29 september 2014

LMQR 3


pax romana bron wikipedia
Het schijnt de tijd van herdenkingen voor de 2e wereldoorlog te zijn. Dus zie je documaintaires op de teleevee per dozijn, via youtube en andere kanalen voorbij komen. Bij het zien van dat soort gruwel vraag je je altijd dingen af als waarom de mensen niet als goede buren naast elkaar op dezelfde planeet kunnen leven. Op ZDF neo zag ik een serie over veroveringen in alle delen van de wereld waardoor uiteindelijk wereldrijken ontstonden. Keizers en koningen die hun macht over de hele wereld wilden uitoefenen.

Hoe heette dat ook al weer? Oh ja: Pax Romana! De serie liet haarscherp zien welke rijken ontstonden, ondergingen en waarom.

ottomaans rijk; bron
Denk hierbij eens aan het Carolingische rijk, Ottomaanse, Maya en Inca's, nog wat rijken daartussen, de Habsburgers, een soort van Franse revolutie, Britain rules the waves, de Nazi's...
Trouwens, zou er nu zoiets als Pax Americana in de stijgers staan? Dit dan middels een met grof geweld uitgevoerde onderdrukking van de rest van de wereld. Immers, als je het er niet mee eens bent wordt je platgebombardeerd. Ten oosten van Europa waren de “kalifaten” (en andere vormen) die niets anders deden door de eeuwen heen. Japan en China ietsjes verder op, vormden verscheidene keren een grootmacht, gingen ten onder aan corruptie, hebgier en machtshonger. Zoals dat in de geschiedenis blijkbaar bij alle gevormde rijken ging, gaat en voorlopig zal gaan. Vele volksverhuizingen waren voor, tijdens en erna, het gevolg. Wat diepe ellende betekende voor die volkeren die woonden op de plekken die door de volksverhuizers werden overspoeld. Volkeren of stammen die daardoor al of niet werden uitgeroeid, verdreven of in het beste geval werden geassimileerd. Wat is nieuw?
Ik vraag me ook weleens af waarom iedere nieuwe dictator, directoraat, politburo... het idee van een Pax Romana heeft en de complete wereld onder diens beheer wil krijgen. Dat dat altijd gepaard gaat met geweld, onderdrukking en/of ethnische zuiveringen zal niemand verbazen.

Wat mij ook blijft verwonderen is dat we na al die duizenden jaren van oorlogen en moorden niet geleerd hebben om samen met elkaar als goede buren van deze aardkloot gebruik te maken. Niemand immers kan ontsnappen naar een andere wereld, dus wat voor zin heeft al dat bombarderen en afslachten van je buren. Ook al zou het zo kunnen zijn dat we in een vliegende schotel kunnen emigreren naar een andere planeet, dan nóg zullen tegelijkertijd inter-planetaire oorlogen ontstaan. Gewoon omdat we zo onbeschrijflijk hardleers zijn en machthebbers het blijkbaar nooit zullen accepteren dat anderen simpelweg recht hebben op hun eigen cultuur en overtuiging.

Over het midden-oosten gesproken. Van de week vond ik een stuk op een blog die op een redelijk neutrale manier het ontstaan van de midden oosten misère beschrijft. Een mooi stukje werk en geeft een boel achtergrond informatie. Na het lezen kun je eigenlijk alleen nog maar zeggen: “Wat een enorme janboel maken we er toch van!”

Schapies

De tijd van het verkopen van lammeren is weer aangebroken en is er bepaald welke lammeren hun ruime weide gaan verlaten. Uiteraard worden eerst de rammetjes verkocht. Daarna volgen de ooilammeren. Meestal zijn dat er twee of drie. Zo staan er een stuk of 6 lammetjes op de verkooplijst, en ga ik w.s. de winter in met een stuk of acht ooien die dan overblijven.

Officiëel moet je van geboorten, overlijden en verkopen een sluitende boekhouding bijhouden. Formulieren worden dan ingevuld waarbij zowel de verkoper als de koper een exemplaar houdt. In geval van sterfte geef je dat formulier mee aan de karkassen opruimert. Dieren minder dan 40kg mag je zelf in de grond stoppen, wat hier ook wel eens gebeurd.

Dat ter zijde, rond deze tijd wordt je dan af en toe gebeld door een klant die al eerder schapies heeft afgenomen. Zo ook Allain, die neemt ieder jaar een of twee rammetjes af. Voor de slacht zegt ie ;=) Daar twijfel ik eigenlijk een beetje aan omdat hij vaak meerdere exemplaren wil. Voor eigen slacht lijkt me er eentje toch wel voldoende. Of misschien heeft ie een heel grote familie. Afijn, hij zou op een middag komen waarop ik niet thuis zou zijn, dus had ik aan Louise gevraagd een oogje in het zijl te houden en de betaling in ontvangst te nemen.

Louise kwam terug met een verhaal over het vangen van de rammetjes waarvan ik echt heel erg moest lachen. Nu wist ik dat er 4 rammetjes waren en Allain vroeg er om twee, dus dat moest wel goed komen. Ik gaf hem wat tips om de schapies in te vangen zodat hij op zijn gemak de beste er uit kon zoeken. Het enige wat hij hoefde te doen namelijk was wat Bix (voeder brokjes) in de voergoot te mikken en rammelend met een bakje brokjes de schapies naar de stal lokken. Als een meute hongerige wolven werpen de beesten zich dan op de lekkere hap in de trog en als alles binnen staat mik je op slinkse wijze de deur achter hen dicht. Binnen een paar minuten ben je daar mee klaar. Niet zo bij Allain en zijn maten. Die lopen dus met een bakje Bix de wei in, rammelen wat en hop binnen een tiental seconden hebben de schapies in de gaten dat er wat te knagen valt. In gestrekte draf komen ze dan op jou als degene met het bakje Bix in de handen af en heb je daarna maximale belangstelling van de wolbalen. Tsja, als je dan vervolgens een snoekduik neemt om een lammetje af te vangen dan grijp je vaker wel dan niet in het luchtledige. Allain en zijn maten gingen dan ook regelmatig tegen de vlakte. Volgens Louise liepen ze achter de lammeren aan te jagen als een stel klapwiekende vogelverschrikkers. Ik zie het helemaal gebeuren, en het moet voor Louise een prachtig spektakel opgeleverd hebben. Stikkend van de lach kon ik nog net uitbrengen dat je dat dus niet bij deze kudde moest doen. Die stormen namelijk elke windrichting uit bij onraad en is het daarna een totaal zinloze oefening om de beestenbende alsnog in de stal te krijgen. Zucht, sommige fransjes willen gewoon niet luisteren naar een étranger, ze weten het immers veel beter hoe dat toegaat?!

Hoe ik dan binnen een paar minuten al die voddebalen in het hok heb staan zonder ook maar een stap gelopen te hebben, geloven ze nooit van je. Ben toch geen schapen fluisteraar, niet? Nou dan. Volgens mij is het gewoon rustig je beesten lokken, je kalm opstellen en net zo kalmpjes doe je de deur achter ze dicht. Dan kan er rustig geschoren, ingeënt of beesten uitgekozen worden. Sans problème of opwinding.

Ook BP en diens kornuiten, telkens tot mijn opperste verbazing, gingen altijd als een stelletje randdebielen achter de schapies aanjagen. Stonden ze daarna met open mond te kijken hoe gemakkelijk die wolbalen het hok in gingen als ze eenmaal bekomen waren van het rondrennen van die gekken in de wei. Slechts met behulp van een bakje bix en wat sussende lokgeluidjes.

Krijg je dan zo'n verhaal over het geschutter van Allain te horen dan moet je wel weer enorm lachen. Uiteindelijk hebben ze maar één rammetje te pakken gekregen. Er was ook maar een rammetje hielden ze, moegestreden, stug vol. Volgens de officiële registratie zijn het er toch heus echt vier. Och ja, dan kun je zeggen wat je wilt, geloven doen ze een buutnlaander tóch niet. Want zij weten het immers beter. Alhoewel ik denk dat als je twee grote eieren onder een schaap ziet hangen het in het algemeen betekent dat het een mannelijk dier is. Maar dat terzijde.

Het beeld van klapwiekende vogelverschrikkers achter een paar flitsendsnelle lammetjes aan jagende betweters zweeft nog steeds voor mijn ogen. Jammer dat ik dit niet met eigen ogen heb kunnen zien, dan was ik van het lachen niet meer bijgekomen.

20 september 2014

ROFL


Ik zit te schuddebuiken van de lach in mijn stoel. Waarom? Dat moet ik ff uitleggen. Ik zit namelijk te kijken naar de algemene beschouwingen van de tweede kamer in NL.

Als het niet zo tragisch was dan had ik inderdaad rollend van de lach op de vloer gelegen; ROFL heet dat in newspeak. Dan heb ik het over de op je lachspieren werkende vertoning in de tweede kamer. De situatie is eigenlijk te tragisch voor woorden, of beter gezegd: het is pathetisch. Of moet er gezegd worden: dat een kluitje overbetaalde pannenkoeken in een vergaderzaal een zodanige minachting voor hun electoraat aan de dag legden dat mij het schaamrood op de kaken doet komen. Nabeschouwingen heet dat. Een klucht in de ware zin des woords wás het. Een stelletje kwajongens die voor de bühne elkaar de vliegen aan het afvangen waren met lege frasen en nietszeggende met open voor elke interpretatie vatbare woord braaksels. Monthy Python had daar de uitdrukking voor van “Talking Heads”. Zette je het geluid uit dan bleef er inderdaad niet veel meer van over dan dat. Keek je naar de beelden van wat er in de zaal zat dan was het wel ongemeen druk bezet met talking heads. Iedereen zat echter wat anders te doen dan geïnteresseerd te luisteren, mensen die in het oog van het volk voortdurend zaten te twitteren of iets te face-book-en. Met elkaar te smoezen, cartoons te krabbelen en gewoon ronduit te gapen. Eigenlijk een ongegeneerde minachting voor de spreker. Wát een vertoning. Dat moet een land in crisis besturen kwam in me boven. Dát moet besluiten nemen, doorpakken, aktie doen. Mijn geliefde clown Wilders trok diens overbekende retoriek uit de kast en had warempel een momentje waarin de verzameling brulapen even onder de indruk waren. Héél eventjes. Alsof alles in dat ene moment samen kwam en men begreep waar het om ging. Het tweede momentje raakte helaas verstrikt in warpraat en kwam daardoor niet over. Jammer. Hij heeft echt wel een paar punten die de aandacht verdienen. Zoals: waarom gaan er miljoenen naar anderen terwijl de eigen voorzieningen afgebroken worden. Waarom doet de regering niets aan het steeds nadrukkelijker worden van racistische uitingen tussen allochtonen en autochtonen en men niets doet aan het wederzijds respecteren van de rechtstaat en democratie waarop de huidige politiek zich zo voorstaat. Hij kreeg het niet over de bühne door al diens gebral en politieke spelletjes die hij speelde. Een volgende keer beter, al kan ik nu al wel voorspellen dat het nooit wat gaat worden met hem omdat hij overduidelijk die staatsman eigenschappen mist die ons land zo dringend nodig heeft. Het blijft staan dat een dergelijk leger aan struisvogels een kritisch geluid nodig heeft, alleen jammer dat het zo rottig zijn mond uitkomt.

Afijn, exit Wilders met een nauwelijks ingehouden triomfantelijk hoongelach van diens tegenstanders die beseften dat de clown opnieuw nét de plank heeft misgeslagen. Op dat éne momentje na dan. Alleen vrees ik dat de meeste kijkers dat ontgaan is.

Next.

Een minister president wiens favoriete hobby het is op zijn handen te blijven zitten. Een van de heetste hangijzers, de belasting hervorming, schoof hij laf-laf-laf (in Wilders' terminologie) door naar een volgend kabinet. Ook zo'n geweldige truc. Risico dragende zaken (lees: zetelverlies) door een volgend kabinet laten uitvoeren zodat het jouw regering nooit aangewreven kan worden, want: niet politiek verantwoordelijk. Uiteraard was dit wel hét moment geweest om te kunnen stralen in de ogen van het volk. Een enorm gemiste kans dus. Rap daarna klonken er in de wandelgangen geluiden uit de spraak openingen van diens marionetten: té gecompliceerd, té verstrekkende gevolgen, enzovoorts, om dit zomaar even te kunnen aanpakken. Daar moet goed over nagedacht worden. Dat laatste is natuurlijk lingo voor: daar gaan wij onze vingers niet aan branden en gaat ons zetels kosten. Opnieuw, dat laatste is natuurlijk waar dat soort paljassen als de dood voor zijn. Verliezen ze hun overbetaalde bezigheden ook nog eens. Ook al zou het de economie een enorme zet in de goede richting geven, dan nog niet. Dus nooit. Doorschuiven naar een volgende regering is gewoon een herhaling van zetten die ieder jaar weer door de dan op het pluche zittende pannenkoeken uitgevoerd zal gaan worden. Met een half oor luister ik dan nog naar een zich op de borst kloppende MP over dalende werkeloosheid waar diens apparaat vanzelfsprekend part nog deel aan had. Hij was wel zo wijs om die daling niet te claimen. Doorpakken met maatregelen, hó maar. Wel schrappen op de algemene voorzieningen maar het overheidsapparaat goeiekoper maken dáár hoorde je hem niet over. Een op de zeven werkende mensen zijn rijksambtenaar, de gemeentelijke en provinciale werkers niet eens meegerekend. Veertien procent is dat! Met de provincies, lokale overheden en geliëerde organisaties meegerekend is dat een kwart van de werkende bevolking. Met een werkeloosheid van nog eens 12.1% komt dat neer op dat meer dan 33% van de (mogelijk) werkende bevolking voor wat betreft inkomen leunt op de rest. Afslanken van het apparaat zou daarom behoorlijk zoden aan de dijk zetten. Nu niet gaan denken van: ontslagen ambtenaren gaan ook weer op het nationale budget drukken. Want ontslaan is geen oplossing. Maar vertrokken ambtenaren via de achterdeur als ZZP-er inhuren werkt ook niet. Dát is slechts window dressing. Vervolgens taken zonder voldoende  bijbehorend budget doorzetten naar lokale overheden idem. Dit dan verkopen als bezuinigingen op de rijksbegroting is ijzingwekkend dom te noemen. Die truc gaat meer problemen opleveren dan dat er mee opgelost wordt. Denk alleen maar aan de volksverhuizing die gaat plaatsvinden omdat je bij de ene gemeente veel makkelijker een gratis huis krijgt dan bij de ander, of langer van een uitkering gebruik kan blijven maken dan in steden als Amsterdam om er maar eentje te noemen. Dit soort dingen werkt nu eenmaal op een ongekende schaal corruptie en willekeur in de hand.

Het belasting stelsel vereenvoudigen zal tientallen jaren gaan kosten, klinkt het. Dat kan vertaald worden in: we gaan alleen wat cosmetische zaken aanpakken zolang dat maar geen risico op zetelverlies meebrengt. Nou ik kan jullie helpen, reutelde ik naar het scherm toe. Dat heb ik in een week voor elkaar.

Hoe zou ik het doen, zo'n belasting hervorming?
  • Een eenheids tarief, zeg 35% op inkomen, in welke vorm dan ook. De rest aan inkomstenbelasting, heffingen en toeslagen wordt afgeschaft.
  • Sociale en volksverzekeringen betaal je in een keer via een premie aan de verzekeraar, of dat nu een overheidsorgaan is of niet.
  • Accijnzen en dergelijke worden bij de BTW ingebouwd en die wordt verlaagd naar 10%. Geen uitzonderingen op diensten of zo.
  • Ondernemingen en particulieren betalen eenzelfde tarief.
  • Geen maffe aftrekposten en subsidies meer. Aftrekposten en subsidies zijn namelijk verkapte prijs opdrijvers.
  • Afschaffen van geïndexeerde verhogingen van bijvoorbeeld huren en zo, laat de prijsvorming gewoon aan de marktwerking over waarbij de overheid als consumentenwaakhond blijft fungeren.
  • Iedereen bouwt zelf zijn pensioen op via speciale pensioen rekeningen bij overheid, banken of verzekeringsbedrijven. De premies betaal je van/over je netto inkomen dus betaal je over je opgebouwde pensioenrechten later ook geen belasting meer.
  • Kapitaal belasting, stoepbelasting en ga zo maar door vervallen door het bovenstaande. Gemeenten en diensten worden namelijk uit de centrale pot betaald voor het leveren van diensten.
In de back-office zorgt de centrale overheid voor de verdeling van de belasting inkomsten, daar moeten niet allerlei organisaties voor opgetuigd worden of diverse diensten zich mee hoeven te bemoeien. Verhogingen van die 35 & 10 dat is wat het volk wil weten en hoe de buit onderling verdeeld wordt wie interesseert dat nu zolang het service level gelijk blijft.

Zo maak je het hele stelsel voor iedereen transparant, niemand heeft meer een belastingconsulent nodig om diens formulier in te vullen. Alles is al bekend bij de belastingdienst. Met een dergelijk stelsel is niemand meer geïnteresseerd in belastingontwijking of iets dergelijks. Want bij uniform verdeelde lasten krijg je ook geen neigingen om je kapitaal in het buitenland te stallen. Je ziet namelijk de redelijkheid in van belasting betalen zolang dat redelijke proporties heeft. Je enige zorg is dan nog om een vereenvoudigde rapportage in te leveren van je op je inkomen drukkende uitgaven. Als particulier heb je die niet meer, als bedrijf trek je alle kosten van je winst af die bijgedragen hebben aan het maken van die winst. Dat je reisjes naar de Bahama's geen toerekenbare bijdrage heeft geleverd aan je winst moge duidelijk zijn. Ook hiervoor geldt dat de neiging om dergelijke strapatsen uit te halen goeddeels zullen verdwijnen. Juist omdat het systeem simpeler is en beter gebalanceerd.

In totaal ben je dus ongeveer de helft van je inkomen kwijt. Maar daar staat tegenover dat gezondheidszorg, onderwijs, openbare diensten, door overheid onderhouden zaken als musea en zo verder gratis zijn. Dat je dagelijkse levensonderhoud een heel stuk goedkoper wordt en de welvaart toeneemt. Dat je meer geld hebt om te besteden of te sparen, of in je pensioenfonds te steken. De werkeloosheid zal in een klap drastisch afnemen en de mensen die zinloze administratieve bezigheden hadden komen zeer snel weer aan ander werk. Daarmee dikt het overheidsapparaat nog sneller in en komen de kosten daarmee onder de 4.5% drempel van het BNP te liggen. Dat percentage is ooit eens door een macro econoom vastgesteld. Alles wat daarboven kwam zou een averechtse werking op de economische en sociale ontwikkeling van een land hebben.

Zo simpel is het dus. Gewoon de huidige belastingwetgeving over boord gooien en opnieuw beginnen. Deed ik in mijn vorige beroep ook. Als het geheel te ingewikkeld was om daar verstandig iets aan te kunnen verbouwen begon ik gewoon van de bodem af aan weer opnieuw. Hierbij bleek dat hoe eenvoudiger je het hield des te makkelijker het zaakje kon worden onderhouden of te gebruiken was.

K.I.S.S. als motto dus.

Geloof me of niet, maar kijkend en luisterend naar het gekissebis dat plaats vind in de Assemblé Nationale van Frankrijk geeft precies hetzelfde beeld. En ik kan me heel goed voorstellen dat dat ook zo gaat in de kamers van Griekenland, Italie en Portugal. Vier landen die hard nodig dingen over boord moeten gooien om de zaak weer op de rails te krijgen. Erger nog, ik ben er van overtuigd dat bij geen enkel land ter wereld het er beter aan toegaat. Maar ja, je goed betalende zeteltje behouden is voorlopig belangrijker dan schoonschip te maken.

Je lacht je te pletter, toch?

Sluit ik af met een citaat: “als de oorlogsuitgaven van één dag aan de hulpbehoevenden besteed zouden worden was het honger probleem binnen een jaar uit de wereld.”

5 september 2014

LMQR 2



Fastfood

Eten uit de gemiddelde fastfood keten is een beproeving die ik misschien 2 keer per jaar onderga. Gewoon op weg naar een of ander gat in de wereld krijg je rond het midi trek. Meestal negeer je dat maar die 2 maal per jaar martel ik mezelf met een big burger en een soort van milkshake. Vanochtend las ik een artikel over zogenoemde “secret food” van diezelfde fastfood ketens. Denk je nog: ”Ha, morgen naar Epinal om verf en zo te halen, gaan we het beleven?”
bron: hackthemenu.com

Tegen beter weten in begin ik het artikel op hackthemenu.com te lezen. En ach, hoe je die shit ook her-rangschikt het blijft dezelfde kleffe hap die gewoon op geen enkele manier goed te praten valt. Of je moet jezelf en keertje willen kastijden, dan wel natuurlijk.

bron: hackthemenu.com

Dan zie ik die Quadstacker van Burgerking in het lijstje staan. Bijna het ding, wel een heel stuk kleiner, wat ik op EpicMealtime gezien heb en me het idee gaf á la Quadstacker. Met betere ingrediënten natuurlijk. Bij EpicMealtime is alles gargantuesque (over de top) en daardoor komt wat ze maken erg overdreven over. Want wie maakt er nu van 5 kilo vlees een hamburger-taart. Een ander gerecht hier in Le Mouton Qui Rit is ook van EpicMealtime afkomstig: een soort van beef Wellington. Dat recept, aangepast en aangevuld als wel teruggebracht naar gewone proporites en ingrediënten voor de normale keuken - nou ja wat heet normaal - maakt een mooie hoofdschotel. Een aantal variaties op het thema zijn al eens aan de gasten opgediend.
Al een tijdje loop ik rond met het idee om die hamburgertaart om te bouwen naar passabele afmetingen. Denk je dan: “Als ik dat nu eens combineer met die quadstacker, wat betere patty van echt puur gehakt gemengd met wat kruiden uit de tuin, teentje knoflook erbij, verse groentes en in plaats van die kleffe broodjes (ook bij EM overigens) zelfgemaakte pâte brisée (faite maison dus). Slaatje bla ertussen, een minimum aan sausjes enzo erbij en stapelen maar."
Volgens mij wordt dat smullen. Mooi opmaken, salade en zo, hop op tafel. Overleg ik nog of je in plaats van pâte brisée ook feuilletée zou kunnen gebruiken maar dat moet je dan wel eerst licht voorbakken verwacht ik anders wordt het een kleffe hap.
Daar ga ik het weekeinde eens ff fijn mee experimenteren. Fotootje volgt met de update.

