Het eerste hout is alweer naar binnen gekruid zodat we er da'lijk warm bij gaan zitten. Begin dit jaar heeft Frank de ventilator aan het plafond gemonteerd en die gaf wel ff verrassende resultaten. Het hele appartement was warm en niet alleen de ruimte om de kachel heen. Dus dat gaat wel goed komen. Nu nog een dimmer aan het verhaal zetten om de bladen net ff iets langzamer te laten lopen en we zijn helemaal tevreden.
Klussen
Het seizoen voor ons als B&B is nu echt voorbij en meestal is dat het sein om binnenshuis te gaan zagen, schuren, timmeren, bijtelen en verven. Kortom winter onderhoud. Dus hup de verfpotten zijn uit de berging gehaald en spullen als nieuwe kwasten, kit en tape bij de Action gekocht. De laatste weken ben ik, samen met de Work-a-Wayer die hier op dat moment verblijft, druk bezig alles na te lopen met verf op de kwast en kitspuit in de hand. De vloer in kamer 3 heeft een nieuwe glimmende laklaag gekregen en zowaar heb ik samen met Peter (WaW) eindelijk de lambrizering van de trap gemaakt.
lambrizering |
Het flessenhok is sinds vanochtend ontdaan van de laatste glazen flessen, de grote brandstof tank is verkocht aan een bricoleur, alles in het kader van 'de-cluttering' van het huis. Dat is: je huis ontdoen van alle overbodige zooi plus dingen die je niet of niet meer gebruikt of wilt houden. Nu nog een redelijk beloopbare indeling bedenken voor de isolatie en pijpenzooi die er nog ligt. Volgende week de hout stal aan de kant maken zodat al het hout voor deze winter er weer in kan.
De tuin is al redelijk op orde voor de winter, de 6 meter party tent is opgeborgen, nu nog het tuinspul naar het flessen hok en en en... Nog zat te doen dus voordat we van de rust in de winter kunnen gaan genieten.
Lin onze (WaW) is druk doende de vloeren van de douches en toiletten eens onderhanden te nemen maar erg veel lijkt het niet te helpen om de hardnekkige vlekken van de vloeren af te krijgen. Die zijn daar achtergebleven van een van de vorige kit en verfklussen. Er is dus wat heftigers nodig dan alleen een flinke schrobbeurt. Een staalborstel op een boormachine haalt weliswaar de vlekken weg maar laat ook weer schuurplekken achter. Het middel is dan erger dan de kwaal ;=)
Gaudi
Dit najaar ben ik verder gegaan met mijn projectje van 100 Gaudi huisjes. Nummer 30 is net af. Enig poetswerk is nog wel nodig. Volgende week staat op de planning om dat samen met het werk van anderen te gaan bisquit bakken. Een oven vol krijgen neemt meestal wat tijd en werk. Daarna glazuren, tja. Zoals altijd zal het wel een poos duren voordat ik het met mezelf eens wordt over welke kleuren glazuur gebruikt gaan worden. De eerste gedachte was om dat met luster te gaan doen, slechts hier en daar een accent verder transparant glanzend. Voor een volgend exemplaar is de schets al weer klaar. Iets met kleine puntige torentjes met bovenop een Gargoil. Voor #32 is het idee om iets heel abstracts te maken, we zien wel. Twee huisjes moeten hersteld worden dus na #33 is er weer een oven vol.
BookOfTruth
Vandaag hoorde ik zijdelings dat mijn schatje naar een programma over Altzheimer zat te kijken. Dat zet je aan het denken. Hoe verschrikkelijk zou het zijn als je je geliefde zo ziet aftakelen. Wat een kracht moet je partner dan hebben om vol te houden je te verzorgen en je de aandacht te schenken die een Alzheimer patient nu eenmaal vereist. Wat een pijn zal het doen als je je partner gewoon glashard hoort ontkennen dat ie je kent.
Beng! Bij een moment van helderheid wordt alles als een explosie in je hoofd duidelijk en besef je dat je Alzheimer hebt of een ander eng gebeuren. Dat lijkt mij nog wel het meest erge van zo'n ziekte. Beseffen dat je even wakker bent, beseffen dat je na een moment weer die grauwe, dikke, smorende deken over je geest gaat krijgen. Dan voel je je weer wegzakken. Waardoor je niets meer herkent, je geest als bevroren is en als een baby in grote verwondering in de wereld zal staan. Verschrikkelijk dat verlies van je geestelijke vermogens.
De hoofdpersoon ontkende in een scene glashard dat zijn gesprekspartner zijn vrouw was, of zijn kind nog wel zijn kind was. Wellicht dat iets als een Book of Truth hier zou helpen dacht ik. Iets waaraan je in een vroegtijdig stadium van je ziekte mee zou moeten beginnen, waarin je vastlegt wat voor jouw omgeving als vaststaande feiten gelden. Wie je partner en kinderen zijn, wat je hebt gedaan, wat je lekker vind, hoe je het liefst slaapt, wakker wordt, wat je blij maakt. De mijlpalen uit je leven en andere dingen die je onthouden wilt of van wilt blijven genieten. Het is jouw BoT, jij moet dat geschreven, gewijziged en aangevuld hebben. Er zal er geen reden kunnen zijn om wat er in het Book of Truth staat te ontkennen of te wantrouwen. Bij mensen met autisme hanteren ze ook zoiets, een soort mapje, waar je woont, wie je moet bellen en wat de dagelijkse gang van zaken is.
Book of Truth |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten