pax romana bron wikipedia |
Hoe heette dat ook al weer? Oh ja: Pax Romana! De serie liet haarscherp zien welke rijken ontstonden, ondergingen en waarom.
ottomaans rijk; bron |
Trouwens, zou er nu zoiets als Pax Americana in de stijgers staan? Dit dan middels een met grof geweld uitgevoerde onderdrukking van de rest van de wereld. Immers, als je het er niet mee eens bent wordt je platgebombardeerd. Ten oosten van Europa waren de “kalifaten” (en andere vormen) die niets anders deden door de eeuwen heen. Japan en China ietsjes verder op, vormden verscheidene keren een grootmacht, gingen ten onder aan corruptie, hebgier en machtshonger. Zoals dat in de geschiedenis blijkbaar bij alle gevormde rijken ging, gaat en voorlopig zal gaan. Vele volksverhuizingen waren voor, tijdens en erna, het gevolg. Wat diepe ellende betekende voor die volkeren die woonden op de plekken die door de volksverhuizers werden overspoeld. Volkeren of stammen die daardoor al of niet werden uitgeroeid, verdreven of in het beste geval werden geassimileerd. Wat is nieuw?
Ik vraag me ook weleens af waarom iedere nieuwe dictator, directoraat, politburo... het idee van een Pax Romana heeft en de complete wereld onder diens beheer wil krijgen. Dat dat altijd gepaard gaat met geweld, onderdrukking en/of ethnische zuiveringen zal niemand verbazen.
Wat mij ook blijft verwonderen is dat we na al die duizenden jaren van oorlogen en moorden niet geleerd hebben om samen met elkaar als goede buren van deze aardkloot gebruik te maken. Niemand immers kan ontsnappen naar een andere wereld, dus wat voor zin heeft al dat bombarderen en afslachten van je buren. Ook al zou het zo kunnen zijn dat we in een vliegende schotel kunnen emigreren naar een andere planeet, dan nóg zullen tegelijkertijd inter-planetaire oorlogen ontstaan. Gewoon omdat we zo onbeschrijflijk hardleers zijn en machthebbers het blijkbaar nooit zullen accepteren dat anderen simpelweg recht hebben op hun eigen cultuur en overtuiging.
Over het midden-oosten gesproken. Van de week vond ik een stuk op een blog die op een redelijk neutrale manier het ontstaan van de midden oosten misère beschrijft. Een mooi stukje werk en geeft een boel achtergrond informatie. Na het lezen kun je eigenlijk alleen nog maar zeggen: “Wat een enorme janboel maken we er toch van!”
Schapies
De tijd van het verkopen van lammeren is weer aangebroken en is er bepaald welke lammeren hun ruime weide gaan verlaten. Uiteraard worden eerst de rammetjes verkocht. Daarna volgen de ooilammeren. Meestal zijn dat er twee of drie. Zo staan er een stuk of 6 lammetjes op de verkooplijst, en ga ik w.s. de winter in met een stuk of acht ooien die dan overblijven.Officiëel moet je van geboorten, overlijden en verkopen een sluitende boekhouding bijhouden. Formulieren worden dan ingevuld waarbij zowel de verkoper als de koper een exemplaar houdt. In geval van sterfte geef je dat formulier mee aan de karkassen opruimert. Dieren minder dan 40kg mag je zelf in de grond stoppen, wat hier ook wel eens gebeurd.
Dat ter zijde, rond deze tijd wordt je dan af en toe gebeld door een klant die al eerder schapies heeft afgenomen. Zo ook Allain, die neemt ieder jaar een of twee rammetjes af. Voor de slacht zegt ie ;=) Daar twijfel ik eigenlijk een beetje aan omdat hij vaak meerdere exemplaren wil. Voor eigen slacht lijkt me er eentje toch wel voldoende. Of misschien heeft ie een heel grote familie. Afijn, hij zou op een middag komen waarop ik niet thuis zou zijn, dus had ik aan Louise gevraagd een oogje in het zijl te houden en de betaling in ontvangst te nemen.
Louise kwam terug met een verhaal over het vangen van de rammetjes waarvan ik echt heel erg moest lachen. Nu wist ik dat er 4 rammetjes waren en Allain vroeg er om twee, dus dat moest wel goed komen. Ik gaf hem wat tips om de schapies in te vangen zodat hij op zijn gemak de beste er uit kon zoeken. Het enige wat hij hoefde te doen namelijk was wat Bix (voeder brokjes) in de voergoot te mikken en rammelend met een bakje brokjes de schapies naar de stal lokken. Als een meute hongerige wolven werpen de beesten zich dan op de lekkere hap in de trog en als alles binnen staat mik je op slinkse wijze de deur achter hen dicht. Binnen een paar minuten ben je daar mee klaar. Niet zo bij Allain en zijn maten. Die lopen dus met een bakje Bix de wei in, rammelen wat en hop binnen een tiental seconden hebben de schapies in de gaten dat er wat te knagen valt. In gestrekte draf komen ze dan op jou als degene met het bakje Bix in de handen af en heb je daarna maximale belangstelling van de wolbalen. Tsja, als je dan vervolgens een snoekduik neemt om een lammetje af te vangen dan grijp je vaker wel dan niet in het luchtledige. Allain en zijn maten gingen dan ook regelmatig tegen de vlakte. Volgens Louise liepen ze achter de lammeren aan te jagen als een stel klapwiekende vogelverschrikkers. Ik zie het helemaal gebeuren, en het moet voor Louise een prachtig spektakel opgeleverd hebben. Stikkend van de lach kon ik nog net uitbrengen dat je dat dus niet bij deze kudde moest doen. Die stormen namelijk elke windrichting uit bij onraad en is het daarna een totaal zinloze oefening om de beestenbende alsnog in de stal te krijgen. Zucht, sommige fransjes willen gewoon niet luisteren naar een étranger, ze weten het immers veel beter hoe dat toegaat?!
Hoe ik dan binnen een paar minuten al die voddebalen in het hok heb staan zonder ook maar een stap gelopen te hebben, geloven ze nooit van je. Ben toch geen schapen fluisteraar, niet? Nou dan. Volgens mij is het gewoon rustig je beesten lokken, je kalm opstellen en net zo kalmpjes doe je de deur achter ze dicht. Dan kan er rustig geschoren, ingeënt of beesten uitgekozen worden. Sans problème of opwinding.
Ook BP en diens kornuiten, telkens tot mijn opperste verbazing, gingen altijd als een stelletje randdebielen achter de schapies aanjagen. Stonden ze daarna met open mond te kijken hoe gemakkelijk die wolbalen het hok in gingen als ze eenmaal bekomen waren van het rondrennen van die gekken in de wei. Slechts met behulp van een bakje bix en wat sussende lokgeluidjes.
Krijg je dan zo'n verhaal over het geschutter van Allain te horen dan moet je wel weer enorm lachen. Uiteindelijk hebben ze maar één rammetje te pakken gekregen. Er was ook maar een rammetje hielden ze, moegestreden, stug vol. Volgens de officiële registratie zijn het er toch heus echt vier. Och ja, dan kun je zeggen wat je wilt, geloven doen ze een buutnlaander tóch niet. Want zij weten het immers beter. Alhoewel ik denk dat als je twee grote eieren onder een schaap ziet hangen het in het algemeen betekent dat het een mannelijk dier is. Maar dat terzijde.
Het beeld van klapwiekende vogelverschrikkers achter een paar flitsendsnelle lammetjes aan jagende betweters zweeft nog steeds voor mijn ogen. Jammer dat ik dit niet met eigen ogen heb kunnen zien, dan was ik van het lachen niet meer bijgekomen.