25 oktober 2016

Old school

Loop ik vanochtend op mijn gemakje naar de regenmeter: 31 mm / m2 de laatste 24 uur gevallen. Roept er eentje: "Dan is alles hier high tech, en dan loop je old school naar een regenmeter! Dat moet toch van een afstand uitgelezen kunnen worden." Hij heeft natuurlijk mijn projectenlijstje niet gelezen. Daar staat niet alleen een elektronische regenmeter op maar ook onze hyper de luxe bewegingsloze windvaan cum meter. Die lijst groeit almaar en is ingedeeld naar hoe wenselijk een bepaald projectje is. Noemen ze MOSCoW (Must, Ought, Should, Could or Want to have) in het project management wereldje. Het weerstation, ook zo'n projectje, is een W-je. De lumenmeter geeft al resultaten op de site: solarfarm.duckdns.org - Wellicht komen ik nooit door de W's heen, altijd zijn er weer andere prioriteiten. Of misschien krijgen sommigen van die projectjes ineens nieuw MOSCoW etiketje. Soms komt het wel eens voor dat: "Waarom niet, we zijn er toch mee bezig" en nemen we een ander W-tje en passant mee. Vier A4-tjes is de lijst nu lang en groeiende. Er is nog wel het een en ander te doen in Le Mouton Qui Rit aan die "internet of things" (IoT). Wim merkt nog op: "allemaal zelf gemaakt (dat Internet of things dan)". Waarna Fannie komt met: "is het dan ook minder te hacken?" Wim en ik maar eens grijnslachen, wetende dat de boel redelijk dicht getimmerd is. Bij alles wat we doen speelt beveiliging een rol en wordt er bij vlagen nog eens extra aan gesleuteld. Maar niets is on-hackbaar. Alles wat de mens gemaakt heeft is uit elkaar te halen. Piepeltjes hebben tooltjes en veel tijd, als je maar lang genoeg beukt gebeurt er vanzelf wel wat. Nou het zal wel, we knutselen gewoon verder.

Boiler

Zo hebben we per vandaag de boiler gekoppeld aan de agenda. De bedoeling is als volgt: zijn er op een dag gasten dan gaat de boiler op tijd aan. Zijn er geen gasten dan gaat de boiler uit, of als we van huis weg zijn (out of office) idem. Niks moeilijks aan maar je moet er ff mee aan de gang. Zo zou je met de peperdure jour rouge rekening kunnen houden. Dat wordt via een functie in mijn programmaatje automatisch van de EDF site gehaald. Noemen ze screenscraping. Pompen, licht, verwarming, alles zou je kunnen laten regelen. Zo reageren de pompen nu al op het verschil tussen de binnen en buiten temperatuur, is het buiten beneden nul gaan de pompen sowieso lopen. In de zomer lopen ze minimaal een uur per dag. Om dat te kunnen doen stel je een setje regels op, laat je programmaatje die dagelijks in lezen en gaan met die banaan. Elk jaar voeg ik meer functionaliteit toe. Geloof het of niet maar ik ben het verhaal nog aan het documenteren ook.

Niks ingewikkelds, gewoon een paar lijntjes trekken tussen van waar het komt en waar het heen gaat. Oké, zo'n systeem bouwen doet niet iedereen. Je moet het wel durven aanpakken, ideeën hebben, fantasie en een hele hoop tijd. Met volharding en een beetje geduld lukt gewoon alles.
Uiteraard helpt Wim me al jaren stevig mee, zonder hem zou dit alles een stuk langzamer gaan en vaker overgedaan moeten worden. Voor ons gold zelf bouwen met basis onderdelen: is leuker. Die kant en klare zooi, je weet het maar nooit en soms doet het maar een deel van wat je er mee wilt. Is alles even solide? Nee, er komt een best wel veel bij kijken om het te krijgen zoals jij dat wilt en dat blijkt soms niet altijd een verbetering te zijn. Nu knallen er geen slangen meer kapot, maar de nieuwe koperen leidingen vereisen wel een stuk betere isolatie en dat hadden we ons onvoldoende gerealiseerd. Gevolg: een paar graden meer verlies dan met onze eerste versie van de pijpleidingen. Wim en ik experimenteren heel veel met allerlei technieken, materialen en methoden. Af en toe schudt Wim zijn wijze hoofd over het volgende dwaze idee. Uiteindelijk ziet ie de lol van het meeste wel in en vond ie het een leuk geintje de boiler aan de agenda te koppelen. Hij trekt de leidingen, schroeft en soldeert de zaak an elkaar en ik schrijf dan de software voor het nieuwe speelgoed. Samen testen we het zaakje. Kortom we hebben een hoop lol. Met de nieuwe dingen kan ik weer maanden spelen, recombineren, verfijnen en perfectioneren.

Soms is het ook zo dat je ergens geen bal van begrijpt, dan moet dat even herkauwd worden, waarop weken daarna ineens dat kwartje valt. Dan maak je weer een spurt vooruit en vliegen de vingertjes over het toetsenbord. Ben ik er continue aan bezig? Wordt wel eens gevraagd. Af en toe gaat er meer dan een week voorbij dat er niets aan het systeem geprutst wordt. Sowieso, meer dan een stevig uur gemiddeld per dag wil ik er ook niet aan besteden. Er zijn ook nog andere zaken om te doen. Ondertussen loop je wel rond met in je gedachten stukken (programmeer) code te bedenken. Al is het maar om een idee uit te werken. Die hersenspinsels houden je redelijk scherp. Heerlijk voor als je even ergens moet wachten. Wat handig blijkt is om al je ideeën op te schrijven in een soort todo lijstje. Heb ik een apart boekje voor, daarin staan dingen voor pottenbakken, de SolarFarm, verbouwingen... alles wat in je opkomt, opschrijven of schetsen is handig. Want hoe vaak kom je niet meerdere malen op een zelfde idee. Op retraite zijn is leuk hoor!

19 oktober 2016

ZoDan!

Vakantie

Ondertussen zijn we even op vakantie geweest en nou ja, voornamelijk dingen inslaan, kopen doen en lekkers halen. Het meeste betere van deze aarde is nartuurlijk allang verdwenen in onze magen. Fannie is zich te buiten gegaan aan drop, ik aan de echte hollandse melk en Qubit en Floppy aan wat het waterland aan blik en zaad offreerde. Tijd is dan altijd weer te kort om mensen te gaan zien, visites en zo. Je staat er altijd weer van te kijken hoeveel tijd zelfs de envoudigste dingen in beslag nemen. Neem nu zo'n tube crême voor mijn lief haar gezicht. Tot aan drie apotheken moesten we aflopen, en nòg niet kunnen krijgen hè! Dus suggereerde ik het goedje maar via de Webz te bestellen. Nog goeiekoper ook en gewoon een week later in huis, thuis in je mailbox. Da's toch wat. De winkels gaan het écht afleggen tegen de websjops als ze niet snel het roer omgooien.
Een van die dingen die we wilden hebben zijn fietsen met trap ondersteuning en de eerste rondjes in het dorp zijn al gemaakt, het bevalt prima. Zo gaan we in de winter niet al te veel voor de kachel bivakeren en kom je nog een beetje in beweging.

Winter

De klussen om de komende winter behaaglijk door te komen zijn ook weer opgepakt. Hout verslepen is wel de hoofdbezigheid geworden. Dat in hapklare stukken te zagen samen met P. en dan netjes stapelen in de stallen. Elke week een paar kuub en we komen de winter wel door. Nu nog die vermaledijde zaagmachine met blad van 70cm gerepareerd krijgen en dan ben ik er weer helemaal klaar voor.
Vóór we op vakantie gingen heb ik samen met Lyn het plafond te pakken genomen: kieren dicht kitten, verven en hier en daar een dingetje vastzetten. Althans de onderste helft. Er is wat acrobatiek nodig voor de bovenste helft dus dat komt dan als de stelling weer opgezet wordt verderop in de winter. Dat plafond hing mij al jaren uit te lachen: verf mij, kit mij... Nu nadert het diens voltooiing en het is een stuk opgeknapt. Kwestie van prioriteiten geweest, dat dan wel weer.
Proces kachel, bijna...
Dan nu nog dit! Het mag een klein wondertje heten. Eindelijk, eindelijk ben ik er uitgekomen hoe en wat er met de kachel in onze studio moet gebeuren. Jaren lang had het een high tech uitstraling, nou ja geen omkasting of zo, gewoon het naakte staal. Dat daarmee ook een stuk van het rendement verloren ging, ok. Die kachel heeft sowieso een dikke overcapaciteit, dus daar had ik eigenlijk geen probleem mee. Maar mijn schatje wilde meer dan voor de kachel te moeten kruipen om het warm te krijgen. Dat zette een trits van dingen in beweging ter verbetering. De ventilator was al in het voorjaar door Frank boven de kachel gemonteerd en dat hielp zoveel met het versrpeiden van de warme dat me dat de impuls heeft gegeven om meer knopen door te hakken. Dan maar niet het meest mooie ontwerp en misschien niet de allerbeste oplossing, maar hop er moest wat gebeuren. Na een telefoontje met de dealer en de documentatie bij uitzondering eens bestuderend gaf me dat het laatste zetje. Zo en zo, dit moest te doen zijn. Uiteraard hielp de "zachte" druk van mijn schatje een beetje mee een besluit te nemen.
Er lopen nu 3 pijpen van 100 mm vanuit de garage naar de inlaat van de kachel, ben je zomaar 12 meter pijp aan kwijt ;=). Alles is netjes weggewerkt in een koof. Na aansluiting bleek er geen straffe wind meer langs de voeten te waaien. Dat was een. Volgende. Brandwerende gipsplaten stevig gevuld met glasvezel zijn gebruikt voor de ombouw van de kachel en de roosters zijn verbonden met de convectie kanalen. Dat laatste draagt behoorlijk bij aan het rendement van de kachel zei de dealer. Resteert nog een laagje stucwerk door Frank waarna dat deelproject een vinkje zal krijgen. Heel langzaam raakt onze studio afgewerkt.
Nu ja, de komende winter staat gewoon in het kader van afwerking van van alles en nog wat

10.000.000!

In le Mouton Qui Rit draaien voor de dagelijkse besturing van allerlei dingen een 7-tal RaspberryPi's mini computertjes. Je hoeft daar maar een muis, keyboard en monitor op aan te sluiten en je bent in business. Een kleine 8 watt heeft dit min computertje nodig. Om het een en ander te kunnen bekijken en managen zou je eigenlijk ook 7 monitoren, muizen en toetsenborden daar op aan moeten sluiten. Dat kon niet de bedoeling zijn. Gelukkig bestaat daar een simpele truuk voor zodat je zonder toetsenborden en zo via je al met toetsenbord en monitor voorziene PC de zaak via je netwerkje kan bekijken en beheren. Nee, snelheid moet je niet verwachten van dit soort mini's, geheugen is net genoeg en schijfruimte op het SD kaartje is natuurlijk beperkt. Zo is dit nu eenmaal ontworpen voor de doelgroep beginnende computeraars. De Raspi is echter onbeperkt uitbreidbaar. Je kunt er alles en zijn moer aan vastknopen. Opslaan van de meetgegevens van de SolarFarm gebeurd dus op een SSD schijfje, plek zat ineens!

alles en zijn moer aan elkaar geknoopt
Staat de RaspberryPi op zich zelf? Echt niet! Ze waren ook niet de eerste met een systeem op een chip (SoC). Echter goed voorbeeld doet goed volgen. Op dit moment bestaan er ruim een tiental vergelijkbare machientjes die hetzelfde doen: BananaPi, Arduino, DPT, OrangePi... Wat ze gemeen hebben is de relatief lage prijs en de gratis software. Dat voor de SolarFarm van LMQR is gekozen voor de Raspi is toeval. Op het moment voor het kiezen van een besturingssysteem voor de SolarFarm kwam de Raspi op de markt en leek de beste keuze voor de klus en is dat nog steeds. Het lijkt echt dat de glorietijd van de C64 of Sinclair herleeft. Maar dan natuurlijk anders, ontwikkelingen op electronica gebied hebben gelukkig niet stil gestaan.

Dat er nu een netwerk van Raspi's in en om het huis is ontstaan was eigenlijk ook niet de bedoeling ;=) Iets met "bloed kroop waar het niet gaan kon". Ondermeer staat nu een kleine parallel computer in de stijgers, samengesteld uit 8 Raspi's. Gebeurd er iets met camera's en worden deze herfst de boilers op het RaspiNet aangesloten. Als in de agenda staat dat er gasten komen zal in de zomer automatisch de boiler aan gaan. En blijven uit als er een dag geen gasten zullen zijn. Spaart weer een hoop stroom uit en verhindert dan ook dat boilers toch uitstaan als er gasten arriveren. Dat wordt soms vergeten en dan is er gen warm douche water. Je kan zelfs met de z.g. jour rouge (52c / kW) rekening houden in het programma. Het gemak dient de mens nietwaar?

infrastructuur 3e generatie RaspiNet SolarFarm

De prijs en opbouw van de RaspberryPi maakt dat het een van de meest interessante en laagdrempelige van al die kleine computertjes blijft. Sterker nog in vier jaar tijds zijn er ruim 10 miljoen van verkocht en stijgen de verkopen nog steeds exponentieel. Dat zegt genoeg. Voor ruim 150 euries heb je al een leuk beginners setje - scherm, en zo inbegrepen. Er zijn zelfs bedrijven die aan het omschakelen zijn naar Raspi's i.p.v. PC's. Afijn, genoeg evangelie nu. Aan de slag maar weer.