WVTTK 5

Druk druk druk. Het is hoogseizoen en er staan een aantal invasies van gasten voor de deur. Toch nog even een paar klussen er door heen jassen. Gedoe met de ex klusjesman en diens zoon. Heel veel laatboekers die nog een plekje zoeken, en Essam die gewoon door jakkert in de tuin.

Diefstal

Er is wel het een en ander gebeurd maar het blogje moet ik ff laten rusten. Teveel emoties spelen hiermee. En het wordt alleen maar erger. Namelijk, tijdens de schoonmaak van de garage is bijna al het elektrische gereedschap verdwenen en alles wijst naar de tuinjongen die daar of van heeft moet weten of zelf heeft moeten lopen winkelen. Omdat die jongen op mijn nadrukkelijke vragen niet anders dan met een schouderophalen reageerde ben ik uiteindelijk maar aangifte gaan doen. Dit mede op aanraden van de burgemeester die inmiddels als mediator bij de zaak betrokken is geraakt. Op een gegeven moment moet je de knoop doorhakken, liever had ik het onderling geregeld. Tja, en daar raakte papa natuurlijk van in alle staten. Politie in huis bij zowel pa als de tuinjongen. Allemaal gedoe omdat de jongen niet wilde geloven dat ik naar de politie zou gaan en daarom geen duidelijke antwoorden gaf op mijn verzoek om inlichtingen waar mijn spullen waren gebleven. Minachting of lak aan buitenlanders, wie zal het zeggen. Het verhaal heeft toch nog een enorm staartje gekregen. Maar daarover kan ik pas wat vertellen als de burgemeester zijn verzoeningsgesprekken heeft afgerond en de partijen tot rede zijn gekomen.
OK ik hou dit, alweer op verzoek van de burgemeester, opzettelijk een beetje vaag. Maar geloof me, ik heb er vreselijke moeite mee dit zo neutraal mogelijk te vertellen. De smeuïge details houden jullie beslist tegoed.

Chocolade

Vanmiddag zei ik tegen Fannie: "Het is pas zomer als de chocolade in de auto smelt". Beiden zaten we te genieten van een reep chocolade als beloning voor dagenlang zwoegen om het huis op orde te brengen voor de komende invasies. Rondom de komende twee weekeinden zitten we namelijk bomvol. Ik heb voor andere gasten zelfs buitengaats nog een plekje moeten zoeken. Het moet niet gekker worden.

Essam

Stagiaire

Essam, de stagiaire uit Egypte, gaat gewoon door. De tuin is uitgebreid zodat de petanque baan er een deel van geworden is. Rondom het zwembad is een terras gekomen met tegels in cement gelegd. De randen van de weide zijn eindelijk afgewerkt en de haag is gedecimeerd tot een hoogte die nu makkelijker onderhoudbaar is. Er is een nieuw hek geplaatst rondom de petanque baan zodat de schapen er omheen moeten. En meer van dat soort ingrepen. De enige klus die nog openstaat in de tuin is het verplaatsen van de waslijnen. Dat moet dan maar na het seizoen met Patrice gedaan worden. Zoals alles hier in huis heeft de tuin nu ook een naam gekregen. Als waardering voor Essam's inspanningen hebben we de tuin omgedoopt naar: "Le jardin Egyptiën".  Dat vond ie best wel geinig.

Het geheel begint echt de contouren aan te nemen die in het plan staan. Staan nog open de zonneweide, het pomphuisje en de petanque baan om die verder te fatsoeneren.

Het zwembad heeft nu eindelijk een beetje smoel gekregen. Rechts van het grindpad is een natuurstenen muurtje gekomen, een mooie afscheiding van het hoger gelegen deel waar de hottub komt te staan. Die hottub is weliswaar nog steeds niet geleverd, daar is dan nog een punt van aandacht. Zo komt het langzaam maar zeker op orde..

Klussen

Doordat Essam mij nu al het werk buitenshuis uit handen neemt kan ik mooi iets meer aandacht aan wat opknap klusjes in huis geven. Na vijf jaar was er hier en daar best wel een muur die een nieuwe beurt nodig had. Zo hebben delen van een plafond een lik verf gekregen en de douche van kamer 5 de laatste finishing touch. Ook de kaal gelopen overloop van die kamer is flink afgeschuurd en ligt nu in wengé te pronken. Toch vind ik het een beetje bont worden met al die donkere kleuren op de vloeren. Dat moet maar eens voor de smaakcommissie gegooid worden. Wellicht hebben die een beter idee.
De Grange is dan het volgende klusje om er weer een normaal atelier van te maken. Het is zo makkelijk daar dingen te stallen, na verloop van tijd wordt het gewoon een uitdragerij. Bij de huidige temperaturen van bijna 30º zal dat niet in sneltrein tempo gaan. Het werkwater loopt je tappelings lang de rug. Gelukkig is daar het zwembad voor de afkoeling.

17:00

We hangen kwebbelend over de dag in het zwembad met 28º water dat warempel koud aandoet. Een beetje hemelwater zou leuk zijn voor de tuin, zegt mijn schatje. Helaas, de donkere wolken richting St. Loup lossen toch weer op. Een volgende keer dan maar weer.

Als de chocolade in je hand smelt, dan is het pas zomer.

Die houden we erin.  Heerlijk die hitte!

Onderweg

Pastoraal uitzicht op je balkonnetje bij avondlicht. De temps lopen op tot 28ºC en het zwembad is dan ook lekker koel bij 26º.

pastorale

Hier kan ik dan intens van genieten hè. De schapies die van hot naar her in de wei naar het lekkerste hapje scharrelen. De zacht gouden gloed van de avondzon. Een lekker glas koud water met een beetje citroen er in. Net uit het zwembad geklommen op laten drogen in de wind. Zo te zien door de verrkijker hangen de fruitbomen vol met eetbaar spul. Alles is laat, dus ook het plukken zal wel laat beginnen. Het lijkt er echter op dat de zomer toch nog een eindspurt neemt en ons zal doen laten gaan puffen in het koele nat van het badje.

Fotosafari
Gisteren met Essam al slingerend over kleine weggetjes een route gekozen naar het zuiden. Een beetje de koers aanhoudend tussen de lijnen vanuit MSP naar Vesoul en Gray.

Naarmate je zuidelijker komt gaat het landschap langzaam over in landbouw gebied met opvallend minder bossen. Stikt het in het noorden van de Haute Saône van de kleine gehuchten met soms nog geen 5 huisjes, naar het zuiden toe worden de gehuchten snel grotere dorpen tot kleine stadjes toe. Zo ook Breury-les-Faverney, waar we een paar weken geleden op de vide greniers waren. Het fotoapparaat ligt onder handbereik tijdens die safari's. Altijd op de uitkijk voor mooi smeedwerk zag ik dit hekwerkje:

Vind ik dan weer mooi. Beetje verwaarloosd, toch heel erg klassiek. Beetje git-donker-groen erop, bijna zwart, goudverf op die rozetten, de zandstraler over het stenen kader halen, zo'n toegangspoort... kwijl.  

Hier zijn echte vakmensen mee aan het werk geweest!

Op de terugweg zie ik een kudde koeien over de weg scharrelen. Uiteraard ontsnapt er altijd eentje die dan net de kont weer dwars legt. De boer, waaromheen een vette zwerm steekvliegen hing, heftig mopperend achter het beest aan. Nu zijn koeien zachtaardige beesten waar je een beetje geduld mee moet hebben. Daar moet je niet achteraan gaan hollen om het luid schreeuwend tot de orde te roepen. Daar schrikken de beesten van en gaan ze hollen.

Deze dus ook. Ik dacht: "Kom, laten we de boer ff helpen". Dus rolde ik er zachtjes voorbij, een stukje verderop de auto er half voor zettend. Komt die gozert er druk gebarend achteraan. En, tsjakka! Weer een spurt van koe-beest. Ja dat werkt nooit zo. Essam en ik rijden een stukje verder en met zacht geluid en kalm gebarend naar mevrouw koe, keert het de goede kant op. Zo werkt dat ook bij de schapies, en die zitten altijd in no time in de stal zo. Ik vertel Essam dat ik dan ook niet snap waarom mensen dan keihard gaan schreeuwen en druk gebaren. Dat was nog niet uit mijn mond gekomen, komt die knakker weer aanzetten. Koe neemt opnieuw een spurt, waarop de boer het al vloekend opgeeft. Zo van ik krijg hem wel... Tuurlijk, maar niet zo.

Essam en ik gaan het nog eens proberen, nu op mijn manier, in no time staat koebeest voor het toegangshekje te drammen van: ik wil naar binnen. Boer maakt hek open en de klus is weer geklaard. Gewoon rustig aan doen met beesten, dan lukt dat best. We worden van harte bedankt en we rijden naar huis.

Onderweg nog in Saint-Remy, even een leuk stukje volksvlijt op de plaat gezet. Dat kun je ook met een door de bliksem getroffen boom doen, dacht ik nog even.

Klik, en het hout is niet meer weg te branden van het internet. Of je het nu mooi vind of niet, toch iets bijzonders die rurale kunst. 

WVTTK 4

Brownie
Doe je ff een bakkie, gaat ineens het licht dimmen in de corridor. Oh shit, een brownie. De UPS sloeg ff aan en kreunde een alarmpje. Toen begon de ellende. De temperatuur in de zonnecollector steeg naar 80 graden. En dan weet je het wel, een van de pompen is uitgevallen. Even later kwam Essam naar binnen gelopen met de melding dat er rook uit de installatie kwam. Mèrde, toch een slang gebarsten. Later bleek dat niet een maar twee slangen waren gebarsten! De temperaturen in die collector kunnen behoorlijk hoog oplopen! Afijn de details zal ik jullie maar besparen. Een uur later liep de handel weer. Dit is nu al de derde keer dat er een slang knalt ondanks dat er een overdruk beveiliging op zit. Dat drukventiel zit dus gewoon op een totaal verkeerde plek. Puntje van aandacht in oktober met Wim.

Opkalefateren
Een vrolijker onderwerp. De rozen bij de garagedeur staan volop in bloei. Een beetje aan de late kant, en ze geuren ook niet zo erg als voorgaande jaren. Het mag de pret niet drukken.

En deze stond ook nog op de rol. Prachtig kleurtje niet?

Een van mijn dingen, die pomp. Die staat nu eindelijk in de knalrode brandweer kleur te pronken. Oké, voordat alles prettig dik onder de verf zat waren Essam en ik wel een paar uur verder. Wellicht voor het eerst in twintig jaar dat daar een lik verf over heen ging. Knalt wel lekker in je ogen als je aan komt rijden, niet meer te missen!

Zwembad
Het terras rondom het zwembad begint ook vormen aan te nemen. Nu de grond eindelijk is ingeklonken kunnen we er iets definitiefs van maken. Dat gaat prima zo, onze nieuwe klusjesman is een verademing vergeleken met BP. Die maakt dingen gewoon áf, en zorgvuldiger. Essam vindt het tempo wat aan de lage kant, maar dat had ik ook wel gezien toen hij met de muur van zijn boomgaard bezig was. Iedere keer een stukje.

onze nieuwe klusjesman P

Oh, en dat verspringen van de tegels? Bleek er een 5 cm extra strookje tussen de badrand stenen gezet te zijn. En als je dat niet op tijd in de gaten hebt begin je aan de verkeerde kant met tegels leggen hè? Niemand in de gaten gehad.

eerste deel vh terras rondom het bad

Uiteraard had ik me weer verrekend met het aantal tegels. Dus wordt vervolgd. Het begint nu eindelijk op een zwembad te lijken. Wel balen dat het meer dan twee jaar heeft geduurd voordat de grond niet meer inklonk. Volgende week ook maar eens aan de boer doorgeven dat ie moet gaan maaien.

Maandag de rest van de tegels halen, en ook meteen zand bij de sablière. Die was vrijdagmiddag al om 15:00 dicht! Paar zakken cement bij BigMat en we zijn weer klaar om de rit af te maken rondom het zwembad.

Brico Depot, alles in grote hoeveelheden.

no comment

really: no comments needed

Though een beetje proficiency in (american) english kan helpen.

enjoy!

Été

Ja echt, het gaat gebeuren: zomerrrrrrr!
Dat kan ik machtig mooi aflezen aan mijn grafiekjes ;=) een heel duidelijke trend is aan het ontstaan. De temps in de nacht dalen nog wel erg maar overdag is het een prima de lux weertje.

Die piek links, vraagt iemand. Wa's dat? Dat komt zo. Als de pompen gaan starten op een bepaalde begintijd, test het programma via de sensoren eerst de temperatuur van het water. Is het water uit de Solar Farm kouder dan het zwemwater ('s ochtends vroeg dus) dan schakelt het programma de pompen weer een paar minuten uit. Dat gaat dan zo:

• start pompen, 
• test temperatuur, 
• te koud? 
• schakel pompen uit, 
• wacht 5 minuten
  
• herhaal procedure
  

De eerste pendel cyclus veroorzaakt die piek in de grafiek. Het water in het systeem koelt daardoor zeer snel af. Komt dan misschien beneden de zwemwater temperatuur en schakelt weer uit. Dat kan zo doorgaan totdat de temperatuur uit de SF blijvend hoog genoeg is. Het water in de manifold (bak met aansluitingen) van de SF kan in die vijf wacht minuten best behoorlijk warm worden maar niet zo hoog dat daardoor de slangen kunnen barsten. Dit pendelen kan rustig meer dan een uur doorgaan als er in de morgen onvoldoende zon is. Ook gedurende de dag heb ik dit wel eens zien optreden. Om de frequentie daarvan beter te kunnen beheersen wil ik nog een instralingsmeter installeren. Daarmee meet je de stralingssterkte en kun je besluiten om een pendel cyclus over te slaan mocht de zon het langdurig laten afweten. Het is ook maar afwachten of die CV circulatie pomp dat om de vijf minuten aan en uit zetten wel kan verdragen. Het is een watergesmeerd verhaal, dus erg ongerust maak ik me er niet om. In geval van nood ligt er een reserve pomp op voorraad. Die hele besturing begint behoorlijk uit de verf te komen. Nu nog dingen verzinnen voor de winter periode.

Hobbiën? Oh ja! Wim en ik genieten er met volle teugen van.