Zonne-energie

Deze week kwam ik een interessant plaatje tegen.

bron: http://energyfuture.wikidot.com/solar-resources

Die pagina staat overigens bol van de kennis over zonne energie.

Het grafiekje geeft mooi weer waar het interessant is om in te investeren voor "gratis" energie. Voor je huis, zomerhuis, flat of gemeenschap. Photo voltaïcs en zonne collectoren dus. Ook al blijkt uit het schema dat de hoogste energie dichheid toch in aardolie zit, voor een klein bedrijf of particulier liggen olie, gas en kolen buiten bereik. Dan heb je het wel over miljoenen watjes per vierkante meter. Hoe dit in vredesnaam te rijmen valt met een tonnetje olie is mij een raadsel maar het komt uit de koppetjes van geleerden, dus OK. Nog interessanter zou zijn om de densiteit te vergelijken tegen de prijs per megawat om een idee te krijgen van: wat verdien ik terug aan mijn geïnvesteerde euro en hoelang duurt het voordat mijn installatie zich heeft terug betaald.

Eco-footprint
Om het plaatje af te maken zou ook de ecologische footprint interessant zijn om weer te geven. Namelijk hoe belastend op het miljeu is het produceren van de collectoren, zonder dit keer rekening te houden met het pay back model. Met andere woorden hoevel gas, kolen, hout of aardolie je de komende 10 jaar dan niet meer hoeft te verbranden gekeken naar de uitstoot aan broeikas gassen. Wat vaak vergeten wordt is het transport van grondstoffen, half fabrikaten en eindproducten. Dus wat is de footprint van de transport middellen om het uiteindelijk bij de consument te krijgen. De kostprijs van al dat moois is duidelijk. Dat is de prijs die je aan de meter of kassa betaald. Als je bedenkt dat we op het terrein van Le Mouton Qui Rit ongeveer 216 vacuum buizen hebben opgesteld en je vraagt je af wat daar de eco footprint van is geweest: kwartsglas, diverse metalen, plastics, verf, cement, pur schuim... transport.
Is zo'n installatie dan nog wel te verantwoorden geweest? Hoe lang moet je, dit in schijnbare tegenspraak met wat ik boven schrijf, de installatie in gebruik hebben om dat allemaal te compenseren. Afgezien nog van het gebruikelijke terugverdien model. Feit blijft dat we nu nog maar de helft stoken van de hoeveelheid hout van de jaren voor 2014. De herfst en lente gebruiken we de openhaard alleen nog als bijverwarming, dat scheelt echt een slok op een borrel. De uitstoot aan afvalgassen, roet en fijnstof is in mijn opinie daarmee teruggedrongen met 50%.


SolarFarm 4.0

De tweede grafiek (voortschrijdend totaal) is die van dit jaar. Het verschil met die van vorig jaar zijn duidelijk zichtbaar. Voornamelijk vanwege de herfst uitbreiding vorig jaar mets iets meer dan 50% van het aantal buizen. De gegevens van 2014 en 2013 zijn nog niet helemaal naar het formaat van 2015 omgewerkt maar de eerste resultaten laten hetzelfde beeld zien: de capaciteits uitbreiding is zichtbaar in de grafieken. In 2014 werd echter alleen nog het winter atelier met een laag temperatuur radiator verwarmd. De ruimte bleef in die winter gemiddeld 18 graden. Dat was wel de beslissende factor om de zonneverwarming aan  te sluiten op de rest van het huis.

Helemaal vergelijkbaar zijn de grafieken dus niet. De extra warmte die afgenomen wordt door het hele huis verlaagd de retour temperatuur van het water mengsel meer dan voorheen. Die (relatief) dan weer meer energie moeten leveren om de zelfde ingaande temperatuur te halen. Ook dat zal zichtbaar zijn in de overzichts grafieken. Zo hobby-en we lekker door.

GNU plot
Het maken van die grafiekjes kostte me een paar dagen pielen, want niet zo heel bekend met het gebruikte prgrammaatje: gnuplot. Gelukkig staat het interwebs vol met hints en de basis was eerder al wel gelegd. Nu kan ik eindelijk zichtbaar maken wat de bandbreedte is waartussen de temperaturen van de collector zich bewegen. Wat ook al lang op het lijstje stond was een jaar overzicht. Bleef nog even over welke vorm van de grafiek het duidelijkst zou zijn. Dat vroeg ik dan aan Fannie, Paul en Wim, mijn vaste vraagbaak over dit soort dingen. Na wat gefröbel met de parameters waren we er wel uit.

Voor de geïnteresseerden is dit het script voor gnuplot

set datafile separator ","
set xrange [1:365]
set xlabel "Day of Year" offset -1,-1,-1
set key left top
set term png truecolor
set grid front lc rgb "#888888"
set style data lines
set style fill solid 0.5 noborder
set output "2015.png"
set title "SolarFarm temperatures in 2015"
set ylabel "Temperature C"
set yrange [-20:120]
set ytics 10

# color picker: http://www.w3schools.com/colors/colors_picker.asp

plot \
     '2015.csv' using 1:2 notitle 'SF Max' with filledcurve below x1 lw 1 lc rgb "#ffd11a", \
     '2015.csv' using 1:2 title 'SF Max' lw 2 lc rgb "#e6b800", \
     '2015.csv' using 1:3 notitle 'SF Min' with filledcurve below x1 lw 1 lc rgb "#b3b3b3", \
     '2015.csv' using 1:3 title 'SF Min' lw 3 lc rgb "#A0A0A0", \
     '2015.csv' using 1:9 title 'Mean Avg' lw 3 lc rgb "#1a1aff"

Gnuplot is overigens open software en eenvoudig te installeren op je computertje. Om te zien wat mogelijk is, zoek maar eens op plaatjes van gnuplot op het webs dan sta je versteld wat je er allemaal mee kunt creëren. Daar heb je dus geen prijzig (MS-Office of zo) pakket meer voor nodig.

Afwerking
Niet mijn sterkste punt overigens, afwerking. Toch zijn er aanwijzingen dat het in dit geval een rol speelt. Wat wel verwacht werd door Wim en mij is dat niet alle energie uit de SolarFarm in de vloerverwarming van het apartement terecht zou komen. Het bleek dat er onderweg van de buizen naar het regelpaneel in huis meer dan normaal aan verlies optrad. Dat kunnen we zien aan de vertrek en aankomst temperatuur. Het verlies is aantoonbaar meer dan met de oude transport buizen. Daarmee was het verlies slechts 4 graden. Bij de huidige buizen bljkt dat soms meer dan 10 graden te zijn en tijdens wat ik dan een soort opwarmfase noem zelfs 15 graden. Dat is niet acceptabel vonden we en gaan de isollatie vóór de komende herfst nog eens over doen (sorry Irene en Fannie voor al jullie harde werk). Ondertussen giet ik daar waar mogelijk isolatie korrels in de pijpen en ben begonnen met overige ongeisoleerde delen in mantels te verpakken. Iedere week een stukje. Dat voor de komende winter.

Overwarmte
Voor de zomer situatie krijgen we te maken met een nieuw fenomeen: over capaciteit. Via nederlanders.fr las ik een tip van een koelleiding onder een zwembad. Dat kon natuurlijk makkelijk vertaald worden naar een koelleiding in de grond. Puur energie vernietiging maar als veiligheidsoplossing wellicht noodzakelijk. Ook al hebben we afgelopen najaar het hele circuit in koper uitgevoerd waardoor de overdruk beveiliging nu feilloos werkt je moet je bewust blijven van veiligheid. Temperaturen gaan met deze nieuwe opstelling veel hoger oplopen.  Bijvoorbeeld gisteren was te temperatuur in het collector circuit dik 76 graden, bij een lentezon dus. Met de zomerzon verwacht ik dat het richting 90 zal gaan. Om stoomvorming in de leiding te voorkomen zal het toevoegen van kooppunt verhogende middeltjes nodig zijn zodat stoomvorming pas ontstaat bij hogere temperaturen. 
Een koelleiding is weer een nieuw experimenteel element in de constructie van de SolarFarm. Kan er weer leuk mee gefröbelt worden. Zo zit ik te denken om door middel van een temperatuur beveiligingsklep het koelcircuit wanneer nodig daarmee open te zetten. Zoiets wat ook op de kachel van de CV gemonteerd is, die gaat open als de temperatuur te hoog wordt en blaast dan stoom af. Dat is soms spectaculair en voor sommige gasten beangstigend als ze de stoom horen sissen en  stoomwolken in de gang zien. Voor zo'n klep heb je geen stroom of of computertje nodig, maar is dan ook weer niet te meten en registreren. Wellicht wel de meest elegante oplossing.  Moet dat idee eens tegen Wim aanhouden. Voor mij is het natuurlijk leuker om dit verhaal te programmeren en deel uit te laten maken van het geheel. Hoewel, elke nieuwe schakel die je aanbrengt in de keten kan en gaat uiteraard storing opleveren.
Goed, over capaciteit. Vorige zomer zijn er temperaturen gemeten tot  130 graden, toen knalden de PER slangen uiteraard, want oververhitte stoom en plastic verdraagt elkaar voor geen meter. De koelleiding is 80 meter van 12mm. Die slang is overgebleven van de constructie van de vloerverwarming. Volgens de specs kan het die temperaturen verdragen. Ik ben benieuwd wat deze truuk gaat doen. Anders toch maar een koeltoren zoals Wim vorig jaar al suggereerde. Een ander alternatief is om delen van de arrays af te gaan dekken. Dat bleek vorig jaar vóór de uitbreiding redelijk te werken. Uiteraard zal het wel weer uitdraaien op een combinatie van de drie methoden: koelen via het zwemwater in de nacht, koelen via de koelleiding overdag en tenslotte afdekken van arrays.

Koeltoren
Mocht het niet baten dan kan er altijd nog een soort koeltoren in elkaar geknutseld worden. Beetje gespit alvast op de webs. De meeste suggesties duiden op een omgekeerde warmte wisselaar. Een konisch toelopend geval lijkt de voorkeur te hebben. Als ik dat zo bekijk: een constructie zoals ze gijsers maken. Binnenin lopen leidingen die tegen de binnenwand gesoldeerd zijn en verwarmd worden door de vlam die in de koker brand. Voor de solarfarm zou je iets dergelijks kunnen maken van de overgebleven leidingen en dat in een conisch torentje in de wei neerzetten. Zoiets zou dan minimaal 3 meter hoog moeten zijn omdat je anders moeilijk een stijgende luchtkolom krijgt. De warmtewisselaar onderin (warme lucht stijgt) en laat maar waaien. Wellicht een experiment waard en qua vormgeving ook.

brom: symgrosys.com

Waar in het plaatje water spooiers staan monteren wij natuurlijk de warmte wisselaar.

Brussel

Dinsdagmorgen lazen we over de aanslagen in Brussel. Het nieuws, kranten, alles buitelden over elkaar heen. Uiteraard in CNN stijl oneindige herhalingen. Het is natuurlijk vreselijk wat die barbaren onder bevel van een stel verdwaalde geesten uithaalden. En dat begint onze kant op te komen! De falende veiligheids diensten en het policor die maar bleven roepen "gaat u rustig slapen we hebben alles onder controle" blijken met al dat belasting geld en "1984" stijl aangepaste wetten nog steeds geen vat op het probleem te krijgen. Ondanks al die technologie om letterlijk alles af te luisteren en real time video te analyseren, legers gluurders die alles van je weten en wat al niet meer. Weggegooid geld dus. Er gaan dan ook niet voor niets stemmen op om het over een andere boeg te gooien, namelijk die van sociale controle. Dat werkt veel directer en onmiddellijk omdat men elkaar op negatieve ontwikkelingen of wangedrag kan aanspreken, moeten aanspreken. 

Orchestratie
De onlangs georchestreerde invasie van een mljoen of meer migranten met uiteraard onder hen lieden met twijfelachtige bedoelingen is bovendien bewijs dat het hele veiligheids systeem waar extra miljarden tegen aan is gegooid nog steeds zo lek is als een mandje. We zijn mede daardoor in een imaginaire wereld van schijnveiligheid terecht gekomen. We moeten ons namelijk wél ongerust maken. En wellicht dat we moeten beginnen als burger voorzorgsmaatregelen te nemen. Immers.

diit is dan onze toekomst
bron: the atlantic

kritische noot: Een leger dat in jouw woonomgeving ineens met wapens door de straten loopt kan door regeringen ook zomaar tegen jou en je medebewoners ingezet worden om versneld de 'nieuwe orde' in te voeren.

Omerta
De bomgordel jongen die in Parijs tekeer wilde gaan, uit Brussel, kon zonder de bescherming van zijn buurtbewoners nooit zolang onzichtbaar gebleven zijn. Op zijn minst moeten deze mensen geweten hebben dat ie daar verbleef. Het bestaat niet dat iemand zomaar 4 maanden de benen kan strekken, voor het politie buro nota bene, zonder dat dat iemand in zijn buurt is opgevallen. Er blijkt een vorm van omerta te heersen onder die mensen. En daar raak je denk ik weer een ander deel van de kern van het probleem.

Struisvogels
De multi culti is simpelweg een illusie gebleken. Gepredikt door de struisvogels van het policor die hun koppen diep in het zand steken. Het vreemdelingen probleem was gewoon niet bespreekbaar. Nu zitten de autochtonen en de hardwerkende goedwillende allochtonen diep in de shit want dit gaat nooit meer goedkomen. Teveel wederzijdse haat is ontstaan. Kinderen die opgevoed worden met de idee dat de ander slecht is en dus vernietigd moet worden. In het ene kamp wordt dat wat fanatieker gepredikt dan bij de andere. Niettemin verhevendigen de problemen zich door de diskussie hierover in de taboesfeer te laten hangen. Niet goed. Gewoon je eerlijk uitspreken zonder meteen de racistenkaart te trekken of discriminatie te gaan roeptoeteren, of zoals in een discussie panel andere leden beginnen te overschreeuwen met "ik heb gelijk" type argumenten. Dat laatste is een staaltje van pure intimidatie, de ander aan die tafel die dat overkwam trok zich ook schielijk terug. Een open discussie is er bij sommige allochtone groeperingen dan ook niet meer bij. Sterker nog men zoekt bewust de slachtoffer rol op. Zo kom je er natuurlijk nooit uit. De gasten (immigranten) lijken wel dwingend de gastheer een andere levenswijze, wetten en religie op te willen leggen. Nou ja het lijkt, nee het blijkt! Generaties lang worden de kinderen ingeprent dat de autochtonen slecht zijn en om zeep geholpen moeten worden. Het trieste is dat wetten gewoon niet worden gehandhaafd vanwege de taboesfeer die om deze problematiek hangt.  Dat dat wordt uitgebuit is vanzelfsprekend.

Wetten
Illegaal immigreren is gewoon niet toegestaan hè. Visumpje aanvragen en klaar. Een elegante oplossing want wetten die reeds bestaan, waarvan men zich op de hoogte had kunnen en moeten stellen. Dan houdt je controle. Zeker, vluchtelingen is weer een ander verhaal. Indien authentieke vluchteling, opvangen, anders terug naar oorspronkelijk vertrekpunt. Ook daar bestaat al voldoende internationale wetgeving voor, dus wat is het probleem?

Alphabetiseren
Bij opgevangen vluchtelingen moeten we vooral niet nalaten de analfabeten te gaan scholen. Geletterden een opleiding, bij- of omschoing te geven. Om het even waar onze gasten zin in hebben. Daarmee geef je ze een startkans in onze maatschappij en verhinder je de verloedering en ghetto vorming. De taal van het gast-land leren schijnt ook te helpen. Het kan niet zo zijn dat mensen die al mer dan 20 jaar in een gast land wonen de lokale taal niet eens hebben leren spreken. Dan vind ik, ook al zouden de gasten direct na hun opleiding weer naar hun thuis land terug keren, al dan niet inclusief oprotpremie, dan nog heeft dat direct een positief effect op de toestand in de wereld. Geïnformeerde mensen laten zich niet zo makkelijk meer voor het karretje van een verdwaalde geest spannen.

Bedoelingen
Maarja hè wie ben ik om zoiets te mogen suggereren. Vluchtelingen, migranten of wat voor mensen dan ook die vanuit de zandbak in het zuiden of oosten naar het westen trekken, zijn zielig, worden bedreigd in hun bestaan, hebben goede bedoelingen, want anders zouden ze hiier niet heen komen. Droom lekker verder.

Grayson Perry

Op de terugweg naar huis maakten we vorige week een stopover in Maastricht om een tentoonstelling van Grayson Perry te gaan zien. Eigenlijk hadden we niet zoveel puf meer over van de trip in NL en wilden we alleen nog maar naar huis. Gelukkig hebben we dóórgezet want wat we te zien kregen was die moeite echt wel waard. Het Bonnefantenmuseum is een modern museum met een pracht van een kamerbrede houtentrap die naar de bovenste verdiepingen leidt. Imposant. 

Het toegangskaartje is een sticker die je op je blouse moest plakken, dat werd zeer galant gevraagd. Die suppoosten hebben sowieso een pluim verdiend. Als je de voorkomendheid zag waarme ze met het publiek omgingen. Galant en attent voor de gasten. Dat hebben we wel eens anders meegemaakt. Vaak dus zoiets als: "Je mocht blij wezen dat je überhaupt toegelaten werd in het museum, en pas op hè, we houden je in de gaten!". Hier krijg je echt het gevoel dat ze blij zijn je te mogen ontvangen, wát een verademing. Ook de tentoonstelling zelf. Ruim opgezet met een neiging niet álles te willen laten zien maar een goede mix van het werk van Perry. Opgesteld zo, dat je er ruim omheen kon lopen, kon gaan zitten en staan staren.

Zo dan.

Stel je een mix voor van Gaúdi, Salvador Dali en Andy Warhol. Verpak dat in een roze strik en verklaar het werk met een vette grijns: een spel tussen waanzin en genialiteit. Dan heb je het beeld wel te pakken. 

Een zichzelf geen keramist noemende beeldend kunstenaar met natuurlijk potten, grote jongens, maar ook wandtapijten, gietijzeren sculpturen en alles daartussen om de vrije loop te geven aan zijn waanzinnig kunstzinnige uitingen. Door zijn werk heen voel je die uitnodiging om te gaan nadenken over wat je ziet, doet en denkt. Dan weer werkt het provocerend en dan weer geniet je gewoon van wat je ziet. Of je nu naar een vaas of een tapijt of een beeld kijkt het is letterlijk en figuurlijk volgepropt met symboliek in een barokke overdaad.
Mooi? Sommige stukken wel en er zit, in mijn ogen, zeker ook bagger tussen. Een vaas waarvan je eigenlijk wel kon zien dat ie tijdens het draaien in elkaar aan het zakken was geweest maar met ruim voldoende teksten en versieringen dan toch in zijn lelijkheid weer iets kunstzinnigs kreeg. Anarchie in de kunst, dat trok me wel aan. Overigens zegt ie zelf dat zijn kunst niet altijd kunst is maar een aansporing voor of uitnodiging om... wat je er zelf van vind, voelt en denkt te onderzoeken.

The adoration of the cage fighters

Kijk die tapijten! Bijna een vorm van autobiografie in formaten van 3 x 4 meter en soms groter of langer. Je kent die plaatjes wel, waar je iedere keer weer iets nieuws in ontdekt, of meer detail of weer iets anders grappigs. Deze jongens zijn zoiets als een stripbook maar dan in één enkele pagina samengeperst. 

The vanity of small differences
klik voor veel groter

Dit uitstapje geeft weer nieuwe inspiratie. Zo is vorig jaar mijn potten maken op de achtergrond geraakt door verbouwingen en zo, dit jaar is er weer nieuwe impuls er iets van te bakken.

Cuisine LMQR

De keuken van Le Mouton dus.

bron: marmiton

Er zijn een paar onderwerpen die vrijwel standaard in deze blog voorkomen. Zoals de SolarFarm, LeMoutonQuiRit himself uiteraard, keramiek, technologie, wat er zoal om ons heen gebeurd, wat me opgevallen is in de rest van LDF en waar ik dan zonodig een mening over moet ventileren... en zo voorts. Eentje springt er voor mij wel uit. Namelijk l'Art du table, voor mij wel een van de meest favoriete, ook al schrijf ik daar niet zoveel over de laatste tijd.
De winter periode is voor Fannie en mij altijd een periode om verder te experimenteren in de keuken. Samen zijn we weer bezig geweest en richtten we ons dit keer een beetje op de klassiekers. Enerzijds om mijn technieken wat op te vijzelen en anderszijds: wat gaan we onze gasten de komende zomer voorschotelen.
Zo zijn er de Provençaalse taart, Poulet Grandmère en Boeuf Stroganov die in de top 10 terecht zijn gekomen. De medaillons filet Mignon in paprika roomsaus is wat gezakt in de ranglijst. Voor de winter periode komen uiteraard ook de Pot au Feu, Boeuf Bourguignon en de Choux Croute in beeld. De nieuwste truc is om die gerechten langzaam te laten garen op standje vier van de kookplaat. Rond het middaguur op de plaat zetten in de avond opscheppen. De choux croute werd dit keer in de tajine gegaard, je weet niet wat je proeft! We hebben wat met verschillende witte wijnen geëxperimenteerd, de medium wijnen doen het nog wel het beste, die geven een vollere smaak aan hat gerecht. Zoals daar zijn de merlot's, de Chardonnay en Chablis.
Het wijntje erbij mag wel 'matig droog' zijn, ook deze winter weer wat nieuwe wijntjes geprobeerd. In onze eigen voorraad onder het stof vonden we nog flessen uit 2002 en 2004, een traktatie. Je weet niet of alle wijn zo lang goed is te bewaren maar af en toe hadden we een fles waar we meer van wilden: Bois de Sian. Helaas bleef het vaak bij die enkele vergeten fles. De Beaujolais Nouveaux komt over een paar weken op de markt en die is dit jaar behoorlijk goed op smaak als je afgaat op de proef avond in Melincourt afgelopen november. Koop een doosje, daar ga je geen spijt van krijgen. Uiteraard probeerden we ook de oude getrouwen als Bordeaux Supérieur, Graves Supérieur, de Ile de Beauté (Corsica) en Luberon. Het jaar 2014 is een goed wijnjaar geweest, nu al zeer rijk smakende wijnen. Die van 2012 komen nu op dronk en het stelt niet echt teleur, wel met alcohol percentages aan de hoge kant van 14%. Je krijgt bij dat soort percentages al snel een beetje die ethylsmaak in je mond. Helaas té zwaar voor aan tafel, té krachtig om er niets bij te knabbelen. En dessertwijnen zijn het nu ook niet echt. Kortom, je moet het treffen met dit soort wijnen. In het prijs segment van +10E kom je aan de Mouton Cadet, de wat betere Morgon en Médoc wijnen en de St. Emilion. Bij Lidl lag van de week zomaar een St-E grand cru voor 'slechts' 13 euries. Dergelijke wijnen zijn écht de betere voor aan tafel. Grand Cru is zo'n beetje de topwijn van een bepaald 'merk'. Dan vragen we ons af of je met dergelijke wijnen dan nog wel een hebbelijke maaltijdprijs zou kunnen aanbieden.

Vlees
Met het vlees is wat merkwaardigs aan de hand. Door de ziektes mochten uit bepaalde streken geen dieren vervoerd worden. Dat komt nu vrij en de prijzen van bijvoorbeeld varkensvlees is behoorlijk gedaald, tot zo'n beetje 6-7E. Zelfs het kalfsvlees zakt onder het tientje als je een beetje goed zoekt.
Dat de prijzen dalen stoort me niet zo, ook niet dat de gemiddelde kwaliteit een beetje minder is dan we gewoon zijn. Wat me wel stoort is dat er blijkbaar steeds meer water in het vlees gepompt wordt. Zo'n smoes als: "dan wordt het lekker mals" gelooft toch geen idioot meer. Een kilo water kost 0.07 cent. Een kilo vlees gemiddeld 800. Dan hoef je niet te kunnen rekenen waarvoor het water verkocht wordt in de supermarkten. Bij sommige ambachtelijke slagers lijkt het anders. Hoewel je daar geen vlees koopt van onder een tientje. Ook weer zowat. De verzadiging van de markt van vlees schijnt geen invloed op de prijzen bij de ambachtelijke slager te hebben. In Luxeuil is nog steeds de ambachtelijke islamitische slager. Daar gaan we binnenkort bij wijze van markt oriëntatie maar weer eens een bezoekje aan brengen. Eens kijken of deze diens standaard heeft behouden.

Brood
Van de week had ik een hele discussie over croissants. Waar haal je nu eigenlijk de beste. De een zegt Selles, de ander zegt die bakker in Demangevelle was goed maar is helaas al weer verdwenen. De bakker in Vauvillers waar wij vaak brood halen bakt prima brood maar de croissantjes zijn beslist minder. in St. Loup zijn ook een paar bakkers met prima croissantjes. Die in Conflans-sur-Laterne is echter onverslaanbaar, betere dan die heb ik nog nooit gehad. Precies de juiste maat en geen reuzel of palmolie. Croissants horen met roomboter gebakken te worden, ja dat kost weer een paar centen meer. Helaas is dat bij de meeste bakkertjes niet zo. Niet alleen dat je het inferieure vet onmiddellijk proeft, er blijft ook een vettige film in je mond achter, soms zelfs tot op het ranzige af. Dan weet je zeker dat die bakker niet je favoriet gaat worden. Die bakker in Vauvillers bijvoorbeeld. Diens croissants verschillen nogal eens van kwaliteit. Dan proef je dat ranzige vet, dan weer palmolie of een mengsel daarvan en heel af en toe is het gewoon een correcte croissant met roomboter gebakken. Net alsof de bakker het vet op een optiemarkt koopt en dan het goedkoopst mogelijke vet inslaat. Let maar eens op bij een willekeurige bakker, als er geen "au beurre" (roomboter) bijstaat dan zit er heel iets anders in dan dat. Onlangs is er ook weer een nieuwe bakker gekomen in de bakkerij bij de Hypèr in St. Loup. Daar bakten de laatste tijd de verkoopsters zelf het brood en dat proefde je. Nu is het brood weer in orde en kopen we dan ook weer regelmatig brood daar. In Faverney zit een bakkertje die nog op hout bakt. Koop een extra brood daar want als ze thuis zitten te wachten op brood worden ze teleurgesteld. Het begint bij ons altijd met het kontje, maar je blijft er van knauwen. Dan is, voordat je thuis bent, dat ene brood zomaar op! Mijn delicatesse is kakelvers brood, een dikke lik roomboter, een paar halen pindakaas met stukjes en een mespunt sambal oelek. Lek-kerrrr! In Bouligney zit een bakker die het bij ons echt verprutst heeft, die verkocht een keer voorgebakken brood, zo uit een plasticje even oppiepen en alstublieft versgebakken. Jakkie, veredeld karton was er niets bij. Daar kopen we dus nooit meer brood. Uiteraard kun je in de supermarkten zelf ook brood kopen. Dat is in de meeste gevallen niet aan te bevelen. De broden daar smaken naar het bovenvernoemd karton, zijn niet knapperig en hebben niet altijd de juiste luchtige structuur. Smaken meestal nergens naar. Het is gewoon een kwestie van uitproberen en blijven zoeken totdat je een geschikte bakker vindt.