Zwembad

Nog steeds is het badwater goed zwembaar, 26+ graden. De zonneverwarming doet het goed. Als de zon maar een klein beetje door komt dan klimt de temperatuur gestaag. In deze nazomer hoef ik niet bang te zijn dat het water te warm wordt. Wat je tegen begint te houden is de wind die steeds kouder wordt. De pret zal tegen eind september wel afgelopen zijn.
Deze zomer hebben we het terras rondom het zwembad afgemaakt, het ziet er zo nog veel beter uit.
Ook het pomphuisje is weer gerepareerd en afgewerkt. Dat was met de voorjaarsstorm nogal gehavend uit de strijd gekomen.

Parkeerplek

Volgend jaar moet er ook wat extra parkeerplaats komen. Dit seizoen werd het bij tijd en wijlen nogal krap en moesten auto's aan de overkant bij de ruïne en face parkeren. Dat leek me geen goed idee maar dat kon op die momenten niet anders. Een stukje van de voorweide moet dus maar verhard worden en de poort voorzien van een automaat. Die kan dan vanuit huis geopend worden. Nog een trappetje bij het kleine poortje bij het oude bakkerijtje en de gasten kunnen dan gemakkelijk naar binnen komen. Dat dient dan ook meteen als ingang voor het atelier zodat de mensen niet meer door onze studio hoeven te banjeren.
Die parkeerplek is zo ook makkelijk voor ons zelf naar de opgang van onze studio. Of als standplaats voor een camper. Afijn maar eens wat offertes opvragen.

Huisjes
updated 20140907

Voor het eerst in mijn bestaan heb ik wat van mijn keramische uitingen, n.l. een paar van mijn huisjes, in consignatie gegeven bij een winkel / thee salon in Fontenois le Chateau. Een plaatsje hier in de buurt. De salon de thé is net een maand open en trekt al behoorlijk wat klanten. Dit is echt 'kieken wat ut wordt”. Misschien moet ik de zaak over een paar maanden omwisselen, of gewoon weer weg halen, om later weer eens wat anders neer te zetten. Evengoed deze amateur keramist heeft voor het eerst in een winkel iets in de verkoop staan. Dat is al heel wat voor iemand als mij die meestal dingen weggaf of de ton in mikte. Meestal vond ik het maar niks wat ik fabriekte. Maar die huisjes beginnen er aardig op te lijken als iets dat ik wel zou willen bewaren voor mezelf.

Van weersomstuit ben ik deze week ook weer achter de draaischijf gaan zitten met een bepaalde vorm in mijn hoofd. Niets aan het toeval overlatende. Gewoon zo groot, zo hoog en die vorm. Anders terug in de ton. Na een paar dagen geklooid te hebben begint de vorm in mijn hoofd dan ook op de plaat gestalte te krijgen. Het is even experimenteren geweest van hoeveel kilo moet je nemen om iets van die maat te krijgen en wat dan ook nog past in de oven. Idioot eigenlijk dat de maten van je oven dikteren wat je kunt maken. Eerst had ik het idee om drie van die objecten te maken die tegelijk in een oven pasten, maar die werden dan weer te klein. Dus maar vier of meer en dan wat hoger zoals ik dat in mijn hoofd had zitten. Met opzet blijf ik wat vaag om redenen die in een latere blog uit de doek worden gedaan.

Belettering

Tenslotte staat er nog altijd de prijsvraag open voor de gevel belettering. Tot nu toe is er nog geen besluit genomen. Dat komt ook omdat de leverancier van de beoogde metalen letters geen antwoord gaf op mijn vragen en ineens diens prijs verdubbelde zonder opgaaf van reden. Iemand die zo met zijn klanten omgaat daar doe ik dan liever geen zaken mee. Het moet per slot geen APT drama worden. Dus exit de idee van metalen letters. Fannie suggereerde om de letters van keramiek te maken. Goed, maar hoe dan en hoe groot. Hoe maak je überhaupt tegels. Weer zoiets om ervaring mee op te doen. Daar moeten we eens goed over nadenken. Of misschien toch en andere leverancier van metalen letters zoeken die wel een eerlijke prijs geeft. Wie het weet of alternatieve ideeën heeft dingt dus automatisch mee naar de prijs van een geheel verzorgd logies.