25 februari 2022

Ondertussen

Landjepik

Rusland valt Oekraïne binnen. Een vredesmissie, het mocht wat. Dat het zover kon komen legt eens te meer de slappe hap van Europa bloot. Een kliek die banger is voor de geldzak dan het volk. Tot en met het moment van binnenvallen van de Russen werd er nog vergaderd. Tjonge jonge jonge. Stelletje slapjanussen. De UK is niet veel anders, maar ze doen wél wat. Europa tot de laatste snik: niks. En dan, maar achteraf, read my lips, lamenteren hoe het allemaal zover had kunnen komen. Terwijl ze in hun achterhoofd de gelimiteerde breincellen pijnigen met wie ze later de zwarte piet kunnen toespelen. Blijkbaar ook belangrijker. Gaat het 785 jaar later weer klinken als: "Met de kennis van nu, geen actieve herinnering, diepgemeende excuses...."

Net als China is het Russische bewind gewoon bezig met landjepik. Ordinair, machtsblokken die op jacht zijn naar grondstoffen. Wat is nieuw. Waarom dat gepaard moet gaan met totalitaire regiems is niet zo’n ingewikkelde vraag. Zonder dictatuur past het volk voor oorlogen. Zo is het en altijd zo geweest. De gewone burgers zijn totaal niet gediend met oorlog. Die willen gewoon op hun tijd hun warme hap, een beetje vertier en verder met rust gelaten worden. De uitvreters op de top van de apenrots hebben echter nooit genoeg. Het graaien stopt pas als ze heer en meester zijn in het monopolie spel dat over de ruggen van de burgers gespeeld wordt. Maar eigenlijk is álles ook nog niet genoeg. Hoe ver moet dat gaan, die ongebreidelde hebzucht en machtshonger. Gaan ze met die grijpgrage vingertjes richting de sterren? En dan? Wanneer is genoeg genoeg? De penis is blijkbaar nooit lang genoeg. Gelukkig gaan ze ooit dood en kruimelt het “zoveelste” rijk vanzelf weer af en valt de hele zooi in puin. Helaas laten ze dan een enorme puinhoop achter en kan het eeuwen duren voordat de burgers weer zijn waar ze waren. Totdat er weer een nieuwe met machtshonger vergeven aap bovenaan de rots klimt en de rest van de mensheid in zijn klauwen krijgt. Ziet, de geschiedenis herhaalt zich tot in de laatste dagen. Dat soort monsters blijken wel een beetje pech te hebben. Het blijkt dat de sterren en galaxies zich met een bloedsnelheid van ons vandaan bewegen. Zo snel dat ze onbereikbaar blijven voor de grootgraaiers van deze aard kloot. Althans, als we zo doorgaan: opgang en neergang van rijken om daarna wel fijn opnieuw te beginnen met beschavingen, die weer verdwijnen enz. enz. enz. Dus de rest van het heelal is veilig voor ze. Je weet het echter nooit zeker.

Er was eens, in het nu nog nabije verleden, een wetenschapper die zei: “Als je kunt bedenken dat iets mogelijk moet zijn, dan zal het uiteindelijk worden uitgevonden.” Dus, de enige manier om de rest van het uit elkaar exploderende heelal te bereiken zou je iets uit moeten vinden wat het tijdruimtecontinuum zodanig vouwt dat reizen door de galaxies zo snel als de gedachten zullen gaan. Oeps, laat ik de graaiers maar niet op een idee brengen. Is van Melkweg naar Andromeda in het moment van een gedachte te reizen, of zelfs eerder, toekomst muziek? Ach, veertig jaar geleden leken de mobieltjes in ieders zak ook niet mogelijk. En kijk nu eens. Communicatie tussen mensen blijkt alleen nog maar mogelijk via dat mobieltje. Stond ik vanochtend met een gast in een heerlijke ochtendzon nog over te praten: zonder mobieltje lijkt het leven een stuk ingewikkelder en trager.

Zo dat was mijn ochtendbraak.

Nu, koffie erbij, krantje op mijn scherm, de rampspoed van de wereld lezende, in mijn man cave. Het vriest nog buiten, binnen is de kachel aan. De mannen zijn verder gegaan met het nieuwe terras te maken rondom het zwembad. De zon begint nu werkelijk warm te worden. De eerste knoppen zijn al weer zichtbaar aan de bomen en planten! Mijn lief zag de eerste narcissen en krokussen al in de voortuin. De lente is op komst. Tijd om de winter spinnenwebben in het hoofd op te ruimen.

Kachel

Wat later in de morgen komt er een gosert langs die mijn vermoeden uitspreekt dat de huidige houtkachel vervangen zou moeten worden. En wel door een kachel voor hout pellets. Toevallig verkocht ie die zelf. Zoiets met een thermostaat erbij, precies wat mijn lief altijd uitroept! Voor één enkele euro!? De rest van de rekening van >10.000 euries wordt door de regering opgehoest schijnt het. Nu werden we vóór de winter al plat gebeld door gasten die dat klusje wel even voor ons zouden klaren. Flink de boot afgehouden, er is zoveel crimineel list en bedrog in het wereldje van televerkopen. Onze net uitgezwaaide gast, die er totaal geen belang bij heeft, had dat al fijntjes uitgelegd. Met prijzen en voorbeelden erbij. Hij stelde dat er ook best wel misbruik van de regeling gemaakt wordt door zowel de leverende als de vragende partijen. Hoewel, als de miljarden voor de CO2 vermindering die kant op vloeien zal het mij persoonlijk een worst zijn. Dit soort kachels veroorzaakt een hoop minder afvalgassen, vlieg-as en andere afvalstoffen. Dus eigenlijk is misbruik dan heel erg relatief. Anders gaan ze er toch maar oorlogje voor spelen. 

Trouwens, de kachel is écht aan vervanging toe. Het gesleep met hout begint zo langzamerhand een opgaaf te worden. Buiten dat, het is een hoop werk iedere zomer en winter. Zoals gebruikelijk is er weer een boekwerk met regeltjes en uitzonderingen voor de vervanging van die op andere wijze gevoede kachels. Ik ga maar eens mijn voelhoorn uitsteken bij serieuze partijen hoe deze deal dan precies in elkaar zit.








Geen opmerkingen: