Keuken revisited
Voor de zoveelste keer komt de keukenboer langs - dat mag wat kosten, wel na ruim drie weken nadat de keuken is geplaatst, maar ze laten wat van zich horen. Komt ie aan met het missende deurtje maar zonder ophanging, lekker slim. Meteen ff de nog overgebleven aandachtspuntjes laten noteren, Het duurt een maand om die ophanging te bestelen, het is niet te geloven, dus over een maand komt er weer iemand langs om ook die laatste puntjes te doen. Nou ja je moet maar zo denken bij een IKEA keuken moet je ook 40 keer heen en weer voor missende onderdelen, kapot gedraaide pisbakken staal schroeven, die meestal van tin lijken zijn of misschien zelfs wel van lood! Zo sel draai je alles aan gort van die gasten.
- Overigens iets van die Zweedse jongens zal ik ook nooit proberen weer uit elkaar te halen, om op je nieuwe adres weer in elkaar te willen zetten. Vooral in gemonteerde staat verhuizen, ik bezweer het je, je krijgt het never nooit weer in elkaar! En soms is dat verhuizen ook niet zo'n succes, komt nooit meer goed.
Vorige week zijn Ab en Carla (mijn steun en toeverlaat op kantoor), een lang weekend komen klusse
n. Het resultaat is dat nu alle plafonds in de verf staan, superverf dat Sikkens spul, duur maar als je maar een laag over de regenboogkleuren op de muur hoeft te smeren is het dat dubbel en dwars waard. Nu alleen nog de muren van kamer 2. Van kamer 3 is het bidet en de wastafel gesloopt, de tegels van de gipsen wand gingen niet echt soepel, dus daar maar weer een plaat triplex tegen aangeplakt en geverfd - zie foto hiernaast - je ziet er niets van. Van kamer 4 heeft de vloer een tweede wengee beitslaag gekregen en een laklaag van matte parket lak, het is schitterend, een diep matte glans lig er over. Van kamer 1 ga ik daarom dan toch maar de vloer opnieuw afschuren en met de kwast lakken. Krijg je, blijkt, toch een veel mooier resultaat mee dan met een rollertje, want die vloer van kamer 1 ziet er niet uit. Komt misschien ook door de beits die gebruikt is, en die wil maar niet uitharden ook. Zal wel een puinhoop worden om dat eraf te krijgen. Iets voor het late voorjaar dus.Eindelijk hebben we de boiler aan de praat gekregen. Eerst was het de electrische aansluiting die niet goed zat, dan de slangen, eerst omgedraaid op advies van Tjeerd (Fannies broer). Ab kwam op het heldere idee dat die slangen maar weer omgedraaid moesten worden. En toen was het OK! Zucht, net op tijd opgelost, want om weer die toestanden met het teruggeven van spullen aan Brico Depot door te maken, daar had ik helemaal geen zin in.
'sAvonds toch maar de kachel aangemaakt, ook al wisten we dat we dan voor een groot deel voor de mussen aan het stoken waren. Maar daarmee werd het wel lekker warm in de lobby en de rest van de kamers. De CV stoken met een houtkachel, dat wordt een nieuw leer proces. Want hoeveel hout moet je erop gooien, hoe moet je de luchttoever zo regelen dat de temp een beetje konstant blijft, en hoe hoog mag de druk op het systeem zijn. Allemaal vragen waar ik een paar dagen laten empirsch het antwoord op vond. Want opeens lukte het niet meer om de temp op 60 graden te houden, en opeens liep de druk naar 3 bar op, en dan opent zich een klep om niet meer dicht te gaan. Een waterbad dus. Daarmee ontdekten we meteen ook waar dat ene leidinkje voor diende dat de aannemer gemakshalve doorgezaagd had. Nu op zoek naar een monteur. Nou dat moet je niet eens willen! Men levert alleen service voor ketels die ze zelf geplaatst hebben. Of men is over gegaan op duurzame energie, smoezen en smoesjes! Ik begin dan nu toch te merken dat buitenlanders niet echt geholpen worden. Want ik liet, om dit te testen, mijn hulpje naar dezelfde firma bellen, toen kwam er een heel ander verhaal. Afijn maandag maar weer eens verder proberen. Anders zit er niets anders op dan om dit zelf te gaan doen, ze kunnen me aan het gas. Gelukkig heb ik voldoende techniek in huis om dat ook te kunnen dus why not! Maar ja je probeert natuurlijk eerst iets te regelen via vakmensen.
Traphal apartement
OK het werk vordert gestaag en we zijn nu al het apartement aangeland. Het trapgat heeft een muurtje en een houten opbouw gekregen. Dat was schipperen tussen de precisie van een laserwaterpas en dat er in dit huis niets recht, haaks of waterpas is. Ook het door de aannemer gezaagde nieuwe trappengat in de vloer liep zo krom als een hoepel, en dat twee maal want het inzet stuk waar het oude gat zat is ook scheef gemaakt. Dubbel-dwars dus. En zet daar maar eens iets recht's op ;=)
Dries is met zijn geduld en ongelooflijke handigheid in het rechtzagen van wat krom is, een enorme hulp geweest. Het kost even wat tijd zo drie keer een hoekje en twee keer een soort parralellopipidum(?) te zagen, geen enkele zijde is gelijk, maar het zit allemaal ongeveer precies goed.Mijzelf kennende meet ik drie keer iets op en krijg vijf verschillende maten, vervolgens moet ik dan wel eens drie keer zagen om iets uiteindelijk op maat te krijgen. Ik begin daarom maar bewust met iets langer af te zagen dan wat het meetlint aan geeft. En dan zaag ik liever een paar keer kleine stukkies af totdat het precies past. Alhoewel het toch aardig begint te lukken dit in een keer te doen, vaak, dan, wel. Recht zagen gaat me ook steeds beter af, en de handel een beetje stevig aan elkaar bouten lukte me sowieso al aardig, was gewend voor de eeuwigheid te bouwen, toch?!
Resultaat? De berg rest-afval die ik tijdens de verbouwing in Maurik in de container moest gooien is hier, in Mailleroncourt dus, hier, aan de voet van de Vogezen, bij een heel klein hoopje aanmaakhout gebleven. Mijn linkerhanden beginnen langzamerhand wat rechter te staan.
En het trapgat is dicht, deur geplaatst, klaar om de handel te verven. Een 10 literblik grondverf komt hier natuurlijk goed van pas. In frankrijk kun je alles in grote hoeveelheid gewoon in de hobbymarkt kopen. Professionele kwaliteit van apparatuur hebben ze niet, maar wel de hobby uitvoering ervan. De professional besteld zijn dingen bij de vakhandel, een nietmachine kost daar dan 332 Euries en de hobby uitvoering 50, een onderzoek op zich waard. Dan koop ik liever 3 keer een goedkope nietmachine. Maar evengoed, een lasapparaatje voor iets wat misschien 3 keer in het jaar gebruikt wordt hoeft dan ook geen prof ding te zijn. Aan de andere kant kun je gewoon flessen oxaal, zout en andere geconcentreerde zuren kopen, iets waar je in 0031 al bijna een vergunning voor moet hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten