel maar. Je hoeft geen dikke handboeken te kopen, toelichting op alles vind je in alle vormen en maten wel ergens op het net.

raspi
bron: image shack

Toegegeven voor de gemiddelde gebruiker is dit niks, zo onder de motorkap duiken. Maar! Je kunt de Raspi goed als een soort Windows machine gebruiken. Dan moet je wél een scherm, een muis en een toetsenbord aansluiten. Je plakt de raspi gewoon achterop je scherm dan is ie ook nog mooi uit het zicht. Windows start automatisch op. Precies als bij de Apple: onder de motorkap draait BCD unix, de gebruiker ziet alleen de windows interface.
Voor de Raspi is een hoop open source software: Libre office (een soort MSoffice), webbrowsers, grafische dingen, mail, ... Zonder meer als kantoor machine te gebruiken, al moet de Raspi natuurlijk wel in kracht onderdoen voor een standaard kantoormachine, dat dan weer wel. Vandaar mijn projectje er een 10 tal van aan elkaar te knopen. Daarmee is de cluster (een aantal computers die ogenschijnlijk als één enkele computer werkt) weer een aantal keren krachtiger dan een game machine en gebruikt slechts een fractie van de energie. Binnen een jaar dus de LMQR cluster die in en om het huis allerlei zaken regelt: zonneverwarming, kachel, verlichting, videobewaking, boekingen... Heel misschien pak ik ook weer de AI op.
Een derde reden is dat dit machientje me weer sterk aan mijn Commodore 64 tijd doet denken. Er wordt zoveel voor gemaakt en je kunt er op alle mogelijke manieren mee spelen.
De makers van de Raspi hebben dit machientje eigenlijk voor scholieren ontworpen. Om jonge mensen kennis te laten maken met programmeren, bouwen van dingen en bovenal iets technisch te leren doen. Zij, de bouwers, waren echter overdonderd door de belangstelling, vooral die van buiten de doelgroep en anticiperen daar dan ook op. Smullen, ach het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan.