LMQR 17

De herfst, zoals altijd mijn favoriete seizoen, is echt begonnen. De bladeren vallen van de bomen en de eerste donker bruine tinten zie je al verschijnen. Begin September was echt een kadootje, we zaten een paar dagen geleden nog op ons balkonnentje te dineren. Genietend van de zonsondergangen en de goede gesprekken, uiteraard vergezeld met redelijke tafelwijnen.. Over een paar weken wordt dat weer een foto safari.

Het eerste hout is alweer naar binnen gekruid zodat we er da'lijk warm bij gaan zitten. Begin dit jaar heeft Frank de ventilator aan het plafond gemonteerd en die gaf wel ff verrassende resultaten. Het hele appartement was warm en niet alleen de ruimte om de kachel heen. Dus dat gaat wel goed komen. Nu nog een dimmer aan het verhaal zetten om de bladen net ff iets langzamer te laten lopen en we zijn helemaal tevreden.

Klussen

Het seizoen voor ons als B&B is nu echt voorbij en meestal is dat het sein om binnenshuis te gaan zagen, schuren, timmeren, bijtelen en verven. Kortom winter onderhoud. Dus hup de verfpotten zijn uit de berging gehaald en spullen als nieuwe kwasten, kit en tape bij de Action gekocht. De laatste weken ben ik, samen met de Work-a-Wayer die hier op dat moment verblijft, druk bezig alles na te lopen met verf op de kwast en kitspuit in de hand. De vloer in kamer 3 heeft een nieuwe glimmende laklaag gekregen en zowaar heb ik samen met Peter (WaW) eindelijk de lambrizering van de trap gemaakt.

lambrizering

Vanmiddag ging de laatste laag verf erover en dat is weer iets van de berg klussen af. De fase van dingen afwerken is al begin dit jaar begonnen, langzaam zie je dat vorm krijgen en neemt serieuze vormen aan.
Het flessenhok is sinds vanochtend ontdaan van de laatste glazen flessen, de grote brandstof tank is verkocht aan een bricoleur, alles in het kader van 'de-cluttering' van het huis. Dat is: je huis ontdoen van alle overbodige zooi plus dingen die je niet of niet meer gebruikt of wilt houden. Nu nog een redelijk beloopbare indeling bedenken voor de isolatie en pijpenzooi die er nog ligt. Volgende week de hout stal aan de kant maken zodat al het hout voor deze winter er weer in kan.
De tuin is al redelijk op orde voor de winter, de 6 meter party tent is opgeborgen, nu nog het tuinspul naar het flessen hok en en en... Nog zat te doen dus voordat we van de rust in de winter kunnen gaan genieten.
Lin onze (WaW) is druk doende de vloeren van de douches en toiletten eens onderhanden te nemen maar erg veel lijkt het niet te helpen om de hardnekkige vlekken van de vloeren af te krijgen. Die zijn daar achtergebleven van een van de vorige kit en verfklussen. Er is dus wat heftigers nodig dan alleen een flinke schrobbeurt. Een staalborstel op een boormachine haalt weliswaar de vlekken weg maar laat ook weer schuurplekken achter. Het middel is dan erger dan de kwaal ;=)

Gaudi
Dit najaar ben ik verder gegaan met mijn projectje van 100 Gaudi huisjes. Nummer 30 is net af. Enig poetswerk is nog wel nodig. Volgende week staat op de planning om dat samen met het werk van anderen te gaan bisquit bakken. Een oven vol krijgen neemt meestal wat tijd en werk. Daarna glazuren, tja. Zoals altijd zal het wel een poos duren voordat ik het met mezelf eens wordt over welke kleuren glazuur gebruikt gaan worden. De eerste gedachte was om dat met luster te gaan doen, slechts hier en daar een accent verder transparant glanzend. Voor een volgend exemplaar is de schets al weer klaar. Iets met kleine puntige torentjes met bovenop een Gargoil. Voor #32 is het idee om iets heel abstracts te maken, we zien wel. Twee huisjes moeten hersteld worden dus na #33 is er weer een oven vol.


BookOfTruth
Vandaag hoorde ik zijdelings dat mijn schatje naar een programma over Altzheimer zat te kijken. Dat zet je aan het denken. Hoe verschrikkelijk zou het zijn als je je geliefde zo ziet aftakelen. Wat een kracht moet je partner dan hebben om vol te houden je te verzorgen en je de aandacht te schenken die een Alzheimer patient nu eenmaal vereist. Wat een pijn zal het doen als je je partner gewoon glashard hoort ontkennen dat ie je kent.
Beng! Bij een moment van helderheid wordt alles als een explosie in je hoofd duidelijk en besef je dat je Alzheimer hebt of een ander eng gebeuren. Dat lijkt mij nog wel het meest erge van zo'n ziekte. Beseffen dat je even wakker bent, beseffen dat je na een moment weer die grauwe, dikke, smorende deken over je geest gaat krijgen. Dan voel je je weer wegzakken. Waardoor je niets meer herkent, je geest als bevroren is en als een baby in grote verwondering in de wereld zal staan. Verschrikkelijk dat verlies van je geestelijke vermogens.
De hoofdpersoon ontkende in een scene glashard dat zijn gesprekspartner zijn vrouw was, of zijn kind nog wel zijn kind was. Wellicht dat iets als een Book of Truth hier zou helpen dacht ik. Iets waaraan je in een vroegtijdig stadium van je ziekte mee zou moeten beginnen, waarin je vastlegt wat voor jouw omgeving als vaststaande feiten gelden. Wie je partner en kinderen zijn,  wat je hebt gedaan, wat je lekker vind, hoe je het liefst slaapt, wakker wordt, wat je blij maakt. De mijlpalen uit je leven en andere dingen die je onthouden wilt of van wilt blijven genieten. Het is jouw BoT, jij moet dat geschreven, gewijziged en aangevuld hebben. Er zal er geen reden  kunnen zijn om wat er in het Book of Truth staat te ontkennen of te wantrouwen. Bij mensen met autisme hanteren ze ook zoiets, een soort mapje, waar je woont, wie je moet bellen en wat de dagelijkse gang van zaken is.

Book of Truth

 Gisteren hadden we het erover dat in huizen van mensen die extra hulp nodig hebben op dat gebied je eigenlijk een soort Watson systeem zou moeten hebben. Een programmaatje die je dan verteld dat je je pil moet innemen, dat je om zo en zo laat naar de dokter moet, of dat er iemand aan de deur is voor het een of ander. Zeg maar een soort elektronische butler. Als je buiten de deur bent stel ik me voor dat het programaatje via je telefoon contact houdt als je bepaalde dingen moet doen of je de weg terug naar huis.wijst. Zeg maar een soort Siri (Apple) Echo (Amazon) waaraan je de bijzondere dingen in je omgeving beschrijft waar je je bevindt en dan weet het systeem ongeveer waar je zit, of je telefoon geeft de GPS coordinaten door, waarna een eventuele alarmdienst gewaarschuwd wordt. Zoiets dus. De technologie is beschikbaar het moet alleen ff aan elkaar geknutselt worden. Omdat de grijze golf pas in 2040 op zijn hoogtepunt schijnt te zijn lijkt me dat nog wel te realiseren voordat het probleem met dolende grijsaards een epedimie wordt.

MiniMax

Dat begrip kent iedereen wel, of ervaart het tenminste. MiniMax = Minimale inspanning voor een Maximaal resultaat. Bij IKEA in Dijon stond namelijk een bordje met: "we hebben de kwaliteit verbetert maar de prijs is gelijk gebleven". Het stond er echt! In Frankrijk! Ik moet erg verbaasd gekeken hebben want mijn schatje vroeg meteen waarom ik zo moest grijnzen daarna. Ja moet je kijken, dáár het staat er echt! Ja, in La Douce France, kon ik nog uitbrengen. IKEA is nu niet de slechtste van het pak maar dat de kwaliteit gelijk gebleven is laat zich natuurlijk betwijfelen. Welke producent het ook is, waar ook ter wereld zoiets is met droge ogen niet vol te houden. Rendementen moeten nu eenmaal gehaald blijven worden anders gaan eigenaren onrustig doen. Komt er heibel in de tent en gaat het niet goed met de winkel. Eenvoudig zat. Hoezo gelijkblijvende kwaliteit? De grondstoffenprijzen blijven maar stijgen en niemand die mij zal durven vertellen dat de eindprijs in de winkel daar niet mee omhoog zal gaan. Als de prijzen gelijkblijven zullen de inkoop kleiner moeten zijn en dus het spul goeiekoper en de kwaliteit minder. Immers de kosten van het spul aan de man te brengen blijven ook stijgen (lonen, reklame, belastingen..) Of ik moet iets in mijn lessen economie gemist hebben, maar volgens mij stijgen de consumentenprijzen dan keurig mee.
Tot nu toe heb ik nog nooit gezien dat ondernemens in de retail het verlies met de klant delen, net zo goed als de winst. Zonder winst geen voortzetting van een bedrijf, geen bedrijf, geen werk en geen belastingen. In een notendop is het zo eenvoudig. Nog steeds geldt maximalisatie van de winst. Is dat niet linksom dan maar rechtsom. Dus als de inkoopprijzen stijgen zullen ook de consumentenprijzen stijgen, nogmaals.
In LDF is de economie heftig ontwricht door de spagaat waarin ondernemers terechtgekomen zijn. Belastingen en prijzen blijven doorstijgen en lonen houden geen gelijke trend waardoor consumptie daalt. Daar helpen geen mooie praatjes aan, er moet iets gedaan worden. Helaas draaien politici de knoppen maar al te vaak de verkeerde kant op en klinkt het uit die praatkoppen telkens: "onvoorziene neveneffecten" als een excuus dat ze weer eens hebben zitten dutten in de bankjes van de regeringskamers. Ze laten zich gemakszuchtig telkens door hun ambetenaren maar wat aanleuen zonder zich echt te verdiepen in de oorzaken en gevolgen. Dat de consument geen geldpers heeft betekend heel simpel dat hun nuttig besteedbaar inkomen steeds kleiner wordt. Er zal dan ergens op moeten worden bespaard. Als eerste sneuvelen luxere dingen in die consumtie piramide. Dan vakanties, opleidingen, kleding, voeding... een beetje in die volgorde. Soms kun je geen kant op, eten moet je anders begin je aan de reis over de Styx, leg je het loodje dus. Niet verwonderlijk dat er steeds meer aanspraken worden gemaakt op voedselbanken, schuldsanering, bijstand en een scala aan andere hulp dingetjes.
In onze omgeving zien we al jaren dat het aanbod in de winkels steeds minder luxe of ruim is. Het assortiment krimpt en grijp je steeds vaker en langeduriger mis in de schappen. Prijzen blijven stijgen of volumes en gewichten worden kleiner in de verpakkingen bij gelijkblijvende prijzen. Verkapte prijsvverhogingen. Steeds vaker zie je aanbiedingen waarvan de prijs eigenlijk hoger is dan de oorspronkelijke, om daarna voor een nóg hogere prijs in de winkel te liggen. Winsten blijven nodig. Niet zo merkwaardig is dan om elk jaar weer ingangen van supermarkten geblokkeerd te zien met karrevrachten stront. Boeren krijgen geen eerlijke prijs meer voor hun spullen en zien met lede ogen dat de consumentenprijzen blijven doorstijgen. Het is duidelijk waar in deze productketen de superwinsten worden gemaakt. Ieder voor zich en de overheid moet daar maar iets aan doen klinkt het. Waarop de belastingen maar weer omhoog gaan omdat de boeren weer een extra steunfonds krijgen. Waardoor het nuttig besteedbaar inkomen van de burger er opnieuw op achteruitgaat, men verder gaat krimpen in de consumptie en dus...
De verkeerde richting gaan die knoppen dus op. Maar het is zo makkelijk, gewoon de belastingen omhoog en klaar zegt men, doet men. Onvoorziene nevenefftecten gaan roepen als er weer een staking uitbreekt, maar wel als kamerlid je eigen salaris verhogen, want: indexeren.
Zie? Een minimale inspanning voor een maximaal resultaat. Waarvan dat laatste door iedereen tegenwoordig in twijfel wordt getrokken. Jarenlang is door verschillende regeringen in LDF geroepen dat het helemaal niet slecht met de financiën ging en werden zelfs ministers ontslagen die dat wel durfde te roepen. Decennia lang werden de cijfertjes op zijn Grieks gladgestreken. Nu LDF zo goed als failliet is begint het onrustig te worden in de opperste gelederen want geen nieuwe pluche zetel meer volgend jaar. De kiezer schijnt nu eindelijk in de gaten te krijgen dat Socialisme leuk is voor in de salon bij een goed glas wijn maar verder geen zoden aan de dijk zet. Veel verder dan dat  zal Rechts het ook niet gaan brengen want ook de rechtsen zullen aan knoppen gaan draaien die maar niet de goede kant op willen.
Iets drastischer is er nodig om de zaak weer vlot te trekken in LDF. Niet alleen het besef dat de zaak totaal ontwricht is geraakt is nodig maar men zal van alle kanten een duit in het zakje moeten doen. De een door niet voor elke wissewasje meer te willen gaan staken, de ander door een riant openbaar salaris te bevriezen, uitgaven aan overheidstaken in te perken en diezelfde te verminderen. Gewoon vereenvoudigen, verminderen van wetten en regels. Daarna het op een natuurlijke manier afslanken van het overheidsapparaat. Als gevolg daarvan kunnen de belastingen omlaag en wordt het nuttig besteedbaar inkomen groter. Ook de consument kan eens kritisch naar diens consumptie gaan kijken. Of ze het wel pikken dat een lamp maar zolang mee gaat. Of dat de verf er ieder jaar weer afbladdert en dat je echt niet elk jaar een nieuwe mobiel nodig hebt.
Gaan voor langer bruikbare spullen is minder letterlijke belasting op het miljeu en dus minder belastingen waardoor prijzen kunnen blijven dalen. Het deflatie spook die men ons als waarschuwing voorhoudt is natuurlijk volkomen onzin. Dat dient alleen maar voor de bescherming van de banken en zo. Wie heeft er nu een probleem mee dat boeren meer overhouden aan de melk in plaats van de prijzen te laten stijgen. Dat diezelfde boeren niet 60% van hun tijd aan administratie hoeven te besteden maar op hun land kunnen gaan klooien waardoor er minder gif in onze voedselketen komt. Want minimax is ook hier van toepassing: heb geen tijd dus spuiten maar, gaat een stuk sneller.
Ach het zal wel niet helpen want zijn we eenmaal aangekomen op dat lagere niveau van consumptie, belastingen, overheidsbestedingen zullen er altijd wel weer mensen gaan roepen dat het; of niet voldoende is, óf dat er méér bij moet. Een soort varkens cyclus dus. Eigenlijk zou je een centrale wetgeving moeten krijgen die uitwassen tegen elkaar wegstreept en verhindert dat ze ontstaan. Wellicht dat dat het beste is wat ons kan overkomen: het weggummen van absurdistische situaties in wetgeving en organisatie. Dat zou het ultime MiniMax wel eens kunnen zijn. Gewoon dingen weggummen zodat ze niet meer onstaan of kunnen bestaan. Zou je zomaar eens een groep overgebleven mensen op kunnen zetten die na gedane zaken weer terugkeren nar de maatschappij om iets anders nuttigs te gaan doen. En ja! Laten we er een soort Pokémon spel van maken, jacht op idiote wetten en regeltjes. Diegenen die het meest kosten of grootste belasting of bevolking miljeu of wat dan ook veroorzaken leveren de meeste punten op. De winnaar valt eeuwige roem ten deel en een standbeeld natuurlijk!