Ongelukje

Nu de dingen weer naar redelijk normaal zijn terug gekeerd kan ik er wat over schrijven. Mijn schatje is namelijk 10 dagen geleden van de fiets gevallen. Gat in hoofd, gebroken sleutelbeen, vette schaafwonden aan van alles.

Een paar maanden geleden hebben we twee elektrieke fietsen aangeschaft met als belofte aan ons zelf bij een beetje normaal weer de omgeving onveilig te maken. Is goed voor mijn schatje tegen de ergste effecten van Parkinson. Wordt ze soepeler van en wat zelfverzekerder in de bewegingen.  Dat ging dus hartstikke goed, geleidelijk aan kreeg ze meer vertrouwen in het fietsen en schakelen en gas geven. Want ondanks dat die dingen boven de 20km/uur geen ondersteuning meer geven ging ze soms best wel hard. Trots op haarzelf riep ze dan: "bijna veertig km de weg af!" Dat is dan genieten met zijn beiden door het landschap te crossen, het is hier echt mooi om te fietsen. Mijn record ligt op 53 km/u de heuvel bij Vauvillers af. Het 'educatieve' stoplicht schoot op rood ;=) Dat met een motortje ondersteund gefiets is echt de manier voor ons om van voor de open haard weg te komen en iets van de omgeving te gaan zien. Lekker warm sta je dan weer voor de deur, een beetje duizelig van de frisse lucht, maar ongelooflijk opgefrist. Raad ik echt iedereen aan.

Die vreugde ging over in grote schrik toen Fannie een verkeerde wending nam en met haar hoofd op de grond knalde. Een luide gil ging over in gekreun en toen stilte. Dan staat je hart ff stil, paniek! Je ziet je lief als een hoopje ellende op de straat liggen. Het bloed kwam onder haar hoofd vandaan, SJHIIITTT! Jas eronder en naar het eerste de beste woonhuis lopen om hulp te krijgen. Zoals dat in een klein dorp gaat staat binnen no time iemand bij je met een telefoon in zijn hand. De pompiers werden gebeld, die na 20 minuten kwamen aanrijden. Mijn schatje lag groggy op de koude straat onder een door iemand aangegeven slaapzak. Gelukkig kreeg ze niets van dit alles mee en bleef bij bewustzijn, nou ja ik blaatte tegen haar aan en eiste een antwoord, al was het maar wat gemompel. De vragen van de pompiers beantwoordde ze zelfs nog in het Frans! Later vertelde ze zich van het ongeluk praktisch niets meer te herinneren, shock hè. Afijn de pompiers maakte de wond zo goed mogelijk schoon en onderzochten of er niets gebroken was. Alles werkte als een soort draaiboek, volgens de procedures: dingen bewegen, testen of alles nog gevoel had, bloeddruk, hartslag... Nadat zeker was dat er niets was gebroken werd mijn lief ingeladen en naar Luxeuil-les-Bains gebracht. Daar werd de wond dicht genaaid, foto's genomen en toen ging het ter observatie naar het grote streek ziekenhuis in Vesoull; een nacht ter observatie heette het. Dat was zes uur later. Verbijsterend genoeg werd nergens een probleem van gemaakt, geen vragen die je niet kon beantwoorden, de mensen deden gewoon hun ding. Ook al was er eigenlijk geen bed op de afdeling waar ze moest komen te liggen. Opeens hadden we een keuze uit een privé kamer of een meer persoons, werd er van alles geregeld en kon ik met een gerust hart huiswaarts gaan.

McDo

Eerst nog even iets eten, want sinds die ochtend niks gehad. Vlak bij het ziekenhuis was er een MacDo. Nou dat werd een aparte ervaring. Voor het eerst in mijn leven een smerige MacDo aangetroffen. Een tafel zonder etensresten was moeilijk te vinden. En die vloer! Wat een puinzooi, het vuil erop was echt niet van een uurtje. Zat ik eenmaal van mijn bigmac te eten liep er tot mijn stomme verbazing toch een schoonmakende figuur rond. Veel aandacht voor het poetsen had de jongeman niet echt. Wel voor de meiden achter de balie. Waarop als van zelf gedachten naar boven borrelden: moet ik daar nu wat van zeggen van die smerige vloer en vuile tafels? Of gewoon mijn hap achter mijn huigje schuiven en hem pleiten om hier never nooit meer terug te komen. Moet je zoiets rapporteren? Ha ha, ikke en iets rapporteren aan de baas ;=) Nah besloot ik, ze zochten het zelf maar uit.

Thuisgekomen nog even de namen van haar medicijnen doorgebeld en dan is er ineens een grote leegte in het grote inmiddels afgekoelde huis. Oké, naast je in bed is er niemand die nacht. Toch apart zoiets.

Vesoul

Na een niet al te beste nacht belde eerst mijn schatje met het blijde bericht dat ze vandaag het ziekenhuis mocht verlaten. Een halfuurtje daarna belde de verpleging op dat dat definitief was. Een paar minuten later had men ontdekt dat er geen kleren waren en of ik die asjeblieft mee wilde nemen. En vooral geen haast maken hoor, en of ik na de middag wilde komen. Daarvan niets begrijpend dus toch maar vlug naar mijn schatje geknard. Die zat nog vrolijk te doen met iets als het nagerecht en toen daagde het me. Verrek de mensen wilde haar eerst rustig laten eten voordat er actie ontstond. Erg zorgzaam. Dat bleek ook wel uit het opgewekte gebrabbel van mijn schatje. Natuurlijk nog behoorlijk in shock maar wél met babbels over de goede verpleging en de zorgen. Waarvoor we bij het afscheid uitbundig bedankten.

Wijkverpleging

Die maandag eerst maar de wijkverpleging gebeld en afspraken gemaakt. Medicijnen en verbandmiddelen geregeld en de haard op hoog vuur. Uiteraard is het niet eenvoudig om lief in de stoel te houden en een rustpositie aan te laten nemen. Gelukkig zorgden de pillen voor wat extra rust. Florence de wijkverpleegster uit ons dorp is een fantastisch wijf. Zeer professioneel maar geen tijd voor de koffie. Die loopt haarzelf echt voorbij. Door de bezuinigingen is haar areaal een stuk groter geworden en deze tijd van het jaar zijn er veel huiselijke ongelukken omdat iedereen nog ff dat laatste karweitje voor de kerst af wil hebben. Dus, veryelde ze, hamers op duimen, van trappetjes afstruikelend, messen, boren, beitels door het vlees en ga zo maar door. Want ondanks dat er maar een enkele kerstdag wordt gevierd in LDF die is wel erg belangrijk. Niet alleen qua eten maar alles moet ook netjes aan kant zijn.

Nu, weer een week later gaat het een stuk beter met m'n schatje. Nog steeds een beetje duizelig van de hersenschudding, een gebroken sleutelbeen gaat niet in een dag over: pijn. Ze heeft talloze blauweplekken en bloeduitstortingen. De hoofdwond geneest in ieder geval redelijk snel waarvan de zwelling al bijna weg is.

Fietsen

Het is de laatste twee dagen erg mooi weer geworden, we kijken elkaar een beetje weemoedig aan. Mooi weer om te fietsen. We spreken af, als het weer gaat eerst maar weer een paar korte ritjes op een vlakke weg. Langs het Canal de l'Est bijvoorbeeld. Bovendien eerst maar eens een goede fietshelm kopen, hebben we al op het oog en dan moet er nog iets komen als een jas met voldoende beschermkappen erin of zo. Het gaat wel weer goed komen. Ach, het glas is toch maar liever halfvol.

Onwetendheid

Las ik een titeltje. Ag interessant, ff klikken. Blijkt dat bijna niemand dat doet, verder klikken, maar de zaak zonder te lezen verder deeld via public media. Ja, stukje over de psychlogie van het klakkelos delen van artikelen op de Webz. Onwetendheid? Of gewoon naïef. Komt dat omdat we niet meer dan een paar seconden onze ogen willen laten rusten op een scherm, de boodschap moet immers landen binnen 10 seconden anders flippen we door.

De Huffingtonpost, normaliter een redelijk geïnformeerd blog, heeft een artikel hoe duizenden er weer eens intuinden met een titel die dat precies aangaf. Nu ben ik niet erg nieuwgierig maar will gewoon alles weten. Ikke wel dus ff klikkertderklik doen en verder lezen.

Komt een verhaal waarin dat gedrag wordt besproken: verkeerd geinformeerd, gewenst gedrag en de voorspelbare reactie. Interessant leesvoer, Bieden ze ook nog een remedie aan, cool. Dus bij deze geef ik hem door.

How do we combat this problem? Easy, we have to do some work. While I could give a long dissertation on what exactly that means, no one has the patience to read it all, so here are five quick steps that’ll fit in a meme…
1. Read first. Then share. I myself am guilty of basing comments or even clicking share based on the headline. This is the worst thing any of us could do. Stop being lazy.
2. Check the source (and their sources). In the age of new media true and valid information comes from non-traditional sources but so does a lot of garbage. Any article that posts facts, figures or quotes should provide a source for that information. If there is no backup for their claims, move on.
3. Watch out for recycled stories. One thing that seems to be feeding into the misinformation problem is when old stories are being presented as happening now. Check the date on the story before you read on. You’ll be shocked to see how many are from another time and aren’t applicable to the current event you thought they were talking about.
4. If you care about facts, ignore the blatantly slanted. Having a slant or taking a position on a story is not wrong in itself. What is wrong is when these ideas are taken as unbiased fact. You can avoid all of this by simply avoiding those sites to start with. Any website with the words: Conservative, Liberal, Democrat, Republican, etc. in the title are just advertising how slanted they are. That’s ok if you choose to live in your side’s bubble but please don’t have any delusions that these stories reflect the whole picture.
5. Google it. God (and Sergey) gave us Google for a reason. If you see a story that’s unbelievable or has no sources or even if it does, verify. See if the same facts are reported across multiple outlets. See if anyone disputes these facts. Read these pieces and then make up your mind.

Op zich is deze remedie ook weer een luie man's oplossing en blijft weer redelijk aan de opervlakte hangen, maar geeft wel de goede richting aan. Precies zoals iedereen opgeleid wordt om bronnen te controleren, om te gaan met de gewonnen info en het wegen van de waarde ervan. Voordat je je opinie ventileerd of deeld op de media, wordt je dus geacht de herkomst van het verhaal te checken. Wie doet dat nou in deze tijd. Als de titel niet in twee secs wordt begrepen of aanspreekt gaat men verder. Daarna heeft de gemiddelde lezer toch nog wel 10 sec over om de eerste paragraaf te lezen en dan is het aandachtsmoment al weer over. Niet verbazend dat juist op de social media en nieuws sites uisluitend stukjes verchijnen die binnen die tijd  geconsumeerd kunen worden. Plaatje erbij, linkje erop (soms) en, volgende item. Ook voor het nieuws zijn we 'snackers' geworden. Niets mis mee zolang het om de dagelijkse prietpraat gaat. Anders is het als er dingen gesuggereerd worden die gewoon misleidend zijn of zich baseren op horen zeggen of het betere knip en plak werk niet ontstijgen. Maar dat is de manier waarop we tegenwoordig het nieuws tot ons nemen. De media hebben zich daarop aangepast. De neven effecten van misinformatie en domhouden moeten we dan maar op de koop toenemen.
In musea is het niet anders, voor een schilderij schijnen we niet meer dan 4 seconden een blik te hebben. Kaartjes erbij lezen we niet meer dan de beruchte 10 en een gemiddelde zaal zijn we al meestal in 3 minuten uit. Waarschijnlijk is al die moeite die de curatoren doen om een zaal in te richten voor niets geweest. Of zou het precies andersom zijn: juist omdat de zaal zo goed is ingericht kunnen we er in drie minuten 'vanaf' zijn. Of is dit zo'n kip en ei verhaal, zal dit wel weer zijn.

Asjemenou!

Wat zullen we nu krijgen! Mijn beeld van de geestelijke toestand van de mens wordt met het jaar triester. Nou ja, da's misschien een beetje te gechargeerd. Echter, wat te denken van dit:

ZwartePiet

Het is weer sinterklaas in het land van de kaaskoppen. Een feest voor de kinderen, maar een nachtmerrie voor de gezinnen die in die tijd gewoon vrolijk een feestje willen vieren met hun kinderen. Slaan ze elkaar de kop bijna in omdat een figurant in dit feest, zwarte Piet, niet meer zwart geschminkt mag worden. Althans volgens een groepje opgehitste, betwetende zich zwaar hypocriet gedragende verdwaalde geesten. Nou ja dat is mijn mening. Het is toch te gek voor woorden dat er beveiliging moet komen tegen een stel muitende figuren die dreigen feestvierders aan te vallen omdat ze het niet eens zijn met een zwartgeschminkte blanke man of vrouw die gewoon lol aan het hebben zijn.
Wordt wakker! Als je het er niet mee eens bent hoef je er niet naar te gaan staan kijken, toch? Dat is net zoiets als: je bent het er niet mee eens dat iedereen tegen iedereen oorlog aan het voeren lijkt te zijn. Ga je er dan heen om daar een groep mensen de kop in te slaan omdat je het met een van die partijen oneens bent? Zou ik aan hun willen vragen. Stel je voor, dat wordt dan een free-fighting kooi waarin iedereen, iedereen probeert af te maken. Op zich lijkt me dit een charmant idee omdat dan al die oorlogszuchtige wezens de pan in gehakt worden inclusief het kliekje eromheen die dat dan nodig moeten aanwakkeren of er tegen zijn. Of toch niet. Veiliger is om wat te roeptoeteren vanuit de verte en in plaats van het zelf uit te knokken, wat op zich nog wel zo flink zou zijn, soldaten te sturen die dan op het slagveld mogen creperen opdat jouw politieke correctheid moge zegevieren. Honderden zoniet duizenden gezinnen worden hierdoor verwoest. Alleen maar daarom, ook een beetje natuurlijk omdat er olie moet komen en zo. Zinloze oefening.

Verkiezingen

Net zo zinloos als het vertonen van rouw, klaag, woestheid en verdriet omdat er een president is gekozen die jouw keuze niet was. Let wel, NADAT dit een feit was geworden hè! Als ze het dan zo oneens zijn met de uitkomst hadden ze gewoon met meer mensen moeten gaan stemmen, ze zijn gewoon massaal thuis blijven zitten. Dus het is hun eigen schuld. Nu weet ik ook wel dat geen enkel kiessysteem perfect is maar volgens de wetten van dat land zijn de verkiezingen volgens de regels verlopen en daarmee basta! Of dat nu demokratisch is of niet zal mij een zorg zijn. Gaan ze nota béne en masse de straat op om tegenstanders af te tuigen! Opvallend is dat dit hetzelfde type figuren zijn als bovenstaand: uit de 'socialistische hoek'. Merkwaardig. Loopt het niet zoals zij willen dan moet geweld de zaak maar naar hun hand zetten. Dan wel de mond vol hebben over demokratie en zich zelf ook zo noemende. Treurnis ten top. En als je dan die van haat vertrokken koppies ziet. Wat zijn dat voor mensen? Dat is toch niet normaal meer! Een samenleving komt weliswaar steeds meer onder druk te staan naarmate de bevolkingsdruk en diversiteit in rassen toeneemt. Dan beginnen de oerinstincten zich weer te roeren. Dat moet toch geen excuus zijn om als je het via de verkiezingen niet voor elkaar krijgt dan maar per dictaat? Zo groeien de wortels omhoog, asjemenou.
Kolderiek was wel om te zien hoe de hele pers over elkaar buitelden en hun tongen braken over dat het toch vooral ergens anders aan lag dat Trump gekozen was. Hoe ver zaten de opinipeilers er wel niet naast, hoe kon dat toch gebeuren... Maar, het bleef een foute president. Slechts een praathoofd heb ik horen zeggen: "De man is door een democratisch proces gekozen, dit is wat het volk wilde en daar hebben we nu maar mee te leven. Dit is onze nieuwe president en we moeten hem steunen in deze kritieke tijden." Alle waardering voor die uitspraak.

Wetgeving

Meer dan een jaar geleden gingen mijn geliefde fransjes massaal de straat op om tegen een door hun volksvertegenwoordiging goedgekeurde wet vóór het homo huwelijk in protest te gaan. Staking, de blijkbaar obligate vernielingen en slagpartijen als gevolg. Een totaal verbijstering nam mijn brein over bij het zien van deze idioterie. Wilden ze dan de wet terugdraaien of zo? Weer die aggressie die zo eigen is aan dat soort groeperingen om hun gelijk te halen.

Gedachte

Al met al geeft dat wel de geestes toestand in de wereld aan van grote groepen mensen die hun zin niet krijgen als een soort massa hysterie. Dan gaan ze als kleine kinderen in een driftaanval woest te keer tegen alles en iedereen die het anders willen dan zij. Wat is dat toch met dat soort mensen, die agressie, die van haat glinsterende ogen en tegelijkertijd een ongeëvenaarde betweterigheid waarmee zij de meerderheid van de wereld willen vertellen hoe het allemaal moet. Als ik laat in de avond dan zit te staren in ons haardvuur dan overvalt me een soort mismoedigheid. Dan beklemd me de gedachte dat het allemaal nog veel erger gaat worden. Die groep die aan de rest van de wereld wil dicteren hoe je je zou moeten gedragen, op wie je moet stemmen en wat of wie je moet respecteren. Uiteraard stoort zich die groep zelf juist daaraan het minste. Want dat is toch voor de anderen? En zo niet dan rammen we het er wel in. Merkwaardig. Nu denk ik dat het niet uitmaakt van welke politieke richting of geloof je bent, het is een bepaald type dat samenklontert en dan tekeer gaat. Het respect wat zij prediken is niet het respect wat ze naar een tegenstander uitdragen. De correctheid is niet hun correctheid. Hoewel dat met de mond wel beleden wordt. Vanochtend las ik een stukje over zo'n 'wij hebben het gelijk' figuur op een forum.

Van iemand, mijn geweldig mooie knalrode Camaro ziende, kreeg ik de opmerking: "hoeveel mensen zou die auto gevoed kunnen hebben". De eigenaar antwoordde: "ik zou moeten gokken, maar ik denk veel. Het geeft brood op de plank van de arbeiders en hun gezinnen die die auto gemaakt hebben, degenen en hun families die zorgen voor de brandstof, zij die de caterpiller hebben gemaakt waarmee het kopererts opgegraven wordt waarmee de electrische leidingen in de auto zijn gemaakt, de dealer en diens mensen, en aan de mensen die weer producten leveren aan de autoindustrie om auto's mee te kunnen maken. Ik denk dus veel meer mensen dan ik kan schatten die met deze auto gevoed zijn"

De blog ging verder met:

Dat is het verschil tussen kapitalisme en de gratis geld mentaliteit. Als je iets koopt dan laatje iemand iets verdienen en geeft hem de waardigheid van zijn kwaliteiten en vakmanschap.
Als je iemand iets om niets geeft dan beroof je hem van die waardigheid.

Met mijn kapitalistische auto is het dat er waarschijnlijk meer mensen gevoed worden doordat ik een auto koop en daarvoor geld geef. Voor iets van waarde. Socialisme is dat er van mensen tegen hun wil geld afgepakt wordt en dingen, of je nu wilt of niet, door je strot worden geduwd.

Al starend in het vuur zette me dat even aan het denken, het is ook de tijd van het jaar ervoor om dat te doen. In onze maatschappij zijn nu zoveel uitwassen ontstaan met onbeersbare (geld)stromen. Schuldenlasten die nooit meer af te betalen zullen zijn in verhoudingen die je verstand verbijsteren. Het wrikt en schuurt op de wereld. De mensen worden daardoor onzeker. Onzekerheid heeft niet veel nodig om in aggressie om te slaan. Waardoor groepen zich gaan samenvoegen en hun wil aan anderen willen gaan opleggen, eigenlijk omdat ze het zelf ook niet meer weten. Gewoon uit onmacht dingen doen die ze bij hun volle verstand onmogelijk zouden achten. Of er zijn poppetjes aan het werk die juist nu hun kansen groot zien om meer invloed, macht en dus geld te vergaren. Dus forceren ze een volksverhuizing waaronder tientallen soldaten zitten die in die mensenvloed ongemerkt meedrijven. Dat werd door een krantenartikel deze week bevestigd. Iets wat door de talking heads in den Haag uit alle macht ontkend werd maar door velen werd opgemerkt. Het was immers niet correct om dat te zien dus kijkt men de andere kant op. Dat kort daarop aanslagen in Parijs en Brussel volgden kwam natuurlijk als volslagen verrassing! Of was dat weer zo'n onvoorzien neveneffect, hm?! En zo struikelen de bestuurders van de ene valkuil naar de andere. Geen visie, geen zicht op wat de bevolking wil en nodig heeft, korte termijn denken, eigenbelang... Geen wonder dat de zwarte Piet protestanten hun tegenstanders de kop inslaan, geen wonder dat etnische groepen de mensen in het gastland dicteren willen hoe hun gastheren zich te gedragen hebben en geen wonder dat we steeds minder in onze portemonnaie overhouden om te besteden.
Seneca zei al: "om een volk te kunnen onderdrukken heb je drie elementen nodig: angst, brood & spelen en onwetendheid". Een wijs man die Seneca. Nou, die drie elementen zijn de laatste decennia volop gepredikt en gepraktiseerd.
Ach, het regent al dagen hier en de temperaturen blijven ruim onder het gemiddelde steken. Vanmiddag moeten we maar weer eens op de fiets klimmen om uit te waaien.

Fietsen

Fannie's nieuwe bike wordt geïnspecteerd

Onze nieuwe fietsen doen het geweldig! Met die trapondersteuning kom je nog eens ergens ;=) Het is ff wennen aan de bediening, schakelen en bijstellen van de ondersteuning, dat gaat wel lukken. Dat het systeempje na een kleine pause zich soms ineens uitschakelt daarvan moeten we nog even ontdekken waarom dat zo is. Maar de kleine heuvels hier neem je nu met gemak. Vorige maand was Wim weer hier en zijn we ook gaan fietsen, hij op een gewone 3 versnelling trapfiets. Dat viel hem toch wel ff tegen: "een uitdaging is dat fietsen hier", klonk het. Tja, op een 3 versnellingen ros kan ik me dat wel voorstellen. Als je onderweg de vrouw van de bourmaitre in haar auto tegenkomt en ze bijna van de weg afraakt door stomme verbazing, vind ik dat wel grappig. Die uitdrukking op haar gezicht was bijna onbetaalbaar ;=). Ik sta nu niet bekend om mijn sportiviteit in het dorp.
 

view on Montdorré

Mooi, mooi, mooi denk je voortdurend bij het fietsen door het herfstlandschap zo tussen 4 en 5 in de middag. De zon geeft de bossen een gouden kleur pallet. Je longblaasjes staan helemaal open van die koude maar o zo verse herfstlucht. Het lijkt altijd in dit jaargetijde alsof de grond sterker geurt dan anders. Buiten die vlaag Airwick Stront spray uiteraard waar je af en toe doorheen ploegt met je fietsje. In stille bewondering stap je dan af en toe af om van die plaatjes te kunnen genieten. De patronen van de maisstoppels tegen de in volle kleur staande bosrand. Maar we hebben onszelf beloofd een paar keer in de week te gaan fietsen. Goed voor de conditie en je ziet de omgeving nu eens niet vanachter je autoruit, maar vol in de lucht, vochtigheid en miljarden geuren die door je neus dwarrelen. Fannie vindt dit landschap niet veel mooier dan in onze oude woonplaats in de Betuwe. Ikke natuurlijk wel, maar ik ben bevooroordeeld. Het is in iedergeval meer afwisselend moest ze ook wel toegeven. Mooier? Niet persée natuurlijk, het is maar wat je mooi vind toch? Zeg nu zelf, vindt je dat alles volgens keurige rechte lijnen van appelbomen, wegen, bossen en huizen nu aantrekkelijker dan de chaos in regelmaat van de herfst getooide bossen hier. Of dat je kilometers ver kunt kijken zonder de grauwsluier van de smog die in NL overal hangt? En ja ook in deze streek is bijna alle grond gecultiveerd. Zelfs de bermen van de bossen worden hier nog om de zoveel tijd "geschoren". Kun je een zinloze oefening noemen, maar zal wel iets met bosbeheer te maken hebben. Onze notenboom is bijna helemaal ontdaan van diens tooi, de schapies liggen er naast te herkauwen. Ik heb afgezien een nieuwe ram voor de schapies te versieren nadat ik ontdekte dat de jonge rammetjes zich al van hun taak gekweten hebben.

zo na vieren is het licht op zijn mooist

tussen mailleroncourt en melincourt

 Dat was een mooie en frisse rit.