What the heck

Hout
Iedereen is nog steeds aan het hout hamsteren, en men weet op verrassende wijze steeds nog een ladinkje te vinden, aldus werd le Mouton Qui Rit nog met een nagekomen zending verrast. Hop weer 27 kuubjes hout ernaast, dat moet toch zo wel genoeg zijn

Terras
Afijn mijn slaafje Damien verpeste meer dan ie maakte - monteerde hij het toilet maar vergat voor het gemak de gaten voor de drukplaat te maken, dus hoe moet je nu doorspoelen? De hele handel er maar weer afgehaald er de gaten in gemaakt en weer opgehangen, zo moe wordt je hiervan. En als je dit soort herstel akties twee keer daags moet uitvoeren dan begin je dus behoorlijk te balen van die gast. Dus die heb ik maar op strafwerk gezet: slopen, kruien en graven. En hij vindt het nog leuk ook! Nu is ie het terras aan het egaliseren, omdat we verder moeten met slopen van de eerste stal en het puin daaruit weer verwerkt kan worden voor de fundering van het terras. De natuurstenen van de gesloopte muur voor de deuren van kamer 1 en 2 worden hier zoals geplanned weer hergebruikt voor de terras muur, zo klopt er toch nog iets perfect in dit project. Nee het is beslist geen chaos maar het duurt allemaal zo lang.
In St Loup sur Semouse is een grint en zand verdeel punt. Een kuub steen kost slechts 17E, maar het brengen 65E. Dus zuinig als we zijn, nee hoor we laden zelf wel. Nu gaat er dus 3/4 kuub tegelijk in het autootje zonder dat ie door zijn hoeven zakt. Dat ging aardig, daarmee konden we meteen zien hoevel we eigenlijk nodig hadden. Maar om het hele terras glad te kunnen maken zou ik dus meer dan 50 keer moeten rijden, dat is al met al duurder dan het te laten brengen. Dus vanochtend maar 16kuub grof en 16 kuub fijn grind en 8 kuub zand besteld dat wordt dan in een keer gebracht, lekker snel dus en op die manier redelijk kostendekkend. Die paar kuub kan Damien dan over het terras in wording verspreiden, kunnen we in ieder geval wat gemakkelijker buitenom lopen. En als bijkomend voordeel, je kunt dan al heel goed zien hoe het wordt. In de lente kunnen we de handel dan afwerken met een laagje cement en of tegels. In de winter kan dan alles een beetje inzakken en wordt het steviger.

Je moet die Damien natuurlijk wel in de gaten houden, dus een paar klusjes die door de regen waren uitgesteld nu maar ff doen. Begaf de aandrijving van de maaimachine het, dat werd sporten geblazen, afijn twee uur, die machine voortduwend, later was ook dat grasveldje weer gedaan. Daarna de kanten van het andere grasveld maar es even gedaan, en de brandnetels van een meter hoog gekortwiekt, steken die krengen! Halverwege gaf de kantmaaier het op, "te heet" zei Damien, en verrek na een halfuurtje afkoelen was ie weer aan de praat.

Dan is het tijd voor de dagelijkse fluistergespek van de schapen.
Over schapen gesproken, dat was wel ff lachen gisteren. Damien had het hek opengelaten dus die schapen de weg op. Waar die krengen nu zo snel vandaan kwamen... De buurvrouw joeg de handel weer de wei op en sloot het hek. Ze liep naar me toe om me te waarschuwen en toen kwam een van die schapen op haar af, echt zo van: opzouten jij, wegwezen! En duwde haar naar het hek toe. Werd de arme vrouw echt bang van, en ze bedoelde het zo goed! Zoiets heb nog nooit zien doen, maar zoveel ervaring heb ik nu ook weer niet met schapen. Als ze iets dergelijks met mij zouden proberen dan vind ik beslist een grote pot die de gelukkige ontvanger van een heerlijke bout zal zijn, za'k maar zeggen.

Binnen
Het is natuurlijk nooit zo dat een keuken in een keer geplaatst kan worden, althans compleet. Heel klassiek ontbreken er dingen. Die inbouw boiler hebben we maar uit NL gehaald, ging een stuk sneller. Wat dingen opgehangen en extra stopcontacten aangebracht, waar zijn nu weer die tangetjes gebleven...

De grote boiler voor de kamers doet 't nog steeds niet, ellende. Dus nog steeds geen warm water in de kamers. De lekkage is verholpen en alles is nu aangesloten, zucht. Een lijstje nawerk: aanstippen van verfuitschieters, hier en daar nog een veeg stuuk nodig en de hanglegkast moet nog. Dan zijn kamers 1 en 4 echt klaar.

Ook de stenen voor de trapmuur gehaald, zakte de Caddy nog bijna door zijn hoeven ook! Die banden begonnen wel erg plat te worden, tsja. Kan ik morgen met de muur beginnen want ik wil zo snel mogelijk de verwarming aan kunnen gooien nu. Het begint wel erg fris te worden in huis.
Het afgelopen weekeinde was Fannie broer en diens vrouw hier. Zat ze gewoon te vernikkelen, arme. En broerlief maar zeggen dat het niet zo koud was! Uiteindelijk had ik er de balen van en de electrische kachel maar aangezet. In de keuken is het nog prima zonder verwarming te doen, maar in de lobby is het nu wel afzien geblazen. Overdag is het nog steeds lekker buiten en kon zelfs nog op het balkon zitten eten. De zonsondergangen veranderen met het seizoen gewoon mee, grappig. De hele lucht is nu goud gekleurd.

foto's komen wel weer.

Neuf

Het schijnt dat Japan, Zweden, en NL, in die volgorde, hun internet zaakjes het beste voor elkaar hebben. Volkomen tegengesteld is het in frankrijk (france), gewoonweg een puinhoop. De afgelopen twee weken begon het met een verslechtering van het WiFi signaal, en het werd van kwaad tot erger. Vorige week moest ik het modem/router geval bijna elke 15 minuten resetten. De laaste paar dagen was het helemaal puinhoop en vandaag kon ik het modem net genoeg aan de praat krijgen om met Neuf helpdesk te bellen. Want geen verbinding met internet is ook geen telefoon. Zwaar klote dus. En als je liefde 600+ KM van je af zit is telefoon en internet wel je levenslijn. Op een gegeven moment brandden er helemaal geen lampjes, was er dus geen internet. Maar met een "Dummy" gevoel dacht ik: pak de telefoon en ga eens bellen met de helpdesk. En verdomd de telefoon deed het! Geen licht te zien op het modem, dat gaf zelfs via de router interface geen sjoege. Dus ikke bellen! Gauw gauw, anders gaat ie weer plat! De HD medewerkers van Neuf zijn ABSOLUUT NIET klantvriendelijk, hangen gewoon op zonder commentaar, als ze even niet weten hoe of wat. Het heeft drie pogingen gekost om iemand te spreken die eindelijk naar je naam en telefoon nummer vroeg. En ik mag hangen! Zonder ook maar iets van kommentaar te leveren werd de verbinding verbroken en deden ineens alle lampjes van het modem het weer! En nu, met een terug in de jaren 80 gevoel van: elke 5 minuten je werk opslaan, zit ik de blog bij te werken.
Telefonie en internet is blijkbaar HEEL ERG SLECHT geregeld in Frankrijk. En dat ben je niet gewoon, of ben ik erg verwend geraakt in NL, want als daar een keer in de drie maanden een hik in de verbinding was schreef je al naar de krant. Van alle kanten hoor ik nu griezelverhalen: Dries die geen fatsoenlijk mens aan de lijn kan krijgen bij Neuf, hij wordt herhaaldelijk gewoon een half uur in de wacht gezet; Pieddad die niet eens een aansluiting kan krijgen bij Darty en is er al een maand mee zoet om ueberhaupt een monteur te krijgen die de aansluiting aan elkaar draait. Nou zeg ik je. Is het omdat we een vreselijk buitenlands accent hebben? Of hebben die HD figuren van Neuf een klantfobie, en vinden ze het eng iemand te helpen. Wie het weet mag het zeggen.

Fannie is weer richting NL gegaan, het valt zichtbaar steeds moeilijker terug de rat race in te gaan. Maar voor ons tweeen was de afgelopen week weer eens een verwen week. Lekker eten, regelmatig vooral, en heerlijk om over van alles maar voornamelijk iedereen kleppen. Smullen! Helemaal als je 'samen' kunt spannen tegen een leverancier. Effe je hart luchten en dan ga je er weer tegenaan. In ieder geval heeft ze de keuken naar eigen inzicht kunnen inrichten en heeft ze Kamer 4 bijna af gezien. Die keuken, wat een plezier om na het harde werken op een stoel te gaan zitten en eens lekker te genieten van de resultaten. Flesje wijn open kurken en een hapje.
Dagdromen schijnt je creativiteit sterk te bevorderen. Nu dagdromen wij ervan dat het huis af is, met het japans badhuisje, de kruidentuin, het terras en ons balkonnetje, de pizza oven vol in bedrijf in de tuin met de BBQ, een zitje in de wei, het theehuisje op de hoek, zwembad op zonne-ernergie en de bron die koel water geeft, schapen die aan het maaien zijn... En Charly die goed zijn best moet doen bij de dames om volgend jaar wat extra lammeren in de wei te hebben lopen. En dan mag ie de pan in.
Ach je droomt wat af over je huis dat 4x groter is dan Maurik en 8 x zoveel werk geeft om het een beetje in fatsoen te persen. Het hoeft geen paleis te worden als het maar behaaglijk is. Dan verlang je naar lange winters, met een knappend haardvuur om je blog en THOCP.NET eens een flinke opknapbeurt te geven. Samen met Dries de informatie over onze omgeving eens op een rijtje te zetten, en je vrienden tussen kerst en oud nieuw in huis te hebben. Ik mag lijden dat de sneeuw dan een meter hoog ligt!

Keuken geplaatst

Na veel vijven en zessen staat die montage meneer, 'le poseur', eindelijk aan je deur te rammelen. Een eng gerochel uit de onderste regionen van zijn longen deed je een vreselijke ziekte vermoeden en maakte hem onverstaanbaar. Maar 'gelukkig' was het slechts een bronchitis. Dat je daar dan mee door blijft werken is natuurlijk kranig, en wij zijn er weer mee geholpen want hij staat er, de nieuwe keuken.
Natuurlijk missen er wat details als een boiler die niet aan de praat te krijgen is, een deurtje, wat afstellingen en de rand aan de muurkant is niet afgekit. Maar het is een verschil van dag en nacht. Kijk maar!

Eerst een bruin jaren 60 geval nu een keuken van de jaren 2000. De arme zieke man is er twee dagen mee druk geweest en vertrok gisteren pas tegen 23:00. Nou dat moet je in Nederland nog meemaken! Maar op het laatst durfde Fannie hem geen dingen meer te vragen, zo ziek werd die man. Ons aanbod om mee te eten of te blijven slapen werd afgeslagen, maar die goser had gewoon koorts! De laatste randjes afwerken viel hem zichtbaar zwaar. Nou ja dat komt nog wel. Het keukenblad wat volgens de verkoopfiguren een gigantisch probleem zou opleveren omdat de hoek van de muren absoluut geen 90 graden was bleek dus totaal geen probleem te zijn. Sterker nog het blad ging zonder al te veel kunstgrepen netjes tegen de muur. De ruimte naar de dichtgemetselde deur werd opgevuld met een restje van het blad dat uitgezaagd was voor de spoelbak en zo kwam alles nog weer perfect voor elkaar. Zeg nou zelf.
Volgende week de afwerking van onze kant, en wie weet hoe lang het gaat duren van de nalevering etc. Maar de keuken is tenminste operationeel en de noodkeuken is afgebroken. De keuken nadert daarmee de afsluitingsfase.

Dat projecten parallel beginnen te lopen is natuurlijk onvermijdelijk zodra je op tijd moet zijn voor een leverancier. Maar zoiets als kamer vier leg je dan ff stil om de keuken te doen. Toch is kamer 4 tussendoor afgeschilderd. Nog de douche "ff" afwerken en dan is die kamer ook weer klaar. Er is nog een lekkende fitting, zoekplaatje! Die staat voor volgende week op de planning, en dan is de eerste kolom klaar voor gebruik. Daarmee komen we weer op schema van geplande volgorde. Alhoewel achteraf ging de switch redelijk soepel, een voordeeltje weer.

De volgende grote truuk zal ergens in oktober gebeuren, dan gaat de pui van ons toekomstige apartement eruit. En wordt vervangen door een glaswand over 11 meter ;=) Ook hier weer gezeur over technische mogelijk- en onmogelijkheden door de leverancier. Natuurlijk wordt alles ineens duurder. Wat we wel geleerd hebben is gewoon keihard volhouden dat daar geen sprake van zal zijn en dat ze maar zien hoe ze dat op te lossen. Dit was dus het vierde bezoek van de ramenboer, kost allemaal niks! Voor mij was die hele toestand een toneestukje, het gewoon vissen naar meer geld of een voorschot. En ja hoor: "als u nu meteen een voorschot betaalt..." Wat een chantage praktijken zijn dat. Dus wij geen probleem maken en we maken dan maar een voorschot over van iets dat we sowieso moeten betalen, uiteindelijk maakt dat natuurlijk geen drol uit. We hebben gemerkt dat je als consument dit zelfde wapen kunt gebruiken om een prijs lager te krijgen: "als we nu eens een voorschot betalen", of zoiets als: "als we nu beslissen willen we 20% korting hebben" daar zijn ze toch wel heel gevoelig voor. In ieder geval kom je dan honderden euro's lager uit. Natuurlijk is dit weer zo'n spelletje, en je speelt het gewoon mee. Als je je zetten goed timed kun je er toch nog iets voordeliger uitspringen dan je tegenstander had bedacht. EN je poot gewoon stijf houden, dat zijn ze niet gewend. De afgelopen maanden heb ik gemerkt dat kredieten (ondernemer moet voorschieten) en slecht cash management bij ondernemers (voorschotten en uitstaande rekeningen) een leuk item zijn waar je als consument je voordeel mee kan halen. Je houdt ze gewoon het voorschot als hele dikke wortel voor hun neus. En gewoon keihard zijn, je wilt niet? Volgende!

Hout

Iedereen in het dorp is als een bezetene hout aan het hamsteren. Dit betekent of dat de winter extreem koud wordt of dat de mensen tot het besef komen dat hout stoken goedkoper is dan op olie. Bij navraag bleek het 't laatste te zijn. Dus hebben we maar een nabestelling van een 23 kuub geplaatst. Ook al heb je het dit jaar niet allemaal nodig is altijd weer te gebruiken voor het volgende jaar.

Een paar van die wagentjes vol en er ligt weer 13 kuub aanmaak hout in een van je stallen. Nu nog 10 kuub normaal hout en we zijn er weer helemaal klaar voor. Alleen die trekker trok het niet helemaal want hij kwam met een kokende motor voor rijden. Een stoomwolk en wat geknal, zo interessant om binnen no time een half dorp eromheen te verzamelen...

Kunstmarkt Luxeuil

Die kunstmarkt viel op zich niet echt tegen maar erg groots was ie nu ook weer niet. Van alles zat er tussen in uiteenlopende scala van kwaliteit. Hele mooie stukken en iets wat meer leek op de eerste de beste zondagsschilder die een schriftelijke cursus had gevolgd. Te veel om op te noemen, en eigenwijs als we waren hadden we natuurlijk ons fotoapparaatje niet meegenomen.
Maar we hebben een boel kaartjes verzameld van dat werk wat wel iets leek, zodat we op ons gemak nog op het web alles over kunnen doen. Als Neuf tenminste een behoorlijke verbinding geeft. Want dat is echt knudde de laatste tijd.

En als je dan toch naar Epinal moet dan neem je natuurlijk de toeristische route. In rijtijd is het zelfs nog korter ook. Tegen het ondergaan van de zon zie je dan dit.
Dan sta je wel ff stil bij de natuur en krijg je de neiging langzaam verder te rijden. Maar ja dan schichten de ongeduldige fransen je voorbij en da's weer iets linker dan gewenst. Als je al niet verwenst wordt door hen die je vol ergernis voorbijscheuren.

Doe je de volgende ochtend het raam open en je buren vragen of Fannie er al is. Tsja dan kun je moeilijk net doen alsof we nog allemaal slapen. Dus naar buiten, kusje kusje, handjes schudden. En jawel hoor: "Cafe?" Hadden we toch al een sloot onvervalste nederlandse DE naar binnen gewerkt, maar toch gewoon doen. Heel aardige mensen en altijd leuk een babbel op te zetten met ze. Na de koffie kwam een beetje een verrassing, een fles Perlier water verscheen op tafel. Nog niets vermoedend keken Fannie en ik elkaar aan zo van: water na de koffie, shjiek hoor. Maar dat was dan wel VUURwater. Dames kunnen makkelijker afslaan dan mannen blijkbaar. Waar heb ik dat toch eerder mee gemaakt, maar de mannetjes moeten er natuurlijk aan. Vuurwater van Mirabelles, zelfgebrouwen natuurlijk! Nou de rest van de ochtend was ik volkomen tipsy, op je bijna nuchtere maag een eau de vie van Mirabelles (een soort kruising tussen een kruisbes en een pruim) door je keel gieten MOET JE NIET DOEN. Een productieloze dag dus. Dan maar een toertje in de omgeving om ff af te koelen.
Eerst naar de handelaar om een kettingzaag, maar die waren nog niet in de aanbieding, kon elk moment gebeuren, ergens halverwege in de maand, echt waar! Daarmee gaat weer 700 down de drain, maar je moet met die STIHL MS290 toch zeker 50 kuub hout kunnen verzagen, en liever nu dan over een maand als de handel zijknat is geregend. Nahja, morgen maar een zijltje erover om de ergste regen weg te houden. Want het kan hier heftig regenen rondom deze tijd hebben we ons laten vertellen.
Hierboven ook een dorpsgezicht in Vauvillers, net alsof je nog in het begin van de 19e eeuw bent, de tijd heeft bijkans stilgestaan hier! Overal zijn van die fontijnen in deze streek, lekker verkoelend in de zomer, en leuk om te zien met al die bloemen. Rijdt je een beetje verder naar Montdore de heuvel op, lekker een stukkie om en binnendoor dan krijg je ineens een kadootje.
Wie verzint dit nu. Thuis gekomen begint het geneuzel met de leveranciers weer. De ene beweerd dat de plaatsing van de keuken vertraagd zou worden, terwijl eerder was gebeld om de plaatsing te vervroegen. Nou ja wij staan er klaar voor. Dan worden tegen vijven in de middag toch de spullen in de keuken neergezet. Weer rollen duizenden de verkeerde kant op... Ook hier wordt je teruggeworpen in de tijd, dat ik nog heuse cheques mag schrijven, dat zijn we niet meer gewend na 1988! Zie me lachen? Maar alleen omdat mijn liefje achter de camera staat...


Nou en daar staat ie dan, nu nog in elkaar schroeven, maar gelukkig wordt dat gedaan.

Keuken gesloopt

We hebben nu de keuken gesloopt, was ook niet zoveel werk, maar het moest wel grondig gebeuren zodat de nieuwe spullen er volgende week zo ingezet kunnen worden. En kijk eens wat er achter die jaren 60 steenstrips vandaan kwam:
Jawel een heuze schouw met alles erop en eraan. De idee is om dit achter een plaat draadglas met indirecte verlichting de plaatsen, dan blijft dit originele detail te bekijken.
En natuurlijk moet je wel je potje bereiden dus een noodkeukentje ingericht in wat we de korridoor noemen een 4 meter brede gang die onder het hele huis doorloopt. Via de corridoor heb je toegang tot de gastenkamers en de rest van het huis. Die all in one microoven is werkelijk een uitkomst. Maar gaat netjes weer in de doos voor in het apartement zodra de keuken is geinstalleerd.