Herfst

De herfst, ja die komt er weer aan. De kou treedt een beetje vroeg in voor dit jaar vind ik. Desalniettemin de mooie gouden kleuren worden alweer zichtbaar. Sommige bomen hadden het al aan het einde van de stikdroge zomer opgegeven, dat mag de pret niet drukken. De boeren zeggen dat er weer een lange natte winter aan komt. Net als voorgaande jaren zullen ze wel weer gelijk krijgen.
De laatste twee weken is het nogal regenachtig. Het zwembad koelt daardoor geleidelijk aan af, ik lees 22 graden op de web pagina van het systeem. Gewoon omdat er te weinig zon is. Dus echt fanatiek zwemmen doe ik niet meer. Vorig jaar kon dat tot medio oktober, wel balen. Hopelijk komen er nog een paar mooie zonnige dagen.
De komende weken wordt het wellicht tijd om de solar farm om te zetten naar verwarmen van het huis. De constructie versie van de zonneboiler is eigenlijk al klaar. Ongetwijfeld gaat er met Wim nog een discussie op gang komen hoe we de warmte optimaal in het CV systeem kunnen krijgen. Als we de circuits scheiden, zoals het plan oorspronkelijk is, moet er nog een extra spiraal komen. Dan kan in het vat zelf iets als zout of zo toegevoegd worden zodat het de warmte nog beter vasthoudt.
De besturing voor de zonneboiler in de garage bleek tijdens de eerste testen goed te lopen. Een goed moment om de komende weken een duurtetest uit te voeren nu het nog niet echt koud wordt.
De zomer stand van de Solar Farm is behoorlijk goed getest en de laatste vuiltjes zijn wel weggepoetst uit de software. Staat nog iets voor het komend voorjaar als een mechanisch thermische beveiliging op het lijstje.
De komende weken staat namelijk de opbouw van uitbreiding van de solarfarm op het programma. Hoop ik toch echt dat de aannemer op komt draven met zijn hulpje. Dan kunnen we mooi de sleuven naar de derde rij collectoren gaan graven, de leidingen aansluiten en samen met de aannemer de stutten voor de zonnebuizen maken. Installeren van de buizen en aansluiten die hap. Uiteraard komt dat weer hier op de blog.

Keramiek
De komende week komen er gasten uit Zwitserland om in het keramiek atelier te keer te gaan. Voor mij een mooie gelegenheid weer een paar huisjes erbij te gaan maken. Want de voorraad is op! Niet te geloven. Tijdens de zomer zijn er warempel aan aantal van verkocht. Was best wel een beetje in mijn sas dat mensen mijn werk wilden kopen.
Op stapel staan huisjes nr 14, 16 en 17, die kunnen de komende week geglazuurd gaan worden. Nog 101 huisjes te gaan.
Eigenlijk, zit ik nu te bedenken, is het een beetje merkwaardig dat ik pas dit jaar doelbewust ben begonnen dingen voor de verkoop te maken. Tot nu toe gaf ik mijn dingen gewoon weg. Het zijn namelijk altijd leuke kadootjes voor het huwelijk, een jubileum, voor verjaardagen of gewoon omdat men te kennen gaf iets mooi te vinden. Vreemd genoeg was ik dan blij dat ik er weer vanaf was. Misschien omdat zoiets bij mij niet echt door de keuring kwam. Tot nog toe verdween bijna 90% weer in de klei ton, of brak per ongeluk, of zo. Resultaat van dit (misschien té) kritisch zijn: heb bijna niets van mijzelf. Soms zie je de weggegeven werkstukjes bij iemand staan, die dan enthousiast zegt dat het door mij gemaakt is. Het object staat er dan mooi te zijn of gewoon functioneel te doen. Het geeft, ja ja ik beken, toch wel een kick als mensen je dingetjes mooi blijven vinden en het spul niet ergens in een kast stof staat te vergaren.
Evenwel de voorraad is op, het wordt weer kalm in Le Mouton. Tijd om nieuwe dingen te gaan maken. De eerste ontwerpjes staan al weer op papier.

Dromen

De afgelopen tijd zijn er maar weinig blogjes geweest. Nu het seizoen eigenlijk wel voorbij is komt daar weer meer tijd voor en kan de frequentie weer een beetje opgevoerd worden.

Interlude

Een van de meest favoriete bezigheden tijdens zo'n moment van kalmte in Le Mouton Qui Rit is wel op het balkonnetje zitten. Met een glas water of kop koffie in de hand de wei in te staren en naar de bewegingen van de schapies te kijken. Af en toe pak je dan de verrekijker als je iets afwijkends ziet. Een hinkend schaap, eentje die zich nadrukkelijk lang tegen een paal schuurt, of pogingen tot dekking van onze nieuwe ram: Pi (ras Suffolk).

Schapies kijken geeft je brein rust, eenvoudige vragen over waarom die twee jonge schapen maar om hun moeder blijven draaien, rijzen op. Of, waarom het ene lam maar de hele tijd mekkert, de ander een beetje afzijdig van de kleine kudde blijft, met hoeveel beesten je de winter in wilt gaan. Er zijn er elf, waarvan een ram nog verkocht moet worden. Dat laat er tien over. Pi en 9 ooien. Het is goed zo, besluit ik dan, we gaan met 10 de winter in.

Het is heerlijk weer, de wind waait zwoel over het balkon. Af en toe passeert een tractor met een lawaai van heb ik jou daar. Dan keert de stilte weer terug. De Australische Boomklevertjes hebben blijkbaar hun kroost de wereld ingemikt, die zie je niet meer. De beurt is nu aan het wat groter gevederd spul. De Nieuw Zeelandse Steenkruiper bijvoorbeeld, die maar op de stenen blijft rondhoppen op jacht naar slakken en ander bewegend eetspul. De Kauw laat hoog in de lucht nog elke dag nadrukkelijk zijn gekras horen. Het lijkt wel of ik dat geluid herken, is dat dezelfde Kauw die in de lente en herfst elke dag op mijn schuifpui komt tikken? In de notenboom zie je alweer de eerste tekenen van de herfst, bijna onmerkbaar is er een soort gelige waas over de bladeren heen getrokken. Da's erg vroeg in het jaar vind ik. Achter in de wei bij de buurman, valt me nu op, is een andere notenboom ook al bijna kaal. Ziekte of gewoon verdroogd? Hm, als volgende week de schapies in de boomgaard opgesloten worden om van het vallende fruit te gaan genieten maar eens van dichtbij gaan kijken. Kan ook ff onder onze eigen notenboom een beetje gemaaid worden en een paar emmers verse noten rapen.

Wijn

Ook een van mijn favoriete onderwerpen.
De tijd van de Foires aux Vins is aangebroken en het regent weer "aanbiedingen". Meestal van de net iets duurdere wijnen die je de rest van het jaar niet meer ziet. Net als vorig jaar, ff een stukje uit de folder:

uit de folder van Auchan

Aanbiedingen in de geest van: alleen bij aankoop van 3 dozen is de derde gratis, daar moet je een beetje voorzichtig mee zijn. Dat zijn meestal wijnen waar je alleen nog Boeuf Bourguignon of Cocq au vin mee kunt maken. Niet erg drinkbaar of het moeten wijnen in het duurdere segment zijn. Alhoewel, koop jij zomaar drie dozen van een wijn, ook al ken je hem, waarvan je nog geen drup van de nieuwe jaargang hebt geproefd? Deze jongen niet. Daar komt nog bij dat mocht je een drinkbare wijn gescoord hebben het nog maar de vraag is of die de rest van het jaar in het assortiment zit. Voor ons is dat belangrijk als we die aan tafel voor de gasten willen gaan schenken.
Echt jagen op wijnen voor aan tafel doen we dan tijdens deze foires ook niet, gewoon omdat je niet kunt proeven. Bovendien hebben de supermarkten in deze streek een redelijk assortiment, het hele jaar door. Voor een nette prijs tussen de 3 en 6 euries krijg je al een redelijk drinkbare wijn, voor aan tafel. Tuurlijk hoef je voor die prijs geen wereld wijnen te verwachten. Wil je de betere wijnen gaan scoren zul je toch naar een grote plaats moeten gaan als Epinal of Vesoul. In le Mouton selecteren we de wijnen door ons beproefde systeem: eerst een flesje proberen, daarna even doordrinken, gasten of buren ook laten proberen en kijken of de wijn tot het vaste assortiment in de winkel behoort. In de praktijk blijkt dit een zeer doeltreffende methode te zijn, waarna je de rest van het jaar die wijn blind kunt kopen. De kwaliteit kan echt van jaar tot jaar verschillen. De Luberon van de drie boompjes uit 2010 is daar zo'n voorbeeld van, die kochten we dan vorig jaar ook niet meer. Die van 2011 was OK, maar een beetje kantje boord. Die van 2012 is eigenlijk nog niet op dronk. Zo modderen we een beetje aan met de wijnen. De berg lege flessen, om daar een muur mee te gaan bouwen, groeit wel gestaag ;=)