De afgelopen weken zijn we op bezoek geweest bij vrienden in Portland. Heerlijk om er eens helemaal uit te zijn met alleen ons tweetjes. We hebben in de provincie Oregon een dikke week rondgetoerd, voor iedere natuur- of tour liefhebber beslist aan te raden. Wij gingen gewoonte getrouw zigeunerend kris kras door de provincie en zochten via de TomTom het dichtbijzijnde Hollyday Inn expres met bubbelbad en zwembad op. Zaalig!
Natuurlijk flink inkopen gedaan voor ons B&B. Want met die dollar is alles goedkoper dan in La Douce France of Het Koude Kikkerland.
En het jengelt voortdurend door je hoofd: hebben de leidingen het gehouden, want Freriks meldde de aangename temperatuur van -20C. Of vraag je je af: is er niet ingebroken. Voor dat laatste heb ik welliswaar van alles in en aan elkaar zitten lassen, dicht gemetseld, en dingen gebarricadeerd en iets voor de beveiliging geregeld. Het moet nu heel wat moeite kosten om binnen te komen. Veilig is maar veilig niet waar? Maar ja je zult altijd wel iets vergeten af te sluiten of onvoldoende af te sluiten. Kansen zat om op je gemak om het huis te sluipen, het is 'savonds pikkedonker in onze omgeving. En daar waar verlicht moet je maar net de "pech" hebben om gesnapt te worden. Daarom heb ik overal waar zinvol duidelijke tekens van veiligheidsmaatregelen zichtbaar gemaakt zoals sloten op hekken en deuren. Afdoende? Ach dat is relatief, zelfs fort Knox heeft zwakke plekken.
Na twee weken bijkomen en bijkletsen kwamen we afgelopen zondag op schiphol aan en zijn we rechtstreeks uit het vliegtuig via Maurik naar MSP gereden. Een dodemansrit bleek achteraf. Fannie en ik waren natuurlijk helemaal afgepijgert, en Wim ach die had blijkbaar meer belangstelling voor de GPS dan om iemand wakker te houden. En zo zat iedereen in zijn eigen gedachten verzonken in de donkere wereld door zware regen en sneeuwbuitjes te ploeteren om diep in de avond eindelijk in MSP aan te komen. Twee uur vertraging had het slechte weer ons gekost. Maar, er was niet ingebroken en de leidingen waren niet gesprongen, opluchting. Het huis was bar en bar koud, 5.6 graden celcius. Na anderhalve dag stoken is het eindelijk te harden in huis en kunnen we de kamerjassen respectievelijke dikke vesten uit doen.
De schapen hebben de paar weken alleen prima overleefd, die kun je nog eens om een boodschap sturen... Je ziet wel dat het gras op veel plekken gemillimeterd is maar dat kan alleen maar ten gunste van de volgende hooi-oogst komen. Zal ook maar eens beginnen met het bijvoederen met hooi en brokjes. Een nieuwe liksteen hangt al klaar. En al loerend naar de schaapies konstateer ik dat de twee madammekes alle tekenen van drachtig zijn vertonen. De anderen zijn later gedekt dus dat zal dan nog ff op zich laten wachten voordat dat zichtbaar wordt.
Maandag s'avonds Fannie's vriendin Junko van de TGV opgehaald uit Epinal. En omdat de TomTom volledig an slag af was ging dat met een enorme omweg - van snelste route gesproken. We kwamen door dorpjes en over erg bochtige weggetjes die die naam niet zouden mogen dragen. Uiteraard nergens verlichting van de weg, nat, soms sneeuw, en dan maar voorzichtig de bochten omschuiven. Iets om overdag nog eens dunnetjes over te doen dachten we. Maar denk je dat TT de route kon herhalen? Impossible! Eigenlijk zouden we van de makers van dat product geld moeten terugkrijgen voor inadequate kaarten en routering software. Junko stond ons bibberend op te wachten. De rit naar MSP terug was stukken korter, mijn binnendoor sluip door kruip door route in het donker rijd ik dan nog altijd in 40 minuten.
En dan kan het feest nu beginnen.
Fannie gaat weer helemaal los met koken en Wim maakt vanavond weer zijn wonder pizza en op oudejaar gaan we oliebollen bakken, die waren vorig jaar ook niet echt vies, zo bedoel ik maar.
Gisteren kwam de tegelaar als afgesproken (!??) opdraven om de anderhalve meter van de overloop nog te leggen, een beetje nawerk van het voegen en dan is de vloer nu echt klaar. Maar hoe een ervaren bricoleur er een dag over moet doen om die 1.5 meter tegels te leggen is ons een raadsel gebleven. Afijn het vereist nog enige afwerking van mijn kant en dan kan de overloop ook weer van de lijst afgevoerd worden. Volgende project: de lambrisering van de muur boven de trap. Dan kan Fannie daarop weer haar 1000m2 barriere gaan slechten met het verfwerk. Dat wordt een beetje balanceren op een ladder dus die meters zullen wel de mijne worden.
Dezelfde dag ook afspraken gemaakt voor het plaatsen van de keuken: 28/29 januari. Dan zou de kachel en het voegen van de muren de komende twee weken af moeten komen. De kachel komt maandagmorgen, dat wordt nog en gesleep!
Nu resteren alleen nog de ramen van het nieuwe gasten appartement. Het begint er echt op te lijken dat de winter projecten volgens plan af komen.
Het is intussen woensdag. En hebben we, je kunt het niet laten, toch nog snel ff wat materialen ingekocht om de leidingen voor de nieuwe keuken aan te kunnen leggen. Dat is een klusje voor morgen. Mooi soepel 5 aderig draad voor het fornuis was ook zo gepiept in onze favoriete brico. En wachtende op de mega pizza zijn de meiden aan het schilderen geslagen van de muren in het appartement.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten