Sniffer

Sniffer 3.0

Le Mouton Qui Rit heeft zowaar een eigen weerstation. Ook wel bekend als de "Sniffer", omdat het meer doet en gaat doen dan alleen temperatuur meten en zo. Er zit ook nog een sky cam in die elk kwartier een foto maakt van de bewolking. Na de laatste Sahara zandwolk is het beeld echter een beetje onduidelijk geworden ;=) En, er zitten ook nog eens wepsen in. Dus dat wordt spannend het zaakje schoon te krijgen.

Gedurende de laatste paar jaren is er steeds verder aan geknutseld. Frank heeft een mooie paal in elkaar gelast, Max en Sep hebben de paal van een psychedelisch jasje voorzien. Wim knoopte telkens het een en ander aan elkaar. Vorig jaar is door André alles intern een beetje gefatsoeneerd. Voor Wim en mij geldt al snel: het werkt, is goed. Vorig jaar hebben we de infra rood camera vervangen door een voor zichtbaar licht en groothoek lens, dat bleek achteraf geen goed idee geweest te zijn.

zichtbaar licht, groothoek

Rechtsonder in beeld zien we namelijk huizen en de zon zorgt voor overstraling. Daarom terug naar de IR (infrarood) cam met de oude beeldhoek van 53 graden. Zie hieronder.

IR camera, kleine beeldhoek

De Sniffer (ondertussen build 3.5) is anno nu voorzien van standaard functies als temperatuur,  relatieve vochtigheid, barometer en een sky cam. Ieder jaar wordt er aan gesleuteld, programmaś uitgebreid en sensoren toegevoegd. Vorig jaar moest er ook een windvaan/molentje bij komen. Maar ja, die molentjes schijnen het maar 3 jaar te doen en dan kaput! Dat moest anders kunnen, iets voor de eeuwigheid. Daar is het idee van een "bewegingsloze windvaan" uit ontstaan. Immers wat niet beweegt gaat ook niet snel kapot, als er tenminste degelijke spullen worden gebruikt. Zie elders in deze blog voor details. Het écht leuke van dit soort bezigheden is, vind ik dan weer, dat iedereen mee kan knutselen aan zo'n projectje. Dat is leuker en leerzamer. De jongens verven, de ander gaat aan het lassen, software wordt soms samen geschreven en met z'n allen knopen we de zaak vervolgens aan elkaar. Als het daarna werkt als verwacht is iedereen nadrukkelijk opgewekt. Anders zijn daar de lange winter avonden nog om uit te vlooien wat er nú weer fout gedaan is, om het mooier of simpeler te maken. 

wind vaan, build 0.3

Het prototype van de windvaan was echter nogal 'grofstoffelijk' en de PVC behuizing hield het dan ook niet zo lang vol. Daar komt build 2.0! Die is wat slanker met een RVS behuizing. We gaan het deze zomervakantie wéér proberen. Daarna kunnen we bekijken wat factoren als vorm, gladheid en hoogte doen met de meet resultaten.

windroos

Voor de windroos worden nu gegevens geslurpt van de meteo in Luxeuil-les-Bains, de luchtmacht basis hier vlakbij. Is een prima manier om eigen gegevens te chekken. Vreemd, de wind lijkt uit alle richtingen te komen.
Volgende plan: sensoren voor de lucht kwaliteit. Iets met fijnstof, CO2, NOx, etc. De meeste onderdelen liggen al in het projectbakje. Hoogstwaarschijnlijk komen die sensoren op de parking te staan, ja je zoekt het op. Anders is er ook geen lol aan als er geen enkel wijzertje uitslaat.

Uiteraard wordt er verbijsterend vaak gesleuteld aan de grafieken, de python (programma) code, hoe de gegevens opgehaald en verwerkt worden etc. Daarom staat aan de top van de how2do lijst uiteraard: KISS - keep it simple stupid. Niets is zo verbazend als je je eigen code na enige tijd niet meer herkent of bij Patokkel niet meer weet hoe je het een en ander in elkaar hebt gefrutseld. Documenteren is een permanente oefening ook. En, jawel, af en toe gaat het helemaal mis en kun je van begin af aan weer beginnen. Soms ploft er gewoon iets, gaan SD kaartjes naar de bittenbak of een ordinaire blatante fout. Lekker bezig zo. Beter dan achter de geraniums gaan zitten en keffen naar iedere voorbijganger